Lipizzan Atları - Beyaz Aygırlar
www.surmeli.net/lipizzan-atlari/
Lipizzanlar artık dünya mirasının asil üyeleri
Beyaz renkleri ve atletik yetenekleri ile tanınan Lipizzan cinsi atlar, doğdukları andan itibaren zarafet ve asalet sergileyen bir at ırkı olarak biliniyor. Geç olgunlaşan ancak ortalama 35 yıl yaşayabilen Lipizzanlar’ın yaklaşık 450 yıldır Viyana’daki ünlü İspanyol Binicilik Okulu’nda bakımları yapılıyor. Ünlü atlar artık Dünya Mirası Listesi’ne dahil edildi.
TÜRÜN TARİHÇESİ : Lipizzan atları 400 yıldan uzun süredir uygulanan seçici bir yetiştirme programını yansıtır. Dünyanın dört bir yanından seçilen iyi kalite atlardan oluşmuştur. Güzellik ve zarafetin yanısıra cesaret, kuvvet, yetenek, iyi mizaç ve aklın nadir bulunan bir kompozisyonunu sergilemektedir. Lipizzanlar ilk olarak 1580 yılında Arşidük II.Charles’ın Lipizza’da bir hara kurarak İspanyol, Andalusian, Barb ve Berber cinsi atları ithal etmesiyle yetiştirilmeye başlanmıştır. Bu atlar yerel Karst atlarına çekilmiştir. Yerel Karst atları beyaz, küçük , yavaş ve sert atlardır. 1700’lerin sonunda Napolyon Savaşları sırasında atlar üç kere yer değiştirdiler. Bir süre atların mülkiyeti Napolyon’a geçti. Napolyon Arap aygırı Vesir’i Lipizzanlara çekti. 1807-1856 yılları arasında 7 Arap aygırı türün gelişimi için kullanıldı: Siglavy,Tadmor, Gazlan, Saydan, Samson, Hadudi ve Ben Azet. 1792-1815 yılları arasında iki Lipizzan kolu olan Maestosa ve Favory, Kladruby atları ile çiftleştirildiler. 1880 yılında Lipizza Harası’nda 341 adet Lipizzan atı bulunmaktaydı. 18. ve 19. yy.da kullanılan tüm Lipizzan damızlıklarından sadece 6 tanesi orijinal aygır kolu olmuştur: 1.Dünya Savaşı sırasında yetiştirme merkezi Viyana yakınlarındaki Laxenburg’a yerleşti. Taylar ise diğer kraliyet harası Kladrub’a yerleştirildi. 1. Dünya Savaşı sonrasında Orta Avrupa yeniden organize edilirken Avusturya- Macaristan İmparatorluğu iki yeni cumhuriyete bölündü ve her devlet bir önceki monarşinin sahip olduklarının mülkiyetini aldı. Lipizza Kraliyet Harası(1580-1916) yetiştirme programı 3 farklı ülkeye bölünmüş oldu.
Bu yıllarda sadece 208 Lipizzan’ın kaldığı bilinmekte olup büyük kısmı (109 at) Lipizza kentine sahip olan İtalya’da kalmıştır. 1913-1915 tayları ise Çekoslavakya’nın sahip olduğu Kladrub’da kaldı. Kalan atlara ve İspanyol Binicilik Okulu aygırlarına 1919’da Avusturya sahip oldu. 1. Dünya Savaşı’nı takiben İtalya, Çekoslavakya ve Avusturya’nın yanı sıra Macaristan, Romanya ve Yugoslavya’da Lipizzan atı yetiştirmeye devam ettiler. 1943’de Lipizzan cinsi soyunun tükenmesi tehdidiyle karşılaştı. Avusturya, İtalya ve Yugoslavya’daki kısrak ve taylar Çekoslavakya’daki Hostau bölgesine Alman komutası altında transfer edildi. Dönemin İspanyol Binicilik Okulu müdürünün çabaları neticesinde okul kurtarıldı fakat; 1955’e kadar damızlık aygırlar okula geri verilmedi. Dünyada 3000’den az saf kan Lipizzan’ın bulunduğu göz önüne alındığında türün seyrek olduğu söylenebilir. Her geçen yıl doğan tay sayısı da azalmaktadır. Lipizzan atlarının safkanlığının korunması için büyük çaba gösterilmektedir. At sahipleri ve yetiştiriciler türün az olması, kültürel önemi, romantik tarihi, güzelliği, uyumu, atletik yürüyüşleri nedeniyle bu atlara ayrı bir değer vermektedir.
Güncellemelerden anında haberdar olmak için bizi takip edin:
- Resmi web sayfamız www.surmeli.net
- Abone ol güncel videolardan haberdar ol goo.gl/X2qr2N
Destek olmak için kanalımızı "beğen" ve motive edici bir "yorum bırak" duyarlılığını gösterdiğin için teşekkür ederim.
Akvaryum Blue diğer sosyal medya ağlarımız:
- Güncel takip etmek için "abone olun" / akvaryumblue
- "Twitter sayfası" / akvaryumblue
- “instagram sayfası” / akvaryumblue
23 апр 2016
