Pierwszy raz trafiłam na twój kanał i po 5 minutach filmu bez zastanowienia zasubskrybowałam 😍 Bardzo przyjemnie się ciebie słucha! Osobiście postać Wertera spodobała mi się, może dlatego że wcześniej nie miałam do czynienia z bohaterami romantycznymi, wydawał mi się bardzo wyjątkowy^^ Czekam na twoje kolejne filmy.
Werter wie, że ona i tak go nie wybierze, bo jest odpowiedzialna swoje rodzeństwo i obiecała swojej matce, że wyjdzie za Alberta, poza tym zerwanie zaręczyn w dawnych czasach to nie to samo, co dzisiaj
Mimo to że zgadzam się praktycznie ze wszystkim co powiedziałaś w filmie wciąż bardzo lubię Wertera. Dostrzegam jego destrukcyjne wzorce ale wydaje mi się że to był jego sposób na życie, sposób na przetrwanie, przynajmniej chwilowe, czuję jakby nie potrafił inaczej. Werter sprawiał wrażenie chorego, nieszczęśliwego ale czy on umiałby być szczęśliwy w normalny sposób... Najprawdopodobniej zwyczajnie rozumiem jego uczucia i stany emocjonalne, które były dla mnie naturalne i jasne w odbiorze podczas czytania książki, dlatego odczuwam do niego sympatię, choć jest to przywiązanie smutne i nie chroniące Wertera przed krytyką. Również sądzę że Werter Loty nie kochał, było to raczej uczucie sztucznie przez niego tworzone, ale nie w złych intencjach, w moich oczach pragnął on jedynie jakieś uczucie przeżyć, choć tak na prawdę nie był do niego zdolny (i być może zdawał sobie z tego sprawę! Dlatego tak sam sobą pogardzał, i dlatego czuł ulgę gdy miłość Loty urzeczywistniła tą miłość, dawała chwilowe złudzenie szczerości i prawdziwości sytuacji). Tak, Werter był egocentryczny, nie wdzięczny i popełnił wiele błędów, które dla rozsądnych ludzi są zwyczajnie głupie, ale ja nie pogardzę kimś o tych samych wadach, nie pogardzę bo musiałabym być dodatkowo skończoną hipokrytką żeby wytykać innym własne zachowania.
#lektury #romantyzm Lotta i jej narzeczony byli niewinnymi ofiarami socjopatycznego Wertera, który postanowił zapaskudzic im ślub własnym samobójstwem, nie mówiac wcześniej Locie nawet o tym, że ją kocha. Żeby było fajniej, Weter zabił się z broni, która wziął wcześniej z rąk Lotty. Ta cudowna historia niemieckiego autora Geothego jest aktualnie polska lektura.
To ja, to ja! Dziękuję za pozdrowienia, Paulina! 🖤 To, że uwielbiam Ciebie i to, co robisz, dobrze wiesz! Ale, jak już mówiłam, będę Wertera kochać za nas obie i tę Twoją do niego nienawiść wybaczam Ci z nawiązką! (Co nie zmienia faktu, że romantyków zdiagnozowałaś trafniej niż ktokolwiek wcześniej - banda egocentryków, ot co!)
Chciałabym również pozdrowić Panią Basię, jeśli można. Do mnie też Werter przemówił i jakoś tak do tej pory gada, że tak to ujmę 😄 A Gustaw jako bohater werteryczny przypadł mi bardziej do gustu niż protoplasta 🥰
Na 17 minut wróciłam do licealnej ławy, gdzie toczyłyśmy z koleżankami wielki spór na temat postaci Wertera - 5 w opozycji i 1 jako obrońca... Do dziś nie mogę jej zrozumieć, ale szanuje że próbowała podjąć z nami dyskusję 😂🤞🏼
Typowa Julka z tą tandetną mimiką i tym "yyy jakby... nie?" xD Wszystkie jesteście takie same. Poza tym, co to robisz, u licha? Analizujesz tę powieść, jakby to była jakaś biografia, tymczasem to powieść pisana w DUCHU epoki, w której żył autor i pisał ją w pewnym kontekście, żeby właśnie pasowała do epoki. Oceniając tę powieść, należy przede wszystkim zauważyć, czy spełnia kryteria romantyzmu, czy dobrze go reprezentuje i czy styl autor dobrze oddaje myśl tamtych czasów. Julko, to tak jakbyś poszła do kina na horror i chciała zarzucić reżyserowi, że za dużo tam strachu, a za mało postaci z kreskówek i krytykowała postacie, że są złe xD Przekład Mirandoli to arcydzieło, polszczyzna najwyższych lotów.
Ale ja nie oceniam tej książki z perspektywy epoki, tylko z perspektywy współczesności. Nie uważam, żeby język był słaby, że to zła książka. Przeciwnie, na ten temat nie powiedziałam ani słowa. Jakieś 100 razy powtórzyłam w filmie, że to jest MOJA OPINIA, że Werter DO MNIE nie przemawia. Że np. „Giaur” to też tekst w duchu epoki i jest dla mnie jak najbardziej zrozumiały i trafia w moje gusta. Ten kanał nie ma na celu oddawania czci i modłów lekturom, tylko dlatego, że są uznane za klasyki. Jeżeli jakaś książka mi się nie podoba, bo uważam, że np. postawa głównego bohatera jest nieracjonalna i szkodliwa, to wyrażam taką opinię, ponieważ nie każdy musi uważać, parafrazując klasyka, że „Werter wielką postacią był”. A właśnie przez takie myślenie, literatura DZISIAJ jest dla uczniów kompletnie niezrozumiała! Bo nie żyją w epoce romantyzmu tylko we współczesności. I nigdy nie spodoba im się literatura wyłącznie dlatego, że to arcydzieło.
Romeo, jak jesteś sam taki mądry, to sam rusz dupę, załóż kanał i wysławiaj Wertera-marudę. Ludziska, więcej luzu i życzliwości! Paulina robi tu naprawdę kawał dobrej roboty
Mojej polonistce w liceum Werter się nie podobał i twierdziła że za dużo tam marudzenia. Natomiast ja byłam edgy emo dzieckiem i mi się bardzo podobał XD
Chciałbym zauważyć, że autor pisząc powieść odnosił się w niej do wielu wydarzeń z własnego życia i nieprawdą jest, że autor pisał ją po prostu żeby "pasowała do epoki". Książka ta była jednym z dzieł tworzącym duch tej epoki. Powieść sprawiła również, że ludzie, próbując być jak Werter, nieraz sami znajdowali się w stanie psychicznym, który świetnie przedstawiła autorka filmu. W stanie patologicznej wręcz chęci cierpienia, odczuwania Weltschmerzu za wszelką siłę. W książkach piękne jest to, że zabierają nas na pewnego rodzaju podróż, w dalekie miejsca, jako świadków ciekawych historii i wydarzeń. Ocenianie dzieła przede wszystkim po tym, czy wpasowuje się w myśl czasów w których zostało napisane to obdzieranie książki z tego piękna. Drogi Romeo, to tak, jakbyś poszedł do kina na film i zarzucił reżyserowi, że jest zbyt mało podobny do innego filmu, który ci się podobał i krytykował fabułę za to, że jest kreatywna. Paulino, chciałbym ci podziękować za ciekawy i merytoryczny film, może nabyta wiedza przyda mi się na pracy stylistycznej za parę godzin :)
