Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği... 

Göremesem de buraya yalnızca hayatının uç noktalarında olup, çaresizce bir çıkış yolu bekleyenlerin geldiğini biliyorum. Normal bir insan 2-3 cümleyi tekrar ediyor diye dinlemez çünkü bunu. Oysa ki üstadın tekrarladığı o 2-3 cümleyi biz kaç defa başa sarıp dinliyoruz. Bunu dinleyen herkese selam olsun...

Tarif et deseler edemem bu hissi Alıp elime verseler, birine ver kurtul deseler Düşmanıma vermem bu hissi

içimdeki şu zalim şüpheyi hiç olmazsa en azından kendim kaldırayım dedim, çıktığım yolda yok ettiklerim önüme yığıldı da şüphe hala ayakta kaldı.

Hayatımın tümü dengeli planlanan şekilde ilerlesin diye sürekli bir çaba içerisindeydim. Şu saatte bu olmalı daha erken veya geç değil. Bu ders bu zaman çalışılmalı, şu randevuya geç kalınmamalı, proje teslimi var zamanında başlanmalı, doğum günleri özel günler not alınmalı unutulmamalı, telefon faturası, yurt aidatı… Bitmeyen sonu gelmeyen bir duvar ben yanından yürüye yürüye sonunu getirmeye çalışıp durdum. Olmayınca kızdım öfkelendim daha ayrıntıcı daha planlı daha disiplinli olmaya çalıştım. Kısacası mahvettim bitirdim. Bir gün baş edemeyeceğimi anladığımda dışarda gece vakti oturdum bi duvarın dibinde ağladım da ağladım. Giden zamana harcadığım vakte emeğe olduramadığım her şeye kendime çok kızdım. Hiçbir şey için fazla uğraşın emeğin değmediğini anladığınız o an çok aciz hissediyorsunuz. Yeniden inşa etmeye çalışıyorum hayatımın duvarlarını sonu gelmeyen bir duvar gibi değil, bir gün iki taş bir gün kırık bir başka taş ekleyerek mükemmele ulaşmaya çalışmadan, her şeyin birbirine uyum sağlamasına şans veriyorum. Saate, takvimlere daha az bakıyorum. Büyük planlardan kaçıyor, yarın yokum bugün benim için son gün ne yapmalı ne yemeli ne dinlemeli diyerek bu anın farkına varmaya çalışıyorum. Artık her şeyi değil sadece bu anı düzeltmeye çalışıyorum. Ağır aksak ilerliyorum. Koşmaktan yoruldum. Yetişememekten de

Biz buradayız daima kanalı kapatma lütfen

2 saat evvel biraz şairleri okudum Eski, yeni, Türk,yabancı ve bir kez daha anladım ki ismet özel başka!

"her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği..." diyerek biten ve böylelikle kendisinden önceki yüz küsür dizeden daha vurucu olabilen bir son dizeyi barındıran şiir. (alıntıdır)

Admin tek isteğim kanalı kapatma biz buradayız. İyi ki varsınız sizler sizin gibi şiir severler. Kendinize iyi bakın.

"Bırakmayı düşündüğünüzde neden başladığınızı hatırlayın." -Yıkım

Bu cümle yıllardır hissettiğim duygunun sözcüklere dökülmüş hâli. İsmet Özel iyi ki seni tanıdım.

Ne kadar açık değil mi ? Daha açığı var mı? "Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği"

Nefis bir söz ve nefis bir hitabet. Her söylediğinde daha da bir anlam kazanıyor söz.. Allah razı olsun.

Sabaha karsı saat 05:17... ve hafıf kar yagıslı bir istanbul gecesinden Özel'in sesi ve Uyar'ın dizelerinden beynime düşüyordu yanlızlık tortuları... Evet ne kadar açık değil mi? Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği ...

_"Başlık şiirin yarısıdır"_ - Ali ALPYAŞAR

Piskolojim bi bankta çökmüş ağlayarak bunu dinliyor şu an. Birazdan 50 krş dilenir gibi sevgi dilendiğim için kendimi affetmemeye and içeceğim. beş saniye sonra yeminimi bozarım ki ettiğim yemin bile değil iken seni yine sevmeye devam ederim. Bilirsin ben buyum işte. Benim ağrıdan yatamadığım sabahlarım oldu. senin günaydının bol olsun. Bak yine yapıyorum. Ayağım taşlar arasında taş oldu,senin yolun çiçek çiçek çiçek... nasılsın? Birini ağrıdan uyutmamış sözlerin,nasılsın? Birinin seni çok sevmiş olması geçiyor mu? Arkandan sayfalar dolusu şiir,mektup yazılmış. Geçiyor mu bunlar öylece senin hayatından?sahiden mi? Sevgim onu sende ziyan ettik diye bana hakkını helal etmiyor. başımı duvarlara vurmam gerek. acır diye korkuyorum. Seni severken bu kadar acıyacağını bilsem sevmezdim ama bu yüzden ya aşk akılsızlıktır. Neyse.

Bu çaprașık hayata bir düğümde sen attın..

O kadar çok seviyorum ki İsmet Özel seni. YIkılma Sakın!

İsmet özelin bu duygusunu ta içerimde duyumsayacağımdan hiçbir şüphem yok.. Henüz yok ettiği evrede değilim. Çünkü gencim. Ne fark eder deyip geçerim. Fakat yaşım ilerledikçe, varacağım hissiyat aşikâr. Daha açığı yok.

Hayatını kavgaya adamış bir partizan'ın sesine sığınmış umutsuz ruhları görünce üzülüyorum. Şair hayat insanı geçerse insan intihar eder, ama insan hayatı geçerse işte o zaman hayattan intikam alır demiş. Siz hayatı geçmeye çalışın ve hayattan intikam alınır. Bu mümkün çünkü şimşeği ben de atlattım. Bu mümkün.

4 kelime bi' insanı ağlamaklı yapabilir mi...

İnsanın dünyayı cehenneme çeviren kibrini ne güzel yakalamış Turgut Uyar...İsmet özel üstadın bu dizeyi tekrar tekrar okuması ne kadar da manidar...

İsmet Özel gerçektende özel karmaşık söyleyişini anlayıp dinleyen tüm dostlara selam olsun

Anlamını bilmedigi 3 5 kelime anlamsız sözleri neden başa sarıp sarıyoruz ve dinliyoruz bizi buna iten ne , bu duygunun adı ne 😟

Gözümüz gibi sakınmamız gerekeni ayaklarımızla ezmiş gibi...

4 kelime bir insanı ağlatmaya yetiyor 🖋️

Her şey elimde yok oldu, açtığım kollarıma düşen hayat 3 yerinden 4 parçaya kırıldı, yere düştü, tozla buz oldu, ne vardıysa geçmişe bugüne düne ait yerle yekzan oldu, yarınlar ve hayaller tanrının gazabı ve hıçkırıklı ağlamaları gibi düştü gökten yağdı üzerime, geriye benden sıvası çıkmış, çökmüş, tuğla duvar ve yıkılışlarım kaldı.

Her bir benin yıkılmamaya söz verdiği...

Her gece gelip dinleyip gidiyorum.

Canım sıkkınken ve rastgele videolara göz atarken kendimi burada buldum

Duyduğum andan itibaren beni derinden etkileyen sözler,bırak herşey yolunda ilerlesin mi,yoksa bazı şeyleri düzelt ama bazılarına dokunma mı?

Kurak topraklarımın içinde bir çiçek bahçesi var Biraz imkansız ve biraz çılgınca İşte hayat denilen şey Zıtlıkları çark ettiren

Bu sözlerin ardına hangi müziği koysan güzel bu müziğin ardına hangi sözleri koysan da güzel. İşte böyle güzel bir terkip

Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettikleri, size de selam olsun!

Yeni tanıdım burayı, içinden çıkamıyorum hele ki bu videoyla... Ellerine sağlık sevgili admin

Sessizlik de bir KALKIŞMADIR!

Anmaya gücüm yetseydi de konuşsaydım Diri-gergin kasları konuşsaydım “Kardeşler! ” deseydim “Kardeşlerim! ” “Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan “Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan “Bakın yaklaşıyor...” Yazık, şairler kadar cesur değilim

Özletme Efendi özletme..

Ulaşmak istenen yegane büyüklük, Söz verdiysen toparlama, etmeyiver böyle Sana sorunca neden dünün böyle diye Dün kapanmış bir yara, deşme kanatma Bari bugünümü karartma Madem soracaksın, yarınımı sor Madem inciteceksin, şimdi ne olur birazcık dur.. 22/03/2022 Salı 23:22

Ahh İsmet Özel yerin o kadar farklı ki...🌾

Nereye düştüm ben? Ne kadar güzel bir kanal bu.. 👏

Hiç kimse mükemmel değil bunun farkında olarak yaşamalıyız hayatta her şey olabilirsiniz diyerek devam etmeli düşsek de doğrulsak da yol bu diyerek yürümeliyiz. Her şeyin mükemmel olmasını istemeden kusursuz yaşamaya her şeyi dakikasında yetiştirmek için kendimizi yıpratmadan yaşamalıyız. Hayat bu neresinden tutarsanız tutun ipin ucu mutlaka bir yerde kopacaktır...

Şehri terk etmeme 5 saat kalmışken seni karşıma çıkaran şans ya bu işte.... Ne denir ki?

Süleyman Çobanoğlu'nun sunduğu İstasyon programında İsmet Özel şöyle der: "...iki üç senedir şiir bitti deniyor. Yani bu olmaz, olacak bir şey değildir. İnsanın sonuyla şiirin sonu gelir; çünkü şair çok fazla insandır. Onun için biraz önce ona böyle menfi yakıştırmalarda bulundum. Eğer insan ortadan kalkarsa şair de ortadan kalkar. Şair o kadar fazla insandır ki göze batar. O yüzden şiirin bitmesi diye bir şey söz konusu değildir. Maalesef, biliyorsunuz şöyle bir şey vardır: Tarihte sessizlik varsa işler iyi gidiyor demektir ama şiir dünyasında sessizlik varsa işler kötüye gidiyor demektir. Yani o bakımdan, şiirin öleceğine inanmıyorum, insan ortadan kalkmadıkça." Sese kulak verelim, şiir dünyasından akseden sese.

Tamamlanmış bir cümle ne kadar acıtabilir, işte bu kadar…

loş sokaklardan süzülürüm yudum yudum gölgeler eski binalardan dönerim karşımda bira içen sandalyeler bir insan kaybettim yüreğimin taa derininde saçları ve gözleri boydan boya istiklal caddesinde pencerelerde dolunay saplantılı kedi şaraptan usulca sokuldu tramvay ince uzun omzumdan teşekkürler dünya. çok güzel hisler yaşattın. üzdün sevindirdin ağlattın.

bir gün canımı bedenimden çıkaracak olursam aklıma bu gelecek galiba

Yok. Daha açığı yok. İnsan bazen her şeyi yapmak istiyor. Spot ışığı onun üzerinde zannediyor. İnsanlar bakıyor. Gözler üstünde. Dudak büzülmüş gözler yere bakıyor. Hafif bir utanç lokması geçiyor boğazdan. Ve geçtiği yollara birer birer düğüm atıyor. Heyecan yükseliyor. Ömer'in boğazındaki çengel gibi. Bağırmak istiyor, ama çengel takılmış sözcüklere ve çengel mideye sıkı sıkı bağlanmış. Olmuyor sesin, her zamankinden izin verilenden yüksek çıkmasına olanak tanımıyor o çengel. Basit bi çengel aslında :eskimiş, paslanmış bir demiri var. Bir zincirin en sağlam yeri kırılmak üzere olan boğumudur derler ya öyle bir çengel o. Çengel orada duruyor işte tıpkı bir bekçi gibi sözcükleri kontrol ediyor. Bir kelime artık yeter diyor ve hızla kendini dışarı atmak için çırpınıyor ama çengel onu da ele geçiriyor. Çengel söylemek istediği tüm kelimeleri midesine batırıyor. İçine atıyor. İçine içine atıyor. Ve sırıtıyor sonra çengel, öylece bakakalıyor kelimeler. Her kelimesini içine atan Ömer pes etmek istemiyor. Gün geliyor tüm cesaretini topluyor dağın zirvesindeki Ömer. Şu an çok yüksekte o. Tüm şehir ayakları altında. Kendi evini görüyor Ömer. Annesi siyah feracesini giymiş. Komşular ağıt yakıyor. Abileri, ablaları tuhaf, garip bakıyor birbirlerine. Gözlerinde Ömer var. Olanları dağdan izleyen Ömer annesine bağırmak istiyor. Anne bak ben burdayım diyor. Sesi başta kısık çıkıyor. Sözcükler istemeye istemeye çıkıyor sanki. Ömer canla hıraşla bağırıyor,bağırmaya çalışıyor ama çengel. Çengel orda. Tüm kelimeleri kucaklamış. Siz benimsiniz diyor. Çengel çok bencil. Ömer sinirlendi artık. Hiç olmadığı kadar. Pamuk kalbi katılaştı. Damarları belirginleşti zayıf vücudundaki. Çengel ve o vardı dünyada sadece. Sadece ikisi. Çengele saldırdı Ömer. Tuttu onu ve var gücüyle çekti. Çengel paramparçaydı artık. Kurtulmuştu Ömer. Özgürdü. Ve bağırdı dağın başından annesine. Anne bak burdayım ağlama artık. Annesi duyamadı. Tekrar bağırdı, sonra tekrar. Ama olmadı annesi duymuyordu. Ömer pes etti sonunda. Çengele baktı yerde duran. Ellerine doldurdu parçalarını ve küfürler savurdu o parçalara ağlayarak. Senin yüzünden dedi. Hepsi senin yüzünden. Çengel ölüydü. Çengel ölüydü. Çengel ölüydü. Tıpkı Ömer gibi...

Sevgili dostum Sena iyi dinlemeler :)

Özlemiştik varol 🌼🌼

Düzeltmek için uğraşırken darmadağın olmak.

evet, ilmektir boynumdaki. ama ben kimsenin kölesi değilim.

Bu tür içerikler gelsin elinize sağlık...

Bir Damla Su Kadar Sevdim Seni Muhtaç olunca Anlarsın Beni..

İçimizden kalkmayan bir endişenin zalimligini iliklerinde hissederek yaşamaya düçar kılındık . Ve şimdi Hicbir şeyi duzeltememenin acizliği içindeyiz... Bize de kafayı yedirdin üstad Ömrün uzun olsun

kulaktan aldığım bir uyuşturucu bu

Kanal mı kapanacakmış? Niye kapanacak gibi yorumlar attınız? Ben bu şiirleri dinleyerek hayattan soğuyorum, kapatmayın lütfen. Bir şeyden zevk alıyorum ondan da mahrum bırakmayın beni.

Yapmayı beceremediğim olayları kendime yaptırmayı hayal ediyorum.

Kendimden çok üstâdın yaratıldığı anı izlemeyi isterdim.

İsmet bey öyle bir diyor ki yemin ediyorum hayatım film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden.

"Her şeyi düzeltmeye kalkışırken Her şeyi kaybetmek" Aman Allahım ne korkunç... Bir şiir bu kadar esir aldı bizi Görünce dinlemeden geçemiyoruz Harika fon müziği

Bakara Sûresi / 11.Ayet 11. “Yeryüzünde (Allah’ ın emirleri dışına çıkarak) sakın fesat çıkarmayın (bozgunculuk yapmayın)!”* denildiği zaman: “Bizler sadece düzeltenleriz.” derler. 12. İyi bilin ki (Allah’ın hükümlerini beğenmeyip aykırı hareket ettiklerinden dolayı toplumda) asıl bozguncu onlardır. Fakat (bunun) farkında değildirler.

Ahh ahh. Yanıyoruz baba..

Tek kelime "mükemmelliyetçilik"...

Bir yıl çok çalışırsiniz çok emek verirsiniz güzel şeyler olsun diye ama olmaz ve nerde hata yaptım deyip tekrar başlarsınız bunu böyle defalarca deneyip bir şeye odaklanıp sadece o şeyi düzeltmeye çalışmak otobüsün sağ camından bakıp onları görmek ve sol camda ki olanları kaçırmak gibi birşey o yüzden herşeyi düzeltmek yerine zamanını beklemek daha doğru 3/5 yıl sonra umarım bu kurduğum felsefe beni güzel yerlere getirir

heves bitti heves bu ölüm gibi bir şeydir

Acı tecrübe :-

İlk dinlediğimde kendimi boşlukta gördüm.

İstemiyorum … Doğduğun coğrafyanın “elalem ne der” denen kentinde yaşamak istemiyorum. Kendim olamamaktan nefret ediyorum. Birilerini üzememekten kıramamaktan başıma gelecekleri biliyor ve geleceğimden korkuyorum. Ben böyle yaşamak istemiyorum.

İnsan, çevresindekileri düzeltemeyeceğini anlayınca, kendini düzeltmeye çalışıyor, gittikçe onların değerlerindeki insan görüşlerine benzemek istiyor. Maalesef ki bu da olmuyor, insanın bir yaratılışı, bir fıtratı var denilir ya, ne yapsanız olmuyor. Onların sevdiği, hoşlandığı insan kriterine benzemeye çabaladıkça, bir gün kendimi aynaya bakarken farkettim. Artık ben, ben değildim. Kendimden uzaklaşmıştım. Kendimi bulmaya çalışırken, kayboldum. Yakınımda kimler varsa üzdüm, kırdım. Sırf eskisi gibi değilim diye. Bende her şeyi düzeltmeye çalıştıkça yok olan nice insanlardan sadece birisiyim...

Hiçbir şey hiçbir zaman düzelmiyor hep kandırıyorum kendimi

Turgut uyar 🌸

Herşeyi düzeltmeye kalkışarak yok ettim ilişkilerimi kızımla , herşeyi düzeltmeye kalkışarak yok ettim ilişkilerimi eşimle dostumla vatanımla ve hepsi. Herşeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği geçmişim.

20 yaşındayım Her şeyi düzeltmeye çalıştım çok uğraştım hiçbir şeyi düzeltemedim ve çekip askere geldim kimseye söylemedim ve yine tek başımayım anlamsız günleri gecirmeye çalışıyorum ne olacak bilmiyorum yorgunum halsizim bitkinim

Gönlümün efendisi gelmiş😊🌙

Bedensel yorgunluklar satın alıp ,materyalist hayaller biriktiren ve bir ruhu olduğunun farkına bile varmadan ölüp giden insanların çağında ... Bedensel eşiği acılarla aşmış ve baştan aşağı ulvi bir ruha bürünmüş tüm şair ruhların sığındığı bir Ruh Şairidir İsmet ÖZEL...

içimdeki bu kalkışmadır mahvım

Kıymetli Hümeyra'm, sana ve mektuplarımıza ithafen...

Dondum, kaldım. Bu nasıl söz?

Mükəmməlsən İsmetim Özelim..

Tanrı'nın içinden bir parça taşıyoruz.

daha açığı da, daha acısı da yok!

muntazam...

Yok ben düzeltemiyorum. Uğraşıyorum, çıkmaya çalışıyorum girdaplardan olmuyor. Ben her seferinde daha da güçlendim artık diyorum, her seferinde daha zoru geliyor. Yoruldum diyorum daha zoru geliyor. Gülüyorum, ağlıyorum, koşuyorum, idare ediyorum, olmuyor hocam olmuyor. Bir gün bir şeyler biraz da olsun düzelirse ilk buraya geleceğim🌪

Başkalarının hayatıyla başlıyor hayatımız...

Kardeşlerim yaklaşıyor yaklaşmakta olan...

Sen mükemmel bir insansın İsmet Özel 🙌

İsmet Özel ile ayni çağda yaşıyor olmak büyük bir lüks.. Ve onu görmeden ölmek istemem🌸

Her pişmanlık sonrası buraya gelmek, artık psikolojim kaldırmıyor. Sanki her şey güzel gidiyormuş gibi bir de kendi ellerimizle yıktığımız ruhumuz. Pişmanlıklar altında nefes almaktan yoruldum. Güzel şeylere hatta kendi inşa ettiğim güzel şeylere ihtiyacım var

Ne kadar açık her şey ama biz...

muazzam

Hala burdayiz kanala tam destek.

en güzeli oydu işte,yüzünün savaşla ilişkisi

Bir çoğumuzun bazen düştüğü durum. Oysa hayatta özellikle bu çağda her şey çok çabuk eskiyip, yok oluyor. Özene bezene yaptığınız resim bir gün sonra soluyor, tuval boş bir duvara dönüyor. Biz yorulurken etrafımızdaki insanlar da yoruluyor...

Ismet ozel sesi degil mi 👻♥️☀️

BİR DOSTUMU KAYBETTİKTEN SONRA bunu dinlemenin mahvettiği..

Her şeyi düzeltmeye çalışırken, kaybettim... Üzgünüm baba

Hüseyin Etil Hoca sağolsun..

Çok güzel

her saniyesini yaşadım

her şeyi düzeltmeye kalkışmak için gerekli gücü kendinde bulursun ya da bulduğunu sanırsın da diğerleri buna değer mi? ben artık dünyanın buna değdiğini düşünmüyorum. fedakarlık tek taraflı olmaz.