Mariusz Szczygieł - Czuję przesyt literaturą wypoczynkową  

Piękne jest to w Panu Mariuszu że ma ten młodzieńczy zachwyt i skromnosc

ale numer - "nie ma" to zupełnie jak to japońskie "ma" czyli "negative space", brak obecności, czyli to wszytko czego nie ma, a jednak jest tak ważne, jak np. interwał w muzyce.

Ja ciągle słucham. Nie jestem reporterem. Słucham a nie mówię, oceniam . Wręcz przepuszczam przez uszy bo tego ludzie potrzebują.

Prawda opowiedziana od niechcenia, w radosnym bełkocie.. Jestem na tak :)

Czytałem fascynuje się losem niesamowitej Wilii w Prafze i ich właścicieli.

38:42 Midas miał OŚLE uszy!! O tym, że zamieniał wszystko czego dotknął w złoto to inny mit...

Taka nieoczekiwaną książka.

Nie wiem, czemu Pan Mariusz się dziwi, że kobiety chętnie opowiadają mu o swoich prawdach życiowych. Tak miłemu, kulturalnemu i elokwentnemu człowiekowi również nie potrafiłabym odmówić (rozmowy :-))

To nie jest ślad węglowy ;) to głównie woda, potem dopiero dwutlenek węgla, NOx, CO i inne :D przepraszam, ja wiem, ze to nie jest najważniejsze tutaj, ale zawsze warto wiedzieć ;)

Prowadzący ma wyjątkowo irytującą skłonność do częstego kończenia wypowiedzi za gościa. Do tego robi to "głosem eksperckim". To niegrzeczne i warsztatowo niedopuszczalne (przynajmniej w takim natężeniu i takim tonem). Wychodzi z tego, że pytający lepiej wie od pytanego, co ten chce powiedzieć. A wszystko jakby po to, by pokazać, że pytający naprawdę czytał jego książkę i jest samym środku tematu. Podziwiam Pana Mariusza, że nie okazał irytacji, którą bez wątpienia musiało to wzbudzać

Nie podoba mi się, że prowadzący, pan Grzegorz, wiele razy przerywał gościowi, podając mu słowa, nie dając czasu na ich znalezienie, wchodząc w środek zdań. Sam wszak narzeka, że teraz to ludzie nie umieją słuchać...i podrzuca wielokrotnie swoje mądrości, jakby chciał się pochwalić, że taki ładnie wykształcony jest, i też reporter, brawo brawo.

Nudziarze .....

jakos niestrawny intelektualnie to szczygiwel