Tego pana po lewej znam prowadzi sklep ogrodniczy na targu w Swarzędzu. Bardzo kompetentny niezwykle sympatyczny b.milo się kupuje. Pozdrawiam jutro-sobota- 23.09.23 przyjdę po sloiki do zapraw.
więcej taakich filmików!! im więcej tym lepiej, wtedy pewność będę miał, bez względu na ilość, niedzielnych grzybiarzy, że zostawią, najsmaczniejsze. czuby....jeden ponurak, drugi kapeć, omijać takie grzyby, brawa dla panów ekspertów...pozdrawiam, zdrówka dużo życzę ;)
Na szczęście w przypadku tych czubajników pomyłki nie są aż tak groźne. U bardziej wrażliwych osób pojawiają się zaburzenia żołądkowo-jelitowe, które ustępują w ciągu 2 dni. Dodamy, że są także czubajniki bardziej trujące, jak np. sinoblaszek trujący, który coraz bardziej rozprzestrzenia się w Europie (pochodzi z Ameryki Północnej).
Włosy mi stanęły dęba! Nie powinna żyć już dawno moja cała rodzina! Te czubajki zbierała babcia,moja mama,ja,moje dzieci a teraz ...okazuje się że powinniśmy ⚰️. Może przez pokolenia nasze organizmy przyzwyczaiły się do trucizny i nie taka straszna? Dziękuję za informację bo możemy nieświadomie otruć gości a nam nic się nie stanie i dopiero będzie....🙆
@@basiap9663, wiele lat temu podobna sytuacja była z krowiakiem podwiniętym, czyli popularną olszówką, którą uważano za smaczny i jadalny grzyb. W związku z występowaniem u niektórych osób zatruć (w tym przypadku immunologicznych) gatunek ten został zakwalifikowany jako trujący. Pozdrawiamy
Czubajka czerwieniejąca uchodzi za grzyb jadalny choć słyszałem o osobach u których wywołała jakieś niedyspozycje jelitowe, podobnie jak Czubajka cielista. Mnie nigdy nie zaszkodziły. O Czubajniku ponurym pierwszy raz słyszę.
Czubajnik ponury -Chlorophyllum olivieri- inne nazwy łacińskie: Lepiota olivieri (1886), Macrolepiota rhacodes (1889), Mastocephalus olivieri (1891), Macrolepiota rhacodes (1998) zastosowanie ogólne: JADALNY!!! zastosowanie ogólne w stanie surowym: niejadalny i po temacie Panowie
Jeśli chodzi o czubajnika ponurego to jedyną obecnie obowiązującą nazwą łacińską jest Chlorophyllum olivieri. Nazwy podane przez Pana (oczywiście nie są błędne) obowiązywały we wcześniejszych latach. W ogóle to w ubiegłym roku zmiany nazw dotknęły wiele gatunków grzybów, nie tylko czubajki/czubajniki, ale przede wszystkim borowiki. Wynika to z dostosowania przez Polskie Towarzystwo Mykologiczne nazw polskich do nazw łacińskich. Sam czubajnik ponury oczywiście traktowany jest za gatunek jadalny. Niestety jednak można spotkać co raz więcej doniesień o problemach (głównie żołądkowo-jelitowych) po spożyciu tego grzyba.
Na muchomory zielonawe (sromotnikowe) trzeba bardzo uważać. Jeśli chodzi o czubajniki to czerwieniejący czy ponury może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe, które zwykle do 2 dni ustępują. Jednak jest też silnie trujący gatunek czubajnika - sinoblaszek trujący, który w ostatnich latach rozprzestrzrnia się w Europie.
Bardzo fajnie i rzeczowo przedstawione. Jednak dwie rzeczy - video jest dość słabej jakości, w przypadku dwóch bardzo podobnych grzybów jest to raczej istotne, by obraz był jak najlepszy, z wiadomych względów. Druga sprawa to zebrane okazy są dosyć stare. Kanie zbieramy zazwyczaj świeże, które wyglądają nieco inaczej niż starsze osobniki na filmie, co z pewnością będzie istotne dla niedoświadczonych grzybiarzy. No ale takie okazy akurat znaleźliście, więc tak czy inaczej łapka w górę za nagranie materiału :)
Przez wielu autorów czubajnik ponury faktycznie po obróbce termicznej jest traktowany jako gatunek jadalny. Jednak ostatnie doniesienia wielu mykologów (opieramy się m.in. na publikacji szwajcarskich naukowców) oraz relacje grzybiarzy po spożyciu tych grzybów (pojawiają się problemy gastryczne) sprawiają, że raczej należy unikać zbierania tego gatunku. Lepszym rozwiązaniem jest sprawdzona czubajka kania, która jest wyjątkowo smaczna i aromatyczna. Pozdrawiamy
A nie pomyliliście Chlorophyllum olivieri z Chlorophyllum rhacodes? Raz opisuje cię jedną raz drugą. Czubajka gwiaździsta też ma zygzak a kanią nie jest ;) Polecam konsultować takie filmy z osobą znająca się na grzybach lub mykologiem. Pozdrawiam
Nie pomyliliśmy, Chlorophyllum olivieri i Chlorophyllum rhacodes to dwa odrębne gatunki. Pierwszy częściej będzie rósł w lesie, zaś drugi bardziej upodobał sobie stanowiska na brzegach lasów, w parkach i na polanach śródleśnych. Jeśli chodzi o charakterystyczny zygzak to występuje on także u wielu innych czubajek. Nie tylko u Macrolepiota konradii, ale także u takich rzadszych gatunków jak Macrolepiota fuliginosa, Macrolepiota rhodosperma czy Macrolepiota olivascens. W tym przypadku porównywaliśmy z czubajką kanią, natomiast na pozostałe przyjdzie jeszcze czas. Pozdrawiamy
Czubajka czerwieniejąca jest jadalna, jadałem ją nie raz i dotąd stoję na tej ziemi, jest on niebezpieczny dla osób młodych oraz starszych a i także można się mocno zatruć spożywając je z alkoholem.
@@andrzejfiuk1170 Ogólnie łączenie grzybów z alkoholem to średni pomysł ale Czubajka czerwieniejąca jest dość ciężko strawnym grzybem i dodawanie sporzywanie go z alkoholem to średni pomysł, tak też pisze na wszelkiej maści opracowaniach
ten gatunek jest jadalny można to sprawdzić w wikipedii lup w atlasach z grzybami u nas je zbierają ja też i nigdy nie słyszałem od nikogo o jakichkolwiek dolegliwościach żołądkowych a co do pomylenia z muchomorem sromotnikowym to by trzeba być chyba niewidomym choć i to nie bardzo bo kapelusze się całkiem różnią w dotyku kania szorstka łuskowata a muchomor gładziutki
Czubajka czerwieniejąca jest jadalna, nie zbiera się jej z terenów zanieczyszczonych, ponieważ bardzo chłonie metale ciężkie! A czubajnik ponury też jest jadalny, tylko niezbyt smaczny. Pomijam, że tych grzybów nie da się pomylić ze sromotnikiem. Kto ich nie rozróżnia lepiej niech się nie wybiera na żadne grzyby.... Trochę opowiadacie panowie androny i straszycie.... pytanie po co?
Czubajniki zwłaszcza czerwieniejący bardzo łatwo kumulują metale ciężkie. Tym bardziej że może rosnąć na terenach zurbanizowanych czy w pobliżu dróg. Nie bez powodu niektórzy autorzy określają go jako kumulatka obszarpana. W przypadku czubajnika ponurego, który bardziej preferuje lasy faktycznie smak jest zdecydowanie słaby. Do tego w ostatnim czasie natknęliśmy się na mnóstwo doniesień dotyczących problemów po jego spożyciu. Naszym celem nie jest straszenie, bardziej porównanie tych gatunków i odradzanie zbierania czubajników na rzecz smacznej czubajki kani.
Autorzy powiedzieli wyraźnie, że mniej doświadczeni grzybiarze mają z tym problemy i lepiej żeby nie zbierali. Zresztą coroczne przypadki pomyłek to najczęściej pieczarki, zielonki i czubajki właśnie. - takie są fakty. Tu nawet nie tyle doświadczenie ile pewien rodzaj spostrzegawczości jest istotny - niektórzy mają bardzo dużo problemów z dostrzeganiem pewnych cech, a z drugiej strony rutyna czasami zmniejsza czujność - zwłaszcza w odniesieniu do młodych, nierozwinietych owocników.
Pozostaje sie tylko cieszyć, oby więcej takich filmików, więcej grzybów dla mnie 🙂 A wiedzieliście, że każdy grzyb może być trujący, każdy moze z otoczenia nagromadzić syfu w sobie. Warto unikać wszystkich grzybów, ludzie przestańcie je zbierać.... Zostawcie dla mnie!
Spośród gatunków grzybów rosnących w naszym kraju niejadalne i trujące gatunki stanowią niewielką część. Jeśli chodzi o trujące gatunki to tych najbardziej niebezpiecznych (stanowiących zagrożenie dla życia) jest kilkanaście. Nieco więcej jest lekko trujących bądź niejadalnych, zaś tych jadalnych gatunków jest mnóstwo. Tak więc grzybów w lesie wystarczy dla wszystkich :)
Nie jest to film o zabijaniu. Czubajnk nikogo nie zabił. I mało kto ma problemy po jego spożyciu. Najłatwiej rozróżnić,a o tym chyba nie mówiliście po nóżce. Czubajnk ma pełną, czubajka kania pustą w środku.
Jak najbardziej, nie jest to film o zabijaniu. Czubajnik ponury czy czerwieniejący jednak może powodować zaburzenia gastryczne. Coraz więcej osób skarży się na dolegliwości po spożyciu tych gatunków (mnóstwo tego typu doniesień można znaleźć choćby na grupach grzybowych). Dodamy, iż od niedawna w Europie rozprzestrzenia się inny gatunek czubajnika - sinoblaszek trujący, który jest silnie trujący. Na szczęście w Polsce jak na razie go nie odnotowano.
@@dwochwielkichogrodnikow9889 wszystkie trzy gatunki zbierałem i zbieram - całkowicie świadomie bo je rozróżniam i pierwsze słyszę że czubajnik ponury i czerwieniejący jest trujący 😉 Jak to świat się zmienia 😄
@@romualdkonieczka4238No zmienia się zmienia, jakie kiedyś były zimy a jakie teraz, albo jakie samochody były w latach 70 a jakie teraz 50 lat później 🙂 A słyszałeś o śmiertelnym zatruciu gąskami zielonkami? Było kilka przypadków w tym jeden z Polski z Pomorza, gdzie rodzina objadala się nimi codziennie w sezonie i skończyło się to tragicznie. 😕
Jest w Polsce co najmniej 4 rodzaje Kani , ta szlachetna jest tylko jedna , reszta uważana za grzyby jadalne ale nie kulinarne , w niektórych źródłach podają że reszta jest trująca co jest czystą formą bredni . Czubajkę Ponurą czy Sutkową a nawet Czerwieniejącą na przestrzeni 10 lat jadłem wiele razy i nigdy nie miałem zaburzeń jelitowych .
@@Bemx2k Z Amanita Muskaria byłbym ostrożny. To złożony temat i może zależeć od wielu czynników (nie tylko od dawki). Poza tym szkoda zdrowia (mimo, ze jest to też lek).
Warto wspomnieć, że w kani jak złapiemy trzonek u nasady i wykręcimy to w kapeluszu zostanie wgłębienie w kształcie stożka a w muchomorze noga się pokruszy.
Bardzo bym prosił o wykazanie podstawowych różnic lub podanie cech szczególnych gąski niekształtnej .Rośnie tego mnóstwo w moim lesie a ja tylko ze strachu zbieram gąski zielonki Pozdrawiam z Wisconsin🌲
Listopad to czas na gąski więc jeśli tylko zbierzemy to przygotujemy materiał. Jeśli chodzi o gąskę niekształtną to podobna jest także gąska ziemistoblaszkowa, która jednak jest jadalna ale o mniejszej wartości smakowej. Jako ciekawostkę dodamy, że gąski (głównie zielonka) są u nas jednymi ze smaczniejszych grzybów, zaś we Francji czy Niemczech są uważane za grzyb trujący. Pozdrawiamy
@@dwochwielkichogrodnikow9889 Serdecznie dziękuję Nie trudził bym Panów moimi pytaniami ,ale proszę sprawdźcie Google lub you tube na ten temat to istna tragedia Cierpliwie czekam i serdecznie pozdrawiam🌲🌲🌲
obydwa grzyby to jadalne kanie tylko jedna młodsza kolor podstawy niema znaczenie bo wraz ze wzrostem i wilgoceniem ciemnieje,można też porównac kanie lesna i polna to te same grzyby a wyglądają inaczej
Zebrałem i zjadłem to wiele razy i nawet mnie brzuch nie bolał. Nie wiem, skąd informacja, że czubajnik jest trujący? Panowie chyba nie testowali na sobie?
Wiele lat temu także zbieraliśmy ten gatunek (zresztą jeszcze dawniej podobna sytuacja była z krowiakiem podwiniętym, czyli popularną olszówką). Jednak ostatnie doniesienia wielu mykologów (opieramy się m.in. na publikacji szwajcarskich naukowców) oraz relacje grzybiarzy po spożyciu grzybów (pojawiają się problemy gastryczne) sprawiają, że raczej należy unikać zbierania tego gatunku. Lepszym rozwiązaniem jest sprawdzona czubajka kania, która jest wyjątkowo smaczna i aromatyczna. Pozdrawiamy
Czubajka czerwieniejąca i czubajnik ponury są jest jadalne, zbieram i konsumuje kilkanaście lat, podobnie jak wszyscy lokalsi w okolicach, u nas w mikroregionie czubajki kanie dużo rzadsze. Z resztą pisze o tym też literatura, również na internecie.
Zjadłam ostatnio Czubajke a potem zaczęłam się zastanawiać czy aby się nie pomyliłam. W Necie przeczytalam, że objawy po muchomorze będą dopiero za dobę, więc miałam nerwowy cały dzień.
Objawy po muchomorze zielonawym występują prawie od razu, ale podstępnie zanikają po dniu lub dwóch. Po około 4-5 dniach nawracają z zwielokrotnioną siłą i naczęściej wtedy wątroba nadaje się już tylko do transplantacji.
Ja też jadłem je nieraz nawet nieświadomie myląc je z kanią. Zawsze się u nas mówiło że to są sowy, czy kania czy gwiaździsta czy ponura... Nawet nie widziałem, że to różne gatunki, myślałem, że to ten sam grzyb a różnice są ze względu na miejsca w których rosną. Wiedzę mam teraz większą techniczną ale co do meritum, wszystkie 3 gatunki są smaczne jedne bardziej inne mniej ale samczne. Jedyne czerwieniejące omijałbym z daleka i oczywiście ogrodowe są uważane za trujące.
Jadłem kanie w tamtym roku i były miód w gębie.W tym roku już mi tak nie smakowały.Może właśnie to był ten drugi gatunek.Ale w żadnym wypadku nic mi nie było,nawet se nie pierdnąłem na rzadko
Możliwe, że był to któryś z czubajników. Nie są one aromatyczne i smaczne jak czubajka kania. Co do objawów zatrucia to występują one u zaledwie niewielkiego procenta osób.
Nie prawdą jest że czubajka czerwieniejąca jest trująca, owszem może być jeżeli wchłonie rosnąc na obrzeżu uprawianego pola pestycydy używane do jego uprawy lub będzie rosła gdzieś w pobliżu jakiegoś śmietnika z którego je wchłonie. Z tego pochłaniania jak gąbka słynie i dlatego ja je zbieram tylko w lesie i jadam nie mając żadnych gastrycznych problemów.
Oj tak, zdecydowanie muchomor czerwieniejący jest smaczniejszy. Jeśli chodzi o Chlorophyllum olivieri to po obróbce termicznej jest traktowany jako gatunek jadalny. Jednak ostatnie doniesienia wielu mykologów (opieramy się m.in. na publikacji szwajcarskich naukowców) oraz relacje grzybiarzy po spożyciu grzybów (u niektórych osób pojawiają się problemy żołądkowe) sprawiają, że raczej należy unikać zbierania tego gatunku. Pozdrawiamy
Czubajka czerwieniejąca jest jadalna ale nie tak aromatyczna jak kania, może czasem powodować niestrawność ale też nie za często , bardziej niebezpieczne są nie przegotowane opieńki ( też jest ich kilkadziesiąt odmian , przy zbieraniu mam zasadę !!! Jeśli kapelusz nie jest płaski alejki zaokrąglony i jest większy od średniej patelni to jest Ok. Mniejsze zostają w lesie …
Niektóre nawet jadalne gatunki grzybów bez uprzedniej obróbki termicznej mogą być nawet trujące. Tak jest w przypadku m.in wspomnianej opieńki miodowej czy nawet niektórych borowików, np. krasnoborowik ceglastopoy.
@@didonet5, zgadza się, jest wiele popularnych gatunków, które są jadalne dopiero po obróbce termicznej. Nie tylko wspomniany podgrzyb brunatny, ale także m.in. krasnoborowik ceglastopory czy opieńka miodowa.
Kurde tyle lat zbieram kanie i teraz się zastanawiam ile razy mogłem się pomylić , wiedziałem że ludzie się mylą z muchomorem sromotnikowym , ja znam się na tyle że z muchomorem nigdy nie pomyle ale z tym to mogłem się już pomylić 🤔🤔🤔🤔😬
Proszę się nie martwić. Czubajnik ponury czy czerwieniejący nie zawiera toksyn takich jak np muchomor zielonawy (sromotnikowy). W przypadku spożycia tych czubajników u niektórych osób dochodzi do zaburzeń żołądkowo-jelitowych (zwykle do 2 dni objawy ustępują). Jednak warto dodać, że od niedawna w Europie rozprzestrzenia się inny czubajnik - sinoblaszek trujący. Jest to grzyb bardzo niebezpieczny (nawet śmiertelnie trujący), choć całe szczęście na razie nie występuje w Polsce.
ideę jutro na grzyby - może mi życie uratowaliście , dzięki.......a to temat,ktòry rozsyłamy po całej Polsce / drogi ekspresowe ( muszą dać miejsce dla lokalnych małych biznesów'' dla regionalnej kuchni '' dla regionalnego rzemiosła'' kultury i sztuki itp .. dla podróżnych okazja by zapoznać się z bogactwem i różnorodnością Regionów i zajrzenia głębiej '' szansa na nowe kontakty kulturalne, gospodarcze itp. Międzynarodowe kołchozy będą wciskać towary międzynarodowych kołchozów- a to nie jest prawdziwa Polska........ w Hiszpanii takie zlekceważenie potrzeby zarobiania na życie przez lokalną społeczność skończyło się biedą i wyludnieniem. Nawet w tv mają o tym cykliczny program ''pusta Hiszpania''
Przez wielu autorów czubajnik ponury faktycznie po obróbce termicznej jest traktowany jako gatunek jadalny. Jednak ostatnie doniesienia wielu mykologów (opieramy się m.in. na publikacji szwajcarskich naukowców) oraz relacje grzybiarzy po spożyciu grzybów (pojawiają się problemy gastryczne) sprawiają, że raczej należy unikać zbierania tego gatunku. Ostrzegamy także przed bardzo trującym sinoblaszkiem, który od niedawna rozprzestrzenia się w Europie (na szczęście na razie w Polsce go nie ma). Najlepszym rozwiązaniem jest sprawdzona czubajka kania, która jest wyjątkowo smaczna i aromatyczna.
A tam... Tyle rodzajów czubajek. Na wszystkie potocznie dużo ludzi mówi Kania i zdecydowana większość jest jadalna... Ale znawcy w komentarzach zawsze piszą, że to nie kania bo nie ma czegoś tam... No może i nie kania, ale inna jadalna czubajka. I komuś kto pyta, nie chodzi o to czy to Kania czy inna czubajka tylko po prostu zamiast czubajka używa potocznie kania i chodzi mu tylko czy to nie muchomor... XD
Czubajkę kanię faktycznie trudno pomylić z muchomorem, zwłaszcza zielonawym (sromotnikowym). Jednak niestety wśród mniej doświadczonych grzybiarzy takie pomyłki nadal się zdarzają.
Jak chodzę z psem to ciągle potykam się o butelki po wódce, piwie (nawet rozważam budowę z nich kurnika). Nie sądzę żeby taki artysta, który robi 0,5l wódki na leśnej ścieżce rozróżniał muchomory od czubajek..
@@yes12337, niestety problem śmieci w lesie jest dość powszechny, zwłaszcza w pobliżu miejsc postoju i leśnych dróg. A taki artysta po wypiciu połówki to faktycznie może mieć problem z rozpoznaniem grzybów.
No wczoraj w lesie widziałam te czubajniki ponure i wydało mi się dziwne, że kanie w lesie i tylko dlatego nie zbierałam. A tu proszę filmik z wyjaśnieniem co to było. Dziękuję.
Nie jest przeszkodą aby czubajka Kania rosła w lesie, nie jest to wyznacznik występowania dla Czubajki Kani, która może rosnąć zarówno w lesie, na jego obrzeżach jak i na polach oraz łąkach.
jak rósł w lesie to raczej nie miał w sobie chemii z drogi... i tak jak w przypadku innych grzybów może się zdarzyć, że ktos nie będzie go trawił. Mój syn nie może jeść pieczarek bo ma po nich niestrawność....czy to oznacza że są niebezpieczne?
Jeśli chodzi o gatunki należące do rodzaju Agaricus (pieczarki) to w większości są to jadalne i bardzo smaczne grzyby. Choć i w tej grupie grzybów znajdują się gatunki niejadalne i trujące, jak np. pieczarka karbolowa.
@@dwochwielkichogrodnikow9889 ale chyba nie w sklepie?😉 Dzięki za dodatkowe info ale jest ono calkowicie oderwane od tego co miałem na myśli w poprzednim komentarzu.
A te grzyby blisko pól uprawnych też mogą kumulować niebezpieczne związki? W tym roku zebrałem cały kosz kanii w pasie brzozowym około 20 metrów pomiędzy dwoma polami i tak teraz się zastanawiam, czy to był dobry wybór.
Jeśli w pobliżu nie było uczęszczanych dróg, bądź na polach uprawnych nie przeprowadzano zabiegów z wykorzystaniem środków ochrony roślin to nie powinny kumulować niebezpiecznych związków.
Zgadza się, w wielu źródłach, w tym także w Wikipedii czubajnik ponury określany jest grzybem jadalnym. Niestety ostatnie przypadki zatrucia tymi grzybami oraz najnowsze doświadczenia mykologów (głównie w Szwajcarii) wskazują iż ten gatunek nie należy do bezpiecznych. Zapewne kwestią czasu jest oficjalne uznanie go w naszym kraju za gatunek trujący (w niektórych krajach już jest jako trujący). Pozdrawiamy
@@dwochwielkichogrodnikow9889 Bardzo ciekawa sprawa. W takim razie w jaki sposób został wcześniej zakwalifikowany jako jadalny? Ludzie mieli inne żołądki?
@@Robert_Fordin , z pewnością żołądki były te same. Jednak podobna sytuacja była wiele lat temu z krowiakiem podwiniętym, czyli popularną olszówką. Grzyb ten był uznawany za jadalny, bardzo smaczny i zbierany przez naszych rodziców czy dziadków. U większości osób olszówka faktycznie nie powodowała niepokojących objawów, natomiast u nielicznych występowały poważne zatrucia, w tym także śmiertelne. Wynikało to z tego iż substancja zawarta w krowiaku wytwarzała przeciwciała na krwinki organizmu człowieka. Jest to tzw. zatrucie immunologiczne, które występuje pomimo braku trucizn.
Jako ciekawostkę dodamy, iż w ostatnich latach coraz częściej pojawiają się doniesienia dotyczące zatruć gąską zielonką, w tym także śmiertelnych. W naszym kraju gatunek ten jest uznawany za jadalny i bardzo smaczny (także oficjalnie dopuszczony do obrotu handlowego). Natomiast na zachodzie (m.in. w Niemczech, Austrii i we Francji) uznawany jest za śmiertelnie trujący. Dowiedziono, iż właśnie gatunek ten odpowiedzialny jest za chorobę wywołującą rozpad tkanki mięśniowej (rabdomioliza) i ostrą niewydolność nerek. Z tym, że aby doszło do takiego zatrucia najpewniej należałoby spożywać te grzyby z bardzo dużą częstotliwością przez wiele lat.
@@dwochwielkichogrodnikow9889 Bardzo ciekawe rzeczy. Bardzo dziękuję za to wyjaśnienie. A swoją drogą, to przy dzisiejszym poziomie badań może się niedługo okazać, że wszystkie grzyby trują, poza pieczarką ze sklepu 🙂
Przecież ten grzyb jest jadalny. Podobnie jak Czubajnik czerwieniejący, czy jaką to teraz nazwę ma. Z tego co wiem oba te czubajniki chłoną zaniecyszczenia, i nie należy zbierać odmian ogrodowych, w parkach, przy drogach, dzikich wysypiskach. Jak się znajdzie w środku lasu, to grzyb równie wartościowy jak kania. Całe szczęście w Polsce nie rośnie Sinoblaszek trujący, bo jak niektorzy mylą jadalne odmiany czubajek z muchomorami, to byłby istny pomór.
Czubajnik czerwieniejący czy ponury oczywiście są uznawane za grzyby jadalne. Jednak u wielu osób powodują one problemy żołądkowo-jelitowe, stąd jego spożywanie nie zawsze jest bezpieczne. Potwierdzają to doniesienia wielu grzybiarzy (choćby na grupach grzybowych) czy mykologów. Trzeba też pamiętać, że grzyby te bardzo łatwo chłoną wszelkie zanieczyszczenia, zwłaszcza okazy rosnące w parku, ogrodzie czy w pobliżu dróg.
A sinoblaszek trujący faktycznie może stanowić duże zagrożenie. Podejrzewamy, że tylko kwestią czasu jest kiedy w naszym kraju pojawią się jego pierwsze egzemplarze.
@@dwochwielkichogrodnikow9889 Ja pod koniec września właśnie zjadłem sobie taką czubajkę kanię z mojego lasku (kilka wyrosło) za rekomendacjami moich znajomych, właściwie pierwszy raz w życiu, ale uprzednio sprawdziłem bardzo dokładnie przeróżne filmy w internecie, że to to (w pobliżu rosną też muchomory czerwone). No i tydzień później dostałem w nocy jakichś drętwień rąk a potem innych neurologicznych sensacji - nie jakichś ostrych, ale niepokojących. Zastanawiam się, czy taki grzyb mógł faktycznie z pobliskiej drogi ściągnąć jakieś zanieczyszczenia, i czy sobie tym nie narobiłem. Mam nadzieję, że wkrótce to minie, niby mija.
@@hmm-m, nie można wykluczyć, że grzyby rosnące w ogrodzie skumulowany z otoczenia niepożądane substancje. Dotyczy to także jadalnych gatunków, nawet tych które nie wymagają obróbki termicznej. Dla pewności wskazana byłaby kontrolna wizyta u lekarza. Pozdrawiamy
Witam, moi rodzice zbierają od lat grzyby. Ale mają 1 podstawową zasadę, jeżeli nie mają 100%pewnosci , nie zrywają go.. i tak jest z kaniami, szkoda ryzykować.
Ja mam troszkę inne zdanie :Od lat zbieram grzyby, również nieznane. Tych ostatnich jednak nie zjadam, tylko badam korzystając z książek, a czasem zasiegajac rady innych grzybiarzy. W ten sposób się doksztalcam. Czasem faktycznie okazuje się, że mam do czynienia z gatunkiem mniej lub bardziej trującym i wtedy "wliczam" go do grzybów, których już potem nie zbieram.
Oczywiście w celach konsumpcyjnych nie zbieramy grzybów co do których nie mamy pewności. Jednak w celu poznania nowych gatunków to zupełnie co innego. Opisany przez Panią sposób jest bardzo dobry, dzięki temu można poszerzyć wiedzę dotyczącą grzybów.
@@Antonio_Vargas Ty zjadłeś i nic ci nie było. Mój znajomy zjadł i prawie wysrał jelita i dwa dni zdychał. Każdy ma inny organizm. Ja zjem mega ostrego kebaba i nic mi nie jest, tylko piecze z rana. Ktoś inny weźmie średnio ostrego to wyrzuci po pierwszym gryzie.
Jem wszystkie gatunki kani czyli te ,które pokazują i stwierdzam,że obydwie kanie są smaczne i powodują,żądnych problemow zdrowotnych ani smakowych.Kanie zbieram od dziecka. MIĘDZY KANIĄ A SROMOTNIKIEM JEST PRZEPASC.NIE MA TAKIEJ MOZLIWOSCI,ŻEBY POMYLIĆ TE GRZYBY!!! KANIA JEST ZAMSZOWA W DOTYKU I W KOLORZE JASNEJ KAWY Z MLEKIEM. WIEDZA TYCH PANOW NA TEMAT KANI JEST SŁABA
Jak ja byłem na SOR- e z pęknięciem prawej ręki(rtg i gips całej łapy włącznie z ramieniem, to na opisie co tam mi zrobiono widniał. Powieszenie lewej kończyny dolnej na tabaku plus gips. Lekarz był widać po muchomorze 😄. Najlepiej bo po 4 tygodniach miałem zdjęcie gipsu i kontrolę. Pojechałem do ośrodka i termin przydzielono mi za ponad miesiąc od czasu zdjęcia gipsu. Tam zra za to sromotniki. Inaczej być nie może. Mówię ale tu pisze 4 tygodnie, pani na to ale ja nie mam terminu. Gips sobie sam zdałem a kontroli dokonały krasnoludki.
ja wyslalem wlasnie kilku osobom informacje z tego filmu ze jest niejadalna i trojaca a potem musialem prostowac , bo znalazlem informacje ze jest jadalna i rownie smaczna ... panowie nie smaczne jest tak ludzi wkrecac.
Przez wielu autorów czubajnik ponury faktycznie po obróbce termicznej jest traktowany jako gatunek jadalny. Jednak ostatnie doniesienia wielu mykologów (opieramy się m.in. na publikacji szwajcarskich naukowców) oraz relacje grzybiarzy po spożyciu tych grzybów (pojawiają się problemy gastryczne) sprawiają, że raczej należy unikać zbierania tego gatunku. Lepszym rozwiązaniem jest sprawdzona czubajka kania, która jest wyjątkowo smaczna i aromatyczna. Pozdrawiamy
"Czubajnik ponury" - jadalny gatunek, rodzaj "czubajnik". Wyglądem może przypominać Czubajkę Kanię - ale odróżnia go gładki, ponury trzon, bez żadnych typowych jak u Czubajki Kani wzorków, brązowawa łatka na środku kapelusza oraz pomarańczowe przebarwienia po uszkodzeniu. Ale co najważniejsze - pomyłka z Czubajką niczym nie szkodzi - Czubajnik oraz Czubajka smakują równie dobrze.
Przez wielu autorów czubajnik ponury faktycznie po obróbce termicznej jest traktowany jako gatunek jadalny. Jednak ostatnie doniesienia wielu mykologów (opieramy się m.in. na publikacji szwajcarskich naukowców) oraz relacje grzybiarzy po spożyciu grzybów (pojawiają się problemy gastryczne) sprawiają, że raczej należy unikać zbierania tego gatunku. Lepszym rozwiązaniem jest sprawdzona czubajka kania, która jest wyjątkowo smaczna i aromatyczna. Pozdrawiamy
@@piekarz12, można go konsumować wielokrotnie pod warunkiem, że zostanie poprawnie zidentyfikowany. W przypadku jadalnego i bardzo smacznego muchomora czerwieniejącego trzeba uważać aby nie pomylić go z dość podobnym trującym muchomorem plamistym.
@@piekarz12 Czrerwieniejący to nie czerwony. Pierwszy jest jak najbardziej jadalny, drugi ... no cóż, niektórzy twierdzą, że jest cudownym lekiem, ale generalnie nie polecam 😱.
