Historie potłuczone [#71] O Rebece, co na milion randek poszła 

Nigdy,nikogo nie prosiłam o modlitwę . Jezeli teraz mogłabym...to proszę o nią teraz,bardzo cierpię fizycznie i psychicznie . Bardzo proszę Wszystkich. Bóg zapłać!

Ojcze Adasiu !!!! Byłam ostatnio u naszej Mamy w Częstochowie !!! Po drodze natrafiłam na Krakowską „ Beczką”. I postanowiłam do was dołączyć było pięknie, dotarliśmy tam położyłam się wtedy krzyżem i WSZYSTKO oddałam Bogu. I poczułam wielką ulgę. Ps. Dziękuję za Langustą i wszystkich pozdrawiam. Ps. Ojcze widzieliśmy się to było piękne spełnienie marzenia dziękuje za to. Ps. Proszę o modlitwą za wszystkich ludzi samotnych, i czujących pustką w sercu ja mam tak od 2 lat. Ps. Proszę o modlitwą za mnie idę do liceum do Krakowa i mam nadzieją że znajdę kogoś komu będę mogła zaufać. Pozdrawiam wszystkich bardzo gorąco i tulą do serca. Laura.

A mnie bardzo poruszyła ta historia, bo pokazuje jaki krater zostawia jedno samobójstwo... to jak bomba atomowa- jej działanie rozprzestrzenia się, a skutki wybuchu są obecne jeszcze długo, długo po... Dziękuję za tę opowieść... straciłam syna w wyniku samobójatwa i choć wiem, że samobójstwo jest nieracjonalne, to zdaję też sobie sprawę z tego, jaki ból musi czuć osoba przed samobójstwem, by zdając sobie sprawę, że zada ból tylu ludziom i tak podjąć się desperackiego kroku... Skoro ja teraz cierpię to jak musiało cierpieć moje dziecko, że odeszło... Rebeko, pozwól mu odejść... puść już Miłosza niech spoczywa w pokoju, On tego potrzebuje...💞

Słucham na kardiologii w szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie. Czekam na planowany zabieg który naprawi moje krzywe bicie serca, które mnie męczy co dzień. Proszę o modlitwę i dziękuję za kolejną historię. Bardzo ciekawa historia.

Zaczynałam słuchać jedząc na obiad zupę pomidorową, a kończyłam leżąc w łóżku. "A dźwięk łamanego serca wcale nie przypominał dźwięku łamanej czekolady (...). Radziłam sobie z tym wszystkim sama, a raczej-nie radziłam..." - ilu z nas to mogłyby być słowa? Moje na pewno. Zdaje się, że każdy człowiek ma swoje historie potłuczone... Cyfry w moim nicku to data- piętnaście zero osiem- 15 sierpnia (jutro) mam urodziny. Taka córka Matki Bożej Wniebowzietęj... Proszę o modlitwę, o siły i pokój serca dla mnie. A historie potłuczone... Może też kiedyś wyślę ;) Ściskam, dobrego dnia.

Szczęść Boże!Dziękuję Ojcze za kolejną historię!Proszę Was wszystkich o modlitwę w intencji uzdrowienia mojego kolana.Bóg Wam zapłać!

Rebeco, zacznij być w związku ze sobą. Jesteś dla siebie najlepszą partnerką, bądź dla siebie dobra, zaopiekuj się sobą, pójdź na terapię, otwieraj się na hobby, na świat, naturę, Boga. Miłość przyjdzie w swoim czasie, a Ty najpierw daj miłość i czas sama sobie. Trzymam mocno kciuki !

Nie wiem gdzie bym była gdyby nie ojciec Adaś, dziękuję

Od dawna jestem nieszczęśliwa w życiu, poszukując sensu życia i miłości wyciaz błądzę, proszę o modlitwę

Ojcze Adamie, jeżeli się kiedykolwiek bęziesz zastanawiał czy to co robisz tutaj ma sens.. to ma.. dzis sluchałam tej historii i tej sprzed tygodnia. Tam pojawil sie komentarz, że ktoś po 2 latach poszedł do kościoła. Ja chodzę w kratkę.. w zasadzie ostanie kilka lat przeżywam jakiś bunt, i szukam drogi. Po tym komentarzu a raczej Twoim ojcu komentarzu o do komentarza, po prostu zebrałąm się i poszłam na niedzielna Mszę wieczorną. Dziękuje

Jak ja lubię te historie wszystkie. Dziękuję Tym, którzy swoje życie przekazują i Ojcu który je czyta. Pozdrawiam Wszystkich :)

Kochana Rebeko. Kochana, bo - córko. Nie dane mi było posiadanie mojego dziecka, więc tylko czyjeś dziecko, może być moim dzieckiem, a Ty mogłabyś nim być. Kochana, bo - siostro. Bo też, całe życie szukam miłości. I znalazłem. Drogę. Do niej. Już wiem, że szczęście nie jest celem życia. To droga jest szczęściem. By go doświadczyć, wystarczy mieć to, co wyłącznie jest człowiekowi do niego potrzebne. Miłość w sobie. Bo to miłość jest tą drogą. Finał naszego życia, nie ma więc żadnego znaczenia. Ważne jest to, co było po drodze… Miłość do Miłosza, nie jest Twoją najważniejszą miłością. Najważniejsza jest Twoja miłość do Ciebie. Nie kocha się człowieka! Kocha się jego miłość! Tą, którą on ma w sobie. "I mówił im: Uważajcie na to, czego słuchacie. Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą." Ty nie szukasz relacji Tinderowych, więc pozostaw je tym, którym na nich zależy. Kochaj! Siebie. Świat. Stwórcę tego świata i przede wszystkim Stwórcę Miłości. Stworzył nas na swoje podobieństwo. Czyli my też mamy być przede wszystkim miłością. Potem, mamy kochać kogoś. Kochaj najważniejszą osobę na ziemi. Najważniejszą osobę dla Boga. SIEBIE!

Szacuneczek, Ociec, za czytanie nad ranem 🤍

Dziękuję "Rebeko" za Twoja historię, bardzo mnie poruszyła i mam duże jej zrozumienie, szczególnie tego głodu miłości, uważności. Niech Bóg Cię wypełni sobą, leczy Twoje zrnaienia, choć wiem, że to długotrwały proces ❤️💕

Dziękuję ci Ojcze za tą historie. Dziękuję też za to, że mówisz nie tylko o potrzebach duchowych, ale i też o wsparciu psychologicznym. Sama zmagam się z problemem wchodzenia w związki, które nie służą mi. W jakiś sposób pocieszające jest to, ze dzięki tej historii wiem, że nie jestem jedyną osobą, która się zmaga z podobnym problemem. Myślę też, że jest więcej takich osób. Jeszcze parę miesiecy temu szukałam odpowiedzi na pytanie jak sobie pomóc czy poszukać pomocy psychologicznej czy moze po prostu to oddać Panu Bogu. Myślę, że ten podcast jest swego rodzaju spóźnioną odpowiedzią na to pytanie. Mam nadzieję, że pomoże innym. Nie byłam pewna swojej decyzji, ale ostatecznie uznałam, że spróbuję podjąć się terapii i co prawda jestem na początku swojej drogi, ale juz widzę, że był to dobry krok. Widzę też, że niektórzy nie rozumieją mojego problemu i decyzji, ale nie mam zamiaru rezygnować z walki o samą siebie. Moja relacja z Panem Bogiem jest trudna, ale próbuję go zapraszać do mojej terapii, aby mi pomógł.

Rebeko nie jestem psychologiem ani psychiatra ale wiem z własnego doświadczenia ze poszukuje się często jakiejkolwiek miłości wtedy kiedy nie dostało się jej w dzieciństwie od bliskich Tata nasz w niebie nie zostawia nikogo bez pomocy przytul się do niego mocno weź za rękę Matkę Boska i Pan Jezusa i poczuj się kochana ❤

Szczęść Boże, to będzie bardzo osobisty komentarz i pewnie będzie mi później głupio, że go wstawiłam , ale może komuś w czyms pomoże, lub odnajdzie w mojej historii siebie. Słucham historii Rebeki i myślę, to chyba o mnie w młodości i o moim poszukiwaniu "miłości" . Chociaż w moich czasach dzięki Bogu nie było tindera 🙈 Kiedy byłam dorastająca dziewczyna, to moi rodzice się rozstali, weszłam w dorosłość z ogromnym deficytem miłości. Przeszłam od bulimi jedzeniowej do bulimi miłosnej. Im trudniejszy i bardziej niedostępny partner tym było dla mnie lepiej, łaknelam relacji, marzyłam o prawdziwej miłości, a wybierałam ludzi, którzy nie potrafili jej dawać, bo sami mieli ogromne deficyty. Moja wrażliwa dusza na siłę szukała sobie kogoś kto wypełni mi pustkę w środku, a kończyło się na jeszcze większym bólu i powrocie do samotności. W pewnym kolejnym trudnym momencie mego życia do rąk wpadła mi książka "o kobietach które kochają za bardzo" i nagle olśnienie, to ja sobie wybieram tych facetów? To ja im pozwalam do mnie się zbliżyć i mnie skrzywdzić? Eh, czyli tak mało wierzę w swoją wartość, że muszę udowadniać ją sobie nowymi miłostkami, które przynasza tak na prawdę kolejne rozczarowania. Potem chciałam coś zmienić i weszłam w związek z"do bólu" przewidywalnym i trochę dla mnie nudnym człowiekiem, żeby udowodnić sobie, że w normalnej relacji to ja też potrafię.... To była kolejna pomyłka, bo nie dość, że raniłam siebie to i te drugą osobę, z którą byłam nie do końca szczera..... Po tym związku, poznałam moje obecnego męża. Dużo starszy mężczyzna bardzo mi zaimponował, zakochałam się po uszy, patrzyłam w niego jak w obrazek i myślałam, że teraz to ja już złapałam Pana Boga za nogi. Kilka miesięcy później byłam już w ciąży i wtedy na jaw wychodzily nasze kolejne niedopasowania, kłótnie, mój płacz i stres, urodziłam piękna córkę, a chwilę później byłam już w kolejnej ciąży .... Nie było kiedy się poznać, no bo jak tu się poznać kiedy w życie wchodzi się tak szybko. Kiedy opadły różowe okulary nagle okazało się, że nie żyje z tym człowiekiem z którym myślałam, że żyje...był inny, nie tak wrażliwy jak myślałam no i jego doświadczenie życiowe górowało nad moim, więc ciężko było mi być w tej relacji do końca sobą.... Nie byłam szczęśliwa, ale byly już dzieci, nie mogłam tego tak zostawić, zwłaszcza, że sama jestem z rozbitej rodziny.... Bywało bardzo trudno, nie tak jakby było gdybyśmy prześlij drogę "po kolei". Większość ludzi radziło mi, żebym wystrzeliła partnera w kosmos z biletem w jedną stronę. Nigdy nie dawałam im wiary, bo w głębi duszy czułam, że damy radę, że jak nie siła ludzka, to Boska coś zmieni. Potem strata naszego 3 dziecka, która bardzo mnie zmieniła wewnętrznie i pomimo ogromnego cierpienia dała taki zastrzyk siły, że sama nie wiedziałam skąd ją mam. Po przeżyciu załoby dostałam takie wiatru w żagle jak nigdy, a na dodatek przyszło do mnie wybaczenie sobie i mojemu partnerowi, Przyszedł jakby nowy etap mego życia, który zupełnie zamknął stary i otworzył etap bycia tu i teraz. Zrozumiałam, że nie mam wpływu na innych, mam tylko wpływ na siebie, że moja zmiana zmienia świat i innych ludzi. Zrozumiałam, że jestem silna, wartościowa i wystarczająco dobra na to, żeby być kochana. Patrzyłam jak moja zmiana zmienia także moja relacje. Pewnego dnia idąc po lesie powiedziałam Bogu, że ja to już nie mam siły na tego mojego mężczyznę, zrób coś z tym Boże - powiedziałam, albo daj nam się rozstać, albo weźmy ślub 😀 i pewnego dnia po 10 latach konkubinatu, mój partner wstał i powiedział, że idzie do kościoła dowiedzieć się, co trzeba zrobić, żeby wziąć ślub... Byłam w takim szoku i myślę sobie, że znowu duch Święty robi sobie ze mnie żarty, bo mój obecny już mąż, poszedł sam, a nie jak wszyscy "normalni" ludzie idą we dwoje... A na pytanie dlaczego idzie sam, powiedział, że po co mu ja, jak on chce się dowiedzieć, jak to ma zrobić technicznie, a do tego nie jestem mu potrzebna.... Szybko zmieniłam dres na w miarę wyjściowe ubranie, biegnąc za nim krzyczałam, poczekaj, musimy iść tam razem, do kościoła pary chodzą razem 🤣 a druga myśl, Ty to Boże zawsze masz takie dziwne poczucie humoru 🤣🤣🤣. Ślub wzięliśmy rok temu i szczerze Wam napisze, że kocham tego mojego wariata, z którym przeżyłam tak wiele pięknych, ale i tak wiele trudnych spraw. Nie każdego dnia jest kolorowo, ale każdego dnia wybieram miłości do mojego męża, pomimo tego, że czasem strasznie mnie wkurza 😉 Doceniam każdy trud, każdą trudna relacje, bo dzięki niej, jestem tu i teraz i jestem wdzięczna Bogu, że otwiera mi oczy właśnie wtedy kiedy już przestaje widzieć. Cieszę się, że nie wystrzeliłam na księżyc mojego męża , tak jak niektórzy mi radzili i szczerze wierzę w to, że jak już odetniemy się od demonów innych ludzi i uwierzymy w to, że jesteśmy wystarczająco dobrzy, to będzie dobrze 😀 Już nie szukam wymyślonej romantycznej miłości, a wybieram świadomie kochać mojego męża i moją rodzinę, każdego dnia. I jakoś podświadomie czuję, że w życiu Rebeki nie do końca chodzi o miłości do chłopaka, który odebrał sobie życie , ale o ten deficyt miłości jaki wyniosła z domu i przez który ciągle szuka prawdziwej jedynej miłości, ktorej odbicie widzi w miłości do Miłosza, którego już z nami nie ma, więc i nie ma jak zweryfikować miłości do niego w codzinny dorosłym już życiu.. Pozdrawiam serdecznie i życzę Ci Rebeko dużo sily. Dasz radę 💪

Słucham szykując się na wieczorno- nocną zmianę w pracy. Dziękuję Ci Ojcze za tą historię. Jak Rebeka po czasie burz i zawieruch pokonanych terapią czekam na spokojną miłość nadającą sens życiu. Pozdrawiam gorąco !

A ja slucham I maluje paznokcie na cielisty kolor, pracuje w szpitalu I tylko taki kolor jest wzglednie akceptowalny. Wracam jutro do moich pacjentow po 2 tygodniach urlopu. Moja praca to moje zyciowe powolanie I zyciowa misja, rozeznalam juz to dawno temu, tylko nikt o tym nie wie, no bo jak to brzmi w ustach matki 3 dzieci. Dziekuje Ojcze ze jestes. Kiedys przyjdzie czas na moja historie, moze za 10 lat, na razie za bardzo boli.

A ja słucham w ogrodzie w domu jest gorąco pozdrawiam wszystkich słuchaczy i ciebie ojcze Adamie.

Aja słucham 4 lipca 2023 roku, piję sobie herbatkę z ogródka, melisę z mięta ❤

A ja sobie siedze sobie u Wami u Mateczki Rozwiazujacej Wezly w Augsburgu to ta z Litani ktora , kiedys odmawialismy z Adaskiem. Prawie pusty kosciol otway po prawie 2 latach , byl Targ Intenci , modlitwa za Nas zapalone swieczki u Mateczki. Teraz jestem z Wami w ciszy z H.P. oddajac Nasze wezelki i potluczenia M.B. Dobrze mi tu z Wami❤️❤️❤️❤️❤️

Słucham przy kawałku domowej pizzy i mocnej kawie, po trudnej nieprzespanej nocy. W nocy prowadziłam długą rozmowę z koleżanką przeżywającą nawrót choroby nowotworowej. A ponieważ ani operacja jest niemożliwa ani chemia szuka wiary, Boga i cudu. Czułam się jak poduszka, w którą są wrzucane i wypłakiwane wszystkie grzechy pogubionego człowieka. A ponoć ja mam inny "level" wiary stałam się obiektem, który w imieniu Boga, w jedną noc, odpowie na wszystkie pytania. Cóż... gdyby to takie proste było... 😉 Ponoć ktoś przesłał jej ojca rozważania... dotarły do serca... daj Boże aby je też przemieniały... 🙏🙏🙏 Ojcze Adamie Dziękuję za HP 🙏 i Dobranocki, które tak bardzo uwielbiałam 💃💃💃

A ja słuchałam HP w kościele... czekając na ślub. Jestem ciekawa jaką macie minę czytając to, ale nie... Spokojnie, nie oszalałam, by w czasie mszy mięc w uszach słuchawki i słuchać czegokolwiek, już wyjaśniam. Miałam niesamowitą okazję uświetnić uroczystość ślubną pewnej zakochanej pary w ramach zlecenia (pracy). Bardzo się stresowałam ponieważ musiałam to wszystko przygotować sama , cały wystrój kościoła, a robiłam to pierwszy raz w życiu! Pomyślałam więc że będzie mi raźniej słuchając waszych historii, spokojnym głosem ojca Adama. Nie pomyliłam się. Wszystko wyszło pięknie i na czas, ja mogłam się przy pracy również odprężyć i wzruszyć. Dziękuję za każdą historię i morał oraz mądrość jakie z nich można wyciągnąć. Szczęść Boże

Ja to przeżyłam. Dokladna moja historia . Ja już jestem z Panem Bogiem. Ale cały czas pracuje nad sobą. Z Bogiem

Jakze my potrzebujemy milosci.🥰Panie Ty prowadz pogubionych, potluczonych. Wlewaj w nas Milosc , Twoja milosc, ktora mozemy obadrywac tych, ktorzy sa wokol nas.♥️Zycze Ci kochana, abys pokochala siebie, strata kogos kto byl wazny zawsze pozostanie, ale …., zyjesz tu i teraz. 🖐 🫶Serducho dla Ciebie🍓

...hmmmm miałam podobną historię,randki ciągle,nowe relacje,głód uczucia..wariactwo...a teraz jak o tym myślę to śmiać mi się chce,jak zmarła moja mama to wróciłam do Boga po dluuuuugiej podróży..teraz trzymam się go mocno i kompletnie nie czuje braku miłości...wręcz przeciwnie😊,ale obiecuję sobie że jak będę stara i pomarszczona spiszę te moje przygody,bo były często nie z tej ziemi,pozdrawiam trzymaj się mała i daj se powiedzieć,że żaaaadna miłość faceta nie zastąpi Ci miłości Boga,który wypełni sobą każda najmniejszą szczelinie Twojej duszy

Szczęść Boże Ojcze Adamie, właśnie wróciłam z rodziną z wycieczki rowerowej po Puszczy Białowieskiej przejechaliśmy ok. 42 km, Słucham ojca od początku hp, mama zawsze słuchała ojca wieczorem a ja zaczęłam z nią. Teraz mam 10 lat i kocham sluchać ojca. Bardzo pozdrawiam ojca i wszystkich słuchaczy hp

Tak przyszło mi do głowy że, bez względu na to, co świat w menu ma.......przyda się prosta kanapeczka własna. : ) Pozdrawiam Rebekę i Langustową , familie całom 😏

Najfajniejsza historia! 😻 Autorko, ściskam cie. Odnajduję w twojej historii bardzo mocno. Posłuchaj sobie „idiotek” Asi Okuniewskiej. 🥰

Psychologiem nie jestem, ale wydaje mi się, że to miotanie się Rebeki i ciągły brak zapomnienia Miłosza mogła by ukoić możliwość przeczytania listu,który został przez niego napisany. Być może w tym liście jest coś co ukoiło by Twoje zranione,stęsknione...ale i takie zabite serce. Mogłabyś wtedy dać mu po prostu odejść i tym samym uwolnić ten bezdech swojego serca. Jeśli to przeczytasz Rebeko...zastanów się czy możesz pojechać do rodziny i poprosić o ten list...wiem...będzie boleć...ale być może to będzie najlepszym rozwiązaniem...( ps. Żona samobójcy...pozdrawiam i z serca życzę Ci uwolnienia, które przynosi Jezus,który jest drogą, prawdą i życiem... prawdą...może to jest klucz do Twojego pokoju duszy . 😘❤⚘

🤗🙏🕊🖐🤝 Slucham po roku zagubiona historie.Wielkie dzieki Rebeko za Twoja historie 🤗🖐🤝🙏

A ja słucham nad J. Mikołajskim wpatrzona w przepływające jachty, motorówki, statki turystyczne i szczerze współczuję Rebece, bo mocno się pogubiła. Wierzę, że znajdziesz szczęście i będziesz jeszcze szczęśliwa, a Miłosz będzie czuwał nad tobą. Powodzenia

Autorka historii ma dar do pisania!

A ja słucham wracając z Częstochowy , w sobotę ogarnęłam pracę do 15, wydałam klientom co miałam wydać, szybkie pakowanko, wsiadłam w samochód o 16 i na 19 sta byłam w Częstochowie. Msza w kaplicy Matki Bożej, piękny apel jasnogórski a potem do 1 w nocy czuwanie, to był piękny czas. Drzemka w samochodzie na parkingu i od rana znowu czuwanie, msza w kaplicy Jana Pawła I I, fajny czas na błoniach i witanie wchodzących pielgrzymów. Wychodząc z toalety oparłam się o murek chwila odpoczynku , myślę ale bym się kawy napiła..patrzę ktoś biegnie do mnie z wyciągniętymi rękami aby się witać a to mój serdeczny kolega z którym studiowałam i mam cały czas kontakt , mówi choć Ania do nas na kawę 😀 gdybyśmy się umówili to pewnie ciężko było by się złapać a tu proszę .. Podziękowanie złożone przede wszystkim za 17 lat trzeźwości mojego męża... A i Intencje błagalne złożone, naładowana miłością Mamy wracam. Mam nadzieję że Matka Święta pomoże mi się ogarnąć bo jakoś ostatnio podupadlam na ciele, duszy i emocjonalnie... Pozdrawiam serdecznie Ojcze Adasiu, obserwowałam Wasze wejście z pielgrzymką na FB i słuchałam Twojego wzruszającego kazania. Jesteś super! Ściskam 😘

Leżę w szpitalu onkologiczbym po ciężkiej operacji i słucham HP zastanawiając się jak udały się ojcu rekolekcje w USA w Camp Vista u moich kuzynów. Kilka dni temu zobaczyłam relację na fb z której domyśliłam się że odwiedził ojciec moją rodzinę (Andrzeja i Anię Fidziukiewicz) Co do samej historii Rebeki ... Pomodlę się aby udało się jej stworzyć prawdziwą relację z Bogiem, w której zaspokoi pragnienia swojego serca. BO "NIE ZAZNA SPOKOJU DUSZA, DOPÓKI NIE SPOCZNJE W BOGU" Pozdrawiam z Białegostoku. Marta

Mocno identyfikuję się z tą historią z tym, że nie miałam takiego Miłosza do porównania.. chciałam po prosu czuć się kochana (chociaż z pewnością byłam) a w efekcie czułam sie wykorzystana i pusta. Na szczęście opamiętałam się i dziękuję za opiekę gdzieś w górze nade mną, że jestem tu cała i zdrowa, bo nie wiem ile razy ominęła mnie krzywda. Powinnam szczególnie doceniać życie, bo już raz prawie je straciłam przez wypadek, a ja tak nim się bawiłam przez ostatnie lata. Proszę o modlitwę, aby w końcu ułożyło mi się w życiu, żebym zaznała szczęścia bo moja chyba jest za słaba

Dziękuję Rebeko , dziękuję Ojcze Adasiu 💙🙏💙

Witam wszystkich w kolejnym odcinku "Historii potłuczonych ". Rebeco,po części dobrze ciebie rozumiem. Kiedyś też rozsypala mi się relacja,która była mi bardzo bliska i bardzo ważna. Chciałam,jak ty na siłę ja posklejać. A jak się nie udało, weszła w moje życie nienawiści do mężczyzn. Ogromna nienawiści. Także nienawiści do tej osoby, taka nienawiści, że dopiero śmierć mi uswiadomilam, jak źle postępowałam, że nie dałam szansy tej osobie, że mogła się zmienić, że chciała żyć inaczej. I to sprawiło, że ta osoba straciła ochotę do życia, zaszczuta przez wszystkich. Teraz mam wyrzuty sumienia, jak ty Rebeco w stosunku do Miłosza i pewnie nigdy się ich nie pozbędę. Tyle razy, w różnych momentach wracają wspomnienia. Takie wymagania,jak miał Filip wobec ciebie, miał mój były mąż, dlatego jest już byłym mężem. Też jestem osobą,która potrzebuję czułości miłości, bliskości, ale po tej nieudanej relacji nie umiałam związać się z nikim. Wszystkich facetów traktowałam,jak zło konieczne. Aż spotkałam w końcu kogoś, kto miał do mnie święta cierpliwość i ta cierpliwość i metoda małych kroczków zwyciężyła. Ale nie śpieszymy się z niczym, wszystko idzie swoim rytmem. Wiem, że jest mi dobrze, pewnie nie tak jak wtedy, ale wtedy byłym szalona, dużo młodsza i chciałam brać życie garściami. Teraz jestem dojrzalsza, mądrzejsza i potrzebuję więcej pewności, oparcia, stabilności. Czasami brakuje tamtego szalonego życia,ale wtedy zostają wspomnienia, a ta nowa osoba też potrafi mnie zaskakiwać i to jest miłe, choć zupełnie inne. Wierzę Rebeco,że znajdziesz kogoś, kto mile ciebie zaskoczy i sprawi, że Twoje serce zabije mocniej. Ale przed wszystkim to Bóg wyciągnie ciebie ze wszystkiego, bo to niego potrzebujesz najbardziej, sama to sprawdziłam na sobie. Teraz przekonałam do tego bliską mi osobę i razem oddajemy nasze życie Bogu. Pozdrawiam ciebie serdecznie, życzę odnalezienia i pokochania samej siebie, bo to nie jest łatwe .Pozdrawiam wszystkich serdecznie, kochamy się nawzajem i kochajmy innych, oraz siebie, a przede wszystkim kochajmy Boga.

Dzieki za historie Rebeki. Szkoda dziewczyny.. Lepiej postawic na siebie zamiast na sile szukac milosci.. Kiedys moze sie pojawi.. Jednak lepiej patrzec na nia z dystansem.. Ach te zlamane serca.. Ktoz nie doswiadczyl zlamanego serca. Ja rowniez w mlodosci mialam takie serce w kawalkach.. Pamietam ze poszlam do piekarni i zjadlam cala babke na miejscu.. Wszystko co zle kiedys minie. Wazne zeby sie nie zalamac.. Pozdrawiam ❤️

Słucham HP w drodze z krótkiej wizyty u Mamy tzn. u Maryi w Częstochowie

Witam serdecznie wszystkich SZCZĘŚĆ BOŻE 🙏❤️🙏🇵🇱🇺🇦 dobrej nocy

🤔A ja bardzo lubię komentarzyki😁

Ogromny wpływ na życie doroslego człowieka ma dzieciństwo ,dziecko odczuwa brak poświęconego czasu ,brak uwagi rodziców tzw.niekochania.Tak samo jak kara tak samo musi być i nagroda ,poczucie ciepła rodzinnego wzór rodziców ,autorytet taty miłość mamy ,to bardzo wazne aspekty ,które maja wpływ na dorosłe i dojrzałe życie ,które przenosimy później na nasze decyzje życiowe i zakładanie rodziny .Rozumiem autorkę hp i bardzo współczuje ,ze nie zaznała takiego rodzinnego ciepla to min.mogło wpłynąć na jej „rzucanie się „w ramiona mężczyzn w poszukiwaniu adoracji,miłości i poczucia bezpieczeństwa .Najważniejsze by znaleźć w sobie sile zawrócenia na dobra drogę ,co nie jest łatwe bez dopuszczenia naszego Boga w życiu .Modlmy się za Rebece i za inne pogubione istoty ❤

Moja koleżanka miała depreche po urodzeniu dziecka. Była na terapii, ale jej przyjaciółka powiedziała, że zaprowadzi ją w jedno miejsce, gdzie jej ta deprecha pryśnie jak bańka mydlana. Zaprowadziła ją do domu miłosierdzia prowadzonego przez siostry, gdzie mieszkają niepełnosprawni, również dzieci Zaczęła tam wolontariat. Rzeczywiście wyszła z dołów depresyjnych udzielając się dla innych, spędzając czas z ludźmi potrzebującymi miłości, przytulenia, ale też odplacajaymi tą samą walutą.

Och Rebeko, jaka smutna historia... W młodym wieku stracić kogoś kto był całym światem, miłością największą to wielki ból. Wiem że na internecie jest dużo debili, ale są rodzynki. Mam męża z sympatii i ma wszystko co chciałam. Szanuję mnie i moich znajomych... Chodzimy razem do kościoła... Kocham go całym sercem. To on miał poharatane serce i wyżywał się na kobietach tak jak Ty na facetach. Ja się martwiłam że nie umiem kochac bo prawie całe moje młode życie byłam singielka, czyli 3 kołem u rowera hihi... Ale się znaleźliśmy. Ufamy sobie na 100%, bo zachowałam czystość dla męża, wie że go nie zawiodę. Ty też spotkach swoją Wielką Miłość! Tego Co życzę 😘

Serdecznie pozdrawiam Ojca, Panią Rebekę i Was wszystkich. Z Bogiem. Paaa 👋

Ojcze Adamie dziękuję że trafiłam na ojca. Jestem po stracie córki 15-letniej 😢 ojciec daje mi wiarę w to że spotkam się z moją córeczką. Bardzo bym chciała- to moje marzenie spotkać i porozmawiać z ojcem. Gorąco pozdrawiam.

Ojcze Adamie dziękuję, że jesteś, dziękuję z Historie Potłuczone 🙏

Słucham historii potłuczonej w pociągu relacji Częstochowa- Gdynia. Wracam od Mamy. Niestety nie mogłam kroczyć razem z pielgrzymami ale czas spędzony z Nimi na Jasnej Górze pozwolił mi wrócić do wspomnień, gdy zaczęła się moja Droga, moje ziemskie pielgrzymowanie z Bogiem. Bogu chwała !

Słucham jedząc lody syn w wózku też ma. Można zdążę dziś wpaść na pocztę pewnie zanim tam dojdziemy już je zjemy.

Każda słabość wymaga wielkiej pracy nad sobą, nie jest to łatwa praca lecz warto sie jej podjąć. Dla katolika taką silną bronią przed pokusami, w pracy nad sobą, jest różaniec i konfesjonał. Każda prawdziwa miłość kosztuje , ceną Jezusowej miłości był krzyż. Każde wyzbywanie sie swojego ja jest bolesne ale ostatecznie prowadzi do wolnosci.

W tej historii widać typową polską mentalność naszych rodziców "kiedyś na depresję to był pasek" i pogarszanie sytuacji z ich strony, zero rozmów o toksycznych związkach i to jak zdrowie psychiczne w Polsce kuleje tj. zero pomocy ze strony terapeuty tylko nowe tabletki od psychiatry w początkowej fazie leczenia i zero badań tj hormonów, krwi, magnezu etc.

Bardzo, bardzo dziękuję za tę historię. Na początku - po tytule sądząc - myślałam, że historia podobna do mojej: sporo randek a wciąż jakiś brak dopasowania. Twoja historia jest jednak dużo bardziej skomplikowana, chociaż spotykamy się w jednym punkcie - przy tej potrzebie miłości właśnie. Przy kolejnym złamaniu serca zastanawiam się, czy dam radę podejść jeszcze raz. Znowu nie wyszło, znowu boli. Ale jestem dzieckiem Boga, On nie zostawi mnie samej. I nigdy nie jestem sama. Życzę Ci również tej pewności

Dziękuję ..O. Adasiu 🤗Rebeko ściskam Cię mocno ...

Nie wiem jak to skomentować. Nawet chciałem już, po 5, potem po 10 minutach skomentować, bo myślałem, że najważnoejsze wysłuchałem. Twoja historia obudziła we mnie wpółczucie zachwyt, radość, potem współcucie..... potem łzy ... Trzymam kciuki. Komentarz zacząłem pisać przed komentarzem Szustaka. I słusznie mówi, że reakcja rodziców. - unieważnienie (delikatnie nazywając) to dobry trop aby sobie pomóc na terapii. Wysyłam ppzytywną energię Tobie 3>

Dziś słucham tak jak lubię jestem sama bo mąż zabrał córkę i pojechali nad morze nic nie robię tzn leżę i jem lodowaty winogron 😋 pozdrawiam w ten upalny dzień wszystkich słuchaczy i ojca ❤️😘 pa

Dziękuję za tę historię. Mam wrażenie że jest trochę o tym co ja sama mam w sercu. Przybieram zupełnie inne taktyki, ale gdzieś chyba na dole jest coś podobnego... Nie wiem... Tak czy siak jestem twardzielką (a propos taktyk) i nie płakałam nawet jak umierał Iron Man w Endgame, a teraz zaczęły mi się zbierać w oczach łzy. Ale cieszy mnie, że Bóg przyjmuje taką naszą nawet spapraną miłość, którą nie umiemy Go kochać. Ludzie nawet nie wiecie jak dobrze jest słuchać tych wszystkich opowieści i wiedzieć że się jednak nie oszalało! A słucham wracając z biwakowania i kajakowania w towarzystwie dwojga sędziwych, lodówki turystycznej i niesamowicie kuszących czekoladek Merci. Niech was Bóg błogosławi rękami i nogami!

Właśnie słucham przed rozmową kwalifikacyjną do pracy. Siedzę w aucie na parkingu pod GOPS w średnim mieście i łypie okiem na ten budynek i mam ochotę uciekać. Mam być pracownikiem socjalnym! Módlcie się za mnie bo to jak z dużym Fiatem z historii o Agnieszce co prawa jazdy nie zdała. Wogole nie czuje że tu mam być i czy to moje powołanie. Pozdrawiam i ściskam wszystkich; langustowiczow i opowiadaczy i Ojca - ps.tez lubię placki po węgiersku i Depeche Mode!

Szczęść Boże Ojcze Adasiu ❤️ja słucham HP z moim króliczkiem 🐇gdy tylko słyszy czołówki to nastawia uszy i słucha 🐇❤️tak samo wstawaki😁pozdrawiamy wszystkich cieplutko 🌞🤗

Jak zwykle kąpiel i HP :) wyczekiwałam i są! 🥰

Widzę, po raz kolejny z resztą, wiele podobieństw pomiędzy życiem emocjonalnym Rebeki a moim, szczególnie, że wiek podobny, chociaż płeć przeciwna. Pomodlę się za Rebekę.

Witam wszystkich słuchaczy ❤️

Jak ja Cię bardzo rozumiem Rebeko

A ja sobie siedzę w ogródku , wyszło jednak słoneczko, z krzyżówką i miska ostrężyn 😃. Kochani, jeśli ktoś jeszcze nie wie, ośmielam się prosić o pomoc dla brata naszej langustowej przyjaciółki Erie, który jest po amputacji nogi. Ma kłopoty, potrzebna jest kasa na protezę. Jeśli możecie pomóc modlitwą lub przekazując tę prośbę dalej to bardzo proszę. Trzeba wyszukać na zrzutce : zator-pozbawil-mnie-nogi. Iwonka dziękuje za wszelkie wsparcie i zapewnia o codziennej modlitwie za was wszystkich . 🙏❤️

Slucham 💚 blogoslawie

Dziękuję, za historię i piękny komentarz, Błogosławionego dnia

Dziękuje za te historię... Bardzo przypomina mi inną, dotyczącą pewnego mężczyzny, troche pomaga mi ona lepiej go zrozumieć..

Jakże nas dużo, takich głodnych miłości.. a to tylko Bóg potrafi zapełnić tę "dziurę".

A ja jestem na siłowni jako już 51 latek walczę i ze swoimi" dołami" i zdrowiem -tzn ćwiczę jak zawsze ☺️i słucham Ojca Adasia Pozdrawiam gorąco

Wróć synu wróć z daleka Wróć synu wróć Ojciec czeka. Kolejna prośba Pana Jezusa o nawrócenie.Amen

Pani Rebeka wedłóg mnie ma umiejętność pięknego pisania.

Nie gadał Ojciec sam do siebie. Mój budzik dzwonił dziś o 5.33, więc przez 2 minuty słuchałam🤗

I super, że nie ma komentarzy..

Słucham tej historii podlewając kwiaty. Jest już ciemno, wiec dodaje sobie otuchy HP i latarka w telefonie, a nocne robaki przez to mnie atakują. Rodzice pojechali ze wspólnota się wakacjowac, a tata bardzo lubi swoje hortensje i wiązy, które mam zadanie podlewać. I wszędzie słychać te cykanie świerszczy. Jest przyjemnie…

Po dłuższej przerwie....udało mi się znów posłuchać "Potłuczonych historii". Najczęściej słuchałam Ojca tak jak dziś, wtedy gdy mój ulochany, ciężko chory mąż zaśnie, a ja mogę się wsłuchać i odpocząć. Przez ostatnie 4 miesiące byłam jak zablokowana...ale o tym może napiszę swoją potłuczoną historię.... Jeszcze raz bo wysyłałam już dawno temu, ale ona nadal się pisze..pozdrawiam i uciekam na Dobranockę- moje ulubione❤Dziękuję

Tak słucham tej historii robiąc obiad. Myślę że odnajduję w tej historii siebie to o co ja w życiu przeżyłam. Teraz już wiem że muszę popracować nad sobą. A szczególnie na odbudowaniu relacji z Bogiem. Bo wiem ,że gdzieś się w tym wszystkim zgubiłam...

Kochana Rebeco dziękuję Ci,że podzieliłaś się z nami swoją historią, że miałaś siłę to wszystko opisać. Zobacz jak dużo przeżyłaś, po tym wszystkim co Cię spotkało nadal żyjesz i proszę Cię nie zmarnuj swojego życia. Z Twojej historii bije straszny smutek, samotność i ból. Bardzo Ci współczuję,że to wszystko Cię spotkało ale może spotkało Cię to wszystko po coś? Pomyśl o swojej historii jakbyś słuchała swojej najlepszej przyjaciółki, co byś jej wtedy doradziła? Mi zawsze pomaga takie myślenie....Super,że jesteś we wspólnocie i podjęłaś leczenie, trzymam mocno kciuki,żebyś zaznała szczęścia w życiu 🙏 I najważniejsze - pamiętaj nigdy nie jesteś sama! Z każdym Twoim oddechem jest przy Tobie Bóg, a Ty jesteś ukochanym dzieckiem Boga, nie potrzebujesz drugiej osoby,która Cię pokocha bo masz przy sobie Boga, chciałabym, żebyś poczuła Jego miłość ♥️ Kiedyś ś.p. KS. Pawlukiewicz powiedział coś w tym stylu " modlisz się o rower a Bóg ma dla Ciebie mercedesa". Nie potrzebne Ci sukienki, flirty i romanse bo masz miłość Boga,Jego miłość jest lekarstwem na wszystkie smutki całego świata ♥️ Pokochaj siebie tak jak Cię kocha Bóg, spójrz na siebie Jego oczami♥️

Ja nie szukając nowej historii akurat tytuł tej przykuł moją uwagę.Nie ma przypadków więc już wiem, dlaczego snując się w swojej bulimii zobaczyłam i odsłuchałam.Dziękuję O.Adamie i osobie, która zdecydowała się nią podzielić.

🍂🍁🍂 Witam Ojca. Dziękuję za HP. Słucham, haftując obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. 💔 Bardzo trudne historie... Każdą przeżywam... Chcę życzyć "potłuczonym" przez życiowe doświadczenia by ich drogi stały się proste... Z pamięcią. 🙏🙏🙏

Nie ma komentarzy? Co za niepowetowana strata. 😎

Słucham konserwując akurat obraz św Walentego.. Świetnie mi się to robi przy tej historii o Rebece.. Rebeko.. Wierzę że spotkasz kogoś kogo pokochasz na zawsze i z wzajemnością..

życzę Bożej dojrzałości dla Ciebie, bo zawsze wzrastamy w Jego rękach❤🙏

Obejmuje Cię Rebeko całym moim równie potłuczonym 💛 Mój "Miłosz" nie umarł, ale zostawił mnie 2 tygodnie po zaręczynach i ożenił się z inną. Ja przez dwa lata chodziłam jak w żałobie. Po tych 2 latach poznałam chlopaka (też w necie), przy którym znowu zaczęłam się śmiać i z którym założyłam rodzinę. Chyba trochę za szybko... Chyba za mało się poznaliśmy. Ale to już temat na całą hp. Ojcze Adasiu dziękuję za kolejną piękną i bardzo WAŻNĄ historię potłuczonego serducha. Proszę o błogosławieństwo mnie, mojego męża i 2 wspaniałych synków. Pozdrawiam wszystkich i postaram się pamiętać o Was w 🙏 😘

❤🔥🔥🔥🕯️🔥🔥🔥♥️ DZIĘKUJĘ o . ADAMIE I POZDRAWIAM . ♥️🔥♥️

Słuchałem HP wracając od siostry. Obchodziła wczoraj urodziny i spotkaliśmy się przed dłuższą przerwą niewidzenia się 💜 Podczas jazdy powrotnej… do Krakowa - byłem zdumiony historią 😮 Mam nadzieję „Rebeko”, że teraz będzie tylko lepiej. Musieliśmy się minąć w beczce stąd moje zdumienie, bo też teraz przechodzę cięższy okres, ale wiem na 100% że taki czas uczy nas TYLKO i AŻ jednego, żeby bardziej pokochać siebie 💜 Kiedy pokochamy siebie, pokochamy prawdziwie innych 💜 Trzymaj się Kochana! Być może do zobaczenia u Dominikanów albo na Kopcu Kraka 💜

Jezu....bulimiczka uczuć...jakie trafne spostrzeżenie....Rebeko❤przytulam...

Słucham tej historii Kochani tez o piątej rano jadąc do pracy. Dziękuje za każda historię ( nie tylko potłuczoną) za każde dobre słowo, we Wstawakach, w dobranocce i innych nagraniach. Jest nas tu wielu i cieszę się , że jestem częścią Waszej wspaniałej rodziny. Przesyłam uściski. Szczęść Boże.

🙏🏻😇❤️🙏🏻😇❤️🙏🏻😇❤️

💗

Rebeko, mam nadzieję, że odnajdziesz prawdę, że zrozumiesz, że jesteś wspaniałą osobą. Życzę Ci tego z całego serca. Bądź przy naszym TACIE, Pamiętaj o Nim zawsze❤ On napewno Cię kocha!!! Ściskamy Cię mocno 😘

❤

Rebeko,o.Adam mądrze,bardzo mądrze Ci wszystko wyjaśnił...Nikt tak nie uleczy jak Jezus, wypełni swoją miłością...tylko zrób mu miejsce, życzę Ci abys jak najszybciej to zrozumiała i jak najszybciej to się stalo...Powodzenia Rebeko🙂

Siedzę słucham i tworzę prezent na osiemnastkę przyjaciółki.... Dobrze że są wakacje to jest czas :D

Szczęść Boże! A ja słucham szykując się do moich urodzin, dzieci mają drzemkę, mam godzinę żeby wszystko posprzątać i potem wpadnie rodzinka 😊 pozdrawiam wszystkich szczęśliwców urodzonych latem 😃

Idźmy do ludzi, pozytywnie tracić czas

Super historia! choć dużo w niej potłuczonych histori... Pozdrawiam rowniez z Krakowa! PS. też skasowałem tindera :D

Smutna historia. ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Dziękuję za tą historię💗

Słuchamy wraz z żoną i dziećmi (6 i 9 lat) w samochodzie jadąc z Polski do Anglii. Wracamy po 3 tygodniach przepięknych wakacji spędzonych z moja Mama, a ukochana babcią dla naszych córeczek. Sierpień byl baaardzo gorący i słoneczny, prawie codziennie byliśmy nad jeziorem ku uciesze dzieci. ..teraz będziemy w samochodzie około 14 godzin do promu we Francji a potem jeszcze 4 godziny juz w Anglii. Wiec 18 godzin "będziemy się tłuc" z o. Adamem w tych jakże fajnych podkastach. Super ze sa na spotify wiec możemy sobie słuchać z wyłączonym ekranem jadąc autem. W drodze do Polski 1 i 2 sierpnia tez słuchaliśmy cały czas historii potłuczonych wiec sporo udało się już nam wysłuchać.. ale na szczęście sporo jeszcze przed nami... :) Szczęść Boże o. Adamie.