Podobnie sprawa się ma jeśli chodzi o promowanie przez filmy, seriale, książki toksycznych "miłości". Carrie i mr Big z "Seksu w wielkim mieście", Blair i Chuck z "Plotkary", główni bohaterowie 50 twarzy Greya czy większość komedii romantycznych. Ludzie w tych produkcjach ze sobą nie rozmawiają/okłamują się, a na koniec z niewyjaśnionych przyczyn się schodzą, bo "miłość wygrywa".
Ponieważ to się klika najbardziej, ludzie lubią oglądać dramy, a nie ideały. Na yt szybciej się zaistnieje robiąc kontent pato niż wartościowy kontent. Niestety tak jest...
@@AnWoj Tak i nie. Obok toksycznych związków Rossa, jest pokazana choćby ewolucja Chandlera, który stopniowo uczy się budować relacje z kobietami. To jest genialne. Sam Chandler przyznaje w którymś momencie, że nie umie stworzyć trwałego związku, bo ma wygórowane oczekiwania oraz boi się bliskości. To, jak zmienia się jego postawa, jest dla mnie super przykładem. Podobne wrażenia mam na temat Moniki, która odkrywa, że życie nie jest idealne i uczy się rezygnować ze swoich wyobrażeń, a zamiast tego cieszyć się z niedoskonałego życia.
Mnie zawsze zastanawiały te "metamorfozy" z brzydkiego kaczątka w łabędzia, które są w filmach dla młodzieży. Wystarczy zdjąć okulary, założyć sukienke i jesteś piękna, zostajesz królową balu
Ale trochę tak jest i to akurat dobrze :) Nie wiem czy są ludzie naprawdę "brzydcy", zwykle to chodzi o stylizację, fryzurę, makijaż (tak, też jeśli chodzi o mężczyzn) i właściwie każdy może być atrakcyjny :)
Bajki Disneya, które mają motyw zwierząt są przepiękne. Zakochany kundel, 101 dalmatyńczyków, Bambi - uwielbiam, po latach dopiero widzę jaki miały przekaz i jak wiele dobrych wartości mi dały.
Będąc wychowaną na bajkach Disneya przeżyłam trochę szok oglądając animacje studia Ghibli i nawet na początku nie spodobały mi się, bo były tak różne od tego zachodniego wzorca do którego byłam przyzwyczajona np dzięki Disneyowi. Teraz uznaję zdecydowaną wyższości animacji Ghibli, są lepsze pod tyloma względami że przykro mi czasami, że dzieci w Polsce mogły nigdy nie oglądać żadnego z tych filmów ale widziały wszystkie Disneya
Ja miałam podobne odczucia jeśli chodzi o Disneya. Jakoś tak się uchwałam, że od zawsze miałam styczność wyłącznie z anime z Japonii i zobaczywszy pierwszy raz bajki z produkcji Disneyowskich nie czułam kompletnie o co tam chodzi i tego systemu wartości i form relacji jakie były tak prezentowane:))
Od lat spotykam się z tym podejściem do bajek Disneya i absolutnie go nie rozumiem. Dla mnie (poza tymi naaajstarszymi) przedstawiają one fajne i do tego feministyczne historie. Piękna i Bestia- Gaston był "najlepszym" facetem w mieście, a Bella nie słuchała głosów społeczeństwa, bo nie chciała gromadki dzieci i siedzenia w domu. Chciała więcej od życia i była odważna i zdecydowana. Bestii też się nie bała i jak na nią w pewnym momencie nakrzyczał to też nie położyła po sobie uszu tylko walczyła o swoje. Bierności w niej nie widzę, a co do facetów to tu mamy typowy prosty morał- nie musisz być piękny, aby cię kochano. Mała syrenka- Gdyby Ariel nie walczyła o swoje to Eryk pobrałby się z Urszulą na statku i tyle by z tego było. Ostatecznie wygrana była dziełem dwóch osób, a nie księcia na byałym koniu. Znowu- chciała czegoś więcej od życia niż to czego od niej oczekiwano. Hercules- Megara chyba w ogóle nie potrzebuje żadnego opisu. To ona się postawiła Hadesowi, a później poświęciła za Herculesa a nie na odwrót. Alladyn- Jasmina nie zgadzała się na traktowanie jej jak przedmiot i nie bez powodu odrzucała bogaczy, którzy myśleli, że mogą ją mieć za pieniądze. Gdyby nie zwiodła Jafara też jajko by było ze szczęśliwego zakończenia historii. Pocahontas- Nie godziła się na zaaranżowane małżeństwo i powstrzymała rzeź. Wszystkie te historie są dla mnie wzorem tego jak powinny wyglądać bajki dla dziewczyn- walcz o swoje, nie musisz się godzić na to co wszyscy od Ciebie oczekują w przyjemnej dla każdego formie. Większość innych bajeczek z główną bohaterką płci żeńskiej ma zdecydowanie gorsze przekazy i często jest po prostu nudna.
Zgadzam się, też nie rozumiem tej demonizacji Disneya, który ma obecnie mnóstwo bajek z bardzo różnorodnym przesłaniem. Era książąt i księżniczek skończyła się już jakiś czas temu.
Trochę nie zgadzam się Właśnie Aladyn udowadnia że nie trzeba być bogatym żeby dziewczyna z wysokich stref się w tobie zakochała. We filmie Jasmin zakochała się w nim jak był biedny a jak był bogaty to miała pretensje że traktuje ją jak nagrodę i kazała mu spadać. Co było po części prawdą bo Aladyn myślał ,,nie mam u niej szans będąc biednym'' A co do Disneya wydaje mi się ze to zbytnia nadinterpretacja dlaczego nie czepiamy się romansideł które polegają ta tym samym czyli znaleźć faceta, wyjść za mąż, być szczęśliwym. Wydaje mi się że żaden film nie oddaje rzeczywistości seks w filmach dla dorosłych nie jest prawdziwy w wiadomościach nie pokazują wszystkiego ytberzy nie są tacy jak się pokazują. Mysle że trzeba również uczyc dzieci że co widzą w telewizji nie jest zawsze prawdziwe.
Dlaczego nie czepiamy się romansideł? Bo to nie jest bajka? Bo fabuła pozwala świadomie wybrać? Bo w romansidle nie umieszcza się w animowanym okienku porno obrazka? Oczywiście mogę się mylić.
Tylko, że Alladyn jest wyjątkiem. A też miał swoje przesłanie podprogowe. Jak tygrys ryczy to tak naprawdę puszczone jest od tyłu "good teenager take off your clothes". Zresztą tak Disney zrobił progres w porównaniu do oryginału bo tam to Alladyn jest stalkerem i w ogóle to te Baśnie Tysiąca i Jednej Nocy w oryginale to jakiś obleśny mizoginistyczny porno fanfik. Jak już się interesować kulturą Bliskiego Wschodu to bardziej polecam Iran Rumi to świetna poezja, a książki Khalada Hosseiniego ukazują w ciekawy sposób tamtejsze realia. Co do zwiedzania to sami wiecie jakie podwójne standardy są w tamtych krajach i że jeśliby was zgwałcono to byście to wy mogły za to siedzieć bo liczy się jako cudzołóstwo
18:59 Powiem ci, że pracuję w przedszkolu. I dzieci nie oglądają starszych bajek Disneya niż Kraina Lodu lub Merida Waleczna. Co jest pocieszające, bo te współczesne animacje wydaje mi się, że niosą trochę inny przekaz (mniej zorientowany na to, że kobieta to towar i że musi być obłędnie piękna i niczym innym się nie wyróżniać). Nie wiem czy to ze względu na lenistwo rodziców, czy też dlatego, że Disney teraz zamknął klosz - zorientowałam się ostatnio, jak chciałam obejrzeć Pocahontas albo starą animację Króla Lwa i nie mogłam nigdzie w sieci znaleźć miejsca gdzie byloby to dostępne. Jednakże tak właśnie jest i trochę to moim zdaniem upośledza te dzieci w stosunku do starszych pokoleń - no bo o czym tu rozmawiać? Każda dziewczynka chce być Elzą, nie ma innych księżniczek, nie podyskutujesz, pani :D
ja poproszę cała serie o disneyu! to jest kopalnia problemów, włącznie z cultural appriopriation, seksizmem, rasizmem i całą masą prób zaginania rzeczywistosci
Filmy Coco i Encanto były zrobione nie jako zawłaszczenie - kultura jest tam bardzo dobrze oddana, bez estetyki cyrku. Wcześniejsze pożyczki baśni francuskich czy niemieckich są owszem zamerykanizowane - ale jest to uzasadnione interpretacją klasyki (są tylko odwołaniem - nie kopią, bo oryginał przecież był dla dorosłych, a nie dla dzieci). Gorzej rzecz ma się z parkami rozrywki - to faktycznie dłuższy temat. Coś jak zwierzęta w cyrku lub zoo + tona plastiku na sprzedaż.
Jeśli chodzi o stare bajki nie tylko Disneya to masz racje jest mnóstwo historii które są trochę przestarzałe a nawet kuriozalne ( ale to ze względu na dawny czasem naprawdę okropny sposób traktowania dzieci, choroby, smierć, wojny i inne tragedie które miały miejsce i niektóre opowiadania się z tym nie patyczkują) ale im bliżej współczesności jest o wiele lepiej- „księżniczka i żaba”- Tiana chce mieć własną restauracje, miłość trafia się trochę przy okazji, „Vaiana” ratuje swoją wioskę a przy okazji zyskuje przyjaciela- nie chłopka, „Naprzód” w końcu świetne podejście do braterstwa, męskiej bliskości i o tym ze chłopcy tez maja uczucia, „Encanto” fantastyczny obraz oczekiwań i problemów rodzinnych w tle szukanie miejsca dla siebie w życiu. Mnie na przykład wychowała taka świetna bajka - niebajka „Ostatni jednorożec” piękna potraktowana zupełnie na poważnie staroangielska baśń o bohaterce która musi się dowiedzieć prawdy o sobie i robi to w możliwie najbardziej dramatyczny sposób. Nie ma tam szczęśliwego zakończenia i jakiegoś uff pod koniec, jest smutno i czegoś bardzo mocno żal. Myśle ze dzieci doskonale skumają czego. Ja ścieżkę dźwiękową nucę do dziś- choć jest tam mnóstwo romantycznych momentów i postaci dzielą się na atrakcyjne, mądre, sprytne i po prostu głupie, jest tez sporo zwrotów akcji, spekulacji, intryg a służy to jedynie przekazaniu ze świat jest dosyć skomplikowany a każdy ma w nim jakąś rolę. Bw- ja znalazłam swojego nostalgicznego księcia Lira mimo ze tez wychowywał mnie Disney ;)
Ja uwielbiam Disneya i wychowałam się na bajkach oglądanych z vhs'ów. Ciągle je mam i będę je oglądać z moim dzieckiem. Nie uważam, żeby schematy w nich pokazane w jakikolwiek sposób wpłynęły na mnie negatyw ie. Będąc dzieckiem nie rozkminiałam tego na czym w gruncie rzeczy opierają się te historie i zakładam, że mało które dziecko (o ile wgl takie istnieje) się nad tym zastanawia. Dla mnie to piękne animacje z cudowna muzyką i piosenkami, które nucę do dzisiaj przy myciu garów czekając aż mój książę wróci z ratującej świat roboty🤣
nie mogę się z tobą zgodzić 😞 przykłady które podałaś np Śpiąca Królewna jest bardzo starą bajka disneya bo z 1959 gdzie w latach 50 kobiety miały dość określana rolę (nie mówię że była to dobra rola). Natomiast mamy nowa wersje tej bajki w postaci czarownicy gdzie pokazuje się siłę kobiety, matczyna miłość i walke z samym sobą. Oryginał pochodzi z 1697 to czas gdy zupełnie inaczej kształtował się wartości i pokazanie gwałtu jako środka do celu nie było by korzystne ani w 1959 ani współcześnie. Mam bajki które pokazują siłę kobiet np Mulan która idzie walczyć na front, mamy Atlantydę gdzie Miło jest uczonym + postać Audrey która jest mechanikiem. A z nowych Zwierzogrod, Ralph demolka postac Vanellope a w 2 części rozmowa z resztą księżniczek i ratowanie ralpha przez księżniczki, nawet Kraina Lodu gdzie to Anna idzie szukać siostry a Chris krytykuje jej idealnego księcia. Więc nie można jednoznacznie określić że Disney promuje wartości o których mówisz i proponuję szerzej zapoznać się z bajkami disneya nie ograniczając się do bajek powstałych w zeszłym wieku 😉 PS tak właśnie wygląda osoba która mając 24 lata dalej ogląda bajki 😂
Jeszcze co do Śpiącej Królewny - była to jedna z moich ulubionych bajek pełnometrażowych w dzieciństwie nie ze względu na fabułę, a ze względu na przepiękną animację... Może dlatego kreskówki, które oglądałam później, nawet mające bardzo atrakcyjną / oryginalną / niestereotypową fabułę, nie zainteresowały mnie aż tak jak właśnie Śpiąca Królewna.
1. W kwestii "Małej Syrenki" - pominięty został fakt, że ona w pierwszej kolejności marzyła o tym, aby mieć duszę, a wiedźma powiedziała, że jak rozkocha w sobie księcia, to ją dostanie. Na końcu otrzymuje szansę na osiągnięcie upragnionego celu, bo poświęca się z miłości do księcia. Ta baśń daje duże pole interpretacji - ja odczytywałam ją zawsze w wymiarze chrześcijańskim, ale znalazłam też w Internecie interpretację queerową. Andersen pisał specyficzne baśnie i mega mnie boli, kiedy się je spłaszcza. 2. Fabuła "Śpiącej Królewny" była zmieniona na długo przed Disneyem. Pierwowzór pochodził z Włoch, ale rozpowszechnili ją Perrault i bracia Grimm i już oni dokoywali modyfikacji. 3. Osobiście nie znoszę "Aladyna" nie ze względu na motyw dżina, tylko na to, że on wszystko zawdzięcza kłamstwu. Miałam z tym problem jeszcze zanim obejrzałam film Disneya. Ogólnie, "Baśnie z 1001 nocy" powstały w innej kulturze, która jest bardzo odległa od naszej, i mają mało wspólnego z moralnością taką, jakiej nas uczą w dzieciństwie. Abstrahując od faktu, że oryginał naprawdę nie nadaje się dla małych dzieci. Niemniej ja, już jako kilkulatka, czytając ocenzurowaną wersję, miałam dość refleksji, by kwestionować świat tych opowieści i wiedzieć, że to, co robią postaci jest "niefajne". Już wtedy odczuwałam dyskomfort, iż osoby dokonujące czynów, które nie są godne pochwały, dostają za swoje działania nagrodę w postaci bogactwa i związku. 4. Ja jako dziecko dość szybko zaczęłam pojmować, że to co fantastyczne nie jest naprawdę. Sama kwestinowałam wzorce związków pokazane w baśniach - porównywałam je po prostu do małżeństw w moim otoczeniu i widziałam, że np. po ślubie nie zawsze jest szczęśliwie. Dużo większym problemem były te filmy i seriale, które oglądałam jako młoda nastolatka, gdzie nie było magii, a ja sądziłam, że oddają rzeczywistość. Ogromnie przyczyniło się to do rozczarowania życiem, gdy odkryłam, że nie jest tak łatwo zarobić wystarczającą ilość pieniędzy na mieszkanie bez kredytu, nie wspominając o luksusowym stylu życia, jaki wiodły bohaterki "S&S" czy rom-comów. 5. Nowsze produkcje Disneya, jak "Zaplątani", "Kraina lodu" czy "Nasze magiczne Encanto", prezentują inne typy postaci i relacji niż te klasyczne czy z okresu renesansu - aczkolwiek już w latach 90 postacie kobiece były bardziej aktywne, niezależne i miały własne aspiracje. Wrzucanie wszystkich filmów animowanych Disneya do jednego worka to moim zdaniem duże nieporozumienie. Ponadto, coraz częściej pokazywane są w nich całkiem poważne motywy, takie jak efekt gasnącego światła, trauma czy konflikty pokoleniowe. 6. Osobiście postrzegam animacje Disneya jako dzieła artystyczne, doceniam piękną dzieła rysowników i twórców muzyki. Np. w dzieciństwie nie przepadałam za filmem "101 dalmatyńczyków". Kiedy jednak obejrzałam go jako osoba dorosła, zachwyciłam się efektami wizualnymi i dźwiękowymi. Co więcej, akurat ta produkcja nie jest klasyczną baśnią i pokazuje dwa całkiem udane, normalne związki. Ludzie i psy po prostu się poznają i lubią. Ślub nie jest końcem filmu, a wyzwania pojawiają się w trakcie trwania ich relacji. 7. Z dziećmi jak najbardziej można rozmawiać. Co więcej, one uczą się z różnych źródeł, nie tylko z filmów. Są książki, są ludzie wokół nich. Aczkolwiek przyznam szczerze, że choć mi mama czytała baśnie i uwielbiałam później sama do nich wracać, gdy byłam dzieckiem, to teraz widzę, że nie uczą one dbania o własne granice, rozwiązywania konfliktów i umiejętności rozpoznawania, komunikowania i realizowania potrzeb. Toteż, gdybym była matką, wolałabym znaleźć takie pozycje literackie, które pomagałyby rozwijać te umiejętności. Jeśli chodzi o filmy - nie wiadomo, jak dziecko na nie zareaguje. Jednakże, gdyby chciało oglądać Disneya, nie zabraniałabym, ale rozmawiałabym o tym, co się dzieje na ekranie.
Wydaje mi się że rezygnacja z bajek Disneya zamyka ciekawą opcje dyskusji z dziećmi. Warto pobudzać dzieci krytycznie i zadawać im pytania problemowe dotyczące tych bajek, np. czy kopciuszek odniósł według ciebie sukces i czym on dla niej był? Warto wskazywać dobre i wartościowe postawy np. Mulan która mimo swojej kobiecości była prawdziwą bohaterka na równi z mężczyznami (a nie po prostu damską kopią męskich bohaterów) czyli każda treść jest dobra jeśli popatrzy się na nią pod odpowiednim kątem
A ja dzieki właśnie dzieki tym klasykom Disneya nauczyłam się marzyć na maksa i sięgać po te marzenia, walczyć o nie i być bohaterką (tak jak w tych bajkach) własnego życia. Tam przecież każda historia jest o walce kobiety i przeżywanie różnych dram iprzygód (np. Kopciuszek, Królewna Śnieżka, Piękna i Bestia, Mulan) Celowo napisałam w tak banalnym tonie, bo to w sumie jest banalne (wielka miłość, wielkie "szalone" marzenia bla bla bla), ale własnie dzięki tej w sumie naiwnej wierze mogłam i nadal mogę działać cuda, a wiadomo w dorosłym życiu (i prawdziwym świecie, gdzie myszki i ptaszki do nas nie mówią i za nas nie sprzątają) lekko nie jest. To jest mój odbiór. Nigdy wyczuwałam w tych bajkach seksizmu, narzucania mi czegokolwiek. Nigdy też nie czekałam na przywolenie od nikogo na robienie tego, czego chciałam. Podczas gdy większość moich koleżanek narzeka na Disneya :) Mam wrażenie, że każdy znajduje w nich to, co chce. Ja widziałam przyjaźń, pomoc innych, lojalnosć i wiele wiele innych świetnych wartości. Ale serio, kobiety, ogarnijcie się:) Jesteśmy dorosłe i bajki dla dzieci chyba nie są najlepszym poradnikiem na udane małżeństwo i związki LOL To są bajki dla dzieci, maja być proste i opowiadać o uniwersalnych wartościach. Mają zachęcać do marzeń, wiary w siebie i przede wszystkim żeby budować WYOBRAŹNIĘ (np. żeby później, w życiu dorosłym, nie brać wszystkiego tak dosłonie)
Właśnie, bajki są piękne ,gdy jesteśmy dziećmi , ale jak dorastamy to rozumiemy , że normalne życie tak nie wygląda. To jest tak oczywiste , że chyba nie trzeba tego dorosłym ludziom tłumaczyć.
Napisałaś że bajki dla dzieci nie są najlepszym wskaźnikiem udanego małżeństwa, ale to właśnie treści i postawy oglądane za dzieciaka wpływają na nasze przyszłe wybory sercowe. Disney promuje postawy w niektórych przypadkach odwagi u kobiet, ale postacie takie jak Królewna Śnieżka i Śpiąca królewna nie mają osobowości, wartości ani nie podejmują działań, są zwyczajne zdobywane przez mężczyzn. Wydaje mi się że jak do wszystkiego trzeba podchodzić krytycznie i zauważać wady i zalety.
@@juliag4995 Królewna Śnieżka poradziła sobie wygnana do lasu, znalazła dom i przyjaciół - moim zdaniem to świadczy o jej sile. Miłość pojawia się dopiero na końcu. A Śpiąca Królewna też nie posłuchała rodziców i nie uważała, tylko podążała za własną ciekawością, no to chyba jest jednak indywidualistką. Można też tak spojrzeć. Przede wszystkim jednak te bajki nie są w ogóle o tym. Są o tym, że dobro zwycięża nad złem, a miłość nad nienawiścią i zazdrością.
A czy czasem te księżniczki i książęta nie odzwierciedlały epoki w której powstali? Chodzi o to, że taka Śpiąca Królewna obrazowała amerykańskie kobiety z lat 60, a np. taka Bella czy Arielka z lat 90... Jeśli zaś chodzi o fabułę tych filmów to... Zostały one zaczerpnięte z baśni... Tak, że dzieci poznały by je i bez Disneya... (Aczkolwiek mała syrenka kończy się zupełnie inaczej)
Podoba mi się to, że tak wiele "głównych ról" to były postacie damskie, niby księżniczki ale większość pragnęła od życia więcej, szła pod prąd, przeżywała przygody 😉 Teraz w większości filmów główny bohater to facet. Przez co no mój brat czy chłopak jak widzą film z kobietą w roli głównej to mówią, że nie ma co oglądać, bo na pewno będzie beznadziejny... 😩 I rzeczywiscie jak zaczęłam analizować najlepsze tytuły to schemat się zgadzał. Mam żal do scenarzystów i producentów filmowych, że tak to wygląda.
Polecam pobawić się listami top 100 filmów wszechczasów na filmweb lub IMDb i policzyć te z kobietami w rolach głównych. W USA można takie filmy policzyć na palcach zaś w Indiach, Japonii czy Korei mamy praktycznie zachowany parytet. Polska jest gdzieś pomiędzy ale bliżej wschodu. A to niby USA są takie poprawne politycznie 🤪
Super odcinek! Do dzisiaj pamiętam mój szok z dzieciństwa jak przeczytałam oryginalną małą syrenkę... Dużo o tej historii rozmyślałam swoim dziecięcym mózgiem. Z Disneya najbardziej lubiłam bajki gdzie były bohaterki z charakterem i były waleczne - właściwie były wtedy tylko dwie takie Mulan i Pocahontas, ale chociaż tyle 😀
Tak trzeba pogadać z dziećmi bo my rozumiemy bajki na innym poziomie emocjonalnym, dzieci zapytane o morał bajki odpowiadają czasem zaskakująco i nie ma to nic wspólnego z naszym juz uksztaltowanym spojrzeniem. Kopciuszek to bajka o tym żeby uświadomić dzieci że takie traktowanie macochy jest zle i że nikt nie ma prawa nikogo tak traktować, porusza kwestie braku akceptacji nowej rodziny ojca ale też pokaxuje dobra stronę siły kobiecej w postaci wróżki która daje jej szanse wyrwania sie z tej sytuacji. Śpiąca królewna to opowiesc o przejsciu z dziecka w wiek dojrzewania płciowego i niebezpieczenstw jakie to dziecko może napotkać ( wrzeciono jako symbol dijrzalosci, utraty dziewictwa) oraz obawy rodziców przed zbyt szybkim przejsciem tej granicy. Arielka to bajka o darze, talencie i tym że nie zawsze trzeba podązac sciezką wyznaczoną przez rodziców, marzeniem syrenki było śpiewanie i życie na lądzie, skuszona obietnicą szybszego dojścia do celu podjeła dramatyczną decyzję ( ile nastolatek tak nie robi,dla rozglosu,szybszej kasy, famu - idzie na skroty) Piekna i bestia to film że powierzchownosc może nas czasem zmylić i czasem warto dać szanse komuś bo być może pod maską besti kryje sie ktoś mocno zraniony i samotny. Watek milosny dla dzieci często jest najmniej istotny, w bajkach Disneya zreszta czesto historie meskie są slabo rozpisane i pojawiają się na koncu- ale są raczej tylko metaforą nowego etapu, lub pomocnikami przejscia ,nie odbieralabym tego jako głownych wybawców. Zreszta przy Alladynie , finalnie dzin nic mu nie pomógł, a morał był że szczerosc i prawda ważnoejsze niz ułuda 3 życzeń. Herkules był pokazany jako niezbyt rozgarniety typ , a postać Megary jako zranionej porzuconej kobiety która niechce się zakochiwqć ponownie. No i moja Pocahontas- tu kobieta pokazala swój swiat, uratowała przybysza oraz wybrała swoją drogę. Tak samo Mulan. Frozen to historia o sile siostrzanej miłosci, tu postacią najbardziej jest Anna która ratuje nieakceptowaną przez spolecznosc siostre. Moglabym w kazdej bajce Disneya pokazac mase dobrych rzeczy, o czywiscie zawsze znajda się zalecialosci danych czasów w jakich powstawały. Ale to są bajki i ich zadaniem jest pokazać morał a rodziców zadaniem jest porozmawiac o tym morale który nie jest paradoksalnie w koncówce bajki. Pozdrawiam i dzięki za film :)
Romans w Kopciuszku od Disney'a to żanda na całego mówię o zalotach nie o parze jako takiej bo późniejsze filmy go rozbudowały. Zastanawiałam się czemu ona w ogóle to znosi te całe upokorzenia czemu nie odejdzie czy co no ale kiedyś to dom był miejscem świętym, a w oryginale to Kopciuszek skazuje macochę na tortury. Najlepsza jest taka gdzie Kopciuszek skazuje macochę i jej córki na banicję do Ameryki. Nie będzie już więcej knuć intryg, a może nauczy się jak być pożadną
Poruszyłaś bardzo ważny temat od którym myślę od dłuższego czasu. Wszystko zaczęło się kiedy urodziłam córkę i czytając jej bajki lub oglądając je z nią zwróciły moja uwagę, ze to chyba nie jest do końca to, czego chciałabym jej uczyć… to nie są właściwe wzorce. Super, że jest ktoś, kto myśli podobnie. Pozdrawiam Aniu🍀
Ja uwielbiam dogłębne analizy bajek Disneya. Szczególnie Frozen. Tam to są kwiatki. Szczerze to ja często oczekuje od męża właśnie takiej romantyczności z bajek... i zdaję sobie z tego sprawę... P.S. Aniu jak Ty świetnie śpiewasz 🧡🧡🧡
Tematyka tego filmu i wszelkich innych o celebrytach nie przemawia do mnie, w przeciwieństwie do tematyki ciuchowej, finansowej i zero waste, ale super, że częściej nagrywasz ❤
Moze i tak jest w bajkach ale bajki maja to do siebie ze nie musza miec zupelnie nic wspolnego z rzeczywistoscia. A jesli bajka posiada jakis morał i podoba sie dziecku to po co sie czepiać bajek🤔. Jak bajki nie podobaja sie rodzicom, nie musza ich puszczac dzieciom🤷
Ostatnio oglądam ponownie klasyczne animacje Disneya, polecam żeby móc jako świadoma osoba zobaczyć jakie treści były nam przekazywane. Absolutnie obrzydził mnie moment w śpiącej królewnie kiedy wróżki dawały jej prezenty i było to uroda i ładny głos. Jakby to były wartości które pozwalają przeżywać życie w najlepszych warunkach, jeszcze rozumiem urodę bo to faktycznie ułatwia życie czy tego chcemy czy nie, ale głos?! I wystarczy się chwilę zastanowić nad tym jakie prezenty dostałby mężczyzna i rozumiemy różnice. Mężczyzna powinien być rozważny, inteligentny, odpowiedzialny i tak dalej, a kobieta... Ładny głos
@@joannakoen7349 to że coś kiedyś było normą nie znaczy że było dobre, to nie jest argument. Ważne żebyśmy patrzyli jak kultura nas kształtowa i kształtuje byli tego świadomi i wybierali własną drogę
Dużo jest prawdy w tym co mówisz. Ja mam sentyment do Disneya, choć starsze produkcje są dziś anachroniczne i tracą myszką, ale patrząc z perspektywy osoby dorosłej, dojrzałej, odczuwam po prostu nostalgię za bajkami z dzieciństwa. Oglądałam jednak kilka bajek Disneya z córką, gdzie bohaterki nie są już malowanymi lalami. np. Merida Waleczna i Kraina Lodu. Natomiast, dawne, pierwotne wersje wielu bajek nie były przeznaczone dla dzieci, lecz dorosłych lub dorastającej młodzieży. Z reguły kończyły się źle, bo ich zadaniem było przestrzec przed pakowaniem się np. w relacje z nieznajomymi (Czerwony Kapturek) i nauczyć unikania niebezpiecznych miejsc i sytuacji.
Bardzo ciekawy filmik i temat. Od jakiegoś czasu nad tym myślę, ale jak już kilka osób w komentarzach zauważyło, wydaje mi się, że ten przekaz w bajkach "zachodnich" dość mocno się zmienił w ostatnich latach, a i ja oglądając te bajki jako dziecko (rocznik 89, czyli bajki z lat 90), widzę sporo żeńskich wzorców siły, choćby Mulan czy Pocahontas. Oczywiście w tych bajkach też przewijają się dziwne wątki, to w końcu powstało w latach 90, więc nie mogłoby być inaczej. Ale mówię o tym, bo od kilku lat mieszkam w Czechach i jako partnerka Czecha zostałam niejako wrzucona w świat zupełnie innych bajek - czeskich długometrażowych filmów-bajek. Ło panie, co tam się nie dzieje! Przy tych czeskich bajkach Disney jest superhiperprogresywny :D No nie mogłam wyjść z szoku, nie mogę też tych czeskich bajek zdzierżyć, mimo tego, że wyrażenie głośno takiej opinii kończy się zazwyczaj tym, że moi okoliczni Czesi bronią ich jak niepodległości. Nie mam pojęcia, jak będę wychowywać moje dzieci w Czechach i czy uda mi się je przed tym uchronić (pewnie nie), ale przed każdym seansem będę im robić wykład, dlaczego takie postawy są szkodliwe XD
Pokolenia obecnych 30-40 latkow może wychowywały się na filmach o takich wzorcach i na ich podejście do związków nie tylko bajki miały wpływ.alw.otaczajaca ich rzeczywistość a umówmy się była ona inna niż teraz i faktycznie ja osobiście miałam mało bajek Disneya które szczerze uwielbiałam, w sumie miałam jedna - Mulan :) ale teraz studia w te proste miłostki się już nie bawią (za to chore wzorce, z niezdrowymi relacjami propagują twory typu 365 dni i utrwalają je w dorosłych kobietach) a co do animacji - zacznijmy jeszcze powiedzmy od klasycznej - Księżniczka i żaba - świetna, Zaplatani, Frozen, Vaiana, Raya, najnowsze Encanto i wiele innych, bogactwo problemów poruszanych w bajkach daje okazję do rozmów, poruszania z dzieckiem wiele tematów, często trudnych - moja siostrzenica nawet chyba nie obejrzała wszystkich klasycznych bajek Disneya, jak była mniejsza też preferowała inne postacie - Else czy Meride. Studia robią teraz nierzadko dobrą robotę
kto pamięta tytuł, albo powie mi gdzie mogę znaleźć 'orginalną bajkę Arielka?' napewno leciał kiedyś na Polsacie/TVN. Ona nie wyszła za księcia i zamieniła się w morską pianę bo on poślubił inna.
o to to- bajki angielskie itp. bajki ktore koncza sie tragicznie zeby przestrzec dzieci np. czrwone pantofelki- zeby nie wywyzszac sie..bo ci utna stopy albo taka o tym zeby patrzec pod nogi bo jak nie to wpadniesz do kanalu I ryby cie zjedza....uwielbialam I balam sie strasznie tych opowiesci....
Nie. Znaczy tak, ale nie. Ona zostaje uratowana i zamieniona w Córę powietrza, dzięki czemu po 300 latach służby ludziom zyska duszę, której tak bardzo pragnęła gdy jeszcze była syrenką
świetny materiał, dowód na to, że dzieciństwo i przekazywane nam wtedy wzorce maja ogromny wpływ na przyszłe życie, nawet na tak prostym przykładzie bajek pięknie wyglądasz Aniu
A w serialu "Sex Education" nie ma ani jednej rodziny zgodnej, składającej się z kobiety i mężczyzny. Są rodziny z 2 kobiet, rodziny rozbite, rodziny... przeróżne, ale nie taka, jak napisałam wyżej. Przypadek? Nie sądzę
Totalnie zgadzam się z tym co mówisz. W dzieciństwie miło się oglądało bajki i przeżywało te wszystkie przygody bohaterek, bohaterów. Dopiero oglądając bajki ponownie po latach z młodsza kuzynka ogarnęłam jak szkodliwe są niektóre schematy w tych bajkach. Z jednej strony można powiedzieć eeee niewinna bajka, chodzi o przygody bohaterów. Ale prawda jest taka, że równie dobrze możnaby było od razu tworzyć bajki z właściwymi postawami. Bajki gdzie chłop nie dostaje kobiety jako nagrody, gdzie chłop nie może od tak całować kobiety, gdzie nie romantyzuje się znęcania i cierpienia itd. Obok niesamowitych przygod i spełniania marzeń możnaby przemycać właściwe traktowanie kobiet, szacunek i jasne określanie co jest dobre a co złe.
Jeśli piszesz, że dopiero po latach ogarnęłaś jak szkodliwe są schematy w bajkach... to czy aby na pewno są tak szkodliwe? :) no właśnie ja sądzę, że nie, bo dziecku się będzie miło oglądało - tak jak napisałaś. Jako małe dziecko nie myślałem o tych schematach i też jakoś nie przejąłem ich więc nie sprawdza się przekonanie, że są aż tak szkodliwe. To zawsze były baśnie, bajki... No chyba, że kogoś rodzice nie uczą, że bajki to bajki.
Ostanie produkcje Disneya pokazują, że naprawdę nieźle nadąża za duchem epoki. W Encanto nie ma antybohatera/ki ani stereotypowej historii miłosnej, Frozen jest o relacji/miłości sióstr, Vaiana o odnajdywaniu własnej drogi, a przy okazji o sile matki natury... Fakt, gdy współcześnie oglądam Śnieżkę, to aż mnie oczy bolą od tego staroświeckiego naiwnego obrazka kobiety (księżniczki!!!), która ze śpiewem na ustach sprząta obcym cały ich dom. Ale już Kopciuszek jest całkiem spoko - polecam zresztą całkiem sprawną krytykę filmu u TheTake - Cindirella: stop blaming the victim ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-huLSdm6IH0g.html - to pozwoli nieco szerzej spojrzeć na rolę księcia (bowiem to nie on był nagrodą), bo omawiają jakie akcenty są nowością w bajce opowiedzianej przez studio Disney. Disney jednak często sprawniej niż inne studia filmowe ogarnia rzeczywistość.
@@malgonov5281 Tak, zapomniałam o Coco - zrobiona z szacunkiem do kultury, o której opowiada i jednocześnie bardzo uniwersalna! W ogóle mam wrażenie, że połączenie z Pixarem zrobiło baaardzo dobrze Disneyowi - wizualnie i światopoglądowo.
Mnie bawi historia Śnieżki on ją całuje ona się budzi i już zakochani jemu i jej wszystko pasuje .pędzą do zamku ma białym koniu ona bierze z nim ślub i żyli długo i szczęśliwie 😉
Ja uwielbiam Sniezke. Do dzisiaj pamietam wersje tej bajki jako sluchowisko. Akurat ta basn ma troche wiecej ciekawych znaczen niz tylko "i zyli dlugo i szczesliwie..."
Przecież w wersji Disneya spotkali się już wcześniej... Ona nie wiedzieć czemu była w łachmanach, nosiła wodę i śpiewała... On odśpiewał, a ona uciekła do wieży i wyszła na balkon... Coś takiego
To nie wina Disneya. To Disney z naszych myślowych schematów zrobił swój biznes. Poza tym najsłynniejsze ich filmy animowane naszej ery są tak na prawdę ekranizacją wiekowych baśni, które owszem, bazują na starodawnych marzeniach o księciach i księżniczkach. Bo takie były czasy - dynastii królewskich i cesarskich. Ludzie wciąż na te wizje są podatni, więc zrobiono na tym kasę. Ot cała filozofia.
Bardzo lubię Cię słuchać, ale pozwolę sobie skomentować wybrane aspekty, oczywiście też trochę "na skróty"😉. Dopóki nie "odkryto" znaczenia męskiego nasienia przy zapładnianiu to kobieta była bardzo ważnym elementem społeczeństwa. Istniało wiele kobiecych bóstw związanych z płodnością, obfitością, plonami itd (cieniem tego jest grecki mit o Demeter :) - wtedy to panowała ta nazwana przez Ciebie "rozwiązłość" (w niektórych społecznościach wiejskich nawet do niedawna - np. sobótka). Kiedy odkryto znaczenie mężczyzn przy reprodukcji, zaczęto organizować patriarchalne modele społeczności, które wywarły olbrzymi wpływ na naszą kulturę (w tym także na pierwowzory Disneyowskich bajek...). I możnaby się bardzo długo rozwodzić na ten temat, ale różne bajki np. "Bolek i Lolek" nie wypadają tutaj lepiej ( Bolek i Lolek to faceci, którzy ratują świat). Disney powstał w duchu swoich czasów, bazuje na kulturze i z drugiej strony próbuje ją przełamać (oczywiście, że spłyca niektóre historie). Ja jestem zlepkiem kultury, społeczeństwa, edukacji, rodziny itd. i to ja jestem odpowiedzialna za to kim jestem (chociażby nawet za to, jakie książki czytam i jakie filmy oglądam), w co wierzę. Myślę, że aby "dzisiejsze realne księżniczki" przestały oczekiwać na swoich książąt, trzeba by odrzucić całe genderowskie wychowanie, podziały kulturowe itd.
Zgadzam się. Ktoś gdzieś wyżej napisał, że "na szczęście wychował się na polskich bajkach. No pomyślmy... "Bolek i Lolek", "Reksio", "Miś Uszatek"... gdzie te bohaterskie kobiety w nich? :D
Disney ponosi winę za to, że od setek a może i tysięcy lat takie są schematy? :) noo bez przesady ;) A Pocahontas? Mulan? raczej nie powielają tego schematu :) Ogólnie rozumiem do czego zmierzasz i częściowo się zgadzam, ale jednak w większości nie. Starsze bajki Disney'a to często adaptacje baśni ("Kopciuszek", "Śpiąca królewna", "Królewna Śnieżka"...), mają mówić o tym, o czym mówiły baśnie: że dobro zwycięży zło, że pozytywne uczucia (np. miłość) zwyciężą te negatywne (nienawiść, zazdrość). I tyle. Współczesne produkcje tym bardziej się zmieniają, kobiety mają tam swoje zdanie i nieco bardziej rozwinięty świat wewnętrzny ;) Ale nawet w tych starszych - w innych komentarzach czytałem fajne analizy, wszystkie te kobiety jednak coś robiły (np. Arielka nie chciała żyć pod wodą - postawiła się i poszła swoją drogą by osiągnąć to czego chciała, ale nawet ta królewna Śnieżka - poradziła sobie sama wygnana do lasu i znalazła tam przyjaciół :) ). A przede wszystkim - to kobiety były głównymi bohaterkami tych historii! Nie były tłem, tłem byli raczej ich późniejsi ukochani ;) Hej, baśnie niekoniecznie były dla dzieci - to tak odnośnie treści oryginału "Śpiącej królewny" :P I inna ciekawostka, o której nie wszyscy wiedzą: Andersen był biseksualny i "Małą syrenkę" napisał prawdopodobnie pod wpływem uczucia do przyjaciela, ale to dość uniwersalna historia o niespełnionej miłości, takiej która nie mogła by się udać w żaden sposób, bo czasami tak po prostu jest... A Disney zmienił zakończenie na happy end i też jakoś nie mogę go winić ;) (myślę, że nie trzeba dzieci dołować tymi niespełnionymi miłościami). Co do "Gwiezdnych wojen"... pewnie podpadnę ale obejrzałem dopiero niedawno ten najpierwszy film i... tego się nie dało zniszczyć, ponieważ jest to po prostu słabe :P Mooże w tym 1977 robiło to wrażenie (prawdę mówiąc efekty specjalne są rzeczywiście niezłe nawet na dzisiaj i muzyka jest też bardzo dobra), ale no proszę Cię... historia prosta, fabuła niczym nie zaskakuje, film nie ma żadnego "wow"... no chyba, że kolejne części czymś mnie zaskoczą...
Myślę, że w Disneyowskich bajkach jest też dużo pozytywnego przekazu, który nieco kłóci się z tym co powiedziałaś w tym filmie. Przykładowo Shrek - w drugiej części zamienił się w pięknego księcia, żeby się spodobać Fionie. A tak na prawdę Fiona chciała jego takim jakim jest, ze swoimi wadami. Podobnie ze Shrekiem, który wolał prawdziwą Fionę - nie piękną, szczupłą kobietę tylko ogrzycę, patrzył na jej prawdziwą wersję, a nie urodę. W odcinku krótkometrażowym o świętach, Shrek jest pokazany jako ojciec, który bardzo angażuje się w wychowanie dzieci, pomaga w domu. Później z kolei ukazują się jego największe wady, czyli wybuchowość, upór (w negatywnym sensie) i Shrek musi się zmienić, by rodzina pozostała razem.
Naprawdę, nie ma to jak czepiać się bajek dla dzieci... Przecież dziecko nie zastanawia sie jeszcze nad związkiem, ma milion innych wzorców jak ma wyglądać związek, nie jest to jedynie Disney.
Myślę, że ten schemat związku i przedmiotowego traktowania kobiet jest obecny jedynie w starszych produkcjach Disneya, które już nie są tak dobrze znane współczesnym dzieciom. Już animacje z lat 90 pokazują silne kobiety jak np. Mulan czy Pocahontas. Kraina Lody już wgl odbiega od wcześniejszych disneyowskich schematów.
Moja córka zahipnotyzowana Arielką z czerwonymi włosami dorastając upodobała sobie Rhiane...ta też miała wtedy czerwone włosy ...i teraz mają 21 lat dalej jest zahipnotyzowana nią.... Jkby było kim i czym ..... :-(
Polecam książkę "Cudowne i pożyteczne" Bruna Bettelheima. Jeśli przebrniesz przez pierwszą część, która jest bardziej "naukowa" to druga część pogłębi Twoją wiedzę, a może otwórzy Ci oczy. Moja reakcja była taka "Aha, to o tym był Czerwony kapturek"...byłam w szoku. Polecam lekturę książki! Jest fascynująca.
Ostatnio czytałam mojej 5 latce księżniczkę na ziarnku grochu. Młoda kompletnie nie mogła zrozumieć o co w tym chodzi, co to za idiotyczna historia :D Również piękna i bestia, kopciuszek czy mała syrenka nie zrobiły na niej wrażenia i wydaje mi się, że odebrała je jako trochę bezsensowne. Zgodziłyśmy się, że stare bajki gdzie dziewczynki tylko wyglądają ładnie, mdleją i się zakochują nam się nie podobają, i są nudne.
Myślę, że stare filmy Disney jak Kopciuszek czy Śnieżka ukazują rolę kobiety i mężczyzny po prostu zgodnie z zapatrywaniami, jakie panowały w tamtych czasach. Dziś Disney idzie w dobrą stronę. Weźmy tutaj na przykład pod uwagę Meridę Waleczną, albo komentarz Elsy na temat małżeństwa Anny z ledwo poznanym gościem. Można wymieniać dalej. Czasy się zmieniły, więc i bohaterowie Disneya są inni, kobiety biorą odpowiedzialność za własny los i los innych ludzi, nie czekają biernie na archetypowego księcia.
Nigdy nie lubiłam bajek Disneya 🤷♀️ mam 30 lat i w sumie nie widziałam żadnej w całości. 😆 Koleżanki oglądające kilkanaście razy jedną bajkę, wydawały mi się odklejone od rzeczywistości.
1. Wszystkie filmy wykupione przez Disney są gorsze od pierwowzoru. 2. Ich "filmy" z disney chanel są tak beznadziejne i jednotematyczne, że wyłączalam po 5min. 3. W kazdej bajce disneya facet to totalna ciapa, a kobieta jest tą silną, rządzącą itp., nawet jeśli nie jest to widoczne na pierwszy rzut oka. I oczywiscie są super przystojni. Gdyby nie rodzice, ich relacja i rozmowy z nami, przypuszczam, ze miałabym w planach "księcia ze bajki na bialym koniu". Niestety, ale widzę te księżniczki w swoich kolezankach, ktore rzucają kolejnego faceta, bo milość jest zbyt normalna... bez kwiatów, podbojów i poświęcania calego czasu wolnego dla nich.
Jest na YT kanał o nazwie bodajże Jon Solo i tam wyjaśniane są właśnie pochodzenia m. in. bajek Disneya (youtuber zastrzegł sobie nawet nazwę serii: Messed up origins of)
Ale... Warto tu zwrócić uwagę, że słowiańskie baśnie bardzo pozytywnie wyróżniają się na tle większości świata. W nich chyba równie często bohaterkami są kobiety/dziewczyny, i to one wyruszają w świat, by szukać szczęścia, a nawet dokonują niezwykłych wyczynów. To one dokonują wyborów, zgadzają się na związek (lub nie), i ogólnie - dużo od nich zależy. Może dlatego Disney raczej nie czerpie z naszej kultury...
Już od dawna księżniczki Disneya są przebojowe, znacznie bardziej waleczne niż te męskie postaci, nie czekają biernie. Ten film w roku 2024 jest od 15 lat nieaktualny....
Współcześnie te bajki są dostosowane dla dzieci, jednak teksty które znamy, powstały dla dorosłych, pełno w nich księżniczek i książąt, bo tworzono je w kulturze dworskiej. Przynajmniej te francuzkie, Charlesa Peraulta.
21:30 - do końca filmu - nie rozumiem tego fragmentu ... co on ma wnieść i o co chodzi? : D Przecież każdy ma swój sposób na życie jednym podobają się ubrania sprzed epoki a innym najnowsze trendy i tak samo ze związkami i tradycjami/ przekonaniami itd co w tym złego jeśli nikt nikogo nie krzywdzi? ... dziwna ta wstawka trochę ..
Pogadaj sobie z kimś kto osiedlił się w Polsce z innego kręgu kulturowego. Np z Afryki albo krajów Anglosaskich, albo latynoskich. Powiedzą Ci, że to oczywiste, że w Polsce i krajach tej części świata panuje matriarchat i kobiety są generalnie 'silne'. (Zabawne jest też to, że dziewczyny z tej części świata czują naturalną atrakcję do mężczyzn z Afryki, krajów anglosaskich i latynosów, czyli mężczyzn z kręgów kulturowych, w których jest przewaga patriarchatu) W Polsce: ciągłe wojny ostatnich pokoleń, ekonomiczny wyzysk komunizmu, pijaństwo, brak mężczyzn w rodzinach, bo byli potrzebni na frontach sprawił, że dziewczyny musiały nauczyć sobie radzić same w rodzinie. Najnowsze pokolenie kobiet w Polsce, już takie nie jest (często nie umieją gotować, zająć się domem, ani obejściem, ani drobnymi pracami, bo ich celem jest być jak najlepszym pracownikiem w firmie - to samo dotyczy facetów w Polsce). To na tym polega najnowsza rewolucja kulturowa w Polsce, a nie na powtarzaniu narracji z krajów zachodnich, pierdół o partnerstwie i nowoczesnym feminizmie. Te idee zostały przywleczone do Polski z krajów gdzie jest przewaga patriarchatu, w Polsce nie ma i nie było patriarchatu. Nawet w dominującej religii w Polsce mięliśmy unikalnie na skalę świata rozwinięty kult kobiety - Marii, matki. Temat uciemiężenia kobiet w Polsce i bzdury o tym, że kulturowo nie ma tu tradycji partnerskich to kalka z zachodu (o której mówisz w kontekście Disneya i popkultury. Niestety wiele dziewczyn nie zauważa, że gadanina o współczesnym feminiźmie albo o braku partnerstwa jest w Polskich realiach bzdurą i w dyskusji społecznej spokojnie moglibyśmy zająć się czymś innym bo ten temat jest przepracowany w Polsce pokolenia temu)
Czy możesz wrzucić link do Twojego filmu o podziale obowiązków, o którym wspominasz? Dobry i ciekawy materiał. Bajki Disneya razem z lalką Barbie są też moim zdaniem na czele w indoktrynacji nas już od dziecka odnośnie kanonów piękna - większość bohaterek to smukłe, niebieskookie blondynki z długimi włosami o nierealnej objętości. A jeśli już "księżniczką" nie była blondynka to i tak zawsze skrajnie szczupła i młoda. Czarne charaktery natomiast piętnowały nieidealną sylwetkę czy starość bo były ukazane jako otyłe czy stare wiedźmy.
To całkowicie nieprawda co piszesz. To zupełny przypadek, że bohaterki historii miłosnych (np. u Disneya) są szczupłe - jest tak tylko dlatego, że większość kobiet jest szczupła, nikogo nie raziła by historia miłosna mniej szczupłej bohaterki. I kolejna nieprawda: że niby większość bohaterek historii miłosnych to niebieskookie blondynki. Tyle samo jest bohaterek ciemnowłosych i ciemnookich. Jeśli już mowa o indoktrynacji to twój komentarz wydaje mi się komentarzem osoby silnie zindoktrynowanej. To, że czarne charaktery są przedstawiane jako brzydkie jest też w pełni naturalne i w pełni zrozumiałe. Bowiem złe osoby są naprawdę brzydkie i odstręczające - to fakt i jako fakt musi on znaleźć odzwierciedlenie w bajkach. Ponadto, kolejnym dowodem, że intencje twojego komentarza są niezbyt czyste jest to, iż czepiasz się tego, iż złe postacie są ukazane jako stare wiedźmy. Przecież dobre wróżki też są w tych baśniach często stare. Jest, co prawda, motyw, że niepozorna staruszka zamienia się w pewnej chwili w młodą i piękną czarodziejkę by objawić pełnię swej potęgi, by objawić się w pełni swojego majestatu - ale to tylko odzwierciedlenie tego faktu, że w każdej, nawet najstarszej i najbardziej pomarszczonej staruszce cały czas żyje młoda piękna dziewczyna. I RZECZYWIŚCIE ona w niej cały czas żyje - jeśli tylko dana kobieta za młodu była pełną namiętności i wiary w swój szczęśliwy los dziewczyną, jeśli nie pozwoliła się za młodu zatruć. Wówczas i na starość pozostaje w głębi serca młoda. A Ty pisząc takie ideologiczne komentarze (jak zgaduję prowadzisz tu na youtube swój Kulturkampf, swoją "krucjatę") igrasz z ogniem, narażasz innych i - co najgorsze - siebie na lawinową utratę swoich wszystkich zalet osobistych i na zamianę ich w najgorsze wady. Żadna kobieta, żadna osoba nie wygrała nic na pisaniu takich komentarzy jak ten twój, na tworzeniu i podtrzymywaniu atmosfery nagonki i sztucznego "oburzenia moralnego", a wiele osób przegrało na tym wszystko co najcenniejsze.
@@hearbeat1354 "53 proc. kobiet i 68 proc. mężczyzn w Polsce ma nadmierną masę ciała, a 25 proc. Polaków choruje na otyłość - wskazują eksperci w przypadającym 4 marca Światowym Dniu Otyłości" więc to Ty piszesz głupoty, że większość jest szczupła. I co to za tekst, że to normalne, że czarne charaktery są ukazane jako wizualnie brzydkie? To pokazuje jak to Ty jesteś zindoktrynowana stereotypami z bajek skoro według Ciebie osoby brzydkie (nie wpisujące się w kanon piękna) nie zasługują na miłość tylko na bycie czarnych charakterem. Z kolei uroda też nie idzie zawsze w parze z dobrocią i czystym sercem. Ponadto nie twierdzę, że nikogo nie raziłaby historia miłosna nieszczupłej bohaterki tylko zauważam, że takowej jakoś ani razu Disney w latach 90-tych nie przedstawił. Ja jedynie wyraziłam swoją opinię w temacie poruszonym przez Anię w powyższym filmie, aprobując poglądy jakie tam przestawiła. A to chyba Ty prowadzisz jakąś indoktrynację, tudzież krucjatę skoro wypisujesz takie komentarze. Bo niby jaki to miało cel? Skoro się ze mną nie zgadasz to wystarczyło napisać, że jesteś innego zdania i je przedstawić lub dodać odrębny komentarz pod filmem wyrażającym Twoją opinię, albo olać mój komentarz i zachować swoje własne zdanie dla siebie a nie atakować mnie i zarzucać mi, że piszę nieprawdę. Zresztą, nie zamierzam dyskutować z kimś kto nawet się nie przedstawił z imienia i nazwiska a pluje na kogoś obcego jadem jako "bicie serca nr 13"
@@judytastrakowska3594 Nie zgodziłbym się z tym statystykami. Ja na mieście widzę większość kobiet, które oceniam jako szczupłe lub dość szczupłe. Z resztą, po co przedstawiasz te statystyki? Co one mają do filmów Disneya? Nie interesuje mnie aktualny stan społeczeństwa, bo mnie nic aktualnego nie interesuje bardziej niż zeszłoroczny śnieg. Mówiąc o tym, że większość kobiet jest szczupła miałem an myśli to, że większość kobiet jakie żyły kiedykolwiek na planecie Ziemia była i jest szczupła. To i tylko to mnie interesuje a nie jakiś zakichany "aktualny stan". Więc nie piszę głupot a realną prawdę. "Kanon piękna" to faszystowskie określenie. Klasyczne a więc faszystowskie. Bo wszystko co klasyczne jest faszystowskie - bo Klasyczny Rzym i Klasyczna Grecja to były imperia faszystowskie - i "nasza" (cudzysłów nie przypadkiem) kultura wzorując się na nich też przyjmuje cechy faszystowskie. I znając twoją delikatność (jak dla mnie: przedelikacenie, przewrażliwienie) na pewno się obrazisz ale ja nie mogę się hamować pisząc na ważne tematy ale prawdę mówiąc mam w d... wszystkie "kanony piękna". Piękno to nie rzecz jakichś cudacznych "kanonów" ale indywidualnej osoby. Na przykład, duże oczy są u kobiety piękne ale wcale nie zawsze i nie każde. I nie tylko one. Znałem MNÓSTWO kobiet, która wcale nie miały dużych oczu ale ich oczy były przepiękne, takie, w które można by się wpatrywać godzinami i zapomnieć o całym świecie. Znałem też kobiety, które miały wielkie oczy ale patrzenie w nie wcale dla mnie nie było specjalnie przyjemne, budziło we mnie niepokój i starałem się unikać tych osób. Dlatego możemy pożegnać ten "kanon piękna". Ten i każdy inny "kanon piękna". Jeszcze raz: piękno to kwestia danej indywidualnej osoby a nie zgodności jej wyglądu z jakimś zawszonym "kanonem", nie kwestia zgodności jej wyglądu z jakimś bęcwalskim "wzorcem", co do którego - jak już powiedziałem wyżej gdzie go mam. I narzekasz, że Cię zaatakowałem. A co miałem innego zrobić jak stykam się z dorosłą osobą, która wypowiada się niczym analfabeta pod względem tego co jest piękne a co nie jest? Bo nie powiesz mi, że moje powyższe stwierdzenie, że uroda to kwestia indywidualna a nie kwestia "zgodności ze wzorcem piękna" jest dla Ciebie zupełną nowością. Dla nikogo nie jest to nowością. Taki jest właśnie naturalny sposób patrzenia na świat. Sposób, który Ty zawzięłaś się - z uporem wartym lepszej sprawy - bojkotować. Ty nie wiesz co sama robisz, nie wiesz co sama mówisz gdy piszesz: "I co to za tekst, że to normalne, że czarne charaktery są ukazane jako wizualnie brzydkie?" Co to za tekst? Otóż, to tekst odwołujący się do resztek rozsądku w świecie, który z każdym dniem coraz bardziej przypomina ogromny Dom Wariatów. To tekst ratunkowy dla świata. To moja ręka wyciągnięta do ludzi osuwających się w odmęty najgorszego i najmroczniejszego szaleństwa. Oczywiście, można ten mój gest zignorować i dalej dociskać gaz do dechy pędząc na spotkanie ze ścianą. Bez tej jednej rzeczy: bez uznania, że ludzie źli są wizualnie brzydcy - nie ma nic: ani świata, ani ludzkości, ani sensu, ani prawdziwego życia (a nie rozkładania się żywcem niczym ktoś dotknięty gangreną), nie ma dobra, nie ma miłości, nie ma nic dla czego warto by było żyć. To nikt inny jak ludzie, którzy przyjęli przed wiekami rzekomą "prawdę", że "piękno wewnętrzne" to piękno prawdziwe a "piękno zewnętrzne" to fantazyjny ornamencik, daremna ozdóbka, nietrwały pozór - to oni zniszczyli i zdewastowali świat, wycięli lasy, wymordowali większość gatunków zwierząt, zatruli rzeki i zaśmiecili oceany. I warto abyś zdała sobie sprawę, że negując to, że piękni ludzie są dobrzy a brzydcy ludzie są źli zgłaszasz akces do tych kręgów, które są odpowiedzialne za katastrofę, do której zmierza świat. To co obserwuję od kilkunastu lat to przenikanie najbardziej konserwatywnych i najbardziej dewocyjnych idei do świata ludzi, którzy prezentują się jako "postępowi", "feministyczni", "nowocześni", "racjonalni", "światli". Nieustanna inwazja najskrajniejszego betonu obyczajowego, intelektualnego, artystycznego do kręgów samych się uważających za bez mała "lewicowe". I tego betonu ofiarą jesteś też Ty. Dlatego nie oburzaj się, że Cię atakuję. Robię tylko to co na moim miejscu zrobiłby każdy przytomny, szanujący się i mający poważne podejście do życia i do innych ludzi człowiek. Konserwatywny klasyczny beton twierdzi, że prawdę poznaje się na gruncie "wnioskowania", "rozumowania", "analizy", "dogłębnego poznania". Prawdziwie ludzkie podejście (zupełnie przeciwstawne konserwatywnemu betonowi) mówi, że prawdę bezpośrednio poznają OD RAZU zmysły. Wszelka analiza, wszelkie "wnioskowanie", wszelkie "rozważania" indyka w sobotę o niedzieli - mogą tylko tą na pierwszy rzut oka dostrzegalną prawdę osłabić, zaciemnić, zdeformować, bądź wręcz całkowicie nas odciąć od kontaktu z prawdziwym światem. Skoro prawdę bezpośrednio poznają same zmysły - to znaczy, że gdy postrzegamy kogoś jako pięknego/piękną to znaczy, że jest on/ona dobry/dobra. Bo piękno to kategoria moralna a nie estetyczna. Estetyka to wytwór kultury, a raczej pseudo-kultury klasycznej, "kanony" piękna to wytwór klasycyzmu a więc faszyzmu. "Kanony" piękna to antyemocjonalny, ASEKSUALNY, czysto ozięble intelektualny - a więc wrogi życiu produkt faszyzmu lub socrealizmu. To twoje zdanie: "Z kolei uroda też nie idzie zawsze w parze z dobrocią i czystym sercem" jest szalone. Gdyż uroda zawsze właśnie idzie w parze z dobrocią i czystym sercem. Nigdy w życiu nie spotkałem ani jednej kobiety, która by mnie zachwyciła urodą a co do której byłbym się choć odrobinkę rozczarował pod innymi względami - moralnymi czy intelektualnymi. Zrobisz jak zechcesz, ale zwrócę twoją uwagę, że negując absolutne znaczenie urody podążasz krok w krok za najbardziej mizoginicznym i najbardziej patriarchalnym nurtem obecnym we współczesnym świecie, nutrem mających w swoich planach możliwie jak najbardziej zaszkodzić zwyczajnym normalnym kobietom i dziewczynom. To jedyny "plan na ludzkość" jaki ma ten nurt. Naprawdę aż tak bardzo chcesz dawać swój wkład do tego "planu"? To, że Disney "jakoś" nie przestawił w swoich filmach nieszczupłej bohaterki historii miłosnej nie ma znaczenia. Co innego ma znaczenie: to, że teraz usilne staranie się by "nadrobić ten brak" jest jawnie obraźliwe dla wszystkich nieszczupłych kobiet na świecie. To jak mówienie im: "Ajajaj, jakie byłyście do tej pory biedne i nieszczęśliwe! Jak te łobuzy robiące filmy was okropnie traktowały! Teraz my, 'światli ludzie', wasi 'dobrodzieje' nadrobimy ten 'brak' i was sowicie wynagrodzimy za lata posuchy". Gdybym był nieszczupłą kobietą to bym na takie umizgi do mnie odpowiedział: "A pi....ol się!"
@@hearbeat1354 ciekawe wypowiedzi i chyba wiem co chciałeś przekazać. Napisałeś, że piękno zewnętrzne zawsze idzie w parze z wewnętrznym, na to się niektórzy oburzą, że jak to, że przecież są dobrzy ludzie, którzy nie są piękni - noo ale właśnie nie, oni właśnie są też piękni, a jeśli ktoś tego piękna nie potrafi dostrzec, bo ma inny wzorzec to już problem jego i tego wzorca. W bajkach czarne charaktery są brzydkie nie dlatego, że tylko piękni są dobrzy, ale dlatego że brzydota to np. wykrzywiona w gniewie twarz, a nie jakieś określone rysy i wzorce.
@@czarnadalia4523 Przecież ona przyjechała do niego z własnej woli, doskonale znając warunki wcześniej. I nie chodziło o Bestię, tylko o pomoc najbliższym. Niejako przy okazji, będąc z kimś dzień w dzień i uważnie obserwując zachowania Bestii, dziewczyna odkrywa jego prawdziwą naturę. Pomimo wyglądu i tego, co mówili inni. Dla mnie ta baśń ma bardzo pozytywne przesłanie ☺️
Nie Disney, a średniowieczni poeci. Oni wymyślili taki koncept jak romantyczna miłość (krótki mówiąc przenieśli, chyba jako forma pranku, egzaltowaną miłość do Boga na grunt ludzko -ludzki)potem pobiły to poetyczne pipy w epoce nomen omen romantyzmu, a później kapitalizm zrobił swoje.
Guzik prawda. Czepiasz się starych filmów Disneya, a nie zauważasz nowszych, z silnymi bohaterkami, które zupełnie nie czekają na księcia na białym koniu. Bez sensu jest też porównywanie adaptacji do "oryginalnych" historii sprzed wieków. W międzyczasie powstawało wiele różnych wersji. Wersja Śpiącej Królewny z pocałunkiem księcia jest powszechnie znana i to nie Disney ją wymyślił. A Mała Syrenka, pierwowzór Arielki, miała zabić księcia i jego żonę, żeby odzyskać ogon. Poza tym większe znaczenie w wychowaniu dzieci i zaszczepianiu w nich odpowiednich wzorców ma przykład rodziny, w jakiej się wychowują, a nie obejrzenie kilku bajek. Podkreślam, przykład, a nie rozmowy. Moja córka oglądała bajki Disneya, filmy o Barbie, i niespecjalnie jej to zaszkodziło, bo w domu widziała zupełnie inny obraz rodziny. Coraz mniej podobają mi się twoje filmy. Kiedyś było tu dużo fajnych treści, ale obecny kierunek niezbyt mi odpowiada.
No i jeszcze pytanie za milion punktów 😀 Które bajki są spoczko dla dzieci? Czy będziesz pozwalać oglądać bajki swojemu dziecku? Masz już jakieś na liście? ;)
Tak, zgadzam się w 100%, że Disney zniszczył Gwiezdne wojny, trylogia sequeli to dno i wodorosty a i tak znajdują się ludzie którzy twierdzą, że jest lepsza od prequeli
Ja mam czarną dziurę jeśli chodzi o filmy Disneya ale na pewno mnie ukształtowały i tez na maksa hejtuje ten przekaz, nie wspominając o Star Wars 😕 ale oglądałam fajny odcinek chyba Wojny Idei o Mulan - musisz obejrzeć, zgadzam się z nim co do super przedstawienia siły kobiecości w tej bajce, w reszcie kobiety są po prostu facetami w spódnicy, rzadkie wykorzystują swoje przymioty do wygranej
Anna lubie Cie sluchac ale tu przesadziłas - obejrzyj plis Pocahontas, obejrzyj Mulan, wreszcie obejrzyj Frozen - ktore jest o siostrzeństwie!!! A romans toczy sie w tle… a potem poprosimy nowy materiał ;) no offence ale no nie zgadzam sie bardzo na taka wybiorcza retoryke #disneyteam
Pierwszą postacią, która w moim małoletnim życiu zwróciła uwagę na te chore schematy, była Alutka z Rodziny zastępczej, pytając o to, że cóż po tych miłościach spotyka kobiety. Gdy kurz opadnie - szara i smutna rzeczywistość, pełna prasowania i prania pieluch :P Co do bajek Disneya, to one (ale nie tylko) zryły mi beret. Jestem osobą wysoko wrażliwą i jak coś nie idzie wg tych "idealnych" schematów, to zaczynam się mocno stresować. Czy jestem wystarczająca, skoro nie dostaję od ukochanego kwiatów co tydzień? Dopiero też względnie niedawno odkryłam, jak wysoką poprzeczkę stawiałam nie tylko sobie, ale i mojemu partnerowi. Trudne jest dla mnie pojęcie partnerstwa, ponieważ właściwie nie znam, oprócz intragramerek-feministek (które mogą zakłamywać rzeczywistość), wzorca, jak to powinno działać. Ja wiem: terapia, książki z dziedziny psychologii pewnie by coś dały, jednak na początek chciałabym znaleźć mniej wymagającego. Może być film lub serial. Jeśli coś ktoś zna, proszę o polecenie :)
Nie do konca jestem pewna czy film lub serial beda w stanie Tobie pomoc. Wedlug mnie kazdy film lub serial (nie liczac dokumentow) niosa za soba interpretacje zycia i podkolorowanie jego - one odbiegaja od rzeczywistosci. Jesli chodzi o czytanie ksiazek psycholigicznych to uwazam, ze warto dac szanse. Jesli nie teraz to moze za rok czy dwa 😉 Wiec polece dwie ksiazki, jesli nic z tego Tobie nie przypasuje to nic nie szkodzi. 'Porozumienie bez przemocy' Marshall B. Rosenberg i 'Zacznij myslec jak mnich' Jay Shetty
Bo nie ma żadnego wzorca :) możesz przeczytać "Wolność emocjonalna" Judith Orloff, może nie ma aż tak dużo o partnerstwie ale ona sama jest osobą wysoko wrażliwą (ja też) i mówi tam, że można rozmawiać i sobie dostosowywać (np. nie trzeba wcale spać z partnerem/partnerką w jednym pokoju i to też jest ok). Nie ma żadnych wzorców, masz się czuć dobrze (partner też, a jeśli są sprzeczne oczekiwania to trzeba rozmawiać, ustalać kompromisy, czasem rozstanie jest lepszą opcją, ale nie trzeba wszystkiego robić dla innych ani według jakiegoś wzorca).
Z tym że w przypadku Alutki to zwykle gosposia Jadzia wszystko za nią robiła. Problemem Alutki była jej duma i brak samodzielności. No i nie miała się najlepiej bo mąż jej nie szanował i nie kochał swojej pracy. Gdyby była gotowa podzielić się z mężem pomysłem to serial, który wyprodukowała ten o trojgu co postanowiło walczyć z niesprawiedliwością niekiedy łamiąc prawo to może ludzie chcieliby książkę na jego podstawie wszak Gwiezdne Wojny taki dostały. Ale ona tylko o poezji i poezji. A tak naprawdę jej twory były tak gorsze niż najgorsze co Tokarczuk napisała. Ale bardzo chciała uchodzić za wieszczkę narodową.
Frozen, Viana, Encanto, Coco, Merida Waleczna - to tylko przykłady bajek Disneya, które już dawno wyszły poza schematy księżniczek czekających na księcia. Świat się zmienia, podejście do relacji też i myślę, że Disney idzie z duchem czasu i tych właśnie zmian, czego potwierdzeniem są te tytuły. A jeśli chodzi o izolowanie dzieci od bajek, które przedstawiają wartości inne niż chcieliby rodzice to zastanówmy się co czuje takie dziecko, kiedy dorasta i zderza się z rzeczywistym światem. Przykład z życia: Matka chciała uchronić dziecko przed agresją, złem, przemocą czy niesprawiedliwością w przekazie bajek. Dziecko oglądało bajki przesłodzone i bąbelkowe. Dziecko ma już 25 lat i po paru latach terapii dopiero przystosowuje się do prawdziwego świata gdzie ta agresja, niesprawiedliwość i zło są. Dlatego zgodzę się, że nie ma co przesadzać i po prostu z dziećmi rozmawiać. Ale pokazywać RÓŻNE perspektywy. Zarówno niezależną Elzę z Krainy lodu, która chłopa nie chce i jest szczęśliwa jak i Królewnę Śnieżkę, która sprząta i gotuje krasnoludkom w zamian za dom i też jej z tym dobrze. Chętnie poznam inne opinie na ten temat bo jestem otwarta na dyskusje czy zmianę zdania.
