NAJLEPSZE KSIĄŻKI, czyli podsumowanie pierwszej połowy 2024 roku 📚 WRAP UP 7 KSIĄŻEK 🌞 

"Ja, która nie poznałam mężczyzn" to też jedna z lepszych książek, które w tym roku do tej pory przeczytałam :) W ogóle mam wrażenie, że jeszcze nie zawiodłam się na żadnej pozycji z serii Cymelia

👍

Szanowny Panie Rafale, tlo muzyczne bardzo rozprasza uwage. Lepiej chyba bez niego.... Pozdrawiam z Daleka.

Muszę sie w końcu zabrać za Cymelię 😍 Mnie w pierwszym półroczu najbardziej zachwyciły „Moje głupie pomysły” i „Krótko i szczęśliwie. Historie późnych miłości” ☺ Pozytywnym zaskoczeniem była „Rana” pana Chmielarza, coś nowego dla mnie w kryminale 😄 Ach, i jeszcze „Opowieści niesamowite z Hispanoameryki” z PIW-u, to tam poznałam Silvinę Ocampo, mam w planach „Furię” 😊

Skorzystam, dzięki za polecajki.

W tym półroczu najwyższe noty dostały u mnie: - "Demon Coperhead" Barbara Kingsolver - "Polowanie na małego szczupaka" Juhani Karila - "Noc szpilek" Santiago Roncagliolo - "Dwie i pół duszy. Folk noir" Justyna Hanuks - "Imperiu bólu. Baronowie przemysłu farmaceutycznego" Patrick Radden Keefe Co ciekawe, akurat wszystkie te książki przesłuchałam w audiobookach. Przekonałeś mnie do "Ja, która nie poznała mężczyzn" i już czeka na mnie, również w formie audiobooka :D

Mnie w tym półroczu najbardziej zainteresowały biografie Babla i Pavla autorstwa A. Kaczorowskiego i zabawna "Rodzina Netanjahu".

Pierwsze półrocze 2024 należy do "Kaspara Hausera"

Świetne pozycje! Po Pazińskiego na pewno sięgnę, do reszty się przymierzę😊 Z własnych lektur pierwszego półrocza polecam "Łakome" Lebdy, "Oczy Mony" Schlessera (bo o sztuce), "Ścianę" Haushofer (pasuje do Harpman) i "Skąd" Stanišića.

Tata mówi do mnie jak do dwunastolatka i to mnie potwornie boli. Moi znajomi w liceum mieli normalne życie, robili tatuaże, mieli tatuaże, chodzili na imprezy, rozwijali własne zainteresowania. Ja dopiero w wakacje po powtórzonej drugiej klasie liceum zacząłem wychodzić samodzielnie z domu. Od 13 roku życia marzę o dawaniu korepetycji z Matematyki i Fizyki, chociaż nie umiem tych przedmiotów. Czuję się po prostu jak gówno. Muszę zapłacić za wyróżnienie ogłoszenia. Nie mam pojęcia czy się starannie i sumiennie uczyłem po 11 roku życia, wspomnienia zostały wyparte. Czuję się jak gówno i nie mam nic, to bardzo boli gdy robię matematykę. Marzę o tym by zdać maturę. Jestem zainteresowany pracą przy afiliacji produktu, oglądam filmiki. Bardzo się boję, że mimo wszystko nie zdam tych ośmiu przedmiotów na maturze, że mimo wszystko to się nie uda. Czuję się jak gówno i jestem beznadziejny, pomyśleć, że miałbym normalne życie gdyby nie zaburzenia bo nie interesuje mnie moja niepełnosprawność. Gdybym zdał pierwszą maturę to nie byłbym już u rodziców. Poszukuję pracy w produkcji filmowej, próbuję nie mając żadnego wykształcenia ani doświadczenia. Niestety bez efektów, na razie zostawiam CV w studio produkcyjnym. Ostatnio miałem zobaczyć kręcenie jakiegoś serialu na socialmedia przy rondzie ONZ. Jestem mocno zrezygnowany co do wychodzenia z domu w sobotę bo bardzo boli mnie, że muszę wracać po 21:46 SKM albo taksówką w nocy. Potwornie boli mnie to, że nie mam tyle szczęścia by iść do kogoś na imprezę albo zostać u kogoś na noc, nienawidzę tego domu. Tata traktuje mnie jak dziecko i nigdy nie puka mi do pokoju i wchodzi mi kiedy chcę, a u siebie każe przestrzegać pukania. Tata może nie wymusza, ale ma swój udział w moim nie wychodzeniu w domu w sobotę i bardzo mocno naciska żebym nie wyszedł bo on czwarty dzień obchodzi urodziny i gdzieś mnie zaprasza, nie obchodzi go to czy mam swoje plany czy teoretycznie szedłbym na imprezę do kogoś. Kiedy się stawiam to tata jest w stanie wywołać awanturę. Mam 25 lat, nie mam matury, pracy, prawa jazdy i śpię u rodziców, nigdy nie uprawiałem seksu. Mam teraz więcej siły psychicznej do działania, eksplorowania žycia i doświadczania a mimo wszystko wczoraj spełzo to na półtora zadania z matematyki. Chciałbym mocno ograniczyć cukier, lecz nie umiem. Muszę iść do dermatologa i przejść na dietę, mam masę krost i strupów na całym ciele, muszę powalczyć o długość włosów. Dziś zresygnowałem z wyjścia z domu, paradoksalnie jest mi za ciężko. Boję się bycia odrzucanym na studiach z względu na wiek, jak trzydziestolatkowie przez siedemnastolatków na Openerze, ja jeszcze bardzo chętnie poznawałbym nastolatków i chodził na osiemnastki.

Calvino,czeka w kolejce.Najpierw dwa komiksy pozniej Cichoborek i dopiero Calvino,ale zapewne bedzie to uczta.

panieeeee.... dopiero robiłam zamówienie na kilka książek...