JAK PRZETRWAĆ W NARCYSTYCZNEJ RODZINIE 

Mamunia moja mawiała,,żadna sroka w swoje gniazdo nie sra,,jestem dorosła i jestem w trkcie terapi.rodzę sie na nowo...damy radę kochani!!¡

'Brudne gacie pierze się w swoim domu' - naczelna zasada rodziny byłego męża. Nie, dziękuję. Już nie zamiatam pod dywan😉

Mam piątkę rodzeństwa. Jestem czwartym dzieckiem. Przez 8 pierwszych lat mojego życia wychowywali mnie dziadkowie, oczywiście za pozwoleniem matki, rodzice mojego ojca. Ok. 8 roku życia, po śmierci mojej babci mama wzięła mnie do domu w którym mieszkalo moje rodzeństwo. Matka od zawsze okazywała mi obojętność, nienawiść, zawsze się jej bałam. Byłam cicha i przestraszona. Biła mnie. Z rodzeństwem miałam dobry kontakt, od czasu do czasu stawiali mnie w "koncie" powielali to co robiła matka. Czasem nagradzali drobnym upominkiem. Ja szczęśliwa od razu zapominałam gdzie jest moje miejsce. Raz matka raz któreś z rodzeństwa mówili i pokazywali swoją przewagę nade mną. Byłam nieszczęśliwa. Byłam też przyzwyczajona do takiego traktowania. Dziś mam prawie 40 lat. Do nie dawna myślałam że "Rodzina jest najważniejsza" tak matka mówiła. Odkad zaczęłam szukać odpowiedzi - czy naprawdę życie w rodzinie musi tak wyglądać? I czy to normalne? Zrozumiałam. Od 2 lat nie kontaktuje się z rodzeństwem, matką. Nikt nie zadzwonił i nie spytał czy u mnie dobrze, cokolwiek. Wiedziałam że tak będzie. Ale czuję się o wiele lepiej. Boli mnie że tak długo pozwalałam na taką przemoc. Pozdrawiam. Emilia 😊

Moja biedna mama lata temu uciekła do Stanów przed swoją matką/moją babką /narcyzka złośliwą. Dopiero ja kilka lat temu rozgryzłam całą tą dynamikę i uświadomiłam mamę jakie były prawdziwe powody jej wyjazdu. Mama znajdowała różne powody żeby ten wyjazd tłumaczyć i dopiero teraz ma świadomość tego co nią kierowało. 😢 Ja niestety jako szesnastolatka zostałam z tą babką potworem. Tylko z nią bo ojca juz dawno nie było. Przeszłam przez prawdziwe piekło. W tamtych czasach temat narcyzmu był nieznany. Musiałam poradzić sobie z potworem i rozłąką z mamą... 😪😭 Podskórnie wiedziałam że babka jest "straszna" tylko nie wiedziałam co TO jest. Rozróżniałam ze na pewno nie jest chora psychicznie bo to się inaczej objawia. Gdy zostałyśmy same cała jej podłość skupiła się na mnie. Przetrwałam chyba tylko dlatego ze byłam waleczna. Nie życzę nikomu takiego piekła... Niech jej ziemia lekką nie będzie.

Trzeba mieć bardzo dużo siły to prawda kiedy ma się doczynienia z całym stadem narcystycznej rodziny. Ja po bardzo wielu latach słyszę na własne uszy że przerobiłam tą przemoc wobec swojej osoby. Dziękuję że Pani o tym mówi że uświadamia ludzi. Żałuję że tego wszystkiego nie słyszałam 27 lat temu. Jest bardzo mała świadomość tego problemu a ludzie potem tak cierpią . Ja Dziękuję wszystkim że odeszłam uciekłam i jestem już bezpieczna. Młode osoby które wchodzą w taka rodzinę nie mają świadomości co ich czeka. Jak dobrze że można teraz ostrzec takie osoby takimi materiałami jak Pani

Ja miałem taką rodzinę w dzieciństwie i byłem kozłem ofiarnym. Dla mnie to był koszmar, zatrzymałem się na poziomie 2-3 latka.

Miałam cicho siedzieć i nic się nie odzywać, później każde moje zdanie było wyśmiewane, poniżane i upokarzane, ale zmieniłam to. Dziś stawiam na swoim i nie pozwalam już tak się poniżać, postawiłam granicę i ciągle jej pilnuję. Czasem bywa ciężko, ale naprawdę WARTO🎉

Przetrwalam a potem w dogodnym momencie zwialam... Bogu za to dziekuje bo sama nie dalabym rady tego zrobic.

Ja powiedziałabym: 'Dobry' ptak, co własne gniazdo 'kala', bo dzięki niemu to gniazdo jest 'sprzątane'... P.S. Pięknie Pani wygląda, bardzo ładny, twarzowy kolor włosów; pozdrawiam 🙂

U mnie to nie tylko narcystyczna matka ale i braciszek. Nienawidzę ich najbardziej na świecie. Jako dorosła osoba odcięłam sie od nich raz na zawsze chociaż mieszkamy ma tej samej ulicy. Takiej krzywdy jakiej zaznalam od tej "francy" matki nie życzę nikomu !!! Kilka lat mi zajęło, żeby zrozumieć z kim mialam do czynienia. Dzisiaj przechodzę koło niej na ulicy i znać jej nie chcę 🤮🤮🤮

Mieliśmy świadomość, bo właśnie mając koleżanki z normalnymi rodzinami łatwo było zauważyć, że rodzice koncentrują się na dzieciach, na ich potrzebach, talentach i na dbaniu o nich. Zawsze czułam tęsknotę za byciem dzieckiem rodziców moich koleżanek. Oni ukazywali mi moje talenty, a nie moi rodzice. Okazywali mi ciepłe uczucia, zapraszali na wycieczki w weekendy. W mojej rodzinie wszystkim dyrygowała matka, wokół niej kręcił się świat i tak zostało. Wyemigrowałam, oczywiście… 12 lat temu z moim dzieckiem. I tu dopiero się rozwijam od 36 roku życia. Moja starsza siostra klasyczny people pleaser z mężem narcystycznym. Miała depresję, ale od niego nie odeszła. Starszy jej syn ignorowany, zostawiany sam sobie, całe noce od dziecka przed komputerem. Młodsza córka faworyzowana i idealizowana. Syn od okresu dojrzewania leczony z depresji. W lutym powiesił się w swoim pokoju…… Starszy mój brat typowa latająca małpa. Też narcystyczny, ożenił się po 40 z dużo młodszą kobietą z mieszkaniem. Nigdy nie umówił się z żadną dziewczyną bez domu lub mieszkania. Nie mogli mieć dzieci więc poczęli córkę in vitro i wychowują ją na narcyza wielkościowego. Pierdnie, sapnie a ci nagrywają ją bez przerwy i powtarzają że jest najlepsza na świecie i lepsza od wszystkich. Ja - czarna owca w rodzinie. Całe zło tego świata. Zaniedbywana, na moje zainteresowania nie było miejsca. Gdy chciałam czegoś spróbować i się nauczyć albo zapisać na jakieś zajęcia, matka powtarzała że mam słomiany zapał. Gdy przynosiłam plakietki wzorowego ucznia ze szkoły, mówiła żebym schowała do szuflady i nie wychylała się to mnie na lekcjach nie będą pytać. W wieku 6 lat złapał mnie pedofil i zgwałcił palcem. Przystawił do mojej szyi nóż. Matka nawet mnie nie przytuliła gdy udało mi się uciec i zapłakana przybiegłam do domu opowiedzieć co się stało. Nic nie wytłumaczyła. Nikt nie powiedział że to nie była moja wina. Potem jeszcze kilka razy miałam okazję spotkać podobnych facetów ale w porę umiałam uciec. Wszystko przepracowywałam sama, przepracowuję do dziś…. Mam wspaniałego syna. Ale jego ojciec to przypadkowy facet kt. poznałam z ogłoszenia. Był byłym więźniem…. Spodobało mi się to. Spotykałam się z nim z ciekawości, z nudów, z samotności. I rozśmieszał mnie, bo był taki prymitywny. Traf chciał że zaszłam z nim w ciążę. Nie wyobrażałam go sobie w roli ojca. Ale moje dziecko to najpiękniejsze i najlepsze co mnie w życiu spotkało. Więc jestem wdzięczna jego ojcu że go wtedy poznałam. Tu na obczyźnie dwa razy byłam w związkach w ciągu tych 12 lat. Najpierw przez 9 lat z nikim nie uprawiałam seksu. Wycofałam się z relacji. Na początku emigracji miałam depresję. Wszystko zaczęło ze mnie wychodzić… Wszystkie bóle, żale, lęki. Pierwszy półroczny związek jaki tu miałam to z narcyzem złośliwym, z cudzoziemcem. To po nim doszła mi chyba kolejna trauma, ale jednocześnie ogromnie dużo zaczęłam ze sobą pracować. Natomiast uczucia wydobyła ze mnie ta relacja na bardzo głębokim poziomie. Zaczęłam zgłębiać temat narcyzmu. Równo po 7 latach czyli dwa lata temu poznałam w pracy mojego partnera, od którego odeszłam zaledwie kilka tyg. temu. Pół Norweg pół Amerykanin - narcyz ukryty. Od razu wiedziałam z czym mam do czynienia ale szłam w zaparte w ten związek. W imię zasady, że to czego doświadczysz, zrozumiesz. Naprawdę dopiero teraz zaczęłam rozumieć wszystko to co czytałam nawet jemu, bo od początku mówiłam mu że wiem z czym mam do czynienia… To mi też otworzyło oczy na moją rodzinę i wszystko tylko potwierdziło moje wcześniejsze przypuszczenia. Wierzę, że teraz przede mną już tylko sukcesy i czas zbierania plonów zasianych przez lata. Jestem przekonana że moja wiedza, książki psychologiczne czytane od 13 roku życia żeby ratować siebie, w końcu wydadzą owoce. Wiem to. Teraz przede mną proces oczyszczania, zmiany wzorców i przekonań, praca z wewnętrznym dzieckiem, choć od dawna czuję kontakt i mam czuły stosunek do siebie. Ale po relacji z narcyzem wiem że zdradziłam znów siebie i mojego syna, bo postawiłam go wyżej od nas. Pozwoliłam mu się zawłaszczyć na jakiś czas, a mojego syna właściwie wykluczyć z tej relacji. Przykre to i bolesne… Więc mam ciągle ręce, głowę i serce pełne roboty… Ale nigdy się nie poddam dopóki nie stanę się najlepszą wersją siebie. Dopóki nie wydobędęmojego potencjału, talentów, zasobów. Wiem, że jest we mnie bogactwo, z których od dziecka mnie ograbiano… Pora odzyskać co moje. Odzyskać prawdziwą siebie….

Dbam o wlasne zdrowie psych i wlasnie teraz odchodze od tego co niszczy nie tylko siebie ale tez innych do okola. Nie kochana ponizana i ciagle nie taka.(bzdura) znam swoja wartosc znam i kocham siebie dlatego dzis juz nie chce nie daje temu nadziei i mimo bolu odchodze bo wiem ze to najlepsze co moge dla siebie samej zrobic. Dziekuje

Dokładnie tak jest jak Pani mówi, miałam taki syf szczególnie w 2023/2024, że gdy próbowałam powiedzieć prawdę co mi robią to nawet były akcje gdzie widziałam pod blokiem policję… oni byli w stanie nawet hackować mi laptopa itd., żeby mieć kontrolę, sabotowali mi pracę i to nawet jeszcze w tym miesiącu prawdopodobnie. Chcieli zniszczyć mi ważną dla mnie relację, bo facet jest 11/10 albo i więcej i to ich boli. Wykorzystywali ludzi wokół mnie, manipulowali nimi nawet moją Mamą po to żeby wmawiali mi, że powinnam być w psychiatryku, że mi się wydaje co oni mi robią i że wydawało mi się, że taki fajny facet mnie chciał. Do tego słyszałam teksty takie jak ‚znaj swoje miejsce’ - piszę o tym wszystkim książkę, jeśli ją chcieliby mi jakkolwiek zablokować to tylko pokazałoby bardziej, że coś jest nie tak z nimi… jeśli ktoś ma chwilę na pogadanie np. Pani Justyna to chętnie, bo potrzebuję pomocy nie tylko z nimi, a nie stać mnie na dzień dzisiejszy na płatną pomoc, na bezpłatną poradę z miasta raczej nie mogę liczyć, bo to też latające małpy albo coś takiego… - niestety część rodziny ma pewien dostęp do lokalnej władzy

Uciekając w siną dal z takiej rodziny babe!!!!!!!!!!!!!!!

Dziękuję za ten filmik :) Bardzo dobrze się go słucha. P.s Pięknie Pani wygląda, Pani Justyno

Moja narcystyczna matka pochodzi z psychopatycznej rodziny na której czele stała babcia która zawsze powtarzała że brudy trzeba prać tylko u siebie w domu a na wszelkie próby ujawnienia prawdy reagowała awanturami i groźbą

Mój narcyz wykorzystuje do karania mnie dorosłe dzieci, gdzie mam uciece

Czy według pani osoba ze zdiagnozowaną schizofrenią ( choroba została stwierdzona około 40 lat temu) może jednocześnie wykazywać cechy narcystyczne? Chodzi o moją mamę. Mama nie opiekowała się mną, była maksymalnie skupiona na sobie, olewała obowiązki domowe ( zawsze wytłumaczeniem było złe samopoczucie lub to, że ktoś z rodziny się nad nią znęca, bo każe jej coś robić), które były przypisane jej, bo tata pracował na całą rodzinę. Z relacji brata wynika, że jego go odtrącała gdy był dzieckiem, ja nigdy nie czułam się kochana, jestem przepełniona lękiem, matka projektowała swoje lęki na mnie i moje rodzeństwo, na nic nie pozwalała ani pojechać na rower ani wyjść na spacer, bo ulica, samochody, jeszcze coś nam się stanie. Mama od zawsze ma tendencję do ostrej kontroli ludzi i rzeczy. Postanowiłam sobie że chcę w końcu zadbać o swoje zdrowie psychiczne i zapisałam się do psychiatry a także chodzę na terapię, ale dla wszystkich specjalistów wytłumaczeniem zachowań mojej matki jest jej choroba. Ciągle słyszę odpowiedź: "Ale przecież pani matka jest chora". A ja nie wiem co odpowiedzieć...Moje objawy to objawy somatyczne ( IBS ), jestem bardzo nerwowa, nie wierzę w siebie, biorę na siebie zbyt dużo obowiązków, które mnie przerastają, ale nie odpuszczam ich, robię swoje, jestem na ciągłym standby-iu ( wzmożona czujność ), nie potrafię się rozluźnić, uważam że ciągle musze coś robić a najlepiej te najcięższe rzeczy, ignoruję swoje potrzeby, za to błyskawicznie wyłapuje potrzeby innych, jestem typem ratownika ( z zawodu jestem pracownikiem socjalnym, pracowałam w domu dziecka, żal mi każdego niekochanego czy niechcianego dziecka....)Nie wiem jak sobie pomóc. Jest to bardzo ciężkie. Nie mieszkam w domu. Kontakt z rodzicami ograniczyłam.

Mega trafne. Uczę się kim jestem, odkrywam siebie - wcześniej byłam stłamszona. Wciąż słabo idzie mi dbanie o siebie, ale próbuję

♥️♥️♥️

Wychowałam się w rodzinie alkoholowej.Moja mama ma zaburzenie narcystyczne tata nadużywał alkoholu i pozwalał na jej dominację.ostatnio odwiedziłam rodzinny dom ze względu na komunie siostrzeńca.Mama dostała jakiegoś szału bo uwaga była skierowana na kogoś innego niż na nią.Jestem w terapii cztery kara wiec znam te mechanizmy.Udało mi się zachować spokój i opuścić dom wraz z moimi dziećmi i wnukami.Poprostu podjęliśmy decyzje ze dla spokoju wszystkich odchodzimy.Ostatnie trzy dni urlopu były najlepszymi wakacjami w Polsce jakie miałam.jestem wdzięczna za to ze siła wyrządza pokazała mi jak żyć i zachować zdrowie psychiczne.Najważniejsza dla. Mnie rzecz to zaakceptować sytuacje i fakt ze mogę tylko pomoc sobie.Każdy odpowiada. Za siebie.pozdrawiam serdecznie i życzę spokoju ducha ❤

U nas ojciec często powtarzał do mnie i mojego rodzeństwa że lepiej traktujemy obcych niż swoich rodziców, wzbudzał w nas poczucie winy i zamykał nam tym usta. Ciekawe że to on sam zawsze w towarzystwie był tym najbardziej rozradowanym, zabawiającym, duszą towarzystwa a wlasnym dxueciom potrafił nie złożyć nawet zyczeń na urodziny.

Dziękuję Pani Justynko za to Video ❤

Bardzo trafne ujęcie tematu 👌

U mnie zasada była: Pokorne ciele dwie matki ssie.

Od czego kowal ma kleszcze, żeby sę nie poparzyć, takie powiedzenie używane przez moją matkę, jej ulubione

Jezu ile nas tu jest. Chętnie pójdę z córką narcyza na kawę - Śląsk

U mnie narcystyczny ojciec, bardzo zaburzony, niestety jeszcze żyje i mi zatruwa życie. Najgorsze jest to, ze on na w oczach innych ludzi jest uroczym starszym panem i nikt mi nie wierszy jak potrafi manipulować i ranić psychicznie. Moja mama zawsze mu nadskakiwała, nigdy mnie nie broniła i tworzyła na zewnątrz iluzje wspaniałego męża. Trzeba zawsze uważać co się przy nim mówi bo może być wielce zraniony, on z reguły najpierw atakuje a później odwraca kota ogonem i robi ze mnie wariatkę, tak tez robił z mama. Oczernia, oskarża i straszy samobójstwem. Ja już naprawdę nie wiem jak mogę się od niego uwolnić 😢

To są normalne rodziny? Żartuję, choć naprawdę długo myślałam że to co dzieje się w moim domu jest normalne

👍

te "latające małpy" ... ciekawe i trafne

Nie pierze się brudnych gaci na zewnątrz

Nie sra się w swoje gniazdo