Mroczne rozmowy o duchach! Jak walczyć z duchami? Co po śmierci? - Robert Bernatowicz 

Moja żona po śmierci ojca bardzo za nim tęskniła i płakała. Niecały rok po śmierci ojca zona po obudzeniu opisuje mi sen, że w tym śnie tuli się do ojca i płacze bo on musi juz iść ale jej powiedział "nie martw się jeszcze tylko 2 lata". Rano gdy mi to opowiadała przeszło mnie takie zimno, ze aż zacząłem się trząść a zoladek myslalem ze mi sie skręci. Mówię jej, ze moze chcial jej powiedzieć że się z nim spotka za 2 lata na co żona mi powiedziała że pewnie chodziło o coś innego i stanowczo powiedziala ze nie mam racji. Jakies niecałe 2 miesiące później zdiagnozowali u niej raka a zmarla 2 lata i 1 miesiec później po tym śnie bo sen miala w listopadzie a zmarla w grudniu... ot taka ciekawostka. Zbieg okolicznosci?? Nie sądzę !!

Nie dawno zmarla moja 4 letnia córeczka, bardzo kochala dinozaury. Jakis czas temu, siedzimy z żoną w domu, normalny dzień. Każdy zajęty swoimi jakimiś sprawcami,i nagle w domu pojawił sie ptak . A konkretnie sikorka. Okna pozamykane ,a ptaszek sobie lata po pokoju. Wogole sie nie bał. I wleciał do mojej córeczki pokoju, gdzie znajdują sie jej wszystkie zabawki. Również dinozaury. I ten ptaszek usiadl dokładnie na tym ukochanym dinozaurze mojej zmarłe córeczki 😔😔😔😔😔😔😔😔😔. Odrazu wyjąłem telefon i zrobiłem zdjęcie . To byla ona ,to byla Milenka... Teraz jestem pewien ze ona gdzieś tam jest...

Panie Robercie. Gdy pan zaczął mówić o tym, że osoby kilka dni przed śmiercią widzą duchy zmarłych jest to prawdą. Mój dziadek będąc w szpitalu tuż przed śmiercią widział wszystkich swoich bliskich którzy odeszli. Byłem przy nim podczas jego wizji, jeżeli mogę to tak nazwać. I było to w ciągu dnia. A ja te osoby znałem. Ale była jedna osoba, której nie mogłem sobie skojarzyć. A mianowicie chodziło o jakąś młodą kobietę z małym dzieckiem która stoi w drzwiach. Wspomniał tez o wojnie, która ma się zacząć. Ale nie mówi, gdzie. Ale mamy modlić się do niego. Gdy spytałem się do kogo odpowiedział, że do Boga. Że jego mamy sie słuchać. A chcę zaznaczyć, że było to z końcem marca 2019r. Moment jego śmierć też troszkę była dla mnie troszkę dziwna. Ale może to, kiedy indziej napiszę. Bo i tak dość dużo napisałem i coś mi się zdaje, że i tak nikt tego nie przeczyta. A co do zjaw czy duchów, jak zwał tak zwał. To muszę powiedzieć, że istnieją. I choćby mnie w oleju smażyli to nie zmienię zdania.

To było w 1997 - mym roku. Pięć dni wcześniej odwiedziłam mojego sąsiada w szpitalu, którego od zawsze uważałam za mojego wójka i tak też zwracałam się do niego.Miał końcowe stadium nowotworu, ale rodzina zataiła tę informację przed nim. Był śmiejący, żartował, zrobiliśmy sobie zdjęcie. Miał 41 lat. Pięć dni później wracając koło 23 ciej do domu zobaczyłam białoszarą smugę przesuwającą się w kierunku jego domu, pomyślałam, że to zmęczenie. Kolejnego dnia od samego rana nie mogłam usiedzieć w miejscu.Wsiadłam w autobus i koło 16 stej pojechałam do szpitala, umownie miałam pojechać dopiero w niedzielę. Weszłam do sali gdzie powinien być wójek i zobaczyłam, że nie ma jego łóżka. Poprzedniego wieczoru koło godziny 23 ciej stracił przytomność i został przewieziony do izolatki ,gdzie nie było nikogo z rodziny. Zadzwoniłam po bliskich wójka, przyjechała żona z mamą wójka. Ksiądz udzielił mu ostatniego namaszczenia i koło 22 ej odjechały. Nie chciałam zostawić go samego. Pozwolono mi zostać w sali, usiadłam w fotelu ustawionym tak, że trzymałam wójka za stopę i po godz. 3 ciej nad ranem obudziła mnie nagła cisza. Wójek przestał wydawać z siebie te dziwne odgłosy. Otworzył oczy, zamknął je i przy trzecim spamie nastąpiła zupełna cisza. . Miesiąc później odwiedził mnie w środku nocy, zobaczyłam go w rogu mojego pokoju, był ubrany w granatowe spodnie, biały podkoszulek i był boso. Wystraszyłam się i usłyszałam :"Agnieszka, nie bój się". Zbliżył się, usiadł w stopach łóżka i ciepło patrzył na mnie, a ja chciałam zawołać Babcię i nie mogłam buzi otworzyć. Powtórzył, żebym się nie bała, że chciał mi tylko podziękować, za to że przy nim byłam wtedy w szpitalu. Posmutnial, kiedy mój strach nie znikał. Wstał i powtórzył :"Chciałem Ci tylko podziękować" i znikł. Leżałam do wschodu słońca czekając aż paraliż ciała odejdzie i próbowalam zrozumieć co mi się przydarzyło.Zbiegłam na dół i babcia widząc mnie taką roztrzesioną powiedziała :"wyglądasz jakbyś ducha zobaczyła".. 😂..i wszystko Babci opowiedziałam, a ona powiedziała :"wierzę Ci, ale inni mogą nie uwierzyć" . Cztery miesiące później zmarła moja Babcia , kiedy byłam w piątym miesiącu ciąży. Też byłam przy niej do końca. Czuję jej obecność, wiem kiedy jest przy mnie i wiem, kiedy pojawiają się inne energie.Teraz już nie czuję lęku przed tym. Poszerzyłam swoją świadomość w tym zakresie i teraz jest to dla mnie naturalne,bo jesteśmy duszą zamieszkującą ciało a nie na odwrót.Pierwszy raz piszę o tym doświadczeniu na forum publicznym. Serdecznie wszystkich pozdrawiam😊

Bylam trzy razy na drugiej stronie wiec wiem, ze nie ma smierci, a samo przejscie jest cudownym stanem blogosci. Pan Robert ma racje w tym co mowi. Dziekuje.

Przyznać musicie wszyscy, że Bernatowicz opowiadać umie. Uwielbiam go słuchać!

Moj dziadek zmarł w wieku 85 lat. Mieszkał razem z nami. W noc kiedy zmarł, moj brat wtedy 20 letni obudzil się. Zobaczył jak dziadek wychodzi ze swojego pokoju wyprostowany ( wczesniej ledwo się poruszał, był mocno przygarbiony) Usmiechnął się i po prostu wyszedł z mieszkania.

Grałem muzykę na pogrzebach przez kilkanascie lat i kiedyś miałem pogrzeb bardzo znanej i szanowanej, dobrej i cenionej osoby. Gdy cały kondukt załobny kilkuset osób, wielu znajomych, już przeszedł bramę cmentarza i ja idąc na samym końcu nagle usłyszałem lub bardziej poczułem bardzo silną energię, która dała mi poczucie, że Ci ludzie nie potrzebnie się smucą, bo ta dusza już nie cierpi i jest w o wiele lepszym świecie wolna od wszelkich złych spraw, bólu i cierpienia i nagle zamiast też być poważnym na pogrzebie poczułem ogromną radość z tego powodu.

Ja po śmierci mego ukochanego męza strasznie rozpaczałam .Leząc w łóżku i łkając czułam Jego dotyk jak mie przytula i to ciepło Jego ciała i slyszałam jakby mówił JESTEM. ❤

Dziękuję, że zaprosił Pan Pana Roberta.

Wierzę ..ze ci wszyscy nasi ukochani zmarli ŻYJĄ !!! Tylko w innym wymiarze którego my nie jesteśmy w stanie zrozumieć .❤

Mój ojciec za życia przychodził do nas pod wieczór na pogawędkę i siadał zawsze w jednym miejscu na ustawionym pod oknem fotelu. Po śmierci ojca fotel ten upodobał sobie nasz kot i większość czasu tam się wylegiwał i spał. Równo rok po odejściu taty kot się zaczął dziwnie zachowywać. Siedział pod stołem sprężony jak struna i wpatrywał się ze strachem w fotel. Gdy go wziąłem na ręce i chciałem posadzić na fotelu wyrwał się, zapiszczał głośno i uciekł. Na drugi dzień wszystko wróciło do normy. Od tej pory ponownie wrócił na swoje miejsce i spał sobie spokojnie na fotelu ojca. Przypadek ??? Uznaliśmy po prostu, że tata zajrzał sobie do nas na chwilkę.

Koty widza duchy, słyszałam i czytałam o tym już gdzieś.. Dzisiaj, przed godziną mój kot tak mnie wystraszył, że naprawdę nie czułam takiego strachu już dawno... Wyszłam z łazienki po wieczornej toalecie i smarowałam się w pokoju kremem, kot siedział na skrzyniopufce obok drzwi w pokoju, drzwi wejściowe są obok pokoju gdzie właśnie byłam z kotem... Nagle słyszę, ktoś bardzo cicho puka do drzwi z pięć razy, włosy stanęły mi dęba... Ktoś pomyśli, ot puka to wypadałoby otworzyć - tak, tylko że ja poczułam taki strach w sobie, że w pierwszym odruchu chciałam zabrać kota na ręce, ale ze strachu stałam tylko w miejscu... Po chwili dopiero podeszłam ostrożnie do drzwi i zamknęłam je na dwa spusty... To niestety nie wszystko... Położyłam się do łóżka, za mną kot... Nagle kot zesztywniał i gapił się chyba 5 minut w jedno miejsce NA ZAMKNIĘTE DRZWI, był wystraszony i ciało miał wyprężone do granic, próbowałam go pogłaskać, ale nie reagował... Po kilku minutach na ugiętych nogach, na brzuchu podszedł a raczej przeczołgał się na skraj łózka i dalej wpatrywał się w drzwi, ale już w inne miejsce... Miałam wrażenie, że zachowuje się jakby dostał jakąś komendę, żeby wrócić na miejsce i położyć się, co zresztą zrobił, zachowując się trochę przy tym jak pies....Potem już zachowywał się normalnie... Dla kogoś może to niewarte pisania, ale wiem co czułam i jak strasznie się wystraszyłam. Jestem WWO i odbieram świat trochę inaczej niż inni, umiem obserwować otoczenie /zwłaszcza zwierzęta/, mój ośmioletni kot nigdy się tak nie zachował... Dziś dzień zaduszny, już nie raz miałam ''odwiedziny'' więc wiem, że ktoś mnie odwiedził, zawsze jest przy tym strach niestety... Pozdrawiam wszystkich

Wielki szacunek za wysoki poziom rozmowy co zdarza się już niezwykle rzadko!❤️

Duchy są to oczywiste my też nimi będziemy więc dbajmy o swoją duszę za życia kochajmy Boga a zniknie trwoga przed śmiercią !

Moja mama zmarła w wieku 59 lat na raka wątroby. Kilka dni przed śmiercią przeganiała mojego tatę z pola widzenia, bo mówiła, że " oni po mnie przyszli", "wchodź tato, nie zdejmuj butów". Jej tata,a mój dziadek zmarł w styczniu tego samego roku czyli 8- 9 miesięcy wcześniej.

Dziennikarz to też człowiek i miło że w końcu zaczynają mówić o swoich doświadczeniach... Wielu ludzi boi się tego bo zostaną wyśmiani.. W końcu coś zaczyna się zmieniać.. Super

Dziękuję za wspanialą rozmowę. Mój tata po śmierci przychodził do mnie we śnie przez prawie pół roku. Rozmawialiśmy w tych snach o życiu/ o wszystkim/. Tata był taki zadowolony. Miałam świadomość we śnie, że on jest po tamtej stronie. Po ok pół roku przyszedł we śnie i powiedział do mnie: " ja już nie będę tak często przychodził, bo idę na wyższy, niebieski poziom. I tak się stało. Ale do dziś mnie wspiera😊.

Genialny wywiad - super Gość, a Pan Prowadzący wyważony, kulturalny i co ważne - nie przerywa Gościom ...

Moja babcia kiedy zmarła, dała znać o swojej śmierci mojej starszej siostrze która mieszkała wtedy w Grecji. Babcia zmarła ok. 1 w nocy. No wiec siostra miała sen ze babcia podjechała białą limuzyną siedziała z tyłu. Auto podjechało drzwi się otwarły babcia popatrzyła, drzwi się zamknęły i limuzyna odjechała. Siostra się obudziła i była 1 w nocy. My tu na miejscu odwiedziliśmy się ze babcia zmarła dopiero rano. Młodsza siostra zadzwoniła do siory w Grecji powiedzieć jej co się stało. A tamta od razu mówi : Ja wiem. Babcia umarła.

Bardzo dobra rozmowa. Pana Roberta bardzo lubię słuchać ale dziś chylę czoła dla prowadzącego. Bardzo dobrze poprowadzona rozmowa. Gratuluję 😊

Pań Robert WSPANIALY CZLOWIEK OGROMNA WIEDZA I ZAANGAŻOWANIE W TO CO ROBI. Dziękuję .❤

Panie Roborcie, moglabym sluchac pana godzinami, nie tylko dlatego ze sama mam do czynienia z duchami od dziecka ale tez z powodu pana spokojnego glosu, tonacji ktora mnie koi wewnetrznie. Pozdrawiam serdecznie.

Dziękuję za piękną rozmowę. Pan Andrzej i Pan Robert , to ludzie ,od których bije ciepło i spokój ,mogę Was słychać godzinami...

Widziałem ducha mojego kolegi Michała, jeden dzień po jego smierci w skutek katastrofy wojkowego śmigłowca. Przyszedł do naszego domu ,- uważam że , przyszedł pozegnać się . obecna przy TYM, była moja żona. To świadczy że, nie przywidziało MI SIĘ !!!!!!!!!!!!!!!!!!! .... jak większość uważa !!!

Moja tesciowa ,gdy umarla zadzwonila do mnie , zawiadamiajac odeszlam kochana z Ziemi . Moja mama w wieku 9 lat odeszla i leala w kostnicy , babcia modlila sie nad nia placzac , obudzila sie moja mama , wstala przerazona i zyje ma 97 lat . Moja babcia zginela w obozie Oswiecim , majac 43 lata za prowdze ie poziemnej Szkloly Polskiej , zlapana w lapance 13 .01.1943 miala 43 lata ,lecz ja mam od dziecka z nia duchowy kontakt , gdy dzieje sie cos nie tak czuje jej obecnosc i mysli pozytywne jak wyjsc z danego wyzwania ... Zrodlo Milosci takze nam pomaga , myslami pozytywnymi .

Często zmarli ukazują nam się jako młodsi i zdrowi .Mój dziadek zmarł mając 87 lat a we śnie byl młodym oficerem! Kiedy zmarł brat mojej babci dał znak,było to głośne stukanie w okno balkonowe (4 piętro),gdy umarł drugi brat lampa naftowa stojąca na szafie w sypialni dziadkow nagle pękła.💓

Rowniez dziekuje za wywiad z Panem Robertem. To niezwykle ciepły, życzliwy i szczery człowiek niosący ważne przesłanie. Uwielbiam wszelkie programy z tym Człowiekiem.

Moja tesciowa rozbila moje malzenstwo, poniewierala mnie fizycznie i psychicznie a jej jedyny syn pomagal jej,zdradzal mnie,pil i rozbijal moje mieszkanie nie zwarzajoc na naszo malutko coreczke i za jej namowo zlapal mnie na rece i wrzucil w pokrzywy(bylam w 5-ym mies.ciazy)na 2-gi dzien poranilam.Ucieklam od nich.Wczesniej wyplaty oddawal swojej matce i znio mieszkal a ze mieszkali obok mego mieszkania przychodzili mnie bic mimo ze bylam w ciazy)ucieeklam od tyranow.Po kilku latach tesciowa zmarla.W nocy przychodzila do nie i prosila o przebaczenie za pierwszym razem jej nie wybaczylam a za drugim jusz tak.Od tej pory mam spokuj😢

Moja babcia widziała duchy, moja mama je słyszy, a ja je czuje. Wiem ze dusze są wśród nas wielokrotnie tego doświadczamy

Też mialam dziwnych kilka doświadczeń, szczególnie gdy moja babcia była bardzo chora , leżała już tylko w łóżku. Pewnego dnia zostałam z nią sama w domu, byłam w innym pokoju niż tym w którym ona sie znajdowała i w pewnym momencie poczułam tak strasznie że muszę iść do pokoju babci, więc weszłam do jej pokoju, zapytałam czy wszystko w porządku a ona sie tylko uśmiechneła i odeszła. Gdybym weszła dosłownie minutę później umarlła by sama....

Pan Barnatowicz mowi tak pieknie ze nawet jakby czytal ksiazke telefoniczna to bylaby ona niezwykle interesujaca.

Ja jestem przekonana ,że matka wszystkimi siłami dawała znać o wypadku i miejscu , bo wiedziała, że dziecko żyje i potrzebuje ratunku. Dwie osoby musiały być Medium ,skoro to odebrały. Chwała im za to ,że nie ustały w działaniu. A matka widocznie była bardzo świadomą istotą.

Panie Robercie, ja i mój Tata jestesmy tak obdarzeni czymś, ze bardzo dużo mieliśmy przypadkow kontaktu z tamtym światem. Naprawdę materiał na książkę 🙈 Raz nawet moj zmarły juz wtedy Pradziadek uratowal życie mojemu Tacie, a swojemu wnukowi w słynnej katastrofie kolejowej w Terespolu.

Z tą jasną aurą nad głową,gdy ktoś ma umrzeć, to prawda! Widziałam u sąsiada rano, wieczorem dowiedziałam się, że zmarł na zawał...

Rozmowa o tych zjawiskach i na te tematy bardzo pomaga. Mnie osobiście uspokaja. Bardzo dziękuję za dzielenie się państwa przeżyciami i wiedzą.

Odwiedzil mnie duch mojego zmarlego brata .Bylo to krotko po jego odejsciu .Ukazal mi sie w nocy kiedy szlam do toalety . Byla to wysoka swietlista postac .Brat byl bardzo wysoki .

Piękny materiał i glosy Panów hipnotyzujące. Od dawna nie słyszałam tak dobrze zrobionego materiału. Dziękuję

Tak ,nie trzeba bać się śmierci,ale najgorsze jest ,to cierpienie przed śmiercią i tu pojawia się pytanie ,jak to jest,że jedni odchodzą w śnie ,a inni nie mogą umrzeć i konają w strasznych agoniach....

Nie my będziemy leżeć na cmentarzu lecz nasza zużyta "powłoka".

Zmarłym wsparciem jest dziękowanie im za wszystkie dobre chwile jakie razem spędziliście. Problemem jest nadmierny żal i cierpienie bliskich które może uwięzić Duszę zmarłego tutaj. Można z nimi normalnie rozmawiać jak z żywymi i to słyszą , martwią się o pozostawione tu dzieci niezależnie od ich wieku.

Bardzo ciekawy wywiad. Na tym świecie jest jeszcze dużo rzeczy do odkrycia.

Tą historię z dzieckiem i matką która chciała usilnie dać znać o wypadku, by uratować malucha, również opisał Michael Newton w jednej ze swoich książek o Wędrówce dusz. Potwierdzone, tak było. Pozdrawiam wszystkich i dziękuję za rozmowę z panem Robertem 😊

Pięknie poprowadzony wywiad. możliwość udzielenia pełnej odpowiedzi to cos rzadkiego w dzisiejszych czasach

❤ O śmierci powinnismy mowić z uśmiechem. My boimy się umierania, nie powinnismy bać się samej śmierci. Wg wielu relacji z regresji czy po śmierci klinicznej, jest ona jak przejście z pokoju do pokoju, zupełnie naturalna i niezauważalna. A stan po wyjściu z ciała fizycznego jest ogromnym spokojem, przepełnionym miłością i radością z powrotu do domu, w którym było się już wiele razy… Fantastyczna rozmowa z Panem Robertem pokazuje kilka nowych i ciekawych historii związanych z duchami, śmiercią. Czekamy na więcej takich wartościowych i budujących rozmów 🙏🏻✨❤️

Fenomenalny wywiad !słuchałam z ciarkami na rękach ,temat mi bliski ...bo doswiadczylam kilkukrotnie "pewnych niewytłumaczalnych przeczuć"ktore się spełnily .A dotyczyly przeczucia czyjejs smierci .....wszystkie zdarzenia byly tragiczne ......teraz wiem,ze niektorzy ludzie majá ,jakies predyspozycje ,ja nie umiem tego nazwac .Dowiedziałam sie tyle pomocnych dla mnie informacji i wiem,ze nie jestem sama ...są ludzie,ktorzy równierz "dotykają soraw nieznanych ,nawet niezrozumialych dla nas ".Moje "przeczucia"sa wielkim obciązeniem i boje sie ,ze znowu "zobacze flesz "ktory sie spełni .Z wiekiem i ze stratami bliskich ...tragiczna smierc taty i brata .....jestem pogodzona ze sobą .Stałam sie kims z bardzo otwartym umyslem ..NIGDY NICZEGO NIE NEGUJĘ,BO WSZYSTKO ,JEST MOŻLIWE,A MY TAK MAŁO WIEMY DZIEKUJĘ ZA WSPANIAŁY WYWIAD .....MOGŁABYM SŁUCHAC BEZ KONCA I CZEKAM NA KOLEJNE .POZDRAWIAM PANÓW SERDECZNIE

Świetny wywiad. Potrafią panowie pięknie rozmawiać.

Bardzo miło spędzony czas : ) Pan Robert jak zwykle duża klasa wypowiedzi. Pan prowadzący niezwykle sympatyczny.

Moj tata byl chory na raka i mal przerzuty.Lezal w hospicjum ok 3 tyg,o chorobie dowiedzial sie w maju i od tego czasu ciagle powtarzal ze nie dozyje oplatka.Byl 23.12.2010r,szykowalam kolacje wigilijna aby spedzic ja z tata.W pewnym momencie zaczelam z nim rozmawiac i tlumaczyc mu ze jest juz pozno ok.23 i dzisiaj juz nie pojade do szpitala,jestem bardzo zmeczona.Umawialismysie sie przeciez ze bedziemy 24.12 miedzy11a12.Tata tak mnie prosil w tedy,az mama weszla do kuchni bo myslala ze rozmawiam przez tel.W wigilie o godzinie 8 rano dostalam tel ze tata zmarl.Wiele lat nie moglam sobie wybaczyc ze nie pojechalam w tedy do hospicjum.Dal mi znak ze odchodzi😢Przychodza do mnie osoby ktore odchodza lub ktore juz odeszly.Jedne widze a inne slysze.Dobre dusze maja postac,a te inne sa cieniami w pelerynach z kapturami przemykajacymi,gdzie odczuwam chlod,wilgoc,stechlizne,smrod i strach..W mieszkaniu w ktorym obecnie mieszkam z partnerem,przychodzila pewna mloda kobieta z corka.Byly w starodawnych koszulach nocnych.On smial sie ze mnie ze mam ,,odloty''do momentu,kedy sam je zobaczyl w lustrze.Byl bialy jak sciana.Nie bede opisywala juz wiecej,bo jest tego zbyt wiele.Kto nie doswiadcza tego,nie moze powiedziec ze nie ma tego.Pozdrawiam

Moj Tato tydzień po smierci przyszedł do mnie się pożegnać, więc gdzieś odchodził. Siedzialam wtedy przy kompie, byla godzina pk. 16, mąż siedział na kanapie oglądając tv i nagle w kuchni coś strasznie huknęło, ale to bardzo głośno, poleciałam zobaczyć co się stalo, bo mamy koty i myślałam, że kot coś zrzucił, ale nic takiego się nie stało, zaczęłam szukać przyczyny tak wielkiego huku, nic się nie rozbiło na kuchennych kaflach podlogowych, ale kiedy otworzyłam szafkę kuchenną z naczyniami posypało się szklo rozbite w drobny mak, było rozrzucone wokół talerzy, a w srodku tych talerzy było pełno tego drobnego szkła. Okazalo się, że talerz, ktory kiedyś przywiozlam od Taty rozpadł sie w drobny piasek, nie bylo nic z wiekszych kawałkòw tylko piasek szklany, inne talerze były nietknięte, byłam w wielkiej żałobie po stracie Taty, to był mój przyjaciel na dobre i zle, wtedy poczułam,że Tato zegna się i odchodzi, gdzieś dalej..... .

Dusza jest nam dana od Zrodla Milosci , to skarbnica wiedzy prawdziwej i pozytywnych pieknych mysli ...

Super audycja,Pan prowadzący wielki szacunek, Pan Robert klasa sama w sobie,sposób w jaki opowiada powoduje u mnie żal,że ta audycja niebawem się skończy. Pozdrawiam z całego serca. Chociaż dusza moja chora to w tych trudnych dla mnie chwilach Pan Robert działa bardzo kojąco.

Mnie po swojej śmierci prześladował wujek z którym mocno walczyłem za życia . Walka była o to ze chlał i znęcał się nad swoją rodziną i ja jemu to przypominałem jako 10 letni chłopiec za co dostawałem po twarzy . Nie modliłem się na jego pogrzebie.Nawiedzał mnie co noc.Na początku uważałem to za złe sny jednak to nie były sny.Musiałem ze wszystkim radzić sobie sam nawet nie miałem się do kogo zwrócić o pomoc.W latach 90 spojrzenie na takie sprawy było nieco inne.

Duchy naszych zmarłych przychodzą do domu,ale ich nie widać, tylko słychać.Byla jesień i sztorm, więc ja i mąż nie mogliśmy zasnąć.Bylismy sami w mieszkaniu i nagle usłyszeliśmy, że ktoś otwiera drzwi do domu.spytalam męża czy słyszy, że ktoś wszedł do mieszkania.Sprawdziliśmy,ale nikogo nie było w domu.Jakis czas wcześniej zmarł brat męża, więc przyszła jego dusza.A w dzień zadusznych przyszła do domu dusza mojej teściowej,ale weszła do połowy pokoju.Nie mogliśmy zasnąć,ale po chwili ogarnął nas spokój

Duchy ostrzegają. Miałam z tym zjawiskiem do czynienia od śmierci mojego taty w 1995 roku aż do 2020 roku. We wrześniu 2020 roku odszedł na raka żołądka nasz ukochany syn i ukochany wnuk mojego taty. Od tamtej pory nie czuję już obecności ducha mojego taty. Odszedł, bo go zawiodłam i nie uratowałam synka, pomimo jego ostrzeżeń Pozdrawiam serdecznie

Ludzie nie boja się śmierci tylko cierpienia , fizycznego i psychicznego . Zostawiasz osoby które kochasz nr1 .,nr 2 smierć nieraz przychodzi po cierpieniu ciała chorego np . Wszyscy chcemy łagodnej śmierci spokojnej nie. W bólach to jest jedyny strach

Pewnej nocy przebudziłem się po północy bo poczułem chłód pod kołderką. Pierwsza myśl to że mam uchylone okno. Usiadłem na łóżku, spojrzałem na okno i sie zdziwiłem bo wyraźnie było dotknięte. No i w tedy zobaczyłem moją ukochaną babcię. Znałem ją tylko z fotografii i z opowiadań. Zmarła gdy miałem 2 lata. Ona stoi oparta o futryne drzwi, ręce miala splecione na brzuchu. Uśmiechała się i patrzyła na mnie. W tym samym momencie chłód zamienił się w ciepło i to takie wewnętrzne. Wiedziałem że to jej miłość mnie ogrzewa. Nigdy wczesniej ani później nie czułem czegoś podobnego. Powiedziałem "Babciu, proszę odejdź. Jestem bardzo zmęczony po pracy i chcę spać" Poprostu zniknęła. A ja jak gdyby nic podszedłem spać dalej czujac to ciepełko w sercu. To bylo takie przyjemne. Rano powiedziałem o tym mojej mamie. "Mamo, babcia Magda mnie odwiedziła. Jestem przekonany że to nie był sen! Ten chłód i to ciepło to było realne. I bardzo wyraźnie to zapamiętałem jak wyglądała. Jakie miała włosy i ta suknia granatowa w takie groszki jasne." Mama się rozpłakała. Bo właśnie tak ubrała swoja mamę do trumny.

Uwielbiam takie opowiesci, kiedys obie babcie zjechaly sie na swieta, obie przezyly wojne, relokacje, nowe zycie w wielopokoleniowych domach, utrate rodzienstwa, dzieci widzialy bardzo duzo i bardzo duzo ludzi poznały w swoim zyciu. Jak zaczeły gadać to siedzielismy rodzinom jak wryci. moje babcie odwiedzaja mnie czasami w snach❤

To ostatnie gigantyczne tsunami w Japoni. Różne telewizje wrzucaly wtedy na YT filmy z helikopterów. Wiele z nich puszczane były na żywo. Z sterty zgniecionych aut wylatywały białe blade światełka, dość duże musiały być bo z daleka były widoczne, wszystkie powoli leciały do góry. Ostatnio chciałem pokazać synowi to zjawisko. Jakież było moje zdziwie jak po obejrzeniu wielu tamtych filmów nie było już tych światełek.

Jestem opiekunka wyjechałam do rodziny w Niemczech. Któregoś wieczora widziałam męża tej staruszki która się opiekuje , on nie zyje. Przechodził do kotlowni gdzie pali się ogromny piec olejowy. Najprawdopodobniej on odwiedza moja podopieczna. Mieli razem 7 dzieci. Próbowałam drzwi od kotłowni zamknąć na klucz. Na drugi dzień drzwi były otwarte i zamknięty zamek -nie otworzony tkwił dalej q drzwiach. Tu jest strasznie muszę wracać do Polski.

P.Robert ma piękny głos

Super audycja. Dzięki Panowie za interesujący temat.

Pan Robert dobry i mądry człowiek 💪💪💪❤️❤️❤️❤️

My całą rodziną przeżyliśmy w latach sześćdziesiątych, w domku jednorodzinnym ponad miesiąc po śmierci babci prawdziwe piekło .Złośliwy poltergeist nie pozwalał nam ,rodzinie sześcioosobowej po całych nocach spać czyniąc po całych nocach nieprawdopodobne hałasy.Kiedy mama odstukiwała temu czemuś to to coś w takim samie rytmie odstukiwało.Psy oszczekiwaly puste dla nas miejsca w tym domku Widać widziały coś czego myśmy nie widzieli.

Są duchy co ostrzegają mi się wyśnił własny wypadek którego uniknąłem dzięki snu. Inaczej wbił bym się w naczepę ciężarówki. W dniu kiedy miało się to stać sen nałożył mi się na jawie.

Dziękuję "Polska mówi" za kolejny wywiad z Panem Robertem

Pan Robert Bernatowicz to zawsze zapowiedź ciekawych historii 👌😘

Kiedyś zemdlałem i mimo że walnąłem na podłogę to czułem się tak błogo że jak mnie ocucili to mówiłem coś w rodzaju ekstra jak fajnie ale miło .

Moja babcia umarła w hospicjum, na kilka dni przed śmiercią byłam z mamą w odwiedziny u niej, leżała na łóżku, oczy miała takie szczęśliwe, wzrok kochający, jakby widziała naprawdę coś pięknego, była spokojna, nigdy tego nie zapomnę. Ona wiedziała, że odchodzi.

Panie Bernatowicz, nie zadne swiatlo, a dusza opuszcza nasze cialo i unosi sie w przestrzen. My nie umieramy, my nadal zyjemy.

Dziękuję Panie Robercie za ciepłe słowa otuchy!

Cudowna pogadanka, można słuchać godzinami ❤

A propos kremacji. Po śmierci mojej mamy w 2014 roku, podjęliśmy decyzję, by ciało skremować, ze względu na ciężką chorobę/ rak/. A jej koleżanka, gdy spytała, czy chowamy w trumnie czy kremujemy, odp, że, tak i tak, i kremacja. Wtedy ona powiedziała do mnie: ja nie chcę, na pytanie moje dlaczego, uslyszalam odpowiedź: "wiesz, ja się ognia boję".

Dziękuję Panu za zaproszenie Pana Roberta

Dziękuje Polska Mówi za wspaniały wywiad i do następnego razu , a wszystkich uczestników z kanału serdecznie pozdrawiam. Trzymajcie się i do usłyszonka kochani ! 🤗🤗🤗🫶

Mój kolega z Ukrainy opowiadał mi jak pojechał do ciotki na wieś. Wieczorem szedł spać. Rozebrał się i siadł na łóżku. W pewnym momencie przez pokój przeszedł mężczyzna w płaszczu i kapeluszu ale nie miał nóg. Rano powiedział to ciotce. Ciotka spokojnie odopwiedziała. Nie mów nikomu to był diabeł.

Mialem wiele podobnych sytuacji jakies 4 lata temu chodzilem sobie po ogrodzie byla godzina moze 19 ide sobie i patrze leci taka kula swiatla bardzo pomalutku na wysokosci 5 metrow kula byla wielkosci grejfruta swiecila kasnym swiatlem i leciala prosto do domu ktory byl jakies 70 metrow za moim domem, mialem dziwne przeczucie ze ktos zmarl i okazalo sie ze zmarla sasiadka 90 lat a kula leciala od domu gdzie mieszkal jej kuzyn lub ktos z rodziny. Mialem tez inne sytuacje ale za duzo pisania

Słucha się jak dobrej audycji. Ha,ha ciało można dotknąć , poklepać, podziękować za obecność ducha w doświadczeniach i nie płakać, nie skomleć . Kremacja rozwala pieczęci. Wszystkie nałożone przez związki wyznaniowe, kościoły- chrzty, bierzma itd pieczęci pękają. Ciała subtelne są wolne od takich obciążeń. Fajnie się słucha was

PO ŚMIERCI OICA PRACOWAŁEM NA NOCNEJ ZMIANIE I NAGLE KTOŚ ZACZĄŁ PUKAĆ, ALE TO NIE BYŁO TAKIE PUKANIE TYLKO WALENIE MYŚLĘ SOBIE ŻE PSZYŚLI NA KONTROL CZY NIEŚPIĘ OTWIERAM TE DRZWI, A TU NIKOGO NIEMA TROCHĘ CIARKI PRZESZŁY PO CIELE😊😊😊

Witam, moja mama już na dwa lata przed śmiercią widziała postacie u siebie w domu, w różnych miejscach. Była świadoma i sama wiedziała, że nie może o tym mówić bo wezmą ją za wariatkę.

Moja babcia była jedyną osobą która mnie kochała ( tęsknię za nią) mówiła mi że jutro umrzeć było to 2 .10. a zmarła w 3.10.2019 . Gdyby weszłam do pokoju a zaczęło pachnieć pięknie lilia/jaśmin czułam że unoszę się w powietrzu i nie bałam się i byłam spokojna,nadal ma taki spokój wewnętrzny. Przeprosiłam ją bo jak mieszka się 20 lat to pokłóci (babcia żyła 97 lat , czytała i chodziła) . Przyśniła mi się że nie gniewa się i tańczyła ze mną w tym śnie. To był mój autorytet kobieta z klasą. p. Robert głos, mogę słuchać i słuchać.Pozdrawiam panów. Super kanał.

Byłam dzieckiem 7 letnim kiedy widziałam ducha cioci mojego taty która wychowywała mojego ojca .Jak dziś pamiętam białe drzwi wahadłowe od pokoju spałam wtedy z mamą ,moja mama też widziała tego ducha cioci krzyczała do ojca że ciotka Helka bo tak miała na imię stoi w drzwiach nigdy tego nie zapomnę i wiem że duchy są wśród nas .

Historia tej pani z łodzi która wydostała się z grobu to była koleżanka mojej mamy jej małżeństwo było bezdzietne i byli bardzo bogaci Więc mąż pochował ja z drogą biżuteria a w tamtym czasie grasowali po cmentarzach tzw hieny cmentarne i kiedy żałobnicy się rozeszli to hieny cmentarne rozkopali jej grób i zaczęli ściągać z niej biżuterię gdy chwycili za pierścień to ona usiadła Oni w polochu uciekli a ona poszła do domu u zaczęła pukać w okno kuchenne bo w środku krzątała się gosposia a na widok swojej pani zemdlała To był październik a mąż pochował ją w ślubnej sukni z krótkim rękawem Ona żyła jeszcze 10 lat Ale żałowała że wtedy nie umarła bo jej mąż czuł do niej niechęć To ciągle powtarzała

Dziekuje za audycje,bardzo wymowna, ogromny szacunek dla Pana Roberta, pozdrawiam serdecznie ❤️

Bardzo swietny temat.W koncu ktos mowi inteligentnie na te tematy

Odnosnie tego widzenia duchów przed smiercia to pamietam ze ogladalem chyba program uwaga na tvn po smierci kory jackowskiej i jej siostra ktora siedziala z nia przy jej łóżku opowiadala ze Pani Kora nagle mowi do niej patrz sie oni tu są i tam wymieniała czlonkow rodziny i jeszcze dodala, czyli jednak to prawda i niedlugo potem zmarla

Witam, w maju 2021 przeszłam operację wycięcia guza w mózgu. Jestem przeświadczona że czuwali nade mną moi zmarli rodzice. Tego dnia kiedy mnie zoperowano, prowadziłam jeszcze samochód. Dojechałam do domu mojej córki i po otwarciu drzwi wypadłam na ziemię. Od tej pory "urwał mi się film". Wiem że moja córka zawiozła mnie do szpitala. Skaner głowy wykazał obecność guza no i "pod nóż". Wiem że byli przy mnie moi nieżyjący rodzice, "widziałam" ich. Spędziłam w szpitalu 3 tygodnie przypięta pasami do łóżka aby nie móc poruszyć głową. Nie pamiętam tego... Wiem tylko, że pani chirurg była zaskoczona efektem zabiegu, widziałam łzy wzruszenia e jej oczach .Rzeczywiście, miałam okazję poznać ludzi którzy przechodzili podobne operacje i mogłam się przekonać że miałam wyjątkowe szczęście. Po 1,5 rocznym zwolnieniu powróciłam do pracy. Moje życie zawdzięczam talentowi pani chirurg i moim rodzicom...

Sny to są listy z nieba pisane do nas byśmy pojęli że życie wieczne to Prawda !

Swietna rozmowa, prowokujaca do myslenia! Choc nie ze wszystkim sie zgadzam. Mam duze problemy z akceptacja ze rainkarnacja jest po to aby sie tutaj na ziemi doskonalic. Czlowiek jest istota doskonala, boska, a okropnosci ziemskiego cierpienia na pewno nie istnja w celu doskonalenia ani tez nauki. Moja sp mama zginela w okropny sposob w wyniku strasznej przemocy domowej gdy bylam dzieckiem. Nie znam lepszej od niej osoby, i tu dotam ze byla bardzo religijna. Od tamtego dnia minelo 47 lat i ja, kazdego dnia gdy tylko pomysle o mamie i jak zginela, nadal bardzo rozpaczam. W momencie jej smierci w domu zostal wyrwany ze sciany solidny zelazny wieszak na plaszcze i runal z hukiem wsrod gruzow ceglanych wielkosci piesci. Dlaczego o tym wspominam , poniewaz mama wierzyla ze w momencie smierci spada cos ze sciany... Przez rowne 3 miesiace u nas w domu straszylo, dzialy sie niesworzone rzeczy ze balam sie tam spac i nocowalam u kolezanki. I nagle wszystko ustalo. Ze wzgledu na tragiczne okolicznosci smierci mamy pozniej w zyciu zrezygnowalam z religii i zaczelam szukac odpowiedzi w innych zrodlach. Bylo New Age, Gnostyka, az dokopalam sie do reinkarnacji, i co sie za tym kryje. Na internecie jest naprawde duzo materialu o tym, setki, tysiace prawdziwych opisow NDE i wyciaga sie z tego bardzo nieciekawy wniosek, a mianowicie, ze reinkarnacja nie jest wyborem lecz jest stosowana poprzez wymuszanie. Osoby zmarle ktore byly nam bliskie, z tym trzeba bardzo uwazac poniewac ich podobizna jest uzywana jako wabik po naszej smierci aby pojsc w strone tunelu i swiatla.... Niektorzy widza takze Jezusa, boga... w co tylko kto wierzy i ida za tymi zjawiskami. No, po to tylko, aby sie przekonac, ze po krotkim czasie spedzonym w 'raju' musza znowu reinkarnowac na ziemi! Dlaczego? No po to aby czegos sie tam niby nauczyc... No wlasnie, niby czego? Milosc i empatia to jest cos co sie czuje , tego nauczyc sie nie da, bo albo sie cos czuje, albo nie. Ja osobiscie przezylam i widzialam w zyciu rzeczy ktorych zaden czlowiek nie powinien przezywac ani doswiadczac. I jedyne co sie 'nauczylam' to gleboka niechec, zlosc i rozczarowanie na brak sprawiedliwosci. Nie jestem religijna poniewaz slepa wiara jest bardzo niebezpieczna, ale wierze w zycie pozagrobowe. Zaznaczam, ze to co nadmieniam o 'tunelu i swietle' to nie jest jakas moja teoria lub wymysl. Oparte jest to na ponad 30 latach 'studiowania' tych spraw, czyli swoje spostrzezenia opieram na doswiadczeniach wielu tysiecy osob ktore albo przezyly smierc kliniczna, albo tez dotarly do tego typu informacji w trakcie hipnozy.

Byłam przy wielu umierających, nawet takich którzy umierali przez miesiąc nie było nic tylko cierpienie bulu przy chorobach nowotworowych. Ale jak umarł mój brat, a byłam daleko dał mi znać. Wtedy nie wiedziałam że to on i że nie żyje.

Z wielka przyjemnoscia wysluchalam i dziekuje obu panom za audycje.Temat na czasie,coraz wiecej ludzi sie budzi i rozumie.Ja rowniez mialam sytuacje z duchami.Nie boje sie smierci.Natomiast mam kochane dzieci i nie chce ich zostawic za wczesnie.Tego sie obawiam.Jak i momentu smierci.Bolu.Choroby,smierci w wypadku etc.Postanowilam jeszcze dopisac cos do komentarza,gdyz w trakcie sluchania o starzeniu sie czlowieka,nasunal mi sie jeden watek...pracuje w niemczech jako krupier w kasynie i moj wspolpracownik ma 78 lat!Tak!!!Ale...mial 5 zon i 18 dzieci.Jego witalnosc jest niedoopisania,charyzma i piekno wewnetrzne dalo mi duzo do myslenia.Milosc,sex i bycie potrzebnym dalo mu ten elixir mlodosci...kolezanka spytala go,czy zamierza dobic do 20(dzieci)i jesli tak,to jego ostatnia zona ma 45 lat,a on sie zasmial i stwierdzil,ze tak!!!tylko ona jest za stara i szuka dwudziestki!Pozdrawiam serdecznie 👍🙂

11 lat temu zmarł mój wujek co bardzo się lubiliśmy pogrzeb był w sobotę a następnym tygodniu we wtorek siedziałem na kompie a w pokoju była moja mama i ciotka i rozmawiały ze sobą . było to gdzieś kolo 11 rano i słyszę dzwonek elektryczny do drzwi wejściowych 5 sekund i lecę żeby zobaczyć kto czy listonosz czy ktoś inny a tu nikt. Dwa dni później we czwartek znowu były moja mama z ciotką o o podobnej godzinie i znowu dzwonek do drzwi lecę a tu nie ma nikogo. Myślę że wujek dał znać po drugiej stronie żeby się pożegnać i tylko ja go słyszałem bo do mnie był skierowany. To było takie realistyczne że dało mi do myślenia. Jeszcze miałem jeden zdarzenie niecałe dwa lata temu zmarł mój kuzyn z którym byłem bardzo zżyty i też dwa może trzy dni po pogrzebie w sobotę rano wstałem i lecę do łazienki i słyszałem dźwięk poruszonych talerzy co suszyły się umyte nad zlewem i pomyślałem może się obruszyły i za dwie trzy sekundy mocne uderzenie jakby z pieści w drzwi i szybko podeszłem do drzwi i patrzę przez wizjer ciemno w klatce schodowej bo tylko zaświeca się jak ktoś wyjdzie na pół minuty . Dopiero jak otworzyłem drzwi to wiadomo że światło się zaświeciło. Myślę że każdy musiałby sam to doświadczyć to na sobie.

Zgadzam się całkowicie. Jest śmierć ciała, tej naszej powłoki . W chwili przejścia Dusza caly czas widzi, myśli, pyta.... i wraca jesli chce spowrotem powrocić. Doświadczyłam tego.👍

Bać się należy żywych, nie umarłych.

Bardzo dobrze poprowadził pan panie Andrzeju wywiad z panem Robertem. Na spokojnie, bardzo kulturalnie oraz odpowiednie pytania pan zadawał. Doświadczyłam pewnych wydarzeń w swoim życiu oraz mam osoby bliskie jak i znajomych o podobnych przeżyciach więc śmierci się nie boje i wiem na pewno, że trwamy dalej po śmierci ciała. Energia nie ginie, może się przekształcić/zmienić ale nie ginie. Dziękuję obu panom i pozdrawiam 😊

Jestem na ogół życzliwym człowiekiem, ale słuchając p . Roberta doznaję uczuć wręcz odpychajacych od tego gościa.Dla mnie jest mało wiarygodny,a ponadto ma cechy Narcyza !! Całe życie pracowałem z ludźmi/ Byłam szefem/, ale Jego nie trawie. Próbowałam Go polubic !! Nie daję rady !!

Brawo Robert,audycja r e w e l a c j a

Bodajże w roku 1999, prawnej nocy spałem sam w domu i w nocy poczułem ogromną energię w moim pokoju(mieszkanie kawalerka), Tego sie nie da opisać, to była ogromna energia i siła, bałem się, ale nie tak bardzo, bo czułem, że przyszła do mnie mama lub babcia, które opuściły mnie jako malego chłopca. Tego moi drodzy nie da sie opisać. W tym czasie miałem problemy finansowe, żona w szpitalu. Po tych odwiedzinach wszystko mi sie ułożyło dobrze. Jestem juz po 50, ale pamiętam to dokładnie jak wtedy.

Witam wszystkich serdecznie, mój przyjaciel krótko przed tragiczną śmiercią także opowiadał że dychy po nocach mu się śniły

Lepszą śmierć mają ci, którzy umierają w przekonaniu, że życie po śmierci istnieje.