çoğu günler sabah veya akşam sizi çalarken dinliyorum. yine kendime bok atmış olacağım ama çoğunlukla ya bozuk param olmuyo veya minibüs paramı ayırmış oluyorum ondan çok atmıyorum. ama sizi dinleyip yürürken hayat gerçekten bir anda duruyor ve utanmasam alıcam elime kamerayı çekeceğim ama yapamıyorum işte olmuyo öyle para atmadan. bana bu hisleri o sabah şaşkınlığında hissettirdiğiniz için teşekkürler okula gitmemi bile anlammlı kılıyorsunuz. çaldığınız bir de şarkı var çok çok beğeniyorum ama ismini bilmiyorum. aynı buna benziyor ama daha farklı. içimi dökmek istedim. devrim yürüyüşünüze devam edin kıymetli arkadaşlar!
