Mityczny Wiatr - OPINIA - Asymetryczna gra o budowaniu miasta BEZ KOŃCA 

Szczerze? W moim przypadku tak bardzo czuję zapotrzebowanie na gry tego typu, że zaczęłam sobie już dawno temu tworzyć własną 😄 Chadzam z mężem na różne planszówkowe wydarzenia, widuję na wystawach i pokazach gry, które zachwycają graficznie, urzekają wizją pięknej, sielskiej krainy... po czym okazuje się, "wygrywa gracz, który...". Bleh! 🤪 Nawet kooperacje mają zwykle wyśrubowane cele, no bo przecież gracie w jednej drużynie, to miejcie trudniej. A ja chcę się zrelaksować, nie mam ochoty nikogo pobić, przechytrzyć ani zdominować, marzę o braku pośpiechu. Chcę sobie budować i rozwijać się w spokoju, żeby nikt mi nie przeszkadzał, a może nawet pomożemy sobie nawzajem. Cieszę się, że taka gra się pojawiła, choć obawiam się, że graczy może ona szybko znudzić. Sama przy obmyślaniu mojej planszówki zastanawiam się, jak uczynić ją ciekawą dla innych, skoro nie będzie w niej rywalizacji i typowych wyzwań. No cóż, czas pokaże. Ale jeśli Mistyczny Wiatr się przyjmie, to trzeba będzie spiąć poślady i szybko dokończyć moją grę, bo może nawet ktoś zechce ją wydać 😁

Dzięki za materiał. Tak podejrzewałem, że to gra nie dla mnie - jak zwykle podzielam zdanie Marii. Mam mało czasu na ogrywanie gier, Tainted Grail, Destinies, Bloodborne zalegają na półce wstydu, ciężko znaleźć współgraczy i brakuje chęci do poznawania tylu zasad. Aktualnie ogrywam Gloomhaven Szczęki Lwa i utknąłem na 5 scenariuszu. Więc tego typu gra jest zdecydowanie nie dla mnie. Wolę krótkie ale intensywne doznania oraz jasno określony cel jak Shards of infinity , Hero Realms czy Splendor - one wchodzą zdecydowanie częściej.

Hej, dzięki za przedstawienie swego zdania, co sądzisz o tej grze. Fajnie, że powiedziałeś jak to wygląda od Twojej strony i od Mery. Szkoda, że nie mogła się osobiście wypowiedzieć, ale jakby wyobrażam sobie jej ocenęxd Skoro ciekaw jesteś opinii, to prosżę:) Mityczny Wiatr wprowadza, jak to ładnie ująłeś „powiew świeżości” ale w świecie planszówek, w kwestii gier elektronicznych no to nie ma w tym nic nowego. O ile da się to osiągnąć w grze elektronicznej bo można zmieścić olbrzymią bazę danych i algorytmem je losowo generować, o tyle niezwykle ciężko jest coś takiego osiągnąć w grze planszowej, bo ogranicza nas ilość komponentów. Żeby to miało trybić to różne efekty, czy wydarzenia musiałyby tak działać, że w zależności od naszej sytuacji zmienia się trochę wpływ tego wydarzenia na rozrywkę. Osobiście nie miałbym nic przeciwko, gdybym miał miesiąc, na który składa się 30 kart i co dzień rozgrywki odkrywał jedną kartę, która mi np mówi, jaka jest pogoda i jak to w danej porze roku rzutuje mi na grę. Wtedy deszcz 2 stycznia nie będzie oznaczał dokładnie tego samego co 2 kwietnia, karty mogłyby się wtedy powtarzać po wyczerpaniu stosu i koło mogło toczyć się dalej. Co jednak z rozbudową? Tutaj sprawa się bardziej komplikuje, bo ograniczają nas wolne pola, na których możemy budować jak i ilość kafelków-budynków, które możemy budować. Wydaje mi się jednak, że tego typu gra ma większego przeciwnika niż samo ograniczenie elementów. Największym zagrożeniem według mnie jest tu właśnie brak tej adrenaliny.Taki Animal Crossing czy inne produkcje polegają na podobnej zasadzie, ale raz, że świat gry elektronicznej daje dużo więcej możliwości, a dwa, można „online” grać razem. I to według mniej tworzy olbrzymią różnicę. Gram sam w swoją grę, rozwijam swoje poletko, ale nie czuję się obco, bo obok są inni gracze rozwijający swoje poletko. O ile elektronicznie ma to sens, tak już o wiele ciężej się to sprawdzi w grze na żywo przy stole. Gdy się spotykam ze znajomymi, chcemy cos zagrać, ale nie dla samej gry jako takiej, ale posmakować tego innego świata, ryzyka, otrzeć się o przegraną, czy po prostu rywalizować, żeby zobaczyć, kto wygra. Ten cel, który jest na końcu drogi, nawet długiej drogi, gdzie gra zajmie kilka godzin, jest niesłychanie ważny, bez niego cała gra traci trochę swój sens. Jeśli 4 osoby mają siedzieć razem przy stole i każda ma grać w swoją grę, to jaki jest sens, że „dobrze mi obrośnie pole” skoro nikt tego nie zobaczy-> nie doceni? Tu się aż prosi o doświadczenie solo, kiedy rozkładamy sobie grę, bawimy się światem, sandboxem, chowamy i znowu sobie rozkładamy. I gramy w swoją grę sami.I pod tym względem to gra ma szanse zwojować rynek, zwłaszcza, że gry solo przeżywają swój Renesans i zyskują coraz większą uwagę graczy i wydawnictw. I jako gra solo, do takiego spokojnego popykania sobie, wydaje mi się, że może się nadawać bardzo dobrze. Potem zawsze można podzielić swoim doświadczeniem czy wynikami w mediach społecznościowcyh jeśli czujemy taką potrzebę. I pod tym względem gra ma szansę coś zwojować, o ile jednak ta rozgrywka będzie albo relaksująca, albo w pewien sposób dostarczająca. Bo co z tego, że grać można dziesiątki godzin, jeśli po kilku już wkradnie się rutyna i zacznie być to nużące. Wtedy nie będzie istotne, ile znajdziek autorzy gry dla nas przyszykowali, bo nam, - graczom, nie będzie się chciało ich szukać. To jest duży i częsty problem dużych tytułów na konsole i decydując się na zakupienie planszówki w takim charakterze, na pewno mocno bym na to jako konsument patrzył. Czas pokaże, jak tego typu gry się będą przyjmowały. Na pewno czuć mocny przesyt tytułami, i nie wystarczy by gra była dobra, żeby zaistniała w szerszej świadomości, bo co z tego, że powstanie jakieś dobre area control, jak większość z nas ma co najmniej kilka ulubionyhc area control do których wraca i nie czuje potrzeby mieć nowego area control. To są gry, do których można ciągle wracać i zawsze będzie to inna rozgrywka. I teraz tu nam się obiecuje zupełnie inne doświadczenie, coś zupełnie nowego, co w dobie zasypywania nas „kolejnym deckbuldingami/area control” jawi się niezwykle kusząco. Trochę taki casus Zeldy w świecie gier sandboxw, który pokazał, że można od zupełnie innej strony podejść do tematu. Tak więc, o ile gra przynajmniej doniesie oczekiwania, to ma szansę zwojować rynek i otworzyć furtkę nowemu sandboxowemu gatunkowi gier planszowych.

Swietne materiały o grze której bardzo wyczekuję..dzięki :) Ja grę zamówiłem sobie od mojej Mikołajki na Święta. Mnie taki pomysł sandboxowej gry bardzo ciekawi. Podobny tryb (sandbox) ma wnieść najnowszy dodatek do gry Waste Knights i też jestem ciekaw tego rozwiązania. W Mityczny Wiatr mam zamiar grać solo i po pierwszej, może drugiej porze roku spróbować dołączyć kolejną postać i grać jakby na dwie ręce. Zmniana postaci na inne także wydaje się ciekawym pomysłem. Co do aspektu grania bez większego celu to fajnie że są chociaż te karty celów które się zmieniają po każdej porze roku z tego co kojarzę. Jeśli nie będą zbyt proste w realizacji to może wymuszać na nas pewne zmiany koncepcji i podejścia do samej gry.

Ten "powiew świeżości" i coś nowego to jednak nie do końca prawda jeżeli chodzi o gry planszowe - w 7th Continent (2017) nawet po kilkudziesięciu godzinach rozgrywki czasem nie wiadomo co jest celem, Legacy of Dragonholt (2017) gra zmienia się w trakcie rozgrywki i dopasowuje historię do decyzji graczy - oczywiście oba tytuły można zakończyć i w pewnym momencie "znaleźć/odkryć" pewne zakończenie, jednak nic nie przeszkadza by grać w nie bez końca, kompletnie pomijając "główny" wątek. Nie jest to oczywiście nic złego, ot małe sprostowanie.

Dziękujemy za materiał

Dzięki za filmik!

Zaciekawiła mnie gra - bardziej pod kątem wygospodarowania regularnie trochę czasu na wyciszenie bez ciśnienia

Również dziękuję za materiał 🙂 bardzo ciekawa innowacja, ciekawe czy się przyjmie🤔 to może być furtka do ciekawych gier... tak jak było z deckbuildingiem🤔

Bardzo mi sie spodobało porównanie gry do puzzli-takie podejście ma sens i jak dla mnie na plus.Ja akurat nie muszę wygrać albo przegrać,mogę po prostu grać.Dzięki za opinię

Już straciłem nadzieję, że materiał o Mitycznym Wietrze pojawi się w tym tygodniu, a tu proszę... I to jeszcze jak obszerny 🙂 Dzięki za kawał dobrej roboty! Niestety, dalej nie wiem, czy chcę to kupić, czy nie 🤪 Gra z jednej strony bardzo mocno mnie przyciąga, a z drugiej jej specyfika sprawia, że nie jestem przekonany, czy jest to pozycja dla mnie... I czy będzie chciało mi się w to w ogóle grać po początkowym ograniu 🙄

Czy tylko ja przeczytałem na postaci Kaczmarka zamiast Karczmarka? :D Zaku jak zawsze wysoki poziom materiału.

Pozdrowienia!

Pomysł jak najbardziej ciekawy. Chętnie bym sprawdził, chociaz zastanawiam się na ile by mnie gra wciągnęła. Nie licząc Podróży przez Śródziemie, to średnio wychodzi wracanie ciagle do tej samej gry, przez pogoń za nowościami i rozbudowane kolekcje gier, moją i współgraczy 😅

Jakość komponentow uzasadnia cenę. Ale gra bez żadnego zakończenia? Nie przemawia to do mnie. Brakuje jasnego celu w grze. Może być przesunięty bardzo daleko, rozgrywka może trwać długo, ale musi być jakiś deadline. Nawet wolę, jak rozgrywka trwa dłużej, niż jak się kończy w momencie kiedy akurat czujesz że się rozwinąłeś odpowiednio (jak np. Arnak..). Bez tego rozgrywka traci dla mnie sens. Ale mimo to grupą docelową mogą być rodziny, bo nikt w tej grze nie przegrywa, a wszyscy grają razem. Tylko czy to nie jest za trudne dla dzieci, skoro sugerowany wiek to 13+..

Czekam na przesyłkę, must have! 😁

Nie widzę tego. Granie dla zasady to można tak jak wspomniałeś, na kompie w simsy. Brak celu, wyłonienie najlepszego czy też najnormalniejsze punkty nadają jednak sens spotkaniu przy stole. Pomysł rzeczywiście dość ryzykowny i może się jednak przyjmie :) Brawa dla wydawcy i oby się gra przyjęła :)

Brak game end triggera kompletnie do mnie nie przemawia - od gry wymagałbym, żebym na koniec poczuł, że byłem dobry albo słaby, a jeśli słaby, to słaby z takiego albo innego powodu. Druga rzecz, która mnie odstrasza to fakt, że po poznaniu historii już nie chce się grać. Hołduję grom, w które można grać nieskończenie wiele razy, chociaż rozumiem, że ktoś może będzie chciał "przeżyć przygodę". Poza tym nie wiem, czy posiadam wystarczająco dużo czasu i determinacji na siadanie do gier, które trwają dłużej niż dwie godziny. Kiedyś mi się chciało, dzisiaj już skłaniam się ku grom zamykającym się w 90 minut, a jednocześnie mocno stymulującym moje szare komórki.

Ale gdzie minusy? :D Mocno mnie zaciekawiła gra, a wydanie Galakty trzyma poziom.

No i namówił 🙂

Dobra recenzja. Nie jestem targetem tej gry, dzięki za uratowanie złota na inne gry 😊

Kolejna recenzja która mi nie powiedziała jaki jest sens grania w taką grę.

Pierwsza gra planszowa, przy której moja żona tak stanowczo powiedziała... nie podoba mi się to, a po co to komu. A w Animal Crossing ma kilkaset godzin 😄 Ale trzeba przyznać, że cena vs to jak wyglądają komponenty jest na pochwałę, oczywiście oceniając z poziomu widza materiału

Jedna rzeczą która do mnie przemawia w tej grze, to setup. Czy to nie jest taka gra typu - mam 25 min wolnego czasu, nic nie uda się zagrać, a tu pyk na stół wbić lvl w rzemiośle przeczytać wydarzenie i do pudełka. Jeśli to tak naprawdę 4 inserty i pudło to nawet na łóżku przed spaniem można rozłożyć. Musiałbym zobaczyć gameplay czy tak szybko to smiga, final girl dopiero w styczniu, a milem ochotę na coś nie zobowiązującego na 30-60 min, myślałem nad dobry rok solo albo ta klonowa dolinę, może się okazać ze mistyczny wiatr będzie lepszy jak można to rozłożyć na 15 min poukladac minigierki

Hej. Jakbym miał większe możliwości czasowe to na pewno bym chciał w to pograć i sobie rozbudować zarówno miasto jak i wszystkie postaci. Gra bardzo mnie zaciekawiła i się spodobała, ale niestety znając realia nie będzie mi dane tego ograć. Trochę mi się skojarzyło ze starą grą na PS jedynkę HARVEST MOON 😁 Dzięki za opinię.

Dzień dobry. Dzięki za recenzję. Ciekawy tytuł. Czy można grać w tę grę w taki sposób, że zmienia się ilość graczy w trakcie czyli grają dwie postaci a następnym razem trzy albo dwie inne czyli czy jakaś postać może 'pauzować'?

Witajcie. Szczerze mówiąc po tej recenzji odpuściłem grę, nie chcę szukać niewyjaśnionych zasad czy znaczenia symboli w internecie..pozdrawiam.

Hm, ciekawa koncepcja, chociaż dla mnie uderzająca w tony filozofii braku przegranych (i zwycięzców przy okazji) czyli taka gra, która daję Ci dyplom za uczestnictwo.

Czy to jest coś jak "Stardew Valley"?