W tym sensie wychodzi kolejna mądrość McDowella który jako jedyna mechanikę społeczna mówi "jeśli nastawienie npc jest niepewne, rzuć na willpower (czyli charyzmę) żeby uniknąć negatywnej reakcji". Głębsze to w sumie może być niż myślałem bo to trochę jakbyś robił spozycjonowany rzut na charyzmę żeby zrobić generalne dobre wrażenie po prostu
Słuszne myśli. Czasem w fikcji może być przestrzeń, żeby rozmawiać z danym enpecem dłużej i tu zdarza się, że po x czasu takiej gadki (jeśli brzmi przekonujące) proszę o rzut na jakąś umiejętność społeczną. Jeśli się uda, to znaczy, że BG spełni swój zamiar, ale poświęci na to zdecydowanie więcej czasu niż te parę minut live / Ribald
Ta mechanika nie jest pomyślana jako sposób na odegranie dowolnej interakcji spolecznej, wiekszość interakcji bedzie sie opierała na pojedyńczym rzucie. W takim pojedynczym rzucie charyzma bohatera moze się przecież objawiać na różne sposoby, choćby jako próba zdominowania rozmówcy albo przeciwnie zdobycia jego sympatii. W rozbudowanej wersji może być zastosowana do rozgrywania np. narad albo rozpraw sądowych. Może nie emuluje rzeczywistej dyskusji ze względu na tą szermierkę różnych podejść ale znowu postać nie bedzie we wszystkich najlepsza, więc gracz raczej będzie wybirał te 1-3 w których jego postać jest dobra. Z mojego doświadczenia mechanika posłuchań to najciekawszy element JP, wszystkie konflikty chcieliśmy tak rozgrywać ;)
Albo się nie zgadzam albo niezupełnie rozumiem twój wywód. Myślę, że jak najbardziej można sobie wyobrazić sytuacje w której przekonanie następuje w obrębie jednej sceny: targowanie się na targowisku, przekonanie kogoś że nie warto z nami zadzierać i żeby poszedł swoją drogą, przemowa przed bitwą, żeby podnieść morale etc. Wszystkie zmieszczą się w jednej scenie i będą miały jak najbardziej realne skutki. Z kolei jeśli chodzi o The One Ringa, to prowadziłem go dawno i pierwszą edycję, ale testy społeczne miały przeważnie zastosowanie przy dłuższych interakcjach dla których domyślnym wzorem była narada u Elronda i składały się jednak z serii testów rozciągniętych na ileś etapów takich jak zrobienie wrażenia (więc to przyciągnięcie uwagi o którym mówisz) i następnie kolejne rundy przekonywania.
Realistycznie masz rację - ale z drugiej strony fikcje którymi się karmimy często to upraszczają, właśnie do kluczowych szybkich scen. Natomiast co do zastraszania - to mam wrażenie, że angielskie Intimidate, jednak bardziej odnosi się do tego jak groźni się wydajemy, a nie do puli naszych haków. Tamto to byłby już po prostu blackmail czyli szantaż i tym podobne. Więc myślę, że w konwencji awanturniczej to ma sens, to jak dwa samce zwierza dzikiego co prężą muskuły, itd - tylko oczywiście człowiek ma nieco więcej opcji i w teorii a przynajmniej w pewnych konwencjach ktoś niezbyt napakowany też może wzbudzać uczucie grozy (czyli znowu wariant skilla do robienia Pierwszego Wrażenia - ale jednak nie redukujący się do czystej charyzmy).
Dokładnie, tak samo jak uprzejmość, podstęp, etykieta, humor też niekoniecznie trzeba redukować do ogólnej charyzmy. Interakacje międzyludzkie zasługują na więcej niż jeden stat moim zdaniem.
Nie zgadzam się ze stwierdzeniem, że system The Broken Empires (którego kampania Kickstarerowa ciągle trwa) można nazwać Heartbreakerem - jest to przemyślany system nie tylko pod względem mechanicznym (autor od 40 lat siedzi w RPGach, w swoim systemie starał się zawrzeć swoje ulubione mechanizmy). Śledzę kanał Me, Myself & Die od samego początku jego istnienia, podczas czterech sezonów oraz z wielu materiałów na jego temat widać, że jest to przemyślany świat, w którym autor dokładnie wie co chce osiągnąć. Jeśli chodzi o procedury złożonych testów socjalnych w TBE jak i w JP to zupełnie nie zgadzam się z Twoim podejściem do tego, że w pierwszym kontakcie liczy się ogólna charyzma a szczegółowy podział potrzebuje czasu aby można było z niego skorzystać. Wg. mnie ogólna charyzma to bardzo duże uproszczenie, którego w normalnym życiu raczej nie uświadczymy, a w przypadku TBE mamy do czynienia z systemem symulującym prawidła rzeczywistego świata. Można być świetnym mówcą i beznadziejnym dyplomatą, mieć dobre maniery i nie umieć podburzyć tłumów, świetnie zastraszać a przy tym nie potrafić kłamać. Przykład z zastraszaniem jest bardzo nietrafiony, wcale nie trzeba zbierać haków aby ofiara zrobiła co się od niej wymaga, haki mogą zapewnić pewne ułatwienie w samym teście, ale nie są wymagane aby taki test przeprowadzić. Prosty dres z dzielni użyje prostych środków do osiągnięcia celu, lepszy orator użyje ukrytej groźby w zwykłej rozmowie, a mistrz manipulacji wystraszy ofiarę bez kierowania gróźb - ta nawet będzie mu wdzięczna za ostrzeżenie. W Jedynym Pierścieniu mechanika posłuchań to moja ulubiona część tego systemu, nie stosuje się jej do trywialnych testów a do wyjątkowych scen w których stawki są wysokie. W TBE prawdopodobnie będzie podobnie (ciężko ocenić system, który jeszcze nie wyszedł), przy mało istotnych rozmowach zapewne będzie jeden przeciwstawny test. Podoba mi się również, że po odegraniu przez gracza tego co przekazuje jego postać to MG ocenia jaka umiejętność jest w użyciu - zmusza to graczy do rozważnego dobierania słów (tu nie chodzi o zdolności aktorskie gracza, a taktycznie podejście do samej rozmowy).
Postaram się odnieść szerzej do meritum ale na szybko - nie miałem niczego pejoratywnego na myśli mówiąc o heartbreakerze. Źródła powstania tego systemu i jego rola predystynują go do tej nazwy - po prostu jest to udany i przemyślany heartbreaker z dużym potencjałem na sukces :)
Jeśli potraktować te umiejki downtimeowo, to trudno też mówić, o ograniczeniu się zawsze do jednej umiejętności. Jeżeli uwodzimy, to często jednocześnie także kłamiemy, przekonujemy, bratamy się, itp.
Zew Cthulhu ma chyba ze 3 czy 4 umiejętności i prawie zawsze można się kłócić która akurat teraz pasuje (podpowiedź: pasuje ta, którą masz najwyższą). To już też wolę mieć jedną umiejętność za to o wiele bardziej zwracać uwagę na okoliczności i realne możliwości wpływu. I właśnie zwracać uwagę na prep postaci.
Czyli jeśli moja postać powie w trakcie posłuchania w Jedynym Pierścieniu "Spocznij, szlachetny starcze i racz wysłuchać moich racji, rad byłbym skorzystać z Twojego znanego w świecie doświadczenia. Jak inaczej mamy postąpić, niż na siłe odpowiedzieć siłą i przepędzić te paskudne Wargi z okolicy?", podsówając jednocze snie krzesło i podając kielich wina, to pozwoliłbyś mi użyć zastraszania zamiast np. uprzejmości ? A jeśli bym się o to wykłócał, to czy nadal chciałbyś ze mną grać?
