Kimseye İhtiyacım Yok 

Çok zor gerçekten Allah yardımcınız olsun. Allaha sığının zikir çekin dua edin ( tabi bunun yanında maddi imkanınız yeterliyse psikoloğa kesinlikle gidin, gidiyorsanız asla bırakmayın.) eğer isterseniz bunaldığınız zamanlarda bana da mesaj atabilirsiniz dertleşebiliriz

Annemin 3 senedir beni gram düşünmeyip tanımadığım birinin yazdıklarıma üzlüp yardımcı olmak istemesi beni biraz duygulandırdı bu gece de bunun için aglayacagim😅 psikologa gidemiyorum astsubayliga başvuru yaptım eğer kayıtlarda psikologa gittiğim cikarsa sonuç direk olumsuz olur 😔 Bu arada çok teşekkür ederim gerçekten tanışmak konuşmak isterim tabi ki de

Anlattıklarınız da biraz benim annemle benzer yanları var. Yani dert anlattıktan sonra bir fırsatta bunu yüze vurması . Diğer bir şey, yapmak istediğim bir şeyi zaten yapamayakmışım bu yüzden engel olması, mesela ben uni den mezun olamadım, devam etmek istedim ki sonunda olurdu biliyorum gayret etmem lazımdı (o zaman 22 yasimdaydim) , benim gibi iyi bir seviyesi olmayanlar gayret edip mastır yaptılar (tabi daha çok zamanla), annem devam etmemin arkasında durmadı aksine hemen bir iş bulup işçi olarak çalışmamı destekledi. Ona göre anında başarılı olmadığım herşeyi bırakmam lazım. anneniz de bunu yapıyor mu? Bu durumun ananeden kaynaklı olduğunu düşünüyorum, yani hemen başarılı bir imajı bir sonucu olmayan bir kişiden umudu kesmesi. Bir çıta var oraya zamanında uyuşmazlığın için cezalandırılmış hissediyorum. Şuanda 30 oldum ve bir fabrikada işçiyim, vasıfsız yani kolayca işten atılabilirim diplomam yok, sadece lise mezunuyum uniden mezun olamadim icin, ve hala içimde kaldı keşke annemi dinlemeseydim diyorum kesin dinlemeyip sonunda başarılı olduğumda sanki kendi başarısı gibi gurur duyacaktı ama bana güven vermeyip hevesimi yerle bir etti ve bu fikri aklimdan cikardi. Bu konu açıldığına bana "hala yapabileceğine inanıyormusun ciddi ciddi şaka gibi" dedi yani sen yapamayaktin ben seni kurtardım der gibi. Burda aşırı kontrolculukten kaynaklanan bir şey var. Ananem de annemin uzerinde hala bir kontrolcü bir davranışı var, annem buna karşı gelmeye çalışıyor kendi de bundan rahatsız ama farkinda bile degil bana da bunu yapıyor. Ama ben hala evlenmemiş biri olarak hala onun evinde oldugum icin onun kontrolöründeyim. Eger ki dediklerinden cikarsam zaten agzina gelen en kırıcı seyleri savuruyor. Ananemin nasistik karakter özellikleri var bunu 5 yılda analiz ederek zamanla keşfettim , araştırdım. Empati yaptığımda annemin böyle olması normal geliyor. Tabi herkesin benliği farklı diger teyzelerim de farkli sekillerde etkilenmişler, bir tanesi ananeme en çok benzeyen tam bir gizli narsist, bir tanesi çok kırılgan terapiye gitti yıllarca ananemden aldığı darbelerden kurtulmak için. Senin ailende de narsist var olabilirmi? Belki de uzaklaşmalısın , demesi kolay yapması zor, bende hala aynı evdeyim, kiralar çok pahalı aylığım yetmez .

@@lililolo493 Annem yıllardır ev sahibi olmak istiyor. Babamdan goremedigi desteği çocuklarından görmek istiyor, bütün kardesleri, akrabalar ev sahibi oldu oda artık kendi evinde oturmak istiyor. Bunun için de bizi harcıyor.. henüz 24 yaşındayım sürekli sınavlara çalışıyorum elimden geleni yapmaya çalışıyorum, bana sürekli işe gir bana destek ol diyip duruyor. Üniversite mezunuyum dediği ise her şekilde girerim zaten, ben halayim de ki mesleği istiyorum. Polis, jandarma ,astsubaylık hepsini deniyorum bu mesleklere ilgim var. Malesef ki sadece puanla olacak şeyler değil torpil gerekiyor olmuyor bu sebeple sınav sürecim tekrarlanıp duruyor. Ben zaten bunlardan yeteri kadar yara aliyorum hayal kırıklığına uğruyorum. Gerçekten bununla mücadele etmesi bile ayrı bı sorun. Tek bı cümle ya beklediğim tek bir teselli cümlesi bana ilaç gibi gelecek. Üzülme tekrar denersin, pes etme sen yaparsın demesi bu kadar zor olmamalı. Bı anne evladiyla zıt gidip düşman olmamalı. Babamdan goremedigi ilgilinin acısını evlatlarından çıkarmamalı. Çok kız arkadaşım var evlerine gittiğimde anneleri beni güzel kızım hoş geldin diye ağırlar sohbetler, muhabbetler, dertlesmeler.. Kendi annemde goremedigim ilgili onlarda goruyorudum o kadar kotu bi duygu ki, kalbimde açtığı bı yarayı kimse kapatamaz. Eski sevgilimin annesiyle hiç yüz yüze gelmesekte telefondan konuşurduk bayramlarda yazısırdık güzel kızım nasılsın derdi ya ben bunu annemden duymayali o kadar uzun zaman oldu ki. Sevgilim annesiyle konuştuğunda dinlerdim hep, o kadar kibar o kadar dusunceliydi ki, gözlerim dola dola dinlerdim onları, ilişkimiz bittiğinde bir daha o kadınla gorusemeyecegim için çok üzülmüştüm bilmiyorum annemin yerine mi koydum onu. Her zaman annemi anlamaya çalıştım yaşadıkları kolay değildi elbet ama yanında oldum, onun bile haberi yokken aile içi sorunları yüklendim, babamın sorunlarini ona yansitmadan hallettim ve inanın o kadar yara aldım ki, odama kapandim, nefes almak istedim gelip birinin başımı oksamasini, tamam sakin ol bu günlerde geçecek demesini bekledim. Odamdan cikmadigim için söylenip durdu bu sefer. Bunda bı haller var sürekli sinirlenip duruyor, kimseyle konuşmuyor, sevgiliyle ayrıldı kesin.. saçma sapan bir sürü şey. Ya bı gel bı sor ne oldu ne derdin var de. Ya tanımadığın insanı öyle gorsen oturur ne sıkıntın var diye sorarsın ben senin evladınım ya hiç mi içine dert olmadı hiç dilini ucuna gelmedi. Babamın bu durumunu yakın aile dostumuz biliyordu. Arkadaşım annesi biliyordu annem sürekli onlarda da beni kotuledigi için kadın benimle konuşup teselli etti. Benim bütün bu sinirim babamaydi annem uzulmedin diye tek başıma hallettim ona soylemedim onun için uğraştım geceleri uyuyamadim. Şu an babamla ilgili bütün sorunlar çözüldü ben kendimi toparlayamadim. Uyku problemim var sabaha kadar uyuyamıyorum ne yapsam duzeltemiyorum. Özgüven eksikligim var kendimi gerizekalı gibi hissediyorum. Annemle birbirimize soylemedigimiz hakaret kalmadı bunu söylesi çok ayıp biliyorum ama yılan diliyle beni sokup durdu. İnsan annesini dövmeyi düşüne bilir mi? bı kavgamizda sinirden bunu yüzüne söyledim artık susmazsan kapıyı kafana geçiririm diye sinir krizi geçirdim resmen. Şiddet egilimli bı insan değilim ama patlamalarım oluyor kendime yakıştıramadım cümleler çıkıyor ağzımdan. Bu saatten sonra ne yaşanırsa yaşansın isterse villalar katlar yatlar olsun elmizde, ben bu kavgaları bir annenin kızına söylediği bu cümleleri asla unutmayacağım istesemde yapamayacağım..

Başka bir şehirde ise girip evden ayrılma imkanim var ama bu seferde hayallerimi ertelemek zorunda kalacağım hatta belki de hiç bir zaman kavusamayacagim. Dediğiniz gibi her şey uçmuş durumda işçi tek basina gecinmesi zor.. hala mülakatlardan haber bekliyorum Allah'ım yüzüme günlerde cagirilirim inşallah ondan sonra ilk isim bı psikologa gitmek olacak.. sürekli birşeyleri düşünmek bende odaklanma problemi yaşattı, anlayamıyorum, odaklanamiyorum, sürekli dalıp gidiyorum o an ne düşündüğümu bende bilmiyorum arkadaşlarımla buluştuğumda "hey burda misin, yine nereye dalıp gittin, ne düşünüyorsun şu an" muhabbeti uzun zamandır duyduğum bir şey. Kafamin içi kaynayan bı kazan bı yere giderken bile bı anda buraya kadar gelmiş miyim ya diyorum yürüyerek gittiğim uzak bir yere bile sürekli bir şeyler dusunerek gidiyorum. Basım agriyor artık düşünmekten 1 uzun süredir basım her gün ağrıyor hasta olacak bu gidişle zaten.

Tabii çekerim. Merak ettiğiniz noktalar var mı ? Ya da izin verebildiğiniz kadar paylaşmak ister misiniz aitlik ile ilgili ne hissediyorsunuz kendinizde

Ben mesela sürekli iş değiştiren, arkadaş ortamı değiştiren, yaşadığı şehiri,evi değiştiren bir yaşamım var ve hem yorucu hemde aynı yerde kalmakta sıkılıyorum yorulmuş, sanki oradaki zamanımı tamamlamış gibi hissedip gitmek istiyorum

Merhaba, evet merak etmeyin tüm yazdıklarınızı okuyorum. Hem buradan hem İnstagram DM üzerinden binlerce soru geliyor. Hepsine dönmem mümkün değil. Ancak notumu alıyorum ve sırası geldiğinde o konu ile ilgili video çekiyorum. 🌺 o sebeple aklınıza gelen bir konuyu paylaşmanız ve sorularınız hangi yönde bilgiye ihtiyaç duyduğunuzu anlamam açısından çok değerli.

Hayır, benzer değil.