Toen dit meisje 11 jaar geleden haar strot open deed bij the Voice Kids wist je al dat ze later grootse dingen zou gaan doen. Dat hoorde je niet alleen, maar zag je ook aan die blik in haar ogen.... We hebben er gelukkig niet heel lang op hoeven wachten. WT* kan dat mens zingen.
Helemaal eens. Ze raakt me diep met alles wat ze doet en wie ze is. Misschien omdat ze pas 26 is en daarmee maar 2 jaar ouder dan ikzelf. Ik wist nooit dat je trots kon zijn op iemand die je helemaal niet persoonlijk kent maar here I am. Kijk ernaar uit haar te mogen volgen in al het moois dat ze nog gaat doen
Ik volg Vajen al sinds ik 10 jaar ben en haar voor het eerst in de Droomvlucht musical zag. Het is zo leuk om te zien hoe ver ze in deze 12 jaar gekomen is!
En nu ben ik opnieuw alleen, Opnieuw alleen, in 't onbekende.. de grijze straat, de grijze stad, waar moet ik heen tot wie mij wenden? de nacht trekt naderbij, ik beeld me in,hij is bij mij.. soms loop ik eenzaam door de nacht als burgers slapen vol vertrouwen, ik denk aan hem, en droom van hem, en laat hem mij gezelschap hou'en in't donker uur na elf, kan ik verzinken, in mezelf.. heel alleen, maar naast me in verbeelding, wandelt hij, tot aan de grijze scheem'ring 'k verbeeld me dan, hij streelt me dan, omarmt me, ik huiver, krijg het koud, m'n ogen dicht, z'n lijf verwarmt me.. Het trottoir lijkt zilver in de regen, De rivier, krijgt lichtjes in de nevel. In 't duister zijn bomen vol met sterren. wij lopen voort, zonder n woord, naar n leven in de verte. en ik weet ik beeld me alles in, 't zijn gesprekken met mezelf, en niet met hem. hij is blind, voor alles, 't heeft geen zin. toch zeg ik, ik zie een weg voor ons. mijn liefste, als bij het ochtendgloren, jij verdwijnt, wordt alles als tevoren. dan kolkt weer die rivier, woest en verlaten. de bomen kaal en allemaal weer vreemden in de straten. mijn liefste, 'k begin het nu te leren, mijn bestaan vul ik met fantaseren. jouw wereld draait door, tzal jou niet deren. dat ik daaraan geen deel meer heb terwijl ik als geen een, je lief heb, je lief heb, je lief heb, al ben ik dan.. alleen..
Vajen kan prachtig zingen. Ik vrees dat het de energie van de huidige tijd is. Ik denk dat het nog mooier kan worden als Vajen het gaat zingen met de rust, de kracht en het tempo als waarmee Vera Man het zong. Deze versie is te gehaast inderdaad...
totaal geen bezieling en inlevingsvermogen. te technisch (goed) gezongen. bij dit nummer moet je de pijn voelen en dat weet ze niet over te brengen in mijn optiek
helemaal niet mee akkoord! vanaf het moment ze op scène komt voel je dat ze iets te vertellen heeft. In de blik in haar ogen op het einde van het nummer zie je de ontroering en de emotie die ze voelt doorheen het nummer. Eponine is een personage die zich sterk houd ondanks haar baggere situatie maar terwijl, wanneer ze alleen op straat wandelt droomt van een mooie toekomst. Vajen weet deze boodschap met volle overtuiging en de juiste emotie over te brengen. Ze is een van de weinige musical actrices die haar persoonlijke draai/ inbreng aan de nummers kan geven. Tegelijk gaat ze zo respectvol, teder en aandachtig om met de originele geschreven partituur (dit idem voor Milan die Valjean speelt en Channah Hewitt die Fantine speelt). Deze cast is buitengewoon getalenteerd en komt voor mij persoonlijk boven de London cast te staan.
Dat is altijd bij haar. Ze zingt goed, maar totaal geen emotie of diepgang bij haar. Dat is ook niet gek, want ze heeft nog nooit diepe dalen gehad in haar eigen leven en alles is perfect op orde. Dusja.
