Si Lucio San Pedro pala ang gumawa nito, ang sarap talaga pakinggan sa tenga ung mga ganitong uri ng musika, nagigising ang aking damdamin sa tuwing nakakarinig ako ng mga kundiman, sana maging sikat ang mga ganitong uri ng musika, napakagrasya.
The main reason ba't ako nandito kasi bigla kong naalala yung kanta tas nagandahan kaya pinapakinggan ko kasi yung melody na lullaby is captured sa rhythm and tone ng kanta which is soothing. Luv it❤
Beautifully performed and written by Maestro San Pedro and Levi Celerio, but does anyone else notice an accent from the singer in pronouncing some words? Or maybe it's just because of how I'm used to hearing those words but here I'll give examples: 0:15 2:16 - "Sana'y 'di nag(uh)-maliw" it's sort of subtle but you can hear an "uh" after she pronounces "nag", could it possibly be an opera/singing thing or just the singer's accent? I'm sorry if I may sound rude but I mean no offense, it's just an observation and it doesn't reduce the quality of the performance in any way, personally I don't think a singer's accent matters that much in performing and Fiona de Vos delivered an excellent performance here 0:25 - "Nang munti pang bata(y)" there's a soft "ee" or "y" sound in between "bata" and "sa"; there are also other similar instances throughout the audio where you can hear a soft "ee" after a word that ends with "a" 0:42 - "Awit ng(uy/ee) pag-ibig" after the syllable "ng" you can hear an "ee" sound right as she connects to the next syllable "pag" 1:57 - "Langit ang(uy) buhay" after "ang" there's a an "uy" or "uh" sound that connects to "buhay", and it almost sounds like there's a sixteenth note in between the "ang" and "bu-" notes I would like to emphasize that I really enjoy this beautiful rendition by the singer and pianist, it's a mesmerizing performance and I love listening to this version along with other renditions and they help me fall asleep too. These are just my observations that I thought of sharing because maybe someone else noticed as well. Much respect to the singer and pianist for giving justice to this masterpiece of Lucio San Pedro and Levi Celerio!
SA UGOY NG DUYAN / LYRICS (l. San pedro/l. Celerio) Sana'y di nagmaliw ang dati kong araw Nang munti pang bata sa piling ni nanay Nais kong maulit ang awit ni inang mahal Awit ng pag-ibig habang ako'y nasa duyan Sana'y di nagmaliw ang dati kong araw Nang munti pang bata sa piling ni nanay Nais kong maulit ang awit ni inang mahal Awit ng pag-ibig habang ako'y nasa duyan Refrain: Sa aking pagtulog na labis ang himbing Ang bantay ko'y tala, ang tanod ko'y bituin Sa piling ni nanay, langit ay buhay Puso kong may dusa sabik sa ugoy ng duyan Sana'y di nagmaliw ang dati kong araw Nang munti pang bata sa piling ni nanay Nais kong maulit ang awit ni inang mahal Awit ng pag-ibig habang ako'y nasa duyan Sa aking pagtulog na labis ang himbing Ang bantay ko'y tala, ang tanod ko'y bituin Sa piling ni nanay, langit ay buhay Puso kong may dusa sabik sa ugoy ng duyan Nais kong matulog sa dating duyan ko, inay Oh! Inay Sa tuwing naririnig ko ang kantang ito, muling bumabalik sa aking isipan ang aking pagkabata, ang musmos kong isipan na pilit lumalaban sa hamon ng kapalaran. Dalawampu’t dalawang taon na ang nakakalipas, nang una kong nakita ang pagsikat ng araw, nadama ang ihip ng hangin na dumampi sa aking banayad na balat, narinig ang bawat tunog sa aking kapaligiran…dalawang dekada na ang nakalilipas. Di ko maiwasang hindi matuwa sa mga masasayang araw sa piling ng aking ina. Bagaman hindi ko ito lubos na kinilala bilang isang patunay ng walang hanggang sakripisyo, isinasaalang-alang ko ang bawat pawis at pagod na kanyang ginawa para maitaguyod lamang ako. Ang bawat gabi na hindi siya makatulog upang aliwin ako sa aking nudlot na panaginip habang ang kanyang kamay ay nakabalot sa aking katawan. Ang bawat paggising niya sa gabi para lamang ipagtimpla ako ng gatas at ang bawat lambing na kanyang ibinigay sa akin ay isang pagpapatunay ng kaniyang walang haggang pagmamahal. Sa bawat araw na dumadaan, taglay ko ang kanyang patnubay. Ang kanyang malambing na boses na nagbibigay ng paalala sa bawat bagay na kailngan kong gawin ay parang musika sa aking pandinig. Ang kanyang ngiti…kay tamis at kaaya-aya. Sa pagdaan ng panahon, malamang malilimutan natin ang sarap na dulot ng pagmamahal ng isang ina, ang kanyang busilak na kalooban-ang walang hanggang pagmamahal. Ngunit naitanong na ba natin sa ating sarili kung kailan tayo taus-pusong nagpasalamat sa ating butihing ina? Nabatid ba natin kahit sa katiting na paraan ang kanyang paghihirap? Dito sa ating mundo, ang makabagong henerasyon ay kabaligtaran ng mga pangyayari nung kapanahunan ng ating mga magulang. Maraming bagay na ang nauuso. Mga high-tech na gadgets at higit sa lahat, unti-unti nang nawawala ang paggalang at pagrespeto natin sa ating kapwa, lalo na sa ating ina. Noong una madalas nating siyang sinasabihan ng “mahal kita inay.” Isang patunay na walang hanggang pagmamahal na nagmula sa kaibuturan ng ating mga puso noong tayo ay bata pa. Ngayon? Naririnig pa ba natin ang mga katagang ito? Tatlong salita lamang…anin na pantig na magbibigay sa kanya ng walang hanggang kaligayahan. Isa lamang naman ang nais ng ating ina para sa atin, ang lumaki tayo at maglakad sa tamang landas. Dahil sa kanilang walang sawang gabay at patnubay di malalaon mararating din natin ang ating mga layunin. Ang ating buhay ay maiksi lamang,darating tayo sa pagkakataong kailangan nating lumisan. Bago dumating ang ating oras, malamang ay hindi pa rin natin nauunawaan at nababatid kung gaanong karaming oras at pagkakataon ang ating sinayang. Ang ating ina, kailan natin siya pasasalamatan? Kailan natin matatanto ang kanyang kabutihan? Kailan natin susuklian ang lahat ng ginawa niya sa atin? Maiksi lamang ang buhay ng tao samakatuwid, ilaan nating ang ating panahon upang ipadama sa ating ina kung gaano sila kaswerte na tayo ang kaniyang anak. Ipagsigawan natin sa mundo ang sakripisyo at pagmamahal na ibinigay niya sa atin. Walang tao dito sa mundo ang maaring pumalit sa ating ina. Nagiisa lamang at bukod-tanging siya lamang ang makakaramdam ng ating mga nararamdaman. Iparamdam natin kung paano magmahal ang isang anak. Pagmamahal n walang kawari. Sa bawat oras na lumilipas, sa bawat araw na dumadaan, naway magbuklod ang ating puso’t isapan upang lubos nating maunawaan na napakasuwerte natin dahil mayroon tayong ina na handang ibigay ang lahat para sa ikabubuti ng anak. Para sayo aking ina..isang taos-pusong pasasalamat para sa lahat ng bagay na ibinigay mo sa akin.
Sana'why di nagmaliw ang dati kong araw Nang munti pang bata sa piling ni nanay Nais kong maulit ang awit ni inang mahal Awit ng pag-ibig habang ako'why nasa duyan
nakakatulog ako pagkinakantahan ako ng nanay ko nito pero ngayon sa anak ko meow meow moew sad cat song by billie ellish na pinaparequest ng anak ko pag gusto na nya matulog
