Kendini Geliştirmek Hakkında Dile Getirilmeyenler 

48 dakika konuşabilmek her insanın harcı değildir hele 48 dakika bir şekilde önemli bir şeyden bahsetmek takdire şayan...

Geliştikçe, kendimi iyileştirdikçe kaliteli yalnızlığımın farkına varıyorum. Gürültülü seslerden ve gereksiz kalabalıklardan uzak olmak bana iyi hissettiriyor.

Ailenin kişisel gelişimde çok şey olduğunu fakat her şey olmadığını düşünüyorum. Küçükken hatırlıyorum asla kitap okumak istemezdim annem eve sırf bunun için öğretmenler getirirdi yardımcı olması için. Yine okumazdım. Büyüdükçe kendim keşfettim. Bu sefer kimse durduramadı. Gelişimin hayat farkındalığı ile paralel ilerlediğini düşünüyorum. Yaşam, bireysel olarak temelde tek yaşanır. O yüzden kişi önce kendini tanıyıp anlamalı sonra toplum içinde ki bir bütünün bir parçası olmayı öğrenmeli diye düşünüyorum.

Olgunlaşmanın bedeli bu kadar ağır olmamalıydı.

Aşırı güzel konuşmuşsun. Şu an 17 yaşındayım. Kendimi bulmaya çalışıyorum ve bir çaba içindeyim. Bunun yaparak bir yere gelmediğimi düşünüyordum ve şu an anladım ki bir takım basamakları geçmişim. Teşekkürler...

Konu çok güzel ve büyük ölçüde katılıyorum. Uyarmak istediğim tek konu büyük arkadaşlar edinmek. Yaşıtlarımla 16-17 yaşlarındayken pek takılamadım.Herkesle aram iyiydi ama kimsenin en yakın arkadaşı ya da aşık olduğu biri olamamıştım.En yakın arkadaş olmasam dahi planlanırken fikrim sorulan etkinliklere bile gelmek ister misin diye sorulmamış biriydim.O yaşta okuduğum kitapları, izlediğim festival filmlerini, tiyatro oyunlarını tartışacağım biri de yoktu. Gittiğim sahaflarla ahbap oldum ve sosyal medyadan insanlarla tanıştım.Evet antropolojik kavramları, Fransız müzisyenleri, siyaset sosyolojisi kuramcılarını, ressamları,tabloları, farklı yazarları duydum onlardan.İlerde Siyaset Bilimi okurken hemen her şey tanıdıktı.Sadece üniversite eğitimi bu bilgilerimi derinleştirdi ve bazı sorularıma cevap verdi.Bazı henüz cevaplarını bulamadığım sorular sordurttu.Ama daha reşit bile olmayan birine yaşıtı gibi flörtöz yaklaşabildi tanıştığım koca koca adamlar.En küçüğü üniversitede olan kişiler rahatça liseli bir kızla takılabiliyordu çekinmeden.Ergenken taşıdığım anarşist ruhla yaşı sadece bir sayı sanıyordum.İstismar konularında bilgili değildim.O yaşıma kadar sevilme duygusunu pek tatmamıştım.Biraz sevgi kırıntısı görebilmek ve etrafımda olmayan bir düzeyde sohbet edebilmek için o kişilerle vakit geçirdim. Bu kişilerin suç işlediğini kendim o yaşa geldiğimde anladım.Çünkü verdiği rıza gerçek bir rıza sayılmamalıydı.Belki ancak kendi yaşıtıyla deneyimleyebilirdi bazı yeni duyguları kimse kimseyi manipüle etmeden. Sistemde bir şeylerin bozuk olduğunu fark eden bir ergenin ana akımı sorgulamasıyla bu kez de sistem karşıtı olarak kendini tanımlayan ya da sizin tanımlayabileceğiniz kişiler de karşınıza çıkabiliyor.Bu kez de bililmle sanatla felsefeyle dünyayı ya da kendi dünyasını değiştiren insanlara ulaşmak gerekirken bunlar hakkında sohbet edebilen ama günlük hayatını da serserice yaşayan kişilere bulaşabiliyorsunuz.Yeraltı edebiyatına eğileyim derken Beat kuşağını taklit eden ağzı bozuk, kadınlara değersizce davranan, okuduğu kitabın yanında kendine enjekte ettiği maddenin fotoğrafını size gönderen bir gruba rastlayabiliyorsunuz. Aile baskısından bahsettiğinizde bin bir tıra, otostop çek, evden kaç diye öğüt veren tiplere...İyi ki ailemin yanının bu korkunç maceradan daha güvenli olduğunu biliyordum o yaşta.Yaşadığım şeyleri keşke aileme anlatabilseydim keşke bana yardımcı olabilselerdi. Kimseyi yargılamayım herkesle empati kurayım derken vasat insanlardan tavsiye dinlediğim bir ergenliğim oldu. Kendimi birçok hallerinden korudum, bazı hallerinden de koruyamadım. Sonra da bana çıkarsız bir sevgi gösteren ilk kişiye(18 yaşımda) aşırı bağlandım.Ondan ayrılışım da artık benim duygusal ihtiyaçlarıma tepkisiz kalması ve büyümüş halimle (21 yaş) hayran olduğum bir yanı kalmamasıydı.Şu an 24 yaşındayım ve canımın istemediği hiçbir şeyi ikna olarak, alttan almak ya da sevgi uğruna yapmıyorum. Kendime değer vermeyi öğrendim. Bana iyi gelmeyen, can-ı yürekten istemediğim şeyler için birinin beni ikna etmeye uğraşmasının zararlı olduğunu öğrendim.Çünkü fedakarlıkla, alttan almayla yapılan her şey ruha ağır geliyor. Şu an lise çağındaki arkadaşlara tavsiyem birinin sizi sevmesi,onaylaması için kendinizden büyük ödünler vermeniz gerekiyorsa, hazır olmadığınız şeyleri onu mutlu etmek için yapmanız bekleniyorsa oradan kaçın. Gerçek sevgide olduğunuz her hal o kişiye sevilesi ve saygıdeğer gelecektir. SİZDEN BÜYÜK BİRİSİ YAŞITLARINDAN ÇOK OLGUNSUN, ÇOK FARKLISIN DİYORSA POLİSİ ARAYIN. Olgun bir kadınla vakit geçirmek isteyen bir erkek olgun biriyle vakit geçirebilirdi. Sizinle olmasının sebebi yaşıtlarının gördüğü eksiklikleri sizin deneyimsiz, masum ve sevgi dolu olduğunuz için göremeyecek olmanız. Kendisinde akranıyla vakit geçirecek özgüveni,statüyü görememesi. Sizi olgun hissettirerek o yaşta hazır olmadığınız bir sürece sizi sokmaya çalışıyor. 25 yaşına varmak üzere bir yetişkin olarak 16 yaşımı bağrıma basıp saçlarını okşamak isterdim ben de Deren gibi. Önce kendini sev demek isterdim.Tanıyabileceğin tüm bilgili, görgülü arkadaşları şu an bulmak zorunda değilsin, gerçek aşkı şu an bulmak zorunda değilsin demek isterdim. Kendini bulduğunda, gerçekleştirdiğinde edindiğin arkadaşlık da içinde bulunduğun duygusal ilişki de çok daha lezzetli olacak. Sanırım çıkardığım en büyük ders çok eğitimli, zeki, entelektüel kişiler aynı zamanda en duyarlı, merhametli, birine zarar vermekten kaçınan kişiler olmayabilir. Fikirler değişse de davranışlar en geç değişen kısım oluyor.(Bknz: kültürel gecikme) Bir kadın çocukluğundan itibaren girdiği her yeni ortamda hep taciz maduru olma potansiyeliyle yaşıyor Türkiye'de. Şu an bir genç daha sevilme adında istismar edilecek diye ödüm kopuyor.Parlak zihinlerinizden, hassas kalplerinizden öpüyorum unicornlar.

Deren lütfen bir gün de ilişkiler,romantik ilişkiler ve bunların olması konusundaki dünyanın bize olan baskısı hakkında konuşurmusunn??biz gerçekten mi istiyoruz yoksa,bize dayatılıyor mu?

17 yaşındayım ve kuantum fiziği beynimi biraz eritmişken yazıyorum bu satırları. köyde büyüdüm ve kendini geliştirmek istemeyen insanlarlaydım hep. lisede kendimi, öğrenmeye olan merakımı keşfettim ve daldan dala atlayarak her konuda az çok bilgi sahibi olmaya çalışıyor kendimi geliştirmek için çaba sarf ediyorum. üniversite sınavına çalışıyor ve bir yandan da araştırmaya öğrenmeye devam ediyorum. diğer videoların gibi bu videonun da bana katacağı şeyler olduğuna eminim ve emeğinize sağlık

38 yaşında doktor olup halen babaannemlerle yaşayan amcam geldi aklıma , birey olamamış ve şimdide olmak gibi bir niyeti yok , babaannemin bakımına , yemek yapmasına muhtaç (çünkü kendisi bir birey olup kendi işlerini yapmayı istemiyor). Bence bizi ülkemizdeki birey olamamanın en büyük problemi ebeveynlerin çocukları için mükemmel hayatlar sunması ve çocuk büyüyüncede bak ben sana çocukken bunları bunları yaptım şimdi bana karşılığını ver(hayırlı evlat ol , bana bak, bana saygı duy) yetişkin olması gereken bireyde ailesine bakmayı kendine bir borç biliyor ve kendi ayakları üzerinde hayatını yaşamıyor yaşayamıyor çünkü yaşamasına hiç izin verilmemiş birey olmak ona bir bilinmezlik, aşılması gereken bir dağ olarak görülüyor ve bilinmezlikler insanı korkutuyor. [Bunlar tamamıyla benim düşünce ve gözlemlerim]

ortamdaki zeka seviyesine inme durumunda o kadar haklısın ki

19 yaşındayım ve lisede kendimi ne çok olgunlaşmış ne de çok çalışmış görüyorum. kendimle sorunumun ne olduğunu bilecek olgunluktayım ama çözümlere ve çözümleri devam ettirebilecek istikrara erişemedim. bunun sonunda da aslında uzun vadede ne istediğini bilmeyen ve bilmediği için de herhangi bir şey için çabalamayan biri haline geldim. öyle ki önceden okuduğum bir kitabı sorsanız çok güzel analizler yapabilecek ben şu an mezun psikolojisi, bu ve bundan önceki seneleri de minimum gelişimle geçirmenin pişmanlığı altında 5 dakika önce okuduğum kitabı bıraktığım an unutuyorum. kafamın hep bir köşesinde geç kaldım hissi var.

Travmalar hakkında dile getirilmeyenler gelsin

Ben de 17 yaşındayım bu yıl zorlayıcı oldu. Yalnız olmaktan korkarken yalnızlığı seçer hale geldim. Kendimi geliştirdiğimi düşünüyordum. Önümde yüzlerce kişi olduğunu fark etmemi sağladın. Kendimi her alanda geliştirebileceğimi fark ettirdin. Umarım ki daha da gelişerek ilerlerim. Gelişmenin zorluklarla geldiğini düşünenlerdenim daha da yalnızlaşmaktan yok olup gitmekten korkuyorum. İlham kaynağı kattığın için teşekkürler ederim. Üzülerek şunu da fark ettim. Kendimi farklı alanlara vererek okul hayatımı ortalama bir öğrenci olarak ile geçirdiğimi aradaki dengeyi daha başarılı kurmam gerektiğini kabul etmeliyim. Boş küme olmaktansa biraz dengesiz olmayı kabul edebilirim. İlerde geri dönüp şuandaki duygularımı hatırlamak için bu kadar uzun yazdım. Buraya kadar okuyanlara da teşekkür ederim.

Açıkçası Deren seni anlıyorum fakat bir o kadar da dediklerine katılmıyorum. Diyeceklerimi nihilist ya da umursamaz olarak algılamanı da istemem. Herkesin bir yaşam yolu var ve bu yolda aslında kimse kimseyle yarışmıyor. Evet yaşamamız için aslanın ağzından ekmek almaya çalışıyoruz ama o üst insana ulaşmak herkes için farklı anlamlar taşıyor. Birisine "..." diyememek, cevap verememek ve bilmemekten korkmak kısımlarına karşıyım. İnsanların bilmeme hakkı var, öğrenmek istememe hakkı da var. Keşke herkes gelişmekte olsa ama bunun için kişinin kendini parçalarcasına yıpratmasına gerek yok. Lütfen bilmiyorum demekten çekinmeyin korkmayın. Zamanla çok iyi bildiğinizi düşündüğünüz şeyler bile ihtiyaç dışı olabilir, yanlışlanabilir veya kullanılmayabilir. Uykusuz bir şekilde yazıyorum çok toplayamadım. Her yerde pompalanan "gelişme, kendini tamamlama" temalarından da oldukça bunaldım ben. Ergenlik döneminde olan ya da şu an bu yazıya ihtiyacı olan biri varsa "hiçbir şey yapmama" hakkın olduğunu unutma. Bu dediklerimle de videonun içinde olan güzel bilgileri de çöp sanmayın. Benim ki ufak bir isyan uleyn ahahhasf

Birkaç hafta önce hayatıma artık bana yararı olmayan ve lüzumsuz insanları dahil etmek istemediğime karar vermiştim ve o zamandan beri de bunu gayet başarılı bir şekilde gerçekleştiriyorum. Bugün o insanlardan biriyle bir şekilde konuştum ve gerçekten iyi ki konuşmayı bırakmışım diye geçirmiştim içimden. 2 yıldır tanışıklığım var hepsi ile. Bu 2 yılda ben çok fazla yol katetmişken onların hala kendilerine bir şey katamaması, kendilerini geliştirememesi arkadaşlığımı devam ettirmemek istemem için sebeplerin arasında bir tanesiydi. Bu video bir tık cuk oturdu diyebilirim benim için. Bu arada size çok teşekkür ederim iyi ki YapımBöyle Film geçen yıl anasayfama düşmüş ve sizi tanımışım diyorum. Düşüncelerimin yeri geldiğinde oturmasına, yeri geldiğinde de gelişmesine olanak tanıdığınız için çok teşekkür ederim gerçekten. Umarım sizi daha güzel yerlerde görürüz değerli YBF. 🥰🥰

Kendini bulmaya çalışırken kendinde kaybolmak, kaybolurken yolda karşımızda çıkan insanlara , önümüze geçen engellere farklı açılardan bakabilmek ve en önemlisi gerçekten aradığımız yola doğru yol mu demeliyiz yoksa doğru yol değil fakat olabilitesi en yüksek yol mu demeliyiz ben 21 yaşındayım bahsettiğin 2 evreden geçtim ve en çok farkına vardığım şeyleri söylemek istiyorum ki benim geçtiğim evrelerden geçeceklere bir deneyim tavsiyesi olsun çok kısaca anlatıcam ama eminim ki yinede uzun olur öncelikle kesinlikle böyledir dediğiniz olayların veya kişilerin aslında öyle olmadığını zamanla görüceksiniz o yüzden düşüncelere bağlı kalmayın daha sonra üniversite sınavı olayı zaten insanların benliğini bulamamasındaki en büyük sebeptir bence çünkü kendini bir sınava adamak o sınavdan sonra her şeyin mükemmel olacağını düşündüren bir sınavdan ne kadar kişisel gelişimimizi iyileştirecek bir beklentiye girebiliriz ki bu kadar net konuşmamın sebebi ben üniversite son sınıfım şuan 1 ay kaldı mezun olucam ve asıl olay şimdi başlıcak asıl şuan korkmam gerek ama bu korku düşündüğünüz gibi bir korku değil beni bir şeylere yönlendirebilecek bir korkudan bahsediyorum her neyse son olarak 17 yaşından sonra hayatının her senesi 30 sn gibi gelip geçiyor bu yüzden her anın kıymeti bilinmeli çünkü her şeyi geri getirmek mümkün ancak zaman asla geri gelmiyor ve bu video içinde ben kendi adıma teşekkür ederim her videonuzu izliyorum ve sizde en çok sevdiğim şey yani Yasin ile aranızdaki sevgi, aşk falan değil birbirinizi anlamaya çalışma çabanızı çok seviyorum ki en önemlisi bu bence özellikle ilk defa bu videonun altına yorum attım çünkü bu videoda konuşulanları insanların dinlemesi ve bunun üzerinde düşünmesi gerektiğini düşünüyorum.

"BASİC İNSANLIK" That's what we need

en çok da bu yüzden kızgınım bize kendimizi geliştiricek zaman vermediler düşünücek zaman vermediler zamanımıxı düşüncelerimizi çaldılar ve çalmaya devam ediyolar bizse başkalarının düşünceleri çalınmasın diye bu sistemin içinde debelenerek düşünmeyi erteliyoruz

ilk esigi yeni astim diyebilirim; su an ben olabilmek adina yola koyulmus olmak, ailem tarafindan kabul gormedigi icin oldukca zor bir donemden geciyorum. evde surekli huzursuzluk, psikologlar, tehditler, yirtilan kitaplar ve bunlarin sonucunda kendime karsi olan nefretimle bas basayken bana cok iyi gelen bu video icin cok tesekkurler

Şuan 19 yaşındayım ve dediğin basamakları 17-19 yaş aralığında "Artık ben oldum ." gibi bi düşüncede olma kısmı hariç bu videonun altına imzamı atasım geldi. Hayalet koşucular ,sürekli kendini geliştirmek ,öğrenecek çok bilgi olduğunu bilmek... Hala düşüncelerim ,bilgilerim istediğim düzeyde değil ancak bende senin durumuna düşmekten biraz çekinmiyor değilim Deren abla . Ya şuanki çevremin veya ilerde oluşacak olan çevremin çok önüne geçersem ve sonunda yalnız kalırsam diye içime ufak ufak endişe tohumları serpiliyo. Şuanda bile öğrendiklerimi ve düşündüklerimi paylaşacak insan bulamıyorum gibi bi durum. Üniversiteye geçip çevrem değişince bu durum bilmem değişir mi ancak değişmeme ihtimali beni kaygılardan kaygılara sürüklüyor. Çok istiyorum aklımdakileri paylaşacak ,tartışacak insanlar bulmayı . Hala umudum var ancak sosyal medyaya biraz girsem hemen azalıyo nedense :) Şuan sınava hazırlanıyorum ve istediklerim konusunda da beni aydınlattığın için çook teşekkürler

22:37 Selam Derin, aşağıya yazın dediğin için ben de kendimden bir şeyler paylaşmak istedim. Dediğin yaş aralıklarına çok katılıyorum. Bu yaş aralıkları aynı zamanda benim kendime zaman tanımak için ayırdığım dönemlere denk geliyor. İlk olarak 14 yaşını ele alayım: 14 yaşından önce ortaokulda diğer "popüler" insanlarla olabilmek için onların yanından ayrılmayan, tüm derdi çevredekilerin onayını almak olmuş bir çocuktum. Lise sınavına yaklaştığım zaman büyük değişimler geçirdim: Yanına yanaşmaya çalıştığım insanları sildim, yabancı dile olan ilgimi fark ettim, kitap okumaya başladım, içime kapandım ve diğer insanlardan onay almanın çok da önemli bir şey olmadığını fark ettim. Kendime yetmeye çalıştum. Bu dönemde de hırs ile tanıştım. 17-19 yaş arasını da aslında yeni atlattım. Şu an 20 yaşında bir bireyim. Bu yaş aralığından önce içine kapanan ben ortadan kalktı ve yaşadığım iki durumun arasını buldum. Kendimi mutlu etmek için susuyor ya da konuşuyordum. Bu aranın benim için en önemli kısmı ise üniversite sınavından sonra aslında hayatın bana bir sürü seçenek getirdiğini; çaba harcadığım suretle dilediklerimin önüme geleceğini, o an gelmese bile uygun bir zamanının olduğunu fark etmemdi. 14'lü yaşlarımda fark ettiğim hırs yok olmasa da biraz söndü. Önceden kendime zarar verecek kadar detaylara takılırken şimdi böyle değildim. Önceden gerektiği söylenenleri araştırırdım, şimdi ise neyi dilediysem buna yönelebileceğimin farkındayım. Okuyunca çok büyük değişiklikler değilmiş gibi gelebilir; ama benim için hayatımdaki iki dönüm noktasıydı bu yaşlar. Bu noktalarda aldığım kararlar hayatımdaki tüm dengeleri değiştirdi. Senin anlattıklarınla ne kadar özdeşleştirilebilir bilmiyorum. Fakat içimden geldi ve paylaşmak istedim. Seni severek takip ediyorum. Umarım bu yolda emeğinin karşılığını alıyorsundur. Çok güzel bir videoydu, ekipçe elinize sağlık. :)

16 yaşındayım.Çevremdeki çoğu insan hemen hemen ne olmak istediğini muhtemel ne olacağını görebiliyor.Ama ben göremiyorum.Önümde belki uzun belki kısa bir yol var hiçbir fikrim yok.Hangi mesleği seçicem veya hangi mesleği istiyorum , nasıl insanlardan hoşlanıyorum , hobilerim neler bana bunları sorsanız tek bir kelime dahi söyleyemem.Herkes yaşımın erken olduğunu bunların normal olduğunu söylüyor.Ama o zaman neden tüm yaşıtlarımın hedefleri var?Hiçbir zaman tatmin edici cevaplar alamıyorum.Dümdüz biriyim bitki gibi.Hani genelde böyle insanlar bi de yaramaz , uçuk kaçık olur.Hayır hiçbiri değilim.Ortamda sorulmadıkça fikrimi belirtmem , belirttiysem kimseyi kırmamaya çalışırım , derslerimi orta tutarım , 1-2 arkadaşım olur , kitap okurum ama kurdu değilimdir , siyaset hakkında konuşurum ama bir yere kadar yeter bilgim , "atraksiyonlu" şeyler yapmam yapamam korkarım.Ot gibi yaşayıp gidiyorum.İnsanlara bunu anlattığımda çok ufak bir derdimi anlatıyorum zannediyorlar ama herhangi büyük birisi ileride ne olmak istiyorsun diye sorduğunda bile gözüm yaşarıyor.Herhangi bir umudum kalmadı.Kimim , ne isterim bilmiyorum

17 yaşındayım kritik eşiklerden birindeyim. ben de senin gibi kendime çok acımasız davranıyorum bu öğrenme konusunda. kendime hep 'bir şey bilmiyosan dışarı çıkma, kimseyle tanışma daha şu konu hakkında hiçbi şey bilmiyosun' diyorum. bir şeye bilmiyorum diyebiliyorum ama bunu söylerken içim içimi yiyo. nasıl bilemem kaç yaşına gelmişim onu da bilmeliydim şunu da öğrenmeliydim diyorum hep. bazen de bu çabanın boş olduğunu düşünüyorum. ben kendimi öğrenme uğruna her şeyden soyutlarken sınıf arkadaşım bana 'dostoyevskiyi kim yazdı' diye sorabiliyor ve o daha çok seviliyor bir sürü de arkadaşı var. ben yalnızım. sırf bir şeyler biliyorum ve bilmek istiyorum diye. doğru mu yapıyorum yanlış mı bilemiyorum. hep yaşıtlarımdan daha büyüğüm kimseyle bildiğim bi konu hakkında tartışamıyorum. bi görüşümü söylerken çekiniyorum önce yargılanırım diye sonra bi bakıyorum o bunun ne olduğunu bile bilmiyor. az kaldı üniversiteye gideceğim hayalim daha çok öğrenmek ve gideceğim yerde öğrenmek için daha çok imkanın olması. umarım bu yolculukta benim gibi insanlarla karşılaşabilirim..

nasıl bu videoyu daha önce görmemişim diye düşünmüştüm ki 5 dakika önce paylaşıldığını fark ettim, koşarak geldim hemen. 15 yaşındayım ama kişisel gelişimin öneminin farkındayım. özellikle deren abla gibi kendime örnek aldığım birinden bu konuyu dinlemek çok keyifli olacak. şimdiden emeğinize sağlık, teşekkürler bu video için

tam da kanalına bakıyordum neden hak ettiğin kadar izlenmiyorsun diye sorguluyordum bir baktım video atmışsın... çalışkan bir birey ve çabalayan biri seni çoook seviyorum deroşum

o boş kümelerin etrafında olmaktan ve bir türlü anlaşılamamaktan dolayı bazen sorun bende mi diyordum ama öyle değil bunu bir kere daha anladım. kısacası çok iyi geldi,çok teşekkür ederim.emeğinize sağlık🤍

14 gerçekten önemli bir eşikti. Çok önemli "ilk"ler yaşayarak geçirebildiğim için kendimi şanslı hissettiğim bir eşik. 17-19 arası tam olarak dediğin gibi sonsuz ihtimalle doluydu, geri dönüp baktığımda, şaşırıyorum ne kadar çok şey sığmış o yaşlara. Sanki 2-3 yıl değil de, yıllaaaar var o yaşlar arasında. Şimdi 22 yaşımı doldurdum ve yeni eşikleri bekliyorum 😊

Çok mükemmel bir videoydu. Seni dinleyince ortaokulumdaki bir öğretmenimi hatırlıyorum. O da senin gibi çok şey öğretti bana ve aslında hala devam ediyor öğretmeye. Söylediği şeyleri anlamıyordum o zamanlar ama şu an çoğu şeyi anlamaya başladım. Daha 14 yaşındayım, bir şeyleri değiştirmek istemeye başladığım yaşlardayım. Her an daha iyi olmak için çabalamak istiyorum ama çoğu zaman zor geliyor. Yaşıtlarıma bakınca aslında bir şey olmaya başlamışım gibi geliyor.(yanlış anlamayın diğerlerine bişi demiyom😡) Birkaç gündür sanki bazı şeylerin farkına daha çok varmaya başladım. Yavaş yürüyorum koşabilecek potansiyele sahip olmama rağmen. Geç kalıyorum gibi hissediyorum. Belki bu birazda ergenliğim ve depresifliğimden kaynaklıdır. Ama her zaman bir şeyler olmak için çabalayacağımı bilmek istiyorum. İyi bir insan olmak için çabalayacağım, bilgili ve girdiği ortamlarda varlığının ağırlığı olan bir insan olmak için çabalayacağım, dünyaya bir şeyler bırakmaya çalışacağım. Daha çok küçüğüm, öğrenecek çok şeyim var ve her zaman olucak. Bu yolculukta sizde bana yardım ediyorsunuz. Çok teşekkürler Yapım Böyle Film:)💓

Uctum geldim bilgilenmeye, kulturlenmeye kendimi gelistirmeye

Deren koşu örneği o kadar doğru ki duyduğum anda işte bu dedim. Aynı senin gibi 13-14 yaşlarında bir farkındalık geldi ve bir anda öğrenmem gereken çok şey var diye hissettim. 13 yaşındayken ciddi şekilde İngilizce öğrenmeye başladım ilk. Sonda verdiğin dizi, film ve kitap örneğini de birebir yaşadım. Herkesin bildiği kült denilecek filmlerin listesi yaptım kendime lise birde, oturdum resmen yüzlerce film izledim bu sayede yeni bir hobi edinmiş oldum. Edebiyat konusunda eksik hissettim dünya klasiklerini okumaya başladım. Farklı ülkelerin kültürlerini yeterince bilmediğimi hissettim bu konuda internette karşıma çıkan her şeyi okumaya, izlemeye başladım sonuç olarak şuan bazı ülkeleri sanki orada yaşamışım gibi biliyorum :) artık ne işe yarayacaksa. Senin de dediğin gibi hiç öyle 14-15 yaşındaki halimi hatırlayıp cringe olduğum ne salakmışım dediğim de olmuyor. Ama bütün bunların kötü tarafı da şuan 19 yaşında üniversite birdeyim ve sanırım hiç ondan genel anlamda bir şeyler öğrenebileceğimi, benden önde olduğunu düşündüğüm bir yaşıtımla tanışmadım. Hep ben arkadaşlarıma öğreten taraf oldum, kitap öneren film öneren gerektiğinde çeviri yapan tavsiye veren. Bazen düşünüyorum acaba böyle olmasam daha mı iyiydi diye çünkü etrafımdaki insanlarla derin bağlar kurmak zorlaşıyor arada hep bir mesafe olduğunu hissediyorum. Artık istiyorum ki ben de birilerinden öğreneyim, kendimden üstte kişilerle tanışayım çünkü eminim daha öğrenecek çok şey var ama o insanları nerede bulacağımı da bilmiyorum. Üniversite lise ortamına göre çok daha iyi aslında ama yine de yeterli değil bence. Bunu okuyup benzer şekilde düşünüp yaşı daha küçük olanlara da tavsiyem olabildiğince farklı ortamlarda bulunun hayatınız sadece okuldan, okul arkadaşlarınızdan ibaret olmasın.

şuan 15 yasımda bu videoyu izliyorum ve elimden geldiğince kendimi geliştirmeye çalışıyorum ne meslek yapacağımı gelecekte ne olacağımı asla kestiremiyorum.Müzikle ilgili bisiler yapmak istiyorum ama yaşantım buna engel oluyor.umarım gelecekte bu videoyu açtığımda kendini her alanda geliştirmiş ve insanların dayattığı mesleği değil kendi seçimim olan mesleği yapıyorumdur[onuda bilmiyorum ama ]ve dünyaya bisiler katabilmişimdir.

Deren, 53 yaşında bir kadın olarak samimi videonu izledikten sonra sana adınla hitap etmekte bir sakınca görmüyorum. Hayatın dönüm noktaları ile ilgili yorumumu paylaşmak istedim. Senin tespitlerine katılıyorum bu arada. Ardından hangi yaşta olursa olsun evlilik bence hayatın en önemli dönüm noktalarından ikincisi diyebilirim. Birincisi tabii ki, çocuk sahibi olmak. Bu iki olay da insanı çok olgunlaştırır, tabii kendi isterse. Olgunlaşmak istemeyeni bu dönüm noktaları da olgunlaştıramaz. Sevgiyle kal...

Video her zamanki gibi harika. Sadece küçük bir düzeltme yapmak istiyorum. 36:03 Japoncada kullanılan '-sama (-様)' suffixi çoğu zaman sadece garson-müşteri, vatandaş-ruler (kral, imparator vb.), kul-Tanrı ilişkilerinde saygı değer varlıkta kullanılır. Mesela Kami Tanrı demektir ancak çoğu inançlı birey 'Kamisama' kullanır. Yani eğer o kişi sizin için aşırı önemli değilse ve size izin vermiyorsa kullanmayın. Onun dışında Sensei öğretmen demek olduğundan o kısım doğru. じゃあね

Şuan 14 yaşındayım ve LGS ye 23 gün kaldı ve derslerimin mükemmel olduğu söylenemez ama bu video izleyince aşırı gaza geldim. Çünkü boş küme olduğumu düşünmüyorum araştırınca öğrenince izleyince kendimi geliştirebileceğimi düşünüyorum bu iğrenç 23 günü olabildiğince konu eksiklerimi kapatarak ve yapabileceğim en iyisini yapıp yaz tatilinde ve sonrasında ilgim olan konulara yönelmeyi düşünüyorum çünkü sonrasına bakıp pişman olmak istemiyorum

Yine harika bir videoydu. Böyle yükselmeye ihtiyacımız var.

ders çalışırken kenarda bu videoları yiyip bitiriyorum, podcast gibi ama daha iyisi

Kalbim doldukça taştı sona doğru gerçekten çok teşekkür ederim yeni hayatımın ilk gününün en güzeli insanları sizlersiniz 🫠🥹🦄💜

33 yaşındayim...Hayatimla ilgili en önemli kararlari vermem gereken yaşlarda toplum tarafından kabul görmeyi de en önemsedigim yaşlardaydim hayatın anlamlı yaşamak değil en çok para kazandiracak mesleği yapmak önemliydi...küçük bir ilçede yaşıyordum ve bilgi kaynağim çok sınırliydi...

mükemmel bi video olmuş çoğu şeye değinerek kişisel gelişimle alakalı çoğu şey anlatmışsınız yararlı bi video çektiğiniz için sağolun

Harika bir video, bana izlerken çok fazla şey hissettirdi. Hissettirmekten öte, bana çok güzel farkındalıklar kattı. Teşekkürler💗

15 yaşındayım, bu konu benim için endişe verici yeterli olamamaktan gerçekten korkuyorum.

"Mutluluk kendini gerceklestirmektir" e cok katiliyorum.

Öncelikle teşekkür etmek istiyorum şu an böyle bir videoya ne kadar ihtiyacım olduğunu tahmin bile edemezsiz . Şu sıralar hayallerimi hedeflerimi nasıl gerceklestiricem gibi düşüncelerden dolayı biraz zor geçiyor günlerim bir şeyler yapmaya istediğim yok ve bunun için kendimede kızıyorum çünkü ideallerim ve hayallerim var bunlar için çabalamam gerektiğinin farkındayım ama bir şekilde olmuyordu . Taki bu videoyu atana kadar düşüncelerine değer verdiğim bir insanin bana neden cabaladiğımı tekrar hatırlattığı için teşekkür ederim söz veriyorum hergün dünden daha iyi olmaya çalışacağma . ( İYİKİ VARSIN DEREN ABLAM) 🫀

izlediğim en iyi videon. gerçekten ilk yirmi dakikası beni güldüren sonrasında ise beni gerçekten düşündüren ve çok önemli şeyleri bana hatırlatan cümlelerin oldu. ne istediğimi biliyorum, kendimin nereye ait olduğunu da görebiliyorum ama sanki kendi hayatımda ve tüm bu dünyada bir hayalet gibi hissediyorum. vârmış gibi hissedemiyorum. bilemiyorum, neden böyleyim anlamlandıramıyorum.

Ben 19 yaşındayım ve deli gibi koşmaya çalışıyorum hatta kendimi çok hırpalıyorum. Ama artık tek olmadığımı biliyorum o yüzden koşmak artık daha anlamlı. Bu anlamlı video için Deren abla ve Yasin abiye teşekkürler...

17 yaşındayım ve video o kadar iyi geldi ki sonunda anlaşıldığımı hissettim.

Daha 19umu doldurmadim ama birçok konuda eksik olduğumu hissediyorum, yapmak istediğim ilgi duyduğum konular var ama hiçbirinde istediğim seviyeye gelemedim hatta bazılarına tam anlamıyla başlayamadım bile. Bunun nedeni biraz maddi ve manevi şeyler biraz da yks denen malum sınav. Bu sene ikinci defa gireceğim sinava ve onda bile hala çok eksiğim var. O koşuda önümde olan insanları gördükçe daha da yavaşlıyorum, bir türlü hızlanacak gücü bulamıyorum, bu psikolojiden bıktım usandım ama ayağa kalkmadikca da hiçbir şey değişmeyecek biliyorum. Ders çalışmak dışında hiçbir şey yapmıyorum iki yıldır. İki yıl önce ben çok fazla kitap okuyan biriydim bu gittikçe azaldı, şimdi bir şeye odaklanma sürem o kadar düştü ki nasıl toparliycam bilmiyorum, tabii bu ders çalışma süremi de etkiliyor.. Birçok farklı konuya ilgiliyim, kendimi geliştirmek istiyorum fazlasıyla. Biraz geç kalmışlık hissi var ama toparliycam. Şu sınav bir bitsin...

Çok işimize yarayacak bir video teşekkürler

RU-vid’da son zamanlarda izlediğim en güzel içerikti ❤️ size aşığım ya.

O kadar ilham veren ve kendi kendini sorgulatan bir video olmuş ki bayıldım düşüncelerine 💛

Videoyu izledikten sonra uyumaya çalıştım ama bazı şeyler o kadar cuk oturdu ki uyuyamadım. 18 yaşındayım ve keşke Deren ablayla oturup ona kendimden ve hayatımdan bahsedip ondan akıl alabilsem diye düşündüm video boyunca. Sınava az gün kala tekrar tekrar meslek seçimi konusuyla kendimi germek istemiyorum gerçi. Bu kanalı izlerken şunu yaşadığımı fark ettim bu arada; videonun bir kısmı benim de düşündüğüm benzerini yaşadığım şeylerden oluşurken diğer bir kısmı da yeterince üzerinde durmamış olduğum, biraz daha kendimi geliştirmem gereken şeylerde bilinçlendirildiğim kısımlardan oluşuyor. Deren ablada kendimin çok daha tecrübeli bir halini gördüğüm için de söyledikleri benim için fazla önem taşıyor. Bu kanalı genç bir kitlenin takip etmesinin sebebi de bu olabilir. Uykulu uykulu ne yazdım bilmiyorum ama yaptığınız şey çok değerli bunu hatırlatayım :))

O kadar mükemmel konuşmuşsun ki bir kez daha hayran kaldımm sana.Iyi ki varsın Derennn💜

16 yıllık hayatımda izlediğim en güzel videoydu

son zamanlarda çok fazla düşündüğüm bir konuydu, güzel denk geldi teşekkür ederim ^^

Keşke RU-vid'da bir videoyu bir kezden fazla beğenebilsek. Deren ablanın her cümlesinde videoyu tekrar tekrar beğenmek istiyorum.

yemin ederim terapi gibi videoydu, 22 yasıma girmek üzereyim ve üniversite de bitiyor. Her gün aynı geçse de geriye dönüp baktıgımızda farkediyoruz her sey cok değismiş. Bu sene, geriye dönüp baktıgımda eksik buldugum şeyleri geliştirmek üzerene yaşama kararı aldım mesela daha cok kitap okumam lazım :') Etrafımdaki insanlara tamamen baglanmak yerine kendi gelişimime bakıyorum 10/10 aktivite

2:30 menemen konservesi yaparken domatesleri rahat soymak için önce bazı bölgelerine çizikler atıp fokurdayan suda kaynatırsın sonra coss diye soğuk suya atarsın ya elin yanmasın diye işte o domatesler gibi hissettim yani şok etkisi

Teşekkürler abla 17 yaşındayım 14 yaş eşiğini gerçekten boş geçirdim bunun farkındayım şuanda koşmaya başladım umarım senin gibi entelektüel bir insan olabilirim

Çok güzel kendini ifade etmişsin Deren abla. Konuşma tarzın,cümlelerin... Harikasın.

19 yaşındayım ve şöyle bir problem de var ki hiçbir zaman o bahsettiğiniz zaman aralığında yeteri kadar geliştiğimi düşünemem çünkü öğrenebilecek şeyler sınırsız hep daha fazlası da olabilirdi hissi var olacak

Senn ne muhteşem bi insansın kendime uzaktan bakmama sebep oldun farkındalığımi arttırdın iyii ki varsınnn Derenn🥺🧡

Kendimi hep başkalarının normları için harcadığım zaman sen bu videoyu bana nasıl bir lütufla attın💛

Çok ihtiyacım olan bir anda gelen video ... Teşekkürler ❤️

Videolarda seninle sohbet ediyor gibiyim aşırı verim alıyorum ve arkadaşım olmanı çok isterdim umarım bir gün yüz yüze gelebiliriz❤

arkadaslarımla hoş sohbetler yaparken kurduğum cümlelerle şu an senin kurduğun cümlelerin bu kadar benzemesi hoşuma gitti ♡ koşu benzetmeni çok beğendim kullanacağım :')

Kendimi sorgulama imkanını veriyorsunuz bu çok güzel bir şey. Eğer siz olmasanız dönüp kendime bakamayacağım. Hey şey için teşekkür ederim ✊🥲

valla abla sen öyle uzun uzadıya konuştukça ne düşünüyorsun bilmiyorum ama o an seni dinlemek o kadar zevkli ki, bence değinilmesi gereken konulara değiniyorsun ve nedense dinlemek çok hoşuma gidiyor podcast tarzında seviyorum sizleri başarılısınız :)

Yani diyor ki Deren Nietzsche'nin üst insanı olmaya çalışın .

o kadar ihtiyacım olan o kadar doğru bi zamanda attınız ki videoyu gerçekten harikasınız

iyi varsınız yapım böyle ekibi buarada kapanış müziği harikaydı

Selam Deren, senden büyüğüm ama senden öğrenecek çok şey buluyorum her videonda. Zamanında koştuğun için teşekkür ederim 💙

Tam da bahsettiğin evredeydim Deren abla, çok iyi geldi bu video, çok teşekkür ederim♡

Deren bu video için teşekkür ederim. 21 yaşındayım ve bazı şeylere geç kaldığımı hissediyorum. Düşünce yapısı olarak ailem ve çevremdekilere rağmen kendimi geliştirdiğimi ve daha da geliştirebileceğimi düşünüyorum. Ama akademik olarak tam da istediğim yerde değilim. Evet geç kaldım bunun farkındayım ve her defasında neden böyle bir hataya düştüğümü sorgulayıp sanki yolun başındaymış gibi hissediyorum. Videoda genel bir yaş kitlesinden bahsederken bile kendimi tam olarak bir yere koyamadım. Ama anlıyorum ki bu gelişmem için bir işaret. Bu aralar biraz bunalmış gibiydim. Normalde yaptığım aktivitelerden bile keyif alamıyordum. Ama bu video kendime gelmemi sağladı diyebilirim. Seninle yüz yüze konuşmak çok isterdim açıkçası. Umarım ben de kendimi senin kadar geliştirir ve kendimle bu şekilde gurur duyabilirim. Tekrardan teşekkür ederim

18 yaşındayım üniversiteye hazırlanıyorum kendini geliştirme kaygısı çok yorucu fakat her şekilde kendimin en iyi halinr ulaşmak istiyorum

Her yönden yardımcı oluyorsun. Sabahtan beri akşam için hangi saç modelini yapsam diye düşünüyordum ve seninki gibi bir şey yapmaya karar verdim. Basit ama aklıma gelmemişti hiç, teşekkürler.

Derebnselam, videonuzu çok beğendim gerçekten izlediğim en güzel yapımböyle film içeriği olabilir

18 yaşından 22 yaşına kadar seninle büyüdüm ve en yakın arkadaşlarımdan biri gibisin, işin tuhafı çoğu arkadaşımla sohbet etmekten çok daha zevk alıyorum seni dinlerken. keşke gerçekten arkadaş olabilseydik. kendini geliştirmeye aç bu iki insan birbirine çok şey katabilirdi. 4 yıl önceki ben bu günleri görseydi tepkisi ne olurdu çok merak ediyorum, tahmin edemiyorum.

Yarın yeni hayatınızın ilk günü ve her gün böyle💜

Emeğinize sağlık çok eğlendim enerjiniz çok yüksek maşallah nazar değmesin :)

Aman Tanrım bu şimdiye kadar izlediğim en iyi ybf videosuydu gittikçe kendini geliştiriyorsun deren

Ya cidden deren abla ile kafa yapımız aynı.

Deren, bir süredir boşluğa düşmüş ve ayağa kalkmam gerektiğini bildiğim hâlde hiçbir şey yapmadığım yapamadığım bir dönemdeydim ve sayende bir şeylerin farkına vardım. Ne olduğumun ne olmak istediğimin ve neden koştuğumun farkına vardım. Teşekkür ederim bana bunları fark ettirdiğin için .🙂 İyi ki varsınız.💫 Dipnot: Büyüdükçe sizi izlemeyi bırakmadım, lise 2'de başladım izlemeye üniversiteye geçtim, hâlâ izliyorum. 4 senede çok güzel yerlere geldiğine şahit olmak nedense gurur veriyor. :')

Deren, üzerine düşünüp de nasıl ifade edeceğimi bilemediğim bi konu üzerine çok güzel bi toparlama yapmışsın. Videoda katılmadığım tek bir cümle yok. Kritik yaşlar sınıflandırman da çok yerinde bence. 14 yaş benim için lise tercihi yaptığım bir yaştı, kazandığım ve tercih ettiğim okul benim için çok farklı yollar açtı. 17-19 aralığı depresyonu deneyimlediğim yaştı, sen de bilirsin ki depresyonun üstesinden gelip hayata devam edebilmek dünyanın en öğretici şeylerinden biridir. 20 yaşımda senin o bahsettiğin hayali koşunun farkına vardım ben de. Farkına vardıktan sonra da verdiğim her kararı önümde olduğunu düşündüğüm insanların entelektüel seviyesine ulaşmak motivasyonu ile verdim. Bölüm tercihim, şehir tercihim, üniversite tercihim hepsi bir amaç doğrultusundaydı. Şimdi 25 yaşındayım ve 5 yıllık bu koşu zihinsel olarak çok farklı bir yere getirdi beni. Artık ben de koşmadan da yürüyerek de bi yerlere ulaşabileceğimi fark ettiğim bir aşamadayım. Mesleğimi istediğim gibi yapabileceğim bi alan bulmaya ve hayatımı getirdiğim noktanın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Bundan sonra ne olur bilmiyorum ama kendi yaşam çizgim için 30un önemli bir kırılma noktası olacağını hissediyorum. Çokça sevgiler 🧡

Kendimi daha sert davranıyorum. Bir süre bir konuda koşuyorum, ilerdekilere bakıp off onlar durmadan onlara yetişemeyeceğim diyip duruyorum. Durunca da 'kendime hiçbir şey katmıyorum ben' diyip psikolojim bozuluyo. Kendime bir şeyler katmak için sanki zamanım bitmiş gibi hissediyorum.

bu videoyu izlerken, son iki senedir kendimi ne kadar unuttuğumu hatırladım. bi tuhaf :')

Çok güzel bir konuşma idi, emek ve zaman için teşekkürler. :)

Doğum günüme bir hafta kalmışke gelen bu vidyo bir değişik hissettirdi Discorddan geldik bu arada 💜

sizi 14 yaşında benim için sonraki hayatımın çok başka bir evre olması gerektiğini düşündüğüm bir yaşta keşfettim. hayatım beklediğim gibi olmadı, çok başka yerlerde çok başka bir hayattayım. 19 yaşındayım. büyüdüğümü hissediyorum ve bu süreçte kendimi geliştirmem için bazen asla düşünmediğim, aklımın ucundan geçmeyen konular hakkında bile fikir sahibi olmamın, bir şeyler araştırma, bazı şeyleri sorgulama konusunda beni teşvik eden bir kanaldı yapım böyle film. iyikilerimle buradayım. samimiyetinle, içtenliğinle beni aydınlattığın; büyümemde, fikirlerimin gelişmesinde katkın olduğu için teşekkürler deroşum. umarım çok çok daha iyi yerlere gelirsiniz. seviliyosunuz.

Az izlemenize takılmayın çünkü insanların empati yeteneği ve entelektüel oluşumu daha tamamlanamadığı ve hiç bir zamanda tam olmayacağı için hep kaliteli insanlarla var olacaksınız :)))

Ben bu kanalı izlemeye başladığımda çoktan üniversiteyi bitirmiştim. Şu an 30 yaşına gelmek üzereyim ve hala bu videoların bana kattığı bir şeyler var. Yeni bir şey duymasam da bir duygudaşım olduğunu görüyorum ve bu kesinlikle çok iyi hissettiriyor.

20-21 yasinda bir seylerin farkina vardim ben. Aslinda genc yaslarimda cok mantikli, su an beni kurtaran haraketlerim olmustu. Mesela sigaradan hep uzak durdum, akimlara kapilip gitmedim, hep cizgilerim vardi ve kimseye aştırtmadim. Fakat 2 3 cizgiyle olacak is degilmis o. Arastirmayi etmeyi pek sevmezdim, artik ona da basladim. Hep sorgulardim ama sevdigim insanlae tarafindan bana verilen cevaplara kafa sallardim. Sonunda kendi suzgecimi olusturdum ve sevdigim insanlarin ne kadar yanildigini gordum. Yavas yavas oluyorum,, kendimi bu gecikme icin suclamiyorum hatta diyorum ki hu cografyada erken bile. Artik daha cesurum, bilinmezlikten ya da bildiklerimin yanlis cikmasindan korkmuyorum. Onemli olan hakli olmak degil dogru olmak. Ve bu zor cografya sartlari sag olsun bir kadin olarak her gun guclenmek icin cabaliyorum. Ozellikle fiziki anlamda, kendimi biraz olsun savunabilmek istiyorum, sesini yukseltip elini kaldiranlarin onunde pisip kalmaktan biktim. Spor yapiyorum duzenli olarak, aklima da iyi geliyor. Kariyer olarak cok iyi bir yerde degilim ama insan olarak digerlerinin bana bos isler pesinde dedigi zamanlarda yavas yavas kendimi insa ettim. Hala da yolum var. Bir is hayatina atilayim, eminim yine aptal gibi hissedecegim ama ogrenecegim ve guclenecegim. Yeter ki yerimizde saymayalim, dar kaliplardan tasalim, tek yonlu bakmayi birakalim. Bir avuc insan da olsak vazgecmeyelim. Bu ulkenin ve bu dunyanin gelismeye acik insanlara ihtiyaci var.

Neşen ve tebessümün bu unicornuna da geçti bal peteği 💛 ve kesinlikle her dediğine katılıyorum şu an bir üniversiteyi yarım bırakıp odtü de yeni bir eğitim sürecine başladım ve gün geçtikçe entelektüel evrim sürecimi bir tık daha zorlamam gerektiğini iliklerime kadar hissediyorum bu video da bunun bir parçası oldu bu yüzden size çok teşekkür ederim 🥹💙

Videoların patlıyor seviyoruz siziiii

Yarın doğum günüm, 15 yaşına giriyorum. Kendi çapımda 500 kusur sayfalık bir serinin 1. Kitabını yazdım, 2.sine devam ediyorum. En başta da şunu söylemek isterim ki, sizi izlediğim için çok memnunum, bir kusur yıldır izliyorum ve her videonuzu izledim neredeyse. Sarıp sarıp da izlerim arada ve o "unicorn" kitlede olduğunu düşünüyorum. Gerçekten dünyay geldiysek bir amacı vardır ve hep düşünür yazarım. En korktuğum şey cahil bir insan olarak ölmektir ve çevremdekileri de buna aşılamaya çalışırım. Yeri geldiğinde sen de boş yapabilirsin ki zaten hiç ciddi kalamazsın, hayatı yaşamak gerekir ama içinde bir yerlerde kendine sahip çıkıp o çocuğa da öğütler verip büyütmek gerekir. Gelecekte daha da kendimi geliştirip başarılı bir yazar olacağıma dair inancım tam ve bütün uğraşlarım buna, dünyada da bir iz bırakmaya. Zaten bir kez düşünmeye başlarsan devamı geliyor ya da benim kafam böyledir. Bu video da bana ilaç gibi geldi şimdi. Teşekkürler her birinize, yapım böyle film ailesi 🤍🥀

Deren veya Deren abla 😄 teşekkür ederim. belki her videoda söylemeliyim bunu kaliteli fikirleri dinleyebilmem için verdiğin büyük destekten dolayı ve fikirlerini böyle cesurca güzelce açıkladığından dolayı teşekkür ederim. Tabi ayrıca Yasin abiye de desteği, yaptıkları, sıkı çalışması için de teşekkür ederim. Ay valla ben sizi seviyorum umarım bir gün de yüz yüze sohbet edebilirim sizlerle, önce koşmaya devam etmem lazım tabi😊

Yaaa bu video beni neden duygudan duyguya attı ya 😭 ( harikasınız )

Tam da toksik insanlara maruz kalmışken video attınız. Pozitif olmaya geldim. Sizi seviyorum ben ya🤭🖤

Cidden gelmesi gereken bir videoydu bu arada

harika bir videoydu lisans 2 öğrencisiyim ve bu yaz kendime okul dışında da çok fazla şey katmak istiyordum bana daha çok güç verdin teşekkürler:)

Harika bir insansın deroş 💜