Maha Sathipattana Suttraya - Maha Sathipattana Suthraya - මහා සතිපට්ඨාන සුත්‍රය - 2 Hours 45 min 

මහා සතිපට්ඨාන සූත්‍රය ඉධ භික්ඛවේ භික්ඛු: ජීවිත සහ සංසාරික භය දුරු කර ගැනීමට වීය්‍යී කරන භික්‍ෂුවනි (භික්ඛු), එම (ඉධ) සතර ආකාරය මෙසේය: “කායේ කායානු පස්සී විහරති - ආතාපි සම්පජානෝ සතිමා, විනෙය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣා දෝමනස්සං” මෙම ජීවිතය නොනවත්වා ගමන් කරන්නේ, කිසියම් නිමිත්තක් සමග ක්‍රියාවක් කිරීමෙන් (කායේ) පසු එම නිමිත්තම සමග හෝ වෙනත් නිමිත්තක් සමග ස්පර්ශවී ප්‍රතික්‍රියා (පස්සී ) කරමින් හෙවත් ක්‍රියාවෙන් ක්‍රියාවට (කායානු) බව දැන වාසය (විහරති) කරන්න. මෙම නොයෙකුත් ක්‍රියාවල බලපෑම් නිසා, අප අභ්‍යන්තරය (ලෝකේ) හැසිරෙන්නේ (විනෙය්‍ය), සෝකය සහ දුක (අභිජ්ඣා) මගින් දොම්නස (දෝමනස්සානං) ජීවිත පද්ධතිය පුරාම පතුරුවමින් සහ එය පීඩාවට පත්කරමින්ය. මෙම පීඩා හෙවත් අභ්‍යන්තර රත්වීම් හෙවත් වේදනා සංසිඳුවා (ආතාපි) ගැනීම සඳහා අඛණ්ඩව ඥාණය උපයෝගී කරගෙන, බුද්ධිය උදාකර (සතිමා) ඊට හේතුවන කරුණු ප්‍රායෝගිකව දැන ගන්න (සම්පජානෝ). “වේදනාසු වේදනානු පස්සී විහරති - ආතාපි සම්පජානෝ සතිමා, විනෙය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣා දෝමනස්සං” ඉහත සඳහන් කළ පළමු ක්‍රියාවෙන් ඇතිවූ වේදනාව සමනය වීම හෙවත් සුව වීම (වේදනාසු) සමග ඊළඟ ක්‍රියාව නිසා වෙනත් වේදනාවක් (වේදනානු) ස්පර්ශ වීමට (පස්සී ) සුදානම් වෙමින් සිටින බව දැන වාසය (විහරති) කරන්න. මෙම වේදනාවල බලපෑම් නිසා, අප අභ්‍යන්තරය (ලෝකේ) හැසිරෙන්නේ (විනෙය්‍ය), සෝකය සහ දුක (අභිජ්ඣා) මගින් දොම්නස (දෝමනස්සානං) ජීවිත පද්ධතිය පුරාම පතුරුවමින් සහ එය පීඩාවට පත්කරමින්ය. මෙම පීඩා හෙවත් අභ්‍යන්තර රත්වීම් සංසිඳුවා (ආතාපි) ගැනීම සඳහා අඛණ්ඩව ඥාණය උපයෝගී කරගෙන, බුද්ධිය උදාකර (සතිමා) ඊට හේතුවන කරුණු ප්‍රායෝගිකව දැන ගන්න (සම්පජානෝ). “චිත්තේ චිත්තානු පස්සී විහරති - ආතාපි සම්පජානෝ සතිමා, විනෙය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣා දෝමනස්සං” ඉහත සඳහන් කළ පළමු ක්‍රියාවෙන් ඇතිවූ වේදනාව නිසා ඇතිවෙන සිතුවිල්ලෙන් (චිත්තේ) පසු ඊළඟ වේදනාව නිසා ඇතිවෙන සිතුවිල්ල (චිත්තානු) ස්පර්ශ වීමට (පස්සී ) සුදානම් වෙමින් සිටින බව දැන වාසය (විහරති) කරන්න. මෙම සිතුවිලි හෙවත් අදහස් වල බලපෑම් නිසා, අප අභ්‍යන්තරය (ලෝකේ) හැසිරෙන්නේ (විනෙය්‍ය), සෝකය සහ දුක (අභිජ්ඣා) මගින් දොම්නස (දෝමනස්සානං) ජීවිත පද්ධතිය පුරාම පතුරුවමින් සහ එය පීඩාවට පත්කරමින්ය. මෙම පීඩා හෙවත් අභ්‍යන්තර රත්වීම් සංසිඳුවා (ආතාපි) ගැනීමට අඛණ්ඩව ඥාණය උපයෝගී කරගෙන, බුද්ධිය උදාකර (සතිමා) ඊට හේතුවන කරුණු ප්‍රායෝගිකව දැන ගන්න (සම්පජානෝ). “ධම්මේසු ධම්මානු පස්සී විහරති - ආතාපි සම්පජානෝ සතිමා, විනෙය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣා දෝමනස්සං” ඉහත සඳහන් කළ පළමු ක්‍රියාවෙන් ඇතිවූ වේදනාව නිසා ඇතිවෙන සිතුවිල්ල දරාගැනීමෙන් (ධම්මේසු) පසු ඊළඟ වේදනාව නිසා ඇතිවෙන සිතුවිල්ල දරාගැනීම (ධම්මානු) ස්පර්ශ වීමට (පස්සී ) සුදානම් වෙමින් සිටින බව දැන වාසය (විහරති) කරන්න. මෙම දරාගැනීම් වල බලපෑම් නිසා, අප අභ්‍යන්තරය (ලෝකේ) හැසිරෙන්නේ (විනෙය්‍ය), සෝකය සහ දුක (අභිජ්ඣා) මගින් දොම්නස (දෝමනස්සානං) ජීවිත පද්ධතිය පුරාම පතුරුවමින් සහ එය පීඩාවට පත්කරමින්ය. මෙම පීඩා හෙවත් අභ්‍යන්තර රත්වීම් සංසිඳුවා (ආතාපි) ගැනීමට අඛණ්ඩව ඥාණය උපයෝගී කරගෙන, බුද්ධිය උදාකර (සතිමා) ඊට හේතුවන කරුණු ප්‍රායෝගිකව දැන ගන්න (සම්පජානෝ).

@@weslymahanama6403 තෙරුවන් සරණයි oba thuma sathi pattanayehi yedenavada ?

7

Theruwan Saranai...!

මහා සතිපට්ඨාන සූත්‍රය ඉධ භික්ඛවේ භික්ඛු: ජීවිත සහ සංසාරික භය දුරු කර ගැනීමට වීය්‍යී කරන භික්‍ෂුවනි (භික්ඛු), එම (ඉධ) සතර ආකාරය මෙසේය: “කායේ කායානු පස්සී විහරති - ආතාපි සම්පජානෝ සතිමා, විනෙය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣා දෝමනස්සං” මෙම ජීවිතය නොනවත්වා ගමන් කරන්නේ, කිසියම් නිමිත්තක් සමග ක්‍රියාවක් කිරීමෙන් (කායේ) පසු එම නිමිත්තම සමග හෝ වෙනත් නිමිත්තක් සමග ස්පර්ශවී ප්‍රතික්‍රියා (පස්සී ) කරමින් හෙවත් ක්‍රියාවෙන් ක්‍රියාවට (කායානු) බව දැන වාසය (විහරති) කරන්න. මෙම නොයෙකුත් ක්‍රියාවල බලපෑම් නිසා, අප අභ්‍යන්තරය (ලෝකේ) හැසිරෙන්නේ (විනෙය්‍ය), සෝකය සහ දුක (අභිජ්ඣා) මගින් දොම්නස (දෝමනස්සානං) ජීවිත පද්ධතිය පුරාම පතුරුවමින් සහ එය පීඩාවට පත්කරමින්ය. මෙම පීඩා හෙවත් අභ්‍යන්තර රත්වීම් හෙවත් වේදනා සංසිඳුවා (ආතාපි) ගැනීම සඳහා අඛණ්ඩව ඥාණය උපයෝගී කරගෙන, බුද්ධිය උදාකර (සතිමා) ඊට හේතුවන කරුණු ප්‍රායෝගිකව දැන ගන්න (සම්පජානෝ). “වේදනාසු වේදනානු පස්සී විහරති - ආතාපි සම්පජානෝ සතිමා, විනෙය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣා දෝමනස්සං” ඉහත සඳහන් කළ පළමු ක්‍රියාවෙන් ඇතිවූ වේදනාව සමනය වීම හෙවත් සුව වීම (වේදනාසු) සමග ඊළඟ ක්‍රියාව නිසා වෙනත් වේදනාවක් (වේදනානු) ස්පර්ශ වීමට (පස්සී ) සුදානම් වෙමින් සිටින බව දැන වාසය (විහරති) කරන්න. මෙම වේදනාවල බලපෑම් නිසා, අප අභ්‍යන්තරය (ලෝකේ) හැසිරෙන්නේ (විනෙය්‍ය), සෝකය සහ දුක (අභිජ්ඣා) මගින් දොම්නස (දෝමනස්සානං) ජීවිත පද්ධතිය පුරාම පතුරුවමින් සහ එය පීඩාවට පත්කරමින්ය. මෙම පීඩා හෙවත් අභ්‍යන්තර රත්වීම් සංසිඳුවා (ආතාපි) ගැනීම සඳහා අඛණ්ඩව ඥාණය උපයෝගී කරගෙන, බුද්ධිය උදාකර (සතිමා) ඊට හේතුවන කරුණු ප්‍රායෝගිකව දැන ගන්න (සම්පජානෝ). “චිත්තේ චිත්තානු පස්සී විහරති - ආතාපි සම්පජානෝ සතිමා, විනෙය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣා දෝමනස්සං” ඉහත සඳහන් කළ පළමු ක්‍රියාවෙන් ඇතිවූ වේදනාව නිසා ඇතිවෙන සිතුවිල්ලෙන් (චිත්තේ) පසු ඊළඟ වේදනාව නිසා ඇතිවෙන සිතුවිල්ල (චිත්තානු) ස්පර්ශ වීමට (පස්සී ) සුදානම් වෙමින් සිටින බව දැන වාසය (විහරති) කරන්න. මෙම සිතුවිලි හෙවත් අදහස් වල බලපෑම් නිසා, අප අභ්‍යන්තරය (ලෝකේ) හැසිරෙන්නේ (විනෙය්‍ය), සෝකය සහ දුක (අභිජ්ඣා) මගින් දොම්නස (දෝමනස්සානං) ජීවිත පද්ධතිය පුරාම පතුරුවමින් සහ එය පීඩාවට පත්කරමින්ය. මෙම පීඩා හෙවත් අභ්‍යන්තර රත්වීම් සංසිඳුවා (ආතාපි) ගැනීමට අඛණ්ඩව ඥාණය උපයෝගී කරගෙන, බුද්ධිය උදාකර (සතිමා) ඊට හේතුවන කරුණු ප්‍රායෝගිකව දැන ගන්න (සම්පජානෝ). “ධම්මේසු ධම්මානු පස්සී විහරති - ආතාපි සම්පජානෝ සතිමා, විනෙය්‍ය ලෝකේ අභිජ්ඣා දෝමනස්සං” ඉහත සඳහන් කළ පළමු ක්‍රියාවෙන් ඇතිවූ වේදනාව නිසා ඇතිවෙන සිතුවිල්ල දරාගැනීමෙන් (ධම්මේසු) පසු ඊළඟ වේදනාව නිසා ඇතිවෙන සිතුවිල්ල දරාගැනීම (ධම්මානු) ස්පර්ශ වීමට (පස්සී ) සුදානම් වෙමින් සිටින බව දැන වාසය (විහරති) කරන්න. මෙම දරාගැනීම් වල බලපෑම් නිසා, අප අභ්‍යන්තරය (ලෝකේ) හැසිරෙන්නේ (විනෙය්‍ය), සෝකය සහ දුක (අභිජ්ඣා) මගින් දොම්නස (දෝමනස්සානං) ජීවිත පද්ධතිය පුරාම පතුරුවමින් සහ එය පීඩාවට පත්කරමින්ය. මෙම පීඩා හෙවත් අභ්‍යන්තර රත්වීම් සංසිඳුවා (ආතාපි) ගැනීමට අඛණ්ඩව ඥාණය උපයෝගී කරගෙන, බුද්ධිය උදාකර (සතිමා) ඊට හේතුවන කරුණු ප්‍රායෝගිකව දැන ගන්න (සම්පජානෝ).