Bazen geeçeklik denizinde yüzen gemilerimizi karaya yanaştırmalı ve soluklanmalıyız. Yani gerçekliği bazen boş verip kısa süreliğine tatlı yalanı yaşamak lazım
Varoluşsal açıdan Ben buyum,benim yaradılışım bu ben değişmem diyemeyiz.. Her zaman üst Varoluşa ulaşmak için çabalamalıyız.. Sartre Der ki ; Bir Masa olsaydık eğer ben buyum 4 bacağım var benden Başka bişey olmaz diyebilirdik,çünkü Masayı yapan Onu Masa olması için yapmıştır.. Ama İnsan böyle değil.. Çocukluğumuzda,gençliğimizde ve Orta yaşta sürekli değişen şartlarda yaşarız.. Amaçsızca Yaratıldığımız çok açık görünüyor.. Biz Obje değiliz.. Ama tabi toplumlar bir Amaç tayin eder çocuklukta ebeveynler tarafından,geçmiş insanların bu amaçla huzura erdiğini deneyim etmiştir.. Ancak Hakikatte böyle değildir.. Çünkü Farklı milletlerde farklı Çağlarda ve Farklı Irklarda İnsanlar Çok farklı Toplumlara ve Ailelere Doğar.. Biz istemedik Bu Hayata Maruz Kaldık Hüzünlüyüz.. ~D.C.~