Postavka klasične romantičarske tragedije Fridriha Šilera „Marija Stjuart“ na scenu Ateljea 212, 13.novembra 1994. godine izazvala je lavinu komentara tadašnje pozorišne javnosti. Ti komentari su bili od potpunog negiranja i sumnje u novu repertoarsku politiku pozorišta Atelje 212 koja se do tada bazirala na svemu drugom a ne na tumačenju klasičnih tekstova, pa do prihvatanja takve koncepcije repertoara i pružanje podrške Ljubomiru Muciju Draškiću i kao upravniku i kao reditelju ove predstave.
Šilerov tekst obiluje mnoštvom tematskih linija - od sukoba katoličke i protestantske ideje do ličnih sudbina dve kraljice . Draškićeva režija je bila stilizovana u koncepciji prostora igre, baroknija u koncepciji kostima i bazirana pre svega na igri i dominaciji dve glumice - Svetlane Bojković u ulozi Elizabete od Engleske i Dare Džokić u ulozi Marije Stjuart.
Obe glumice, svaka na svoj način i svaka koristeći tazličita glumačka sredstva dominirale su ovom predstavom koja je, bez obzira na pojedine uzdržane kritike, obeležila devedesete godine XX veka pozorišta Atelje 212.
Predstava je snimljena za televiziju 1996.godine.
Label and copyright: Radio-televizija Srbije
Zabranjeno svako kopiranje video i/ili audio snimaka i postavljanje na druge kanale!
24 авг 2024
