എന്തു പറയാൻ നഷ്ടങ്ങൾ തന്നെ ആ കാലഘട്ടങ്ങൾ എൻ്റെ മനോമുകരത്തിലൂടെ ' യാത്ര ചെയ്യുന്നു ഞാൻ വളരെ ചെറുപ്പമാകുന്നു തരളഹൃദയനാകുന്നു കേട്ട് കേട്ട് സാഫല്യമടയുന്നു സായൂജ്യമടയുന്നു ഇന്നത്തെ ഗാനങ്ങൾ കേൾക്കുമ്പോഴാണ് ഭിമമായവ്യത്യാസം മനസ്സിലാക്കുന്നത് ആ ജീവിതകാലമാണ് പുഷ്കലം കാരണം കേട്ടു കേട്ടു ഇഷ്ടം കൂടുകയേ ചെയ്യു പുതുപാട്ട് കേട്ടാൽ 'ഒരു വികാരവും ഇന്ദ്രിയങ്ങളിൽ പടരില്ല നിർജീവ അവസ്ഥ പഴയ പാട്ടുകളുടെ ശിൽപ്പികൾക്ക് അഭിനന്ദനങ്ങൾ
മെല്ലെ മെല്ലെ നീയലിഞ്ഞു എൻ ജീവനിൽ മെല്ലെ മെല്ലെ മനസിൽ മോഹമുണർന്നു നിന്നോടെനിക്കുള്ള പ്രണയം പറയാൻ നിന്നരികിൽ ഞാൻ പാട്ടു പാടി കാക്കക്കുയിലിൻ പ്രണയ ഗീതം കൃഷ്ണ പീലികൾ നിവർത്തി മയൂര നൃത്തമാടും ഞാൻ നിനക്കായി മെല്ലെ മെല്ലെ നീയലിഞ്ഞു എൻ ജീവനിൽ മെല്ലെ മെല്ലെ മനസിൽ മോഹമുണർന്നു ആദ്യം കണ്ട നാൾ മുതൽ എന്നും എൻ കണ്ണിൽ നിറയും നിൻ രൂപം അകന്നു പോകും നാളിൽ നിൻ നാമം മാത്രം മുഴങ്ങും മെല്ലെ മെല്ലെ നീയലിഞ്ഞു എൻ ജീവനിൽ മെല്ലെ മെല്ലെ മനസിൽ മോഹമുണർന്നു രാവും പകലും നിന്നെയോർത്ത് തപസിരുന്നു രാവുകൾ പകലുകൾ നിൻ കിളിക്കൊഞ്ചലുകൾ ഓർമകളായി ഓരോ വിരഹവും വേദനയും ഒരിയ്ക്കലും മടുക്കാത്ത ഓർമകളായി ബന്ധങ്ങളായി നമ്മിൽ ഉണരും അലിഞ്ഞു ചേരും ബാല്യം ഉണരും കാലം കണ്ട സുന്ദരി കൗമാരത്തിൻ കരവിരുതിൽ കനവിൽ കൂടു കൂട്ടി കാനനം പൂ ചൂടും കാലമായി,നിൻ പാതകളിൽ പൂവിതൾ പരവതാനികൾ, മോഹമുണർത്തും സ്വപ്നമായി നീ വരൂ പാർവണം പുലരും രാവുകളിൽ മെല്ലെ മെല്ലെ നീയലിഞ്ഞു എൻ ജീവനിൽ മെല്ലെ മെല്ലെ മനസിൽ മോഹമുണർന്നു
മനസു നിറയും മധുരമായി പോരൂ നീ മാധവമെത്തും കാലമായി, സ്വപ്നം കൊണ്ടൊരു പൂക്കൂട കെട്ടി പൂ പെറുക്കാൻ എന്റെ കൂടെ നീയും വരൂ പനിനീർ പുഷ്പം നിനക്കായി വിരിയും ഉദ്യാനത്തിൽ നാം കൈ കോർത്തു നടന്നൊരാ സ്വപ്നലോകം നമ്മിൽ പൂത്തുലഞ്ഞ വസന്തങ്ങൾ വീണ്ടും തുറക്കുന്നു വാതായനങ്ങളായി
