Ik heb hele leuke verstandige en sociale puberdochters maar ben eigenlijk tot de conclusie gekomen dat het lijkt of ze selectieve empathie hebben? Ik hoop dat het goed komt. Voor vriendinnen zijn ze 1 en al luisterend oor bij problemen maar toen ik vorige week ernstige pijn had door een uren durende galsteenaanval in de nacht( bleek achteraf na spoedoperatie) werd er angstvallig gevraagd of ik niet beneden kon gaan zitten overgeven want Iewww, en of ik minder hard kon zuchten want ze konden er niet van slapen....Komt dat nog goed?
Meh, ik zie niet hoe je uitsluit dat pubers minder ouderlijke steun ervaren naarmate ze depressiever zijn, ongeacht of ze die steun feitelijk krijgen. Mensen vragen om iets te rapporteren is immers iets anders dan het daadwerkelijk meten. Ook de correlatie tussen een verbod om te drinken en minder crimineel gedrag vind ik niet zo sterk. Daar kan makkelijk een derde variabele aan ten grondslag liggen. Is het niet handig om gewoon netjes een literatuurlijst in de opmerkingen te zetten? Dan kan ik in ieder geval nog kijken of ze toch op z'n minst partiële correlatieanalyses hebben gedraaid met triviale zaken als opleidingsniveau en de financiële situatie binnen het gezin als controlevariabelen...
Precies, er moet eerst onderscheid gemaakt worden tussen feitelijkheid en perceptie. Bijvoorbeeld, misschien was 'meer liefde' in feite 'meer bemoeizucht'.
Regelmaat - rust - reinheid maar vooral ruimte En aan dacht in onze tijd hadden wij grotere gezinnen die alles voor elkaar deden en over hadden elkaar opvoede. Andere tijd met ook pubers wat zijn dat hadden we nooit van gehoord. Nu ik als tachtig jarige dit hoorde is praten heel belangrijk maar luisteren veel beter ga tijd nemen Wanneer de kinderen er om vragen, niet later als Vader of moeder tijd hebben. Waar zijn de lessen gebleven in opvoedkunde,deze heb ik gehad toen ik op de huishoudschool zat. Als politiek zij er veel verkeerde keuzen gemaakt zie maar ambach scholen zijn ook verdwenen, Opvoeden is veel geduld hebben en genieten van alle liefde en leuke dingen die je ook beleefd, voor ons ook als grootouders
