Με μεγαλη χαρα, ειμαστε σε θεση να ανακοινωσουμε πως το πρωτο Dozen Festival: Rap & Camp ειναι γεγονος! 🔥 Τρεις απιστευτες ημερες, γεματες μουσικη, camping, workshops, jam και φυσικα lives απο τα περισσοτερα ραπ #DozenSessions που εχετε δει (και που ΘΑ δειτε)! 🍻 Σας περιμενουμε απο 30 Σεπτεμβριου μεχρι 2 Οκτωβριου στις Κατασκηνωσεις Ασημακοπουλου (Αφιδνες Αττικης) για να ζησουμε μαζι μια μοναδικη συναυλιακη και κατασκηνωτικη εμπειρια! Προλαβετε εγκαιρα το εισιτηριο σας και μαθετε περισσοτερες πληροφοριες για το φεστιβαλ, πατωντας εδω: www.viva.gr/tickets/music/dozen-festival-rap-camp/?fbclid=IwAR2StEdSmhT9EKOYQWMfQKGXkc7AMPKm7Z7NeDwjGYu7_aKpm5DxR99Yeos
Ένα τεράστιο Ευχαριστώ στο team του dozen minds γιατί είναι υπέροχα εργατικά και ταλαντούχα πλάσματα. Εύχομαι μια όμορφη εξέλιξη σε αυτό το πολύ δημιουργικό πρότζεκτ. Τα υπόλοιπα τα λέμε με στίχους ❤
Πολύ ωραία sessions μέχρι στιγμής, χωρίς να με απογοητεύει κανένα! Καλλιτέχνες που έχουν κάτι να πουν αλλά δεν είναι όσο αναγνωρισμένοι πρέπει ακόμη,και νέα ταλέντα για να γνωρίσει ο κόσμος.Απλα συνεχίστε τα...🙏 Mira κοπέλα μου,απλά Μπράβο σου, ήσουν απίθανη. Σε παρακολουθώ εδώ και καιρό στην μουσική σου,και έχεις πολλά να δώσεις 💯✌🏼
Απίστευτες ρημες!!! Respect 🙏🙏🙏🖤🖤 Δεν έχω λόγια... Ελπίζω να σε δω σε ανοιχτό χώρο κι εγώ ανάμεσα στο πλήθος να ταξιδέψουν οι ψυχές μας με τις αλήθειες μας, κάπου μακριά 🙏🙏🙏🖤
Αράζω μόνος μου στον φάρο από το λιμανάκι της κρήνης (όσοι ζουν θεσσαλονικη ξέρουν), βάζω να ακούσω το session και εκτός του ότι μου έχει κοπεί το αίμα από την αύρα και την εκφραστικότητα της Mira, σκάει το κομμάτι "άσπρη μέρα" και με πιάνουν τα ζουμιά. Το πως και το γιατί είναι άλλη ιστορία. Mira σε ευχαριστώ για όσα με εκανες να νιώσω ρε κορίτσι μου. Πραγματικά μπράβο σου, συνέχισε έτσι.
"Πολλά τα λάθη και πολλά τα συναισθήματα , μάλλον δεν ήτανε ραπ στίχοι αλλά ποιήματα , μάλλον μπερδέυτηκα και τα έγραψα αντίθετα , μα ποιός μπορεί να γράψει ό,τι έζησα καλύτερα"
από χθες που το (και σε) ανακάλυψα δεν έχω σταματήσει να το ακούω! μπράβο ρε κοπελάρα! επιτέλους εμφανίζεστε καινούριες δυνατές γυναικείες φωνές στο χώρο του ραπ!! ωραία χροιά, μπιτ, λεξιλόγιο χωρίς αχρείαστο μπιφ και βρίσιμο! Μπράβο στα παιδιά του καναλιού για το στήσιμο της κατάστασης και την ανάδειξη διαφορετικών και όμορφων φωνών και μουσικών! συνεχίστε όλοι δυνατά!
Γουσταρω οταν οι καλλιτεχνες δινουν αληθινα μηνυματα, που τους εκφραζουν, μεσω των στιχων. Κανει μπαμ πως ο,τι λεει, βγαινει και μεσα απο την ψυχη. Βιβες απο Γαλατσι.
Στίχοι: Κομμάτι : Νότα Ρε Αυτό το κομμάτι αποτελείται από διάφορες πραγματικές ιστορίες Που είχα την τύχη να μου αφηγηθούν κάποιες κοπέλες Και τις ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την εμπιστοσύνη τους Και εγώ με την σειρά μου τους υπόσχομαι ότι με αυτό το κομμάτι οι νύχτες θα είναι λίγο πιο εύκολες Ελα τι λέει καλησπέρα το όνομα μου είναι ΕΚΕΙΝΗ Εκπέμπω σήμα από μια γη χωρίς ειρήνη Έχω πολλά να αφηγηθώ κάτσε σιμά μου Πολλά μου χάραξαν και εγώ με αυτούς δε σβήνει Ήμουν μωρό και αυτό το έβλεπες υπέρ μου Γιατί ποτέ μου δεν μιλούσα εγώ ποτέ μου Σε οποίον με ρώταγε του έλεγες τσιμουδιά Είχες συνένοχους σε όλη την γειτονιά Το βράδυ εκείνο βαρύ σκοτάδι πίσα δεν μπόρεσα να ξεφύγω Πάνω στο σώμα μου και η ανάσα μου κομμένη πώς να βρω το πειστήριο και μες στο δικαστήριο πάω κατηγορούμενη Τώρα ρωτάνε γιατί το 'κανα Λένε προκάλεσες κι ήθελες να το πάθεις Λένε φορούσα παρά πολύ κοντό φόρεμα Λένε είσαι άντρας και έπρεπε να επιβάλεις Στα ρούχα μου ‘ριξαν βενζίνη και τα κάψανε Ήταν της μόδας και γι’ αυτό τη μάδα αλλάξανε Καταδικάσανε όποιον με υποστήριξε Μα να που τώρα ο τροχός μας ξανά κύλησε Μα να που βρήκα επιτέλους τη φωνή Μια κολλητή που πόνεσε και μια μητέρα Να που δεν είμαι μόνη πλέον είμαι τρεις Και να που γίνομαι άπειρες κάθε μέρα Όλες οι φίλες μου στα δίχτυα σας μπλεγμένες Και οι ιστορίες μου πολλές για δύο κουπλέ Με αίμα και ελπίδες κάπου παρατεταμένες Γιατί είχες καύλες τότε μες στο καμπαρέ Πιάνω μια ρε και γράφω για να μην ξεχάσω Ήρθα να πάρω εκδίκηση και να δικάσω Καμία γυναίκα να μην δω ξανά κλαμένη Η Νότα ρε σε όλες αυτές αφιερωμένη Εγω σ' αγάπησα γιατί ήσουνα δικός μου Δίπλα σου χάθηκα δεν ήμουν ο εαυτός μου Όμως το ήξερες και οι φίλοι σου το ‘ξέραν Μα δεν μιλούσανε φοβόντουσαν εσένα Δυο χρόνια σχεση δυο χρονια φυλακισμένη Μα γιατί μένει μαζί του η μαλακισμένη ‘Ελα ντε ούτε που ξερω Γι’ αυτό σε βλέπω ελεύθερο και υποφέρω Ήμασταν φίλοι όλοι στην άκρη σε είχαν και εγώ στην καρδιά μου Τη νύχτα εκείνη πήρες παράσημο την αθωότητά μου Τώρα να ξες είμαι πουτάνα και το χαίρομαι Φοράω ρούχα ώστε το δέρμα μου να φαίνεται Κυκλοφορώ μόνο τα βράδια προκαλώ Σε όσους με αγνόησαν στ’ αλήθεια ευχαριστώ Γιατί έτσι πίστεψα κάθε γυναίκα γύρω μου Γιατί έτσι έκατσα και τα έγραψα εδώ Πηρα τον πόνο μου τον έκανα μολύβι μου Είστε δειλοί πολύ γι αυτό ένα ευχαριστώ
Η αλήθεια σου και οι στίχοι σου, χαστούκι στο μάγουλο της ανεμελιάς. Ευχάριστη έκπληξη, νεανικής "ενηλικίωσης", ζηλευτή. Γράφε και τραγούδα, ανάγκη συνέχειας....Δεν είναι διαταγή, είναι παράκληση!
