From the U.S. I just discovered your work and it's beyond brilliant. I also read your letter to Brett and other North America academics and I pray you make contact.
Ik ben blij dat deze docu uiteindelijk een kritische blik op Tarik werpt. Het zou wellicht beter zijn geweest als er nog een stel docu makers bij stonden om de Kirac rol hierin ook eens onder de loop zouden nemen. Want laten we eerlijk zijn. Dit is toch gewoon aanvankelijk een 'Man bijt hond' aflevering over Moulay waar uiteindelijk vrij weinig context noch informatie over zijn intenties en middelen worden genoemd. Wat op zich toch wel belangrijk is als je hem zo voor lul gaat zetten. Als hij daadwerkelijk zo'n clown is, dan zou dat met inbegrijp van het voorgenoemde ook gelukt zijn. Wanneer dat niet gebeurd word ik enigszins argwanend jegens Tarik, maar vooral ook de editors en makers van dit stuk. Verder hoef je maar een philosophie boek van na de 19de eeuw open te slaan om Tarik's middelbare school interpretatie en levensbeschouwing van Nietzsche te vernietigen. Zelfs als je de Genealogy of Morals zou lezen zou misschien zelfs Tarik wat non-conformistischer zijn. Jullie beginnen over het belang van Moulay om een eigen levensbeschouwing te creeëren of aan te nemen, terwijl de protagonist in dit stuk gewoon ermee weg komt om iemand te namedroppen. Dit toont voor mij het belang voor iets meer awareness omtrent philosophie in dit gezelschap. In plaats daarvan wordt een soort pseu-psychoanalytische blik geworpen op iemand die duidelijk meerdere malen op het verkeerde been is gezet. Jullie komen er deels mee weg door Frans een soort mentorspeech en armchair psychologie op Tarik toe te passen, maar het blijkt op het einde toch dat jullie (het kirac duo) hier niet geweldig uitkomen. Verder zal ik, net als Frans, maar even duidelijk maken dat ik die hele Moulay kerel niet ken en zijn VOC stunt niet bijzonder innovatief vind. Interessant was dan, wederom, geweest om daar wat meer uitleg aan te geven.
Joost, volgens mij ben je aan het dromen. Het zeggen dat ik een Middelbare school interpretatie heb van Nietzsche en dat jij vast braaf Filosofie gestuurd hebt, is voor mij een typische tuttebellen reactie. Jij weet niets over mij, en je bent niet geintereseerd. Dus bespaar me je Dutch courage. Nietzsche's voorliefde voor intellectuele integriteit deel ik overgens zijn serieusheid namens die onderwerpen waarover ik pretendeer kennis te hebben. Sterker nog er is niemand in heel Nederland die in de buurt komt over mijn kennis over die gebieden. Hier toon ik mijn kennis over een allochtonen trauma, dat ik hier deel en definnieer. Voor de goede kijker de tafelen van zowel de linkse als de rechtse benadering van dat probleem, verbrijzeld. Maar jij trapte natuurlijke ik de door mij gecreeërdeTarik.
....Omdat ik geen kunstenaar ben maar meer een cultuurcriticus die op zoek is naar ongeschreven wetten en regels- die volgens mij alleen tijdens de piepers op de oer-Hollandse tafel om zes uur besproken worden (of doodgezwegen)- om in dit land beter tot zijn recht te komen, ging ik er destijds van uit dat het mij als clownesk te portretteren een van die codes was die als kunstvorm gebruikt wordt om emoties bij de kijker op te wekken die de inhoud waar ik voor sta zodanig zou uitvergroten dat de kijker nu niet meer zomaar weg kan zappen of de boel kan weglachen en het daarbij kan laten ,maar dat de kijker gedwongen wordt om eens serieus naar zichzelf in de spiegel te kijken en om zijn/ haar eigen imperfecties te onderkennen. Dit om vervolgens tot de conclusie te komen dat ook voor migranten geldt:" If you prick us do we not bleed?......If you zoom in on us do we not show hair growing out of our noses....Do we not show a big scar on the back of our head? oftewel, zijn we stiekem niet eigenlijk allemaal hetzelfde (gelijkwaardig)?"......Maar dat effect blijft uit en Moulay verwordt tot een freak uit man bijt hond...Tegenlijkertijd vraag ik me af of nu werkelijk Stefan en Kate gefaald hebben met hun edit, of dat de kijker gefaald heeft om voor zichzelf het lef te tonen om zijn/ haar imperfecties onder ogen te komen? Maar goed, Zoals Frans mij dij codes en handvaten weigerde, zo weigert kennelijk het witte publiek dat ook....Misschien, was dit nog niet confronterend genoeg en moet er nog een tandje bij om bij een volgende edit van Kirac of van Tarik Kthulu maar eens uit de kast getrokken worden om wat Hollandse taboes onder de loep te nemen........
Moulay je leeft in een structuralistisch en verouderd slachtoffer narratief. Blijkbaar kent jou werk niet de culturele dimensie om aanhoort te worden door een elite. Het uitdragen van welk werk dan ook, draagt een zeker culturele eigenheid met zich mee, een zekere volkse gelijkgezindheid uitstraalt. Zoals Spengler het zou verwoorden een ziel. Die identiteit kan je niet na-apen en daarna hopen op succes. Het VOC pakje was dan ook een flauwe mop, een ironische; hoor ik er nu wel bij, nu ik de geschiedenis letterlijk uitdraag? De deur blijft dicht net omdat je niets bijdraagt dat woelt in de harten van de toeschouwer. De toeschouwer bepaalt. De confrontatie met je opgevoerde structuralistische narratief tegenover de persoon die je werkelijk bent is de definitie van tragedie. Het moment waarop de held van de het verhaal zichzelf ziet voor wie hij werkelijk is, is de tragedie (Aristoteles). Je herhaald telkens weer het gesloten deuren narratief, de enige illusie die je met man en macht wilt behouden om de confrontatie met jezelf te ontlopen. In het narratief waarrond je de wereld beschrijft sta je verstomd dat mensen je de hand niet willen schudden als je aan komt gelopen in een carnavals kostuum. Je spot met iemand die je duidelijk maakte dat hij niets met jou te maken wou hebben. Daarna beschuldig jij hem ervan dat hij jou niet de hand wou schudden alsof jou intenties transparant zouden zijn. Je lijdt onder een Herostratos syndroom. Dat is de reden waarom je jezelf zo graag op beeld wou zien, dat is de reden waarom je denkt dat je kan weg komen met een carnavals kostuum en de waardering van andere verdiend. De wens om gezien te worden voor wie je "werkelijk" bent. Geapprecieerd worden zoals Tarik jou apprecieert als vriend. Tarik heeft een beter begrip van de dubbele dimensies die zijn twee herkomsten niet herleidt tot één pot nat, maar weet hoe hij zich kan of moet verhouden tegenover specifieke groepen mensen. Die subtiliteit ontbreekt jou en zal je valkuil blijven.
Beste Olger, de reden waarom ik in het VOC pak verscheen, heeft ermee te maken dat ik me wilde verdiepen in de vorm, aangezien ik gemerkt had dat hoe superieur de inhoud van sommige migranten in het publieke discours ook kon zijn, deze heel makkelijk gevloerd kon worden door kritiek op de vorm...Frans maakte terecht een punt dat ik zijn handvaten had gepakt...Als jij de witte elite vertegenwoordigt, dan wil ik daar geen deel van uitmaken, al is het maar door de beschamende spelling die je in je argumentatie gebruikt: ...."om aanhoort te worden.... "een zeker culturele eigenheid" ...."na apen"....."De toeschouwer "de elite" bepaald"....die je beschrijft sta je verstomt" ....en ga zo maar door.....Echt jammer, want uit principe lees ik pas kritieken inhoudelijk als deze eerst in correct Nederlands geschreven zijn....
Dat zijn acteurs. Dit zijn mensen. Behalve Moulay, dat is een kunstwerk. Nu kun je zeggen dat jiskefet ook kunst is maar dat is niet zo. Kijk maar naar Moulay die zit niet jiskefet. En al had hij het wel gezeten dan was het nog geen kunst geweest. In ieder geval niet zonder echo, van Nelle export shag en de moeder van Tarik. En bitterballen.
