LANDHUIS JAN KOCK
In het begin van de achttiende eeuw werd plantage Jan Kock aangelegd, groot 345 hectaren.
Na 1832 werd begonnen met de winning van zout uit de baai van Sint Marie. In 1910 produceerde Jan Kock 16.000 vaten. Rond 1860 waren er meer dan 100 slaven werkzaam op deze zoutplantage.
Op Jan Kock werd ook akkerbouw en veeteelt beoefend.
Het oorspronkelijke landhuis dateerde uit het begin van de achttiende eeuw.
In 1784 was er door verval en brand weinig meer van over. Alleen het magasina uit de zeventiende eeuw staat er nog; aan de geveltjes van de bijgebouwen van de magasina herkent men het zeventiende eeuws karakter.
Het huidige landhuis dateert uit circa 1840, toen het werd herbouwd door Carel Zacharias de Haseth. Het ligt hoog op een terras met borstwering. Het middengedeelte onder een hoog zadeldak met twee dakkapellen aan iedere zijde,
galerijen aan weerszijden onder de aflegeringen. De gevels zijn strak met puntgevels en een rechte aftopping.
De keuken ligt in de noordwesthoek. Bijgebouwen en magasina’s bevinden zich aan de noord- en westzijde.
Op het terras aan de zuidzijde bevindt zich een slavenbel.
Vanaf deze plek heeft men een schitterend uitzicht over de voormalige zoutpannen van Sint Marie.
Vanaf het terras ziet men in de verte de landhuizen Hermanus, Rif en San Sebastiaan liggen.
In 1961 is het huis gerestaureerd met medewerking van
architect Alexenko. Landhuis Jan Kock bevindt
zich in goed onderhouden staat.
Bron: Landhuizen van Curaçao en Bonaire
4 мар 2022
