Manastir Rakovica Beograd 

Manastir Rakovica je manastir Srpske pravoslavne crkve, u okviru Beogradsko-karlovačke arhiepiskopije, smešten u beogradskom naselju Rakovica, na kružnom putu koji uz Rakovički potok skreće prema Avali. Smešten je između dva brda, Straževice i Pruževice. Posvećen je arhanđelima Mihajlu i Gavrilu.
Iako se nastanak manastira, po narodnom predanju, veže za vrijeme vladavine srpskih kraljeva Dragutina i Milutina, savremeni dokumenti to dovode u pitanje. Spominje se u putopisu Feliksa Petančića iz 1502. godine, pod naslovom „Ranauicence monasterium“ a docnije se spominje i u turskim izvorima, u popisu iz 1560. godine, među ostalim crkvama i manastirima u okolini Beograda.
Tokom 16. veka manastir je premješten na svoje sadašnje mesto, sa lokacije iz okoline sela Rakovica, gde su pronađeni ostaci stare zgrade (tragovi zidova, stub časne trpeze...)
U manastiru je sahranjen sin Miloša Obrenovića Todor, a kasnije i njegov sin, Mihailo Obrenović. Jedan od delova manastira se zove po Miloševoj supruzi Ljubici, „Ljubičin konak“. Osim još nekih članova porodice Obrenović, u manastiru je sahranjen i Vasa Čarapić, jedan od vođa Prvog srpskog ustanka, bivši srpski patrijarh Dimitrije i bivši srpski patrijarh Pavle.