Przegląd technik menniczych na przestrzeni wieków. Referat w przygotowaniu znawcy polskich prof. dr. hab. Borys Paszkiewicz. Kompleksowy przegląd tematu. #TechnikiMennicze #mennictwo #monety
Zatępiony koniec szpica który się wbija w drewno na sens . Zatępiony koniec rozrywa włókna drewna i nie doprowadza do rozsadzenia -pekania , natomiast ostra końcówka ma właściwości rozsadzania-pękania drewna .O tym wiedzą starzy stolarze i cieśle
starożytne stemple były z brązu z dużą zawartoscią cyny lub z żelaza, późniejsze z żeliwa i stali. Utwardzony brąz jest wystarczająco twardy by bić nim nawet monety brązowe, zwłaszcza że krążki metalowe przed biciem w starożytnosci zmiękczano przez rozgrzanie. Stemple z brązu i żelaza wystarczają do wybicia setek a nawet tysięcy monet - złoto i srebro to o wiele mieksze metale niż brąz i żelano.
Witam serdecznie, chętnie zasugeruję odpowiedź na pierwsze z zadanych pytań... o ile wiadomo krążek w którym wybijemy awers lub rewers (nie znam się co do kolejności bicia wspomnianych) to sam fakt wybicia utwardza i zagęszcza strukturę takiego krążka co czyni go zapewne nieco twardszym dla wybicia ponownego (rewersu lub awersu...) i z tego wnioskować by należało znalezienie odpowiedzi co do trwałości wspomnianych stempli lub matryc w sensie zadanego pytania dlaczego jedno z dwojga mogło zużywać się szybciej co wymagało produkcji większych nakładów jednych do drugich....Pozdrawiam Paweł B.
