Muhabbete canlı olarak dahil olamadığım için üzüldüm. Çay ve çay içme kültürü benim kırmızı çizgimdir. Çayı her türlü sunum ile içerim. Lakin bu durum, güzel bir sunum ile sunulan ve yanına bir dostun muhabbetinin eklendiği çayı içmenin, o muhabbeti bam başka bir keyif haline getirdiği gerçeğini değiştirmiyor. Dövme(sizin tabirinizle leke) yaptırmayı, insanların kendilerini damgalaması olarak görüyorum. Ve aynı şekilde geçici bir zevkin, kalıcı bir şekilde işlenmesini, üstelik tüm sağlık risklerine rağmen bunun yapılması doğru bulmuyorum. Gelelim güzel Türkçemize. Bazı insanlar kendilerinin düzeltilmesini sevmezler. Ama aynı insanlar kendi kendini düzeltmeyi de hiç düşünmezler. Gönül rahatlığı ile şunu söyleyebiliriz ki hiç kimse Türkçeyi mükemmel konuşmuyor. Zira tüm dillerde olduğu gibi Türkçede yaşayan bir dil. Yani zaman içinde değişime ve dönüşüme uğruyor. Aslolan dili doğru konuşmaya çabalamak. Kendi kendini düzeltmek. İnsanları, dünya üzerindeki diğer canlılardan farklı kılan şey ise kelimeler ve bunu kullanım şekli. Rabbimizin söylediği gibi "Ve Adem'e bütün isimleri öğretti..." Bakara 31 insanlar, diğer canlılardan farklı olarak isimlerin bilgisine sahip. Bu isimleri doğru kullanmak, sözümüzün gücünü artırır. Kullanamamak ise doğru anlaşılmamamıza ve sürekli bir kargaşa içinde kalmamıza neden olur. Not: Bu yorumu yaparken kurduğum cümlelerin içerisinde bir dolu yanlış olabilir. Ama aslolan bu yanlışım söylendiğinde buna olumsuz bir tepki yerine olumlu bir tepki vermem. Zira yanlış söylediğim ve sonra düzeltebileceğim her cümle ve kelime, bana fayda sağlamakta. Örneğin hep kullandığım empati kelimesi yerine kullanacağım diğerkâm kelimesi, empati kelimesinin karşılamadığı ve içinde inancımızdan bir parça barındıran daha geniş kapsamlı bir kelime. Empati kelimesi konusunda uyarılmam ve diğerkâm kelimesini kullanmaya başlamam, hem sözümün, hem de yaşadığım inancımın insanlar üzerindeki tesirini artırır. :)
