KENDİME ZOR KONULAR! - ARKADAŞ KAZIĞI & İŞ ÇEVİRENLER (STORYTIME) 

"Sen ana rol değilsin ve ben de senin hayatında bir figüran değilim" bu sözün gerçekten biten arkadaşlığımı çok güzel özetledi. Benim yakın arkadaşım erkekti. O arkadaşımla o kadar eğleniyorduk ki ama kendisinin bir tarafı da çok depresifti. Dünyada bütün acıları o çekiyormuş ve biz çok mutluymuşuz gibi davranıyordu. Bende onu iyileştirmek için elimden geleni yapıyordum. Adeta bir psikolog gibi konuşuyordum kendini daha iyi hissetsin diye. Çünkü arkadaşım yani, üzülmesini istemiyordum. Ama ondan aldığım cevap genellikle "Sen çok iyi bir insansın ama boşuna uğraşma benim acılarım geçmez" oluyordu. Yine enayi gibi çabalamaya devam ettim. Arkadaştan ziyade dert babası olmuştum. Üstelik kendi hayatımda da ciddi sorunlar yaşıyordum. Annem hastaydı, babam çok sorunlu biriydi. Ama beyefendi hiçbir zaman benim yaşadığım bu sıkıntıları bilemedi. Çünkü sormadı ki. Bir kere bile "nasılsın, her şey yolunda mı" diye sormadı. Hatta karşılık beklediğim için kendimi kötü hissediyordum. Sanki çıkar ilişkisi içindeymişim ve kötü olan taraf benmişim gibi hissediyordum. Son zamanlarda annemin hastalığı ciddileşti ve bende de artık sorgulamalar başladı. Neden kötü günümde yanımda yok diye sordum kendi kendime. Ama bana çok değer verdiğini söylüyordu. Kimseye anlatmadıklarını bana anlatıyordu. Ben de onun için farklıyım, değerliyim diye düşündüm hep. En sonunda karar verdim. Artık yazmayacağım bakalım o yazacak mı dedim. Ben yazmasam yazmıyordu çünkü. O gün bugündür yazmıyor (4 aydır) :'). Hâlâ onu özlüyorum çünkü değer vermiştim ama kendime olan saygımı da daha fazla yitirmediğim ve bu arkadaşlığı bitirdiğim için kendimle gurur duyuyorum.

bu seri cok tatlis mutfakta kahve icerken derin bi sohbet gibi hissettiriyo asla bitmesinn

Hayatım boyunca arkadaşlıktan yana hiç yüzüm gülmedi. Ortamlarda hep fazla çekingen sessiz kişiydim, arkadaş olduklarıma gereğinden değer verip kullanıldım acı bir şekilde. Bence çok az arkadaşlık uzun süre varolabilir, insanlar değiştikçe arkadaşlıkların dinamiği değişiyor ve doğanın kanunu gibi kopuyoruz birbirimizden. Sizin gibi arkadaşlığa bu kadar önem veren değerli insanların birbirinden hiç kopmamasınj diliyorum, umarım hayatımda sizin gibi güzel insanlarla yolum kesişir😊

videoyu izlerken sebepsiz yere bir aglama geldi.. bu seri safe place gibi hissettiriyor

Öykü abla keşke psikoloji lisansı alıp bizle seans yapsaydın önceki hayatında ya psikologtun ya da yogiydin bence sıfır şaka bnwnwdşwlsşbdlm

BU SERI ASIRI IYIIIIIIIIIIII

bu arkadaşlıkta verdiğin sevgiyi alamamak çok kırıcı ya birini kardeş gibi hayatının merkezi yapıyosun ona çok değer veriyosun verdiğini alamıyosun o noktada karşı tarafa bunu söylediğim zamanlar oldu bunu söylediğim için suçlandığım oldu, karşı tarafı da suçlayamadım çünkü o değeri ben biçmişim ona kendimi suçladım her zaman ki gibi ama ben kesip atamadım onlar problemleri içimde çözdüğümü sandılar halbuki çözülmedi hiçbir şey ama ben onlarla derin sohbetler etmemeye başladım gariptir nefret edemiyorum asla o insanlardan. Daha bencilim sanırım artık ve yalnızlıktan korkmuyorum bu kafamı biraz daha rahat ettirdi kimse benden değerli değil

Ailemizin katı kuralları varsa ama hayatımızi onlarin istedigi gibi şekillendirmek istemiyorsak mesela bu konuda konusabilirsin tabi istersen

bu seri her seferinde beni dusuncelere daldiriyor ve oykuden kopup kendimle yuzlesmeme sebep oluyor o sirada da video devam ettigi icin video boyunca surekli dediklerini kaciriyorum geriye alip tekrar dinlemeye devam ediyorum sonra baska bir sey diyor o konuyla ilgili dusunmeye basliyorum bu donguyle videoyu izliyorum bu arada bana o kadar iyi geliyorsun ki oykum surekli anlattiklarindan bi parca bulmak yasadiklarini anlayip hissetmek sanki birkac yil sonraki versiyonummussun gibi hissettiriyor iyi ki bu seriye baslamissin dedigin gibi yolumuz daha cok uzun ve bu yolda iyi ki seninle karsilasmisim

Toxic ilişkilerde ve ya sizin kanalınızda öyle hikayelerden bahsediyorsunuz ki, gerçekten hrr gün hayatıma şükür ediyorum artık. Eğlenceli ve ya komik kanal olmanız boş içerik yapmanız demek değil. Ben o komik anlardan bile bir şey öğrendim. O yüzden de çok teşekkür ederim. Ellerinize ve emeğinize sağlık.

yaşım daha 18 ama arkadaşlık konusunda her zaman bahtsız bir insan olmuşumdur. İlkokuldan orta ikiye kadar neredeyse bütün arkadaşlıklarım kullanılmak üzere oluşturulmuştu resmen. Onların hizmetçisi gibi bir şeydim bi nevi ve arkadaşlığı da böyle bir şey sanıyordum. Sonra orta üçte bir kız tanıdım. Şu anda da iyi ki tanımışım diyorum çünkü bana arkadaşlığın nasıl olması gerektiğini gösterdi. Lisede ayrıldık ve ben hep onun gibi bir arkadaş aradım ama maalesef bulamadım. Bu yüzden lisede çok yalnız kaldım. Kendimi derslerime odaklamıştım. Arkadaşım da öyle,birbirimize söz vermiştik üniyi aynı yerde kazanacağımıza ve öyle de oldu şuanda birlikte yaşıyoruz ve çok mutluyuz. Sadece şunu söylemek istiyorum kendinize ya bu benim ruh eşim bu doğru insan dediğiniz insanı bırakmayın. Ben böyle bir insanın karşınıza bir kez çıkacağına inananlardanım. Etrafınızda ne kadar çok insan olursa olsun bir kişiyle daima yakınsınızdır, o da sizinle aynı şekilde. Yaa ben böyle bir arkadaş bulamadım diye de üzülmeyin er geç gerçekten karşınıza öyle biri çıkıyor. Bu arada arkadaş arandığınız zaman da hiçbir şekilde o insan doğru insan olmuyor. Akışına bırakın yani kısacası. Bu arada Öykü ablacım seni çook seviyorum kanalını ve kanallarınızı heyecanla takip ediyorum. Gelen olumsuzluklara aldırmadan yolunuza devam edin. Her zaman destekçinizim.💗💗💗

bu seriye asigim iyi ki varsin💖

hayatında olan herkesin can dostum olması gerektiğini sanıyordum ben de ve bu ortaokulumun iğrenç geçmesine sebep oldu. kimi zaman beni sevmediğini anlamadığım bir kız arkadaşımı iyileştirmek için kendimi ona verirdim ve o sırada onu zorbalayan, arkasından konuşan ve diğerinin yanında olduğum için kaybettiğim ortak arkadaşlarımız oldu. onlara da çok değer verirdim ama o kıza bunu yapmaları bana doğru gelmezdi. zaman geçti, arkadaşımın terapi seansları bitti ve sınıflar değişti. 3ü aynı sınıfa düşünce gördüm ki can ciğer olmuşlar ve terapi alan kız yüzüme bile bakmıyor. işte ondan sonra bana yaklaşanlara mesafe koymaya ve arkadaşlık nedir anlamamaya başladım. bi şekilde doğru insanlarla bunu yıktım derken yeniden benzer şeyler yaşadım ve yakın arkadaş sayımı 2ye indirdim. en zoruysa üniydi çünkü ilk üniversitemde karşılaştığım insanlar hasta olduğumda gözümün içine bakarken, sonraki üniversitemde türlü zorbalıklara maruz kaldım. nesil farkı diye yorumladım bunu çünkü çoğu benden küçüktü fakat yine de yaralayıcıydı. daha yeni ve hayatımın kazığı dediğim olayı da burda yaşadım. öykü’nün de bahsettiği gibi bir olay oldu ve o midenin acımasını ortaokuldan yıllar sonra yeniden hissettim. bunların benim suçum olmadığını ve karşımdakinin sahip olmadığı öz güven yüzünden bana saldırganlaştığını biliyorum ama insan hazmedemiyor. sadece zamanla sindirebiliyorsun bunu ya da kendine iyi davranarak. teşekkürler öyküm çünkü ben eski defterleri açmak için pek cesur değilim ve kimseye bunları anlatmazdım. şu sıralar zor bir dönemdeyim ve cevabı sanırım şimdi buldum. gerçekten iyi ki varsın

Öykü ablaa her video da daha da güzelleşmen şaka mııı❤❤❤ ve konuşmanın bu kadar iyi gelmesi herhangi bir şey bile konuşsan olur😍😘

Bütün yaşadıklarımı,dile getirmek istediklerimi dile getirdin resmen ✨ Güzel bir video olmuş✨😊

Bu seri devam etsin öykü cok iyi geliyor.🥰

bu seri beni her seferinde daha da çok iyileştiriyor, teşekkür ederiz öykü abla 😍

Ağzına sağlık çok güzel bir içerik olmuş. Dediğin gibi hayatın akışında bazen yollarımız istemsizce ayrılıyor bazı arkadaşlarımızla ama bence yeni kişiler için evrenin bize bir mesajı bu. Eskilerinin hayatımızdan çıkması gerekiyor ki daha iyilerine yer açılsın.

sohbetini dinlemeyi cok seviyorum

suan tek ihtiyacim olan sey bu videoydu gercekten cok cok iyi geldi kocaman opuldunn🥹

askim cok tatlısın nolur devam et

teşekkürler. cidden buna ihtiyacım vardı. böyle bir konuşma dinlemek iyi hissettirdi

Seni çok seviyırum zor bir dönemden geciyorum ve senin videoların çok iyi geldi bana❤❤❤❤

Öncelikle bu konsept videolar şahsen oldukça rahatlamış hissettiriyor, samimiyetin için ayrıca teşekkür etmek istiyorum. "Yanlış arkadaş nasıl seçilir?" diye bir tez yazacak duruma gelmiş birisi olarak naçizane tecrübelerimden birini paylaşmak istiyorum ben de. Yıllarımı vererek yazdığım bir kitap var, maddi manevi zorlu yolları aşıp (ailem engel olmak için çok uğraştı mesela) bir şekilde bunu çıkartabildim. Ama çıkarma sürecinde dostum sandığım bir insandan yediğim bir kazık içime öyle böyle oturmadı, yıllar geçse de o boğazdaki yumrusu geçmiyor. Kendisi maddi durumu oldukça iyi, hatta geliri benim gelirimin kat kat üstünde olan birisiydi. Ve bu refah seviyesine arkadaşlığımızın 4. yılında falan ulaşmıştı. Ama refahının böylesi yükseldiğinden haberim yoktu çünkü bir süre öncesinde onun birden ghostlamaya başlaması suretiyle bir uzaklık girmişti aramıza. Arıyordum soruyordum ama dönüş alamıyordum. Sonra onun "Hadi bir buluşalım." diye aramasıyla okey olmuştum ve tekrar eni konu görüşmeye devam ettiğimizde 8 tane ev aldığını, milyonlarca lira birikim yaptığını söylemişti. Çalışkan ve azimli biri olduğunu biliyordum, inanmıştım, çok da gurur duymuştum hatta. Ama ne hikmetse 1 + 1 evde yaşıyordu ve orayı ofis olarak kullandığını, diğer evlerine gidip gelmeye üşendiğini söylüyordu. Ben de sürekli "Boşta duracağına kiraya versene o evleri." diyordum, "Uğraşamam." diyordu. Ofisim dediği evi de yeni aldığını söylemişti, daha öncesinde başka bir evde yaşıyordu. O eski evinden ayrıldığını söylemişti. Bu arada bu aldım dediği 8 tane ev sadece lafta mevcut olan evlerdi. Bir tanesinin önünden beni geçirmişliği, bir fotoğrafını göstermişliği yok. Ne zaman merak edip sorsam ya evlerin fotoğraflarını bilmemnereye yedekleyip telefonundan silmiş oluyordu, ya tapuları bilmemnereye kaldırmış oluyordu, ya adresinin neresi olduğunu unutmuş oluyordu falan filan. Ciddi anlamda şüpheli hareketleri de vardı yalan söylediğine dair ama sürekli "O böyle yalanlar söyleyecek bir insan değil." diyip kızardım kendime şüphelendiğim için. Bir yerden sonra hiç sormamaya başladım. Ve hemen hemen her gece barlarda falan dağıtıyorduk, yüklü yüklü hesaplar da ödüyordu. Dikkatimi en çok çeken şeylerden biri de gecede 25 - 30 shot tekila atıyordu ama bir gram sarhoş olmuyordu. Ve tek kuruş attırmıyordu elimi cebime, kendimi kötü hissediyordum, bir sefer de ben ısmarlayayım diye resmen yalvarıyordum. Her seferinde "Ben çok zenginim yemene içmene bak." falan triplerindeydi. Bir de gerçekten her gece barlarda ciddi harcamalar yaptığını da gördükçe yalan söylediği konusunda şüphelendiğim için utanıyordum kendimden. Demek ki gerçekten çok zengin işte diyordum. Bir süre sonra ortak arkadaşlarımıza benim yanımda böyle bir sevgi böceği sarılıp sarılıp "Bu benim can yoldaşım, en güvendiğim insan, bütün evlerimin anahtarları bir tek onda var." falan demeye başladı. Sadece ikimiz buluştuğumuz günlerde de evlerinin anahtarını bana verecek kadar güvendiğini söyleyip hep teşekkürler ederdi, iyi ki varsınlar, iyi ki arkadaşımsınlar falan. Ve işin garibi bende anahtar manahtar yoktu. Ama öyle bir inanarak söylüyordu ki, "Ulan bu bana bütün anahtarlarını verdi de ben kaybettim, hatırlamıyorum herhalde." diye düşünüyordum. Bir gün anahtarlarını geri isterse diye korkuyordum hatta, kaybettiğimi nasıl söylerim diyordum. Kitabımı çıkarma sürecinde de ne kadar zorlandığımı görüyordu. Yayınevleri akıl almaz yüksek fiyatlar istiyordu çünkü noname bir yazar olduğum için. Ben de uzun zaman "Ya bu çok zengin ama borç istersem ayıp olur, parası için arkadaşıymışım gibi düşünmesin, kitabımı çıkartmak için onu kullandığımı sanmasın." diye çekinmiştim. Ama baktım olmayacak, yayınevleri çok pahalı, kararttım gözümü borç istedim. Kitap bir çıksın, yavaş yavaş öderim, zaten çok zengin olduğu için anlayış gösterir diye düşündüm. Bunu reddetti ve başka bir şey teklif etti. Güya bir akrabası bir yayınevinin sahibiymiş, "Kitabını bana at, ona göndereyim bedava basarız, boşuna para harcamayalım." dedi. Tabi keriz gibi inanıp hayallere kapıldım nihayet kitabım çıkacak diye. Bu böyle 2 - 3 ay boyunca editörler inceleme yapıyor falan filan diye oyaladı ve bu süre zarfında hiç yapmamış olduğu kadar kullanmaya başladı beni kendi işlerinde. En basit örneği; o güya ofis olarak kullandığı evine temizliğe yardıma çağırdı ve ben temizlik yaparken oturdu sigara falan tüttürdü. Ben de bunları sorun olarak görmedim, "O benim hayalimi gerçekleştirecek, kitabımı çıkartacak, bir temizliğin lafı mı olur ki" falan diye düşündüm hep. Bu arada evini ciddi anlamda sürekli bok götürüyordu, "Bir yardımcı gelse iyi olmaz mı" falan diye dürterdim bunu, ne de olsa çok zengin ya. Bir ara güya bir abla geliyormuş ama birden gelmemeye, bunu ghostlamaya başlamış. Sonra da kimselere güvenememiş. Gerçekten alkol vb. dışında hiçbir şeye para harcamıyordu da. Hatta Spotify'i bile premium kullanmıyordu. "8 tane evi olup da Spotify premium kullanmayan bir sen varsındır." falan diyordum, "Alt tarafı bir müzik işte, niye para vereyim ki?" falan diyordu. Akrabasının sahibi olduğu yayıneviyle ilgili detaylı bilgi sorduğumda ve neden benimle değil onunla irtibata geçtiklerini sorduğumda da "Ya sen bana güven hallediyorum." falan diye geçiştiriyordu. Yayınevinin ismini bile söylemiyordu, ağzından asla laf alamıyordum. 2 - 3 ay bunun gibi geçti gitti ve bir gün bir tarih verdi, güya o tarihte yayınevinden görüşmeye geleceklermiş ve kitabı baskıya vereceklermiş sonrasında. "Şu saatte seni arayacağım, ofise gelirsin." demişti. Mübarek her boku o ofisim dediği evinde yapıyordu zaten ve hep ofis diye bahsediyordu. O gün geldi ve sabah oldu, öğlen oldu, akşam oldu ses yok. Noldu ne durumdayız diye yazıyorum arıyorum, bütün gün ghosting. O ofisine gidip kapıyı çalmayı geçirdim aklımdan ama müsait değildir diye, haber vermeden gitmem doğru olmaz diye bütün gün beynimi kemire kemire oturdum bekledim. Gecesinde mesaj yazdı. O yayınevinin sahibi olan akrabası buna "Bu ne biçim kitap, ben bunu çıkartmam." diyerek güya bunun annesini aramış, "Bak senin çocuğun benden böyle bir kitap basmamı istedi haberin olsun." demiş ve annesi ani bir baskınla gelip bütün gün tepesinde oturmuş. O yüzden de dönüş yapamamış bana, "Bütün gün annem başımdaydı, senin kitap olmadı, yazdığın bu kitap yüzünden annemle aram bozuldu, senin yüzünden beni darlıyor." falan demişti. Bu arada yazdığım kitap LGBTİ+ temalı olduğu için çok fazla sorgulayamamıştım, bazı noktalarda inandırıcı gelmişti dedikleri ama yine de şüphelerimin üstüne giderek "Madem o akraban bu kitabı hiç basmayacaktı, o zaman niye bunca zamandır editörde meditörde dedin bana?" diye sordum. "Editörde diye sana yalan söylemiştim, haftalardır o akrabama kitabını basması için yalvarıyorum ama bir türlü ikna edemedim, sonunda da anneme haber vermiş." dedi. Ben de "Keşke hayal satacağına en başından olmayacağını söyleseydin." dedim ve bir anda "Kitap yazmaya kalkmadan önce Türkçe öğren." diye bir cevap verip yok oldu. Bu andan sonrası yine ghosting. Ki ben "de" "da" yazımları konusunda bile takıntılı bir insanımdır, bu sözü çok ağır geldi. Yine bile üstüne gitmedim, ki zaten boyuna ghostlamaya devam etti. O günden beri bir daha hiç görüşmedik, bundan sonra da görüşmemeye kararlıyım. Bu olay olup bittikten ve kendisi hayatımdan çıktıktan sonra bir gün başka bir tanıdığımızdan öğrendim. Kendisinin 8 tane evi falan yokmuş, milyonlarca birikimi de yokmuş. O ofisim dediği evi bildiğin eviymiş yani ve o bile kiraymış, onu da satın almamış. Her gece alkole harcadığı o deli paralar, o değirmenin suyu da uyuşturucu ticareti yapıyormuş, burdan ileri geliyormuş. Ben evini temizlerken tüttürdüğü sigara da bildiğin esrarmış yani. Benim bir şarabım bir de votkam var, onu bile barlara gittiğimizde birkaç akşamda bir falan içerdim, her akşam içmezdim de. Hiç anlayamadım ve sorgulamaya bile çekiniyordum. Alkolden sarhoş olmaması dikkatimi çekiyordu ama her şeyine inanıyordum güveniyordum işte. Arkadaşlığımızın ilk 4 yılında hiç böyle değildi, kronik yalanlar da söylemiyordu, araya giren o uzaklık sonrasında bütün bunlar oldu. Eminim ki hiçbir zaman bahsettiği gibi bir yayınevi olmadı, annesi falan da gelip gitmedi. İşin aslı bu şekildeymiş yani. Tabi bunlar da doğrulamış olduğum bilgiler değil ama teyit etmek de istemiyorum zaten, artık hayatımda yeri olmayan birisi. Ama kronik bir yalancı olduğuna, bana kitabım konusunda hayal satıp bir güzel alay ettiğine şüphem yok. Bu da böyle içime oturmuş bir kazık işte.

O kadar içten söylüyorum ki çokklk güzelsinn öykü ablamm ❤❤

öyküüü sen ne yapsan izleriimm bayılıyorum sana yaa

Düşüncelerin çok değerli. İyi insanlar hep kırılır. Yalnızlık daha iyi

Merhaba Öykü, Amerika deneyimini anlattığın bir video çekebilir misin lütfen? 💖💖💖

Bu safe place seriye başladığın için çook teşekkürler ve yalnız olmadığımı hissettirdiğin için Öykü.Ağlıcam çok güzelsin 🥹💗

Aşkım videonu görünce hemen damladım ❤

İzlerken ağladım dediklerin en derinime dokundu resmen. Harikasın.

Öykü ablam bu içerikler gerçekten kendimi buluyorum seni izleyince kendimi görüyorum ve sayende kendimi daha iyi hissediyorum seni çok seviyorum ❤❤❤❤

Gelmiş en sevdiğim içerikkk🎉🎉❤

ay balim saçlarını kesmis çok yakismis💞

bitanemm bayiliyorum bu icerige🫶🏻🫶🏻

Çok güzelsin aşkımm

bu konseptin devami kesinlikle gelsin. her konuda çok ama çok güzel konuşuyosun öykümmm. iyi ki varsiinn💖💖💖

Video o kadar kalbime dokundu ki kendi kendime yaptığım içsel konuşmanın dışa vurumuydu sanki. Hayatım boyunca aynen bahsettiğin gibi arkadaşlarımı ailem gibi gördüm yeri geldi onları daha üstte tuttum, dertlerine koştum sayamayacağım kadar fedakarlık yaptım. Karşılığında ise her zaman aklıma geldiğinde mideme ağrılar sokan nasıl yaptı diyebileceğim davranışlar gördüm. Ve artık kabuğuma çekildim kimseyi ailem olarak görmüyorum kimseye açamiyorum iç dünyamı 18 yaşındayım ve bundan sonra sanmıyorum birine dost diyebileceğimi

Her videonu çok seviyorum ama bu seri bana çok iyi geliyor iyi ki varsın💗🥹

20:11 ah ah...çok iyi anlıyorum abla

Bu video kendimi cok iyi hissettirdi...

Bu seriyi sevdim

İlaç gibi gelen bir video❤

sanki tüm video boyunca ben konuşuyorum gibiydi ya bende senin gibi arkadaşlarıma inanılmaz değer veren insanken nasıl evrimleşmişim bunu gördüm bu videoda yendiğimiz kazıkların bile benzer olması insanların fabrika basım gibi olmasından olabilir mi ehehe

Dünyanın en iyi serisi bırakma asla 😻💫😩😩😩

O kadar tatlısın ki öykü

24:24 su boncuk goz bize mi bakiyor 🤩🤩

Benim 9 yıllık akıl hocam ileri geri konuştu 6 aydır konuşmuyoruz çok ozledim ama geri dönemem çok haddini aştı çünkü

ayay erken gördüm sonunda

bu seri de kendimi çok safe hissediyorummm

yine ilaç gibi gelen bir video🩷🥹

Ahhhh aşkım öykü bu hayat bi seni bi beni böyle düşündüğümüz sürece mahvedecek bunun böyle olduğunu bilerek böyle hayatımıza devam etmemiz de bizim umarım mahvetmez 😹😹😹

Özellikle yapılan bir faaliyetten,süreçten veya o dönemki durumdan dolayı yapılan arkadaşlıkların kalıcı olup olmadığını ölçmek zor oluyor.Buna örnek vermek gerekirse okul,iş,kurs gibi içinde bulunmamızın zorunlu olduğu hâllerde, insan olmanın verdiği iç güdü ile edinilen arkadaşlıkların içinde bulununulan zorunlu faaliyetlerden (okul,iş vs.) mi yoksa gerçekten bir arkadaşlık ilişkisinden mi kaynaklandığı nasıl anlaşılabilir? İlkokul,ortaokul,lise ve üniversite arkadaşlarınızı düşündüğünüzde hepsinde arkadaşlık hakkında farklı deneyimler yaşadığınızı göreceksiniz ki bu da çok fazla şey öğretiyor.Ama en acısı da sanırım ortada bir tartışma,küslük gibi bir durumun olmaması ancak arkadaşlığınızın elinizde olmadan bitmesi.

arkadaşlarınla aileni aynı konumda tutmamaman lazımmış. o kadar doğru bir cümle ki

Abla bu video o kadar iyi geldi ki, daha birkaç gün önce hayatimin kazığını yedim OWANQSJKWLAM❤

Yenisi gelsinnn

bende 5.sınıfta doğum günümde çok sevdiğim dedemi kaybettim ve o sırada arkadaşımla aram bozulmuştu seni dinlerken oturdum ağladım ama bu konuşman bana çok iyi geldi teşekkür ederim Öykü💜💜💜💜

%100 verim için yere çöküp dinledim yapmaz olaydım o verimi almaz olaydım çok ağladım ya bok vardı yere çöktüm

Öykü, belki benim gibi arkadaşların vardır diye anlaşılmak adına bir şeyler yazmak istedim. Uzaktan dışa dönük gözüksem de aslında içe dönük biriyim. Sürekli yalnız kalmak ve konfor alanımdan çıkmak istemiyorum. Telefon aramalarından nefret ediyorum sadece mesajla işimi halletmek istiyorum. Tabii ki arkadaşlarım sitem ediyorlar ; vefasızsın, arkadaşlığımızı önemsemiyorsun diyorlar. Fakat ben gerçekten bu insanları seviyorum bazen alındıklarını bile anlamıyorum. Bilerek yapmıyorum sadece hayatımdaki düzeni uyguluyorum. Böyle arkadaşların varsa belki de benim gibi sosyalleşmekten hoşlanmıyor ama seni seviyor da olabilir 😊

Herkes 3lu arkadaş dinamiği yürümez derken en yakin arkadaşimin arkadaşıyla da yakin olup bu algiyi yikabilcegimi düşünmüştüm en yakın arkadaşım bu arada kuzenim birlikte büyüdük aynı anaokuluna gittik...,ama sonradan arkadaş olduğum kişi ikimizi de rahatsız hissettirecek şeyler yaptı ilk başta yanlış anladığımızi düşünmüşuz ikimiz de ve konuyu acmamisiz ama işte şuan iletişimi kesip yollarimizi ayirma fikrindeyiz kuzenimle kendisi cok iyi birisi,bazi bakış acilarimiz ve arkadaşliktan beklentilerimiz uyuşmuyor,evcimen planli sessizligi seven birisi olarak kendimden cok fazla fedakarlık yapıp rahat hissetmeyecegim anlar da yaşadım onun için,hayat bazen böyledir işte kimse gerçekten kalıcı değil bazen galiba kendimiz için en iyisi bencillik yapmamız oluyor gün sonunda,bu bölüm de harikaydı dönüp dönüp izlerim,❤❤❤

Öykümün güzelliği hakkında✍🏿🩷

Bende şaşkınım ama hayatımda içinde bulunduğum ilk sağlıklı üçlü arkadaş grubu ilişkisini yaşıyorum daha öncekiler hüsrandı ama önemli değiller slayyy

💜

insanlar hayatımıza girip çıkacak...hem çok doğru hem çok üzücü bir gerçek

💓💓💓

Hayatımın son beş yılında yemediğim kadar kazık yedim arkadaşlık ne kan bağında oluyo(kuzenlerden bahsediyorum) ne de uzun yıllardır arkadaşız artık biz olmuşuzdur dediğinde oluyo çok garip bi şey hayatında öyle bi dönüm noktası oluyoki sen istemesende artık kimin ne mal olduğunu anlayıp ona göre davranıp gerçek arkadaşlarını dostlarını görebiliyosun bazen keşke görmeseydim salak salak devam etseydim dediğim çok oldu çünkü çok değer verdiğim insanlar aslında benden bi şey koparmak isteyen insanlarmış bunları farketmek istemezdim

En yakın arkadaşımla dertleşiyor gibiyim bu seri >>> 🖤

Öykü çok hızlı konuşuyosun yaa taramalı tüfek misali sloww birazz

❤

oykuye asigim

Uzman olduğum tek konu izleyelim bakalım 🥰

oykuuuuu😭😭😭

kimse sevdiğim kadar sevmedi beni en yakın arkadaşlarım oldu ama kimsenin yakın arkadaşı olamadım sonuç olarak insanları eğlenmek için kullanıyorum ve kimseyi sevmiyorum

öykükuşum bir video öncesine kadar ben sessiz kalırım arkadaş edinirken diodun hep gözlem yaparım sessizce demez miydin yanlış mıyım şmdi ne değişti tam tersi mi oldun bir videoda

daha iki gün önce en sevdiğim bir arkadaşımdan bi kazık yedim. tam kazık mı bilemem ama kalbimi çok kırdı çünkü ondan böyle bir laf asla beklemezdim. ben müslüman değilim ve o arkadaşım sürekli din hakkında bana nasihat veriyordu. iki gün önce pastanede üç arkadaş oturuyorduk ve o kız yine dinim hakkında bir şeyler salladı bende din konuşmak istemiyorum dedim ve hemen bana bağırdı ben bir şey demiyorum senin iyiliğini istiyorum vs. sonra bize arkasını döndü ve trip attı. bende trip atan insanların peşinde asla koşmam umursamam. biz diğer arkadaşımla bir saate kadar konuştuk o asla bize dönmedi ama arada laf atıyodu. sonra birden bana sen beni bekirin yanında kovdun erkek düşkünüsün dedi durup dururken. 5 ay önce bi proje çalışırken bekire özel bir şey söyleyecektim ve o kıza iki dakika diğer tarafa oturur musun dedim ve o bunu kovmak olarak algıladı. bana her şeyi deseydi kaşar kahpe o.ospu deseydi üstüme alınmazdım ama erkek düşkünü lafı beni çok kırdı. okulda lezbiyen ve erkek düşmanı olarak biliniyorum OJUBVŞIFGIUGAIKŞ

oykum de oykum

Öykü’yü dinlemek terapi gibi

Dobbyle uyumak istiyorum

oykuye asigim (2)

ozgur abi ve ben bunun bi terapi seansi oldugu konusunda israrciyiz ve fikrini onemsemiyoruz oykucum!!!

öykümü anlamak için 0.50 yaptım hızı😅

ABLA KİLO VERMİSSİN HAYVAN GİBİ SAÇLARIN DAÇOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOKKKKKKKKKKKKKKKKK YAKISMISSSS

üzgünüm öyküm like atıp kacanzi