"Długość dźwięku samotności" music video by Myslovitz, from the album "Miłość w czasach popkultury" (1999) → Subscribe: ru-vid.com?s... → Follow us on Facebook: / myslovitzbrasil → Follow us on Instagram: / myslovitzbrasil
Ale ja tu tylko przelotem bo szukam tego utworu, gdzie klip jest animowany i chyba osoby, zwierzęta zmierzają w jednym kierunku (zawsze pojedyncza istota) i na koniec skacze w przepaść. Animacja jakby ołówkowa? Pamiętam, że utwór był ku czci zmarłego członka zespołu.
Piszę ten komentarz, za 10 lat zobaczę ile jest wyświetleń na dziś jest: 16 milionów 5.05.2024 rok. Ciekawe czy RU-vid i Internet jeszcze będzie istniał.....
Widziałam dużo komentarzy w stylu "hymn introwertyków" i możliwe, że autor rzeczywiście stworzył tę piosenkę o takiej tematyce, ale ja mam trochę inną interpretację. "Nawet jeśli będę sam, nie zmienię się, to nie mój świat" rozumiem jako że nawet jeśli wszyscy ode mnie się odwrócą to i tak się nie zmienię i będę sobą. Bo zamiast na siłę to robić, żeby wpisać się w innych oczekiwania poczekam na ludzi, którzy docenią mnie taką jaką jestem.
Ma to sens. Według mnie to jest w ogóle sens piosenki. W teledysku przecież bohater odjeżdza w nieznane, albo może i w "drogę którą zna". Aczkolwiek ma coś z introwertyka w sobie. Introwertycy cenią sobie pobyt w samotności, ale też wielu z nich jest samotnych w tym świecie zdominowanym przez ekstrowertyków. Podsumowując ta piosenka jest przepiękna.
Mnie zastanawia teledysk. Głowny bohater wygląda jakby wrócił z pogrzebu, ale z tego tropu zbija mnie scena pakowania walizek, gdzie widać zdjęcia dziewczynki na ścianie. Czyżby rozwód?
Odbieram tę piosenkę podobnie jak Ty. Dla mnie tekst jest o życiu na własnych zasadach i wierności tym zasadom nawet za cenę odrzucenia przez innych ludzi. Poruszający utwór.
Chyba nigdy nie doceniałem twórczości Myslovitz. Dopiero teraz gdy jestem ponad tysiąc kilometrów od domu i jestem zupełnie sam, a mimo to nie zmieniam się, bo to nie mój świat. Zaczynam dostrzegać to czego nigdy nie dostrzegałem, tęsknić za banalnymi czynnościami, rzeczami, które kiedyś były nic nie warte. Przede mną droga którą znam, którą niestety ja wybrałem sam. Nie mam odwagi by być tym kim naprawdę chcę. Chcąc nie chcąc muszę ponieść konsekwencje. Tyle bym dał by znaleźć się w rodzinnym domu, w Polsce, by usłyszeć chociaż Polski głos na żywo. Noc, a nocą gdy nie śpie, myślę choć nie chce. Po prostu idealnie, muszę być i muszę chcieć. Dla mnie utwór ten jest niczym hymn. Hymn poparpańca, pomyleńca, a co najgorsze samotnika. Niby wszyscy na świecie jesteśmy ludźmi, jedną wielką rodziną. Gówno prawda, tak naprawdę to wszystko nie jest prawdziwe, nawet ludzie nie są prawdziwi, bo gdyby byli inni i pokazali by to co kryją w sobie, to świat może byłby lepszym miejscem. Genialna piosenka, idealna w każdej sekundzie, wszystko jest w niej prawdziwe i w stu procentach mogę powiedzieć, że jest o mnie.
"Na łąkach kaczeńce, a na niebie wiatr, A my na tej tułacze oglądamy świat. Na łąki wrócimy, tylko załatwimy, Parę ważnych spraw. Może nie ci sami, wrócimy do mamy Ze szkolnych ław." xx yy dzięki. Też się trzymaj.
mam 13 lat, i moze nie mam wspomnien z ta piosenka ale ja kocham. jedna z rzeczy ktore zapamietalam sprzed kilku lat to ta piosenka lub "miec czy byc" w radiu i ojciec nucacy melodie. moze i nie slucham zbyt czesto polskiej muzyki, ale jak slucham to glownie starsza. teledysk, tekst i glos sa pefekcyjne mogloby sie wydawac, ze dla 13 latki to moze byc tylko fajna piosenka, ale ja sie z nia utozsamiam. jestem samotna. we wszystkim. i nie zamierzam sie zmieniac, tylko bede soba mimk wszystko. i tez czuje jakby to nie byl moj swiat, chyba tu nie pasuje i moze mam swoj. nie wazne ile lat bede miec, jaki bedzie moj stan, ja zawsze bede wracac do tej piosenki
Niewątpliwie tym kawalkiem Myslovitz wpisał się do historii polskiej sceny muzycznej.Zespół moim zdaniem troche niedoceniony,zapomniany przez media w przeciwienstwie np do Perfect czy Lady Pank ktore są do przesady grane gdzie tylko się da. Mimo tego ten utwór spokojnie można ustawić obok szlagierów wymienionych wyżej zespołów - również jest ponadczasowy.
Fakt Perfect czy Lady punk są lansowane bo mają lżejszą muzykę po za tym wydają coś nowego po za tym fajnie by było gdyby dogadali się i trochę jeszcze nam pograli
Wyjechałem za granicę, 18 lat temu, miałem wtedy 13 lat, dziś szukałem piosenki co by mnie przedstawiła, znalazłem tą. Dała mi ostateczny cios, ale dziś wiem że życia nie rozumiałem, dzięki tej piosence wiem o co chodzi. To jak mgła co cię obchodzi i ci tłumaczy o co chodzi.
Jaro Sobierajewicz: "Zaczęło się od gitary basowej, to Jacek Kuderski wpadł na pomysł, który stał się wiodącym motywem tego przeboju. Skomponował melodię, która... nieszczególnie spodobała się kolegom. Uparł się jednak i powtarzał im, że to będzie dobra piosenka. To samo zdanie mieli ludzie z wytwórni i to mimo tego, że długo nie miała tekstu. Kiedy Myslovitz opuścili już wynajęty obok Ujsoł dom (gdzie zamknęli się by tworzyć materiał na płytę "Miłość w Czasach Popkultury") i przenieśli do studia RED w Gdańsku (gdzie rejestrowali album), nagrali tam wersję instrumentalną. Artur Rojek zaśpiewał tekst po "holendersku" (lub "norwesku"), bo tekstu nie było aż do ostatniej chwili. Napisał go w końcu gitarzysta Wojciech Powaga, który wspomina, że za radą swojej przyszłej żony, siedząc na podłodze w jej mieszkaniu napisał o sobie, o tym co go dręczyło. Stało się to w momencie, gdy był już poza studiem i dostał wiadomość w stylu "streszczaj się, musimy to mieć na jutro, żeby to nagrać". Usiadł więc w nocy i napisał tekst o samotności. A rano w dniu nagrywania wokali zadzwonił do studia i przedyktował słowa przez telefon. Tytuł piosenki został zaczerpnięty z uwielbianej przez nich książki „Wierność w stereo” Nicka Hornby’ego, w której pada tytuł „The Speed of the Sound of Loneliness” Johna Prine’a. Mimo tego, że zespół nie słyszał tej piosenki wcześniej uznali, że będzie świetnym tytułem dla ich singla, który trafił na radiowe anteny dokładnie 18 października 1999 roku. Cała płyta w sklepach pojawiła się tydzień później."
Świetna sprawa że ktoś wiedział jak to powstawało i opisał , zawsze tak jest jak coś nie idzie i zrobione na ostatnią chwilę jest super zostaje na lata . dDo tej piosernki często wracam bo jestem z tamtych lat co prawda miałem już żonę i pierwsze dziecko ale młody moim zdaniem byłem :) mam jeszcze jedną pisenkę ale to już sama młodość Art Cafe Już nie jest sam .
To jest niesamowite jak ciężko jest znaleźć ludzi którzy po prostu rozumieją tę piosenkę. Wiem że człowiek który wie o co w niej chodzi to będzie "ten" człowiek. Przekaz jaki jest w tej piosence wydaje mi się taki uniwersalny i taki ponadczasowy, a jednak wiem że nie spotkałem nikogo do kogo to by tak trafiało jak do mnie. Wiem że tutaj są takie osoby, mam nadzieję że kiedyś się spotkamy
Utożsamiam się z każdym słowem. Jedna z tych piosenek, w których znalazłam siebie. Słucham bardzo często, niezależnie od nastroju. To nie jest mój świat. Po prostu nadaję na innych falach. Bardzo dobrze opisana jest ironia społeczeństwa - bo tak trzeba, bo tak wypada. A kto tak powiedział? Nie rozumiem współczesnego konsumpcjonizmu ani tego kultu wyglądu zewnętrznego. Dostrzegam piękno małych rzeczy i ulotność chwili ale nikt tego nie rozumie. Uroda i młodość przeminie a charakter pozostanie. Nie zależy mi na pieniądzach ani rzeczach materialnych. Mnie nie obchodzą społeczne konwenanse. Jestem introwertykiem i chyba mam najrzadszy typ osobowości, bo nigdy nie spotkałam osoby podobnej do mnie, więc chyba stąd ta samotność.
@@gadzifryz2557 Z jakiego pokolenia jestes? Ja mam 40 lat, czyli piosenka z okresu mojego dorastania.. Wiekszosc mojego lo miala/ma takie podejscie jak opisalas. Dla nas to nie jest rzadkosc. Pozdrawiam
@@gadzifryz2557 Współczuje dorastania w dośrubowanym systemowo wyścigu szczurów i libkowych mrzonek. My dekadę starsi widzieliśmy upadek prl, odczuliśmy ówczesną inflację i widzieliśmy bandyterę wolnej amerykanki z '90-tych. Nawet dla ustawionej kumpeli po SGH, czy korpo ludzików po PW nadal jest oczywiste, że wybieramy "być" bo z "mieć" mogą nas okraść na wiele sposbów. Może daj szanse w swoim życiu starszym i młodszym pokoleniom, bo jak wynika z moich doświadczeń życiowych jesteśmy istotami stadnymi i potrzebujemy ciepła od innych. Od mnie dziś za Robertem Kasprzyckim - Trzymaj się wiatru kochana :*
witam! Kocham Polskę. Kocham Śląsk! Jestem Brazylijczykiem i uwielbiam ich region, Katowice, na polskim Śląsku, który odwiedziłem 6 miesięcy temu. Jestem z Rio de Janeiro. wspaniały tydzień!
Ludzie którzy czują tą piosenkę mają piękne duszę 😊 Choć poranione to barwne, piękne! Sam lecę z sinusoidą od depresji do radości i spokoju Ale takie jest te życie! 😄 Nie dajcie się!
Przynajmniej ten kawałek jest super uniwetsalny. Mógłby zostać napisany dzisiaj i tekst trafiałby do ludzi. Niedawno na koncercie Podsiadło w Chorzowie fani Dawida odśpiewali ten kawałek w całości. Nie o wiek tu chodzi, ale o uniwersalność tego tesktu.
26.5. jsem jel tirem do Kyjeva a ve Wroclawi mně zastavila Inspekcja Transportu Drogowego,v rádiu RMF FM hráli právě tento song,začal jsem ho tedy inspektorům chválit,ti se zamysleli,zasmáli,koukli na sebe a bylo po kontrole,vše o.k.Ještě jsem se ptal na jméno interpreta atd. Myslovitz-dzienkujem bardzo!!!Myslovitz FOREVER!!!
Dziś już takich piosenek nie piszą..a szkoda. Bo to piękna piosenka z którą większość ma jakieś wspomnienia. Dobre lub złe ale wraca nas do przeszłości.
GÓWNO PISZĄ TRZEBA BYĆ 100% IDIOTĄ ŻEBY TAKIE COŚ PISAĆ TO PODAJ MI PRZYKŁAD GDZIE W DZISIEJSZYCH CZASACH POWSTAJĄ TAKIE ARCYDZIEŁA DZISIAJ WSZYSTKO JEST GORSZE FILMY GRY I MUZYKA
Pierwszy ciepły wiosenny deszcz. Podwórko na działce, rozłożony fotel w samochodzie, zimna perła eksport i obserwacja gwieździstego nieba przez panoramkę. I podkreślenie tego wieczoru czyli zapętlony ten utwór. 👌
Dzieciństwo i.... 30 ton lista Przebojów :) Najpierw jak dobrze pamiętam była lista, potem Familiada i Złotopolscy.. No i nie sposób zapomnieć o obiadkach u babci :)
Pan Robert z teledysku jak sam opowiadał, przeżył wiele trudnych chwil w swoim życiu. Dlatego ta piosenka i ten teledysk przemawiają do mnie podwójnie - bije z nich autentyzm, są życiowe. Powodzenia, panie Robercie, jest Pan świetnym aktorem i na pewno powróci Pan w wielkim stylu !
I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga, którą znam Którą ja wybrałem sam Tak, zawsze genialny Idealny muszę być i muszę chcieć Super luz i już setki bzdur i już, to nie ja I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga, którą znam Którą ja wybrałem sam Wiesz, lubię wieczory Lubię się schować na jakiś czas i jakoś tak Nienaturalnie, trochę przesadnie, pobyć sam Wejść na drzewo i patrzeć w niebo Tak zwyczajnie, tylko że tutaj też Wiem kolejny raz, nie mam szans być kim chcę I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga, którą znam Którą ja wybrałem sam Noc, a nocą gdy nie śpię, wychodzę choć nie chcę Spojrzeć na chemiczny świat Pachnący szarością, z papieru miłością Gdzie Ty i ja i jeszcze ktoś, nie wiem kto Chciałby tak przez kilka lat zbyt zachłannie i trochę przesadnie Pobyć chwilę sam, chyba go znam I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga, którą znam Którą ja wybrałem sam I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga, którą znam Którą ja wybrałem sam
Dzisiaj pierwszy raz sluchalem tej piosenki po 10+ latach kompletnie zapomnialem o niej od kiedy wyjechalem z Polski. Po 12 latach bycia w Kanadzie w ten pazdziernik w koncu wrucilem na wizyte do Polski wow jakie to bylo uczucie a teraz juz 2 miesiace jestem zpowrotem w Kanadzie i slysze to
Z Rojkiem był to zupełnie inny, lepszy zespół. Wszystko robili dla muzyki, powstawały takie piosenki, do których się wraca po latach, z którymi ma się jakieś wspomnienia. Ja na tych piosenkach się wychowałam. A teraz mam wrażenie, że obecny Myslovitz to jedna wielka komercha, chciałabym się mylić, ale chyba tak jest. Tęsknię za starym zespołem...
Lubię piosenki tego zespołu, zwłaszcza tę słucham często. I wiem, że samotność dźwięczy, bo jestem samotna już wiele lat.Ale polubiłam tę swoją samotność. Na pewno " nie zmienię się".
To też piosenka mojej młodości. Na karku 23 lata i już przeżyte wzloty i upadki. Za bajtla ciężko mi było wsłuchać się w sam tekst. Teraz bawię się dowolną interpretacją tego ponadczasowego dzieła. W pamieć też zapadł mi kawałek ( To nie jest film ). Widząc rozbudowany i pełen treści komentarz pana SteveFox wraca mi wiara w ludzkość. Nie trzeba być inteligentnym, ale po co walić głupotą. Życzę więcej takich ogarniętych ludzi na Polskim you tube i pozdrawiam rocznik 92.
Teledysk jest bardzo dobry, nieprzytłoczony nadmiarem treści, tak jak większość dzisiejszych, dodany w 2007, miałam wtedy 7 lat i świat wyglądał zupełnie inaczej :)
Nie, nie miałam na myśli tego, że wyglądał lepiej. Jak dotąd każdy okres czasu, zarówno w historii, jak i w moim życiu miał swoje wady i zalety - było ich mniej lub więcej, zależnie od punktu widzenia. Nie uważam, żeby świat 10 lat temu był lepszy. Był po prostu inny. ;D Ten teledysk ma w sobie coś, co pozytywnie kojarzy mi się ze światem sprzed 10 lat (mimo że nagrany był jakoś jeszcze wcześniej). I myślę, że za kolejne 10 będę miała też dużo pozytywnych wspomnień z chwil obecnych.
Nie znam nikogo kto by nie lubił tego kawałka. Szanują go starzy rockowcy, z uznaniem patrzą kolesie siedzący w hiphopach, znają tekst i lubią przaśne dziewoje z dyskotek i szare myszki z gitarami przy ogniskach w górach, jako klasykę traktują wybierający myszki młodzi, wielkomiejscy altrenatywowcy itp. Po prostu fenomen, który rzadko się zdarza. Alternatywo-rockowo-popową balladą Arturowi Rojkowi udało się zjeść ciastko i mieć ciastko tworząc coś co lubiłby by masy i doceniali krytycy jednocześnie. Po roku 89 w muzyce polskiej rzeczy, które potrafiłby spełnić te wszystkie warunki nie powstało zbyt wiele.
Ja to do 20? roku życia traktowałem jako "kolejna popowa popierdółka w radiu" ale zaczałęm słcuhać ostastnio i... mnie to tak dokneło Świetny tekst i idealnie dobrana melodia. On nawet jak śpiewa o samotności to czuć więź.
Na co dzień jestem ekstrawertykiem. Nie przeczę, dobrze się czuje wśród ludzi. Ale jak to w życiu - czasem wkradnie się niepowodzenie, drobne wątpliwości, wspomnienia o przeszłości i wtedy zawsze tu przychodzę. Pozdrawiam
Sprawy życiowo-polityczne: 52 Dębiec. Sprawy mentalno-uczuciowe: Myslovitz. Te 2 zespoły to dokładne odzwierciedlenie mnie i mojego światopoglądu. Czy tak idealnie opisują rzeczywistość, czy może to one wykreowały moją osobowość, zważywszy na fakt, że dorastałem słuchając ich? I kim bym do cholery był, gdybym słuchał innej muzyki?
Mam 14 lat i sądzę, że to tak jak z rzeką - Zaczynasz z jednego miejsca, od siebie, potem różne sytuacje spychają cię na inne miejsce. Kiedy przekonujesz się do jednego szlaku, pędzisz z większą siłą. Kiedy jesteś jeszcze słaby i mały, łatwo Ci zmienić swoją drogę, czego nie zrobisz świadomie, a co robi się coraz trudniejsze gdy się zwiększasz i przekonujesz się, że może tamta droga była lepsza? Możemy wywnioskować, że najlepsza droga to ta najstabilniejsza, która da Ci dojść do swego celu najpewniej. To nazywa się kształtowanie osobowości - stanu w którym wiemy, że mimo pewnych zmian zewnętrznych, my zmienimy się nieznacznie.
Kocham ten Utwor i slowa piosenki idealnie pasuja do mojego zycia , Kocham Myslovitz za ten kawalek , slucham go od ponad 10 lat i juz starcilem rachube lie razy dziennie :) Moj record to non stop przez 20 godzin w podrozy :)))))) i bede sluchal do konca zycia :)))))
W 2000r byłem na koncercie Myslovitz z pewną dziewczyną przy tej piosence pocałowałem ją po raz pierwszy ❤️ dziś jest moją żoną mamy dwójkę dzieci już wnuka a wspomnienia wracają 🥰
Przykre, że Rojek nie chce nawet wspominać o zespole Myslovitz...bili go tam, czy co... Owszem, jego dzisiejsza twórczość także bardzo mi odpowiada, ale...nie wypada tak się odcinać od czegoś tak świetnego jak ten zespół. No ok, może ma powody, ale to nadal przykre. To jak wyrzec się pierworodnego, który dał ci sławę...eeee, "pierworodny i sława" to chyba zła kombinacja słów...
I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga którą znam, Którą ja wybrałem sam Tak, zawsze genialny Idealny muszę być I muszę chcieć, super luz i już Setki bzdur i już, to nie ja I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga którą znam, Którą ja wybrałem sam Wiesz, lubię wieczory Lubię się schować na jakiś czas I jakoś tak, nienaturalnie Trochę przesadnie, pobyć sam Wejść na drzewo i patrzeć w niebo Tak zwyczajnie, tylko że Tutaj też wiem kolejny raz Nie mam szans być kim chcę I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga którą znam, Którą ja wybrałem sam Noc, a nocą gdy nie śpię Wychodzę choć nie chcę spojrzeć na Chemiczny świat, pachnący szarością Z papieru miłością, gdzie ty i ja I jeszcze ktoś, nie wiem kto Chciałby tak przez kilka lat Zbyt zachłannie i trochę przesadnie Pobyć chwilę sam, chyba go znam I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga którą znam, Którą ja wybrałem sam (2x)
Początek teledysku przenosi mnie w lata 90 te, odgłos ulicy, jakiś maluch, żuk, stary mercedes diesel Najbardziej w tym utworze lubię bas i gitarę prowadzącą, Wojtka Powagę miałem okazję poznać na imprezie u znajomych, fajny gość:)
Ta piosenka to istne złoto. Tekst przekazuje więcej niż 1000 słów. Opisuje życie w ciekawy sposób za co podziwiam Myslovitza i ten tekst który stworzył, piosenka ponadczasowa i nieśmiertelną ❤️pozdrawiam słuchających w 2022❤️
również powrócę, fajnie będzie przeczytać ten komentarz gdy nad nim będzie widniał napis "... lat temu" A piosenka nadal będzie doskonała pod każdym względem.
Length of the Sound of Loneliness And even if I am alone I won’t change It’s not my world Before me the way I know, The way I’ve chosen So, always ingenious Ideal I have to be And I have to want, great leeway and now Hundreds of drools and now I am not myself anymore You know, I like evenings I like to hide for some time And so unnaturally A bit exceedingly, be alone Climb on tree and look at the sky So ordinarily, but Here, I also know another time I don’t have a chance to be what I want to be Night, and during the night when I don’t sleep I go out, even though I don’t want to look at Chemical world, smelling of greyness With paper love, where you and me And someone else, don’t know who Wants so through a few years Too acquisitively and a bit exceedingly Be alone for a while, perhaps I know him
Kocham ten utwór ze względu na to, że tekst w nim zawarty oddaje 100% mojego życia i niby słuchając go zamyślam się i trochę smutnieje, ale jednak robię to dalej, bo ma coś magicznego w sobie. Bycie wyjątkowym ma swoją cenę, często jest to samotność ... " Noc, a nocą gdy nie śpię Wychodzę choć nie chcę spojrzeć na Chemiczny świat, pachnący szarością "
Minęło 13 lat a to dalej chwyta za serce. Ludzie się zmieniają ale ich muzyka nigdy się nie zmieni! I to właśnie kochamy w muzyce. Zawsze ten sam dźwięk, te same emocje, ten sam styl. Pewne rzeczy zawsze będą taka samo dobre i tu mamy właśnie przykład. Odpływam przy tej piosence, mimo że kiedyś za nią nie przepadałam. Ta melodia połączona z tekstem i wykonaniem, wszystko komponuje długość dźwięku samotności...
Słuchałem kiedyś myslovitz jak byłem mały. Teraz w końcu jak dopadły mnie okrucieństwa życia wróciłem do tych tekstów. Jeden z lepszych polskich projektów. Klasyk
Chciałem się zmienić, nie potrafię, straciłem tożsamość. Słucham Twojej składanki i wiem jedno kocham Cię Nika nie radzę sobie z tym, wiem, że masz innego, brakuje mi Ciebie, jesteś wyjątkowa a ja jestem pospolity jak stokrotka. Nie zapomnę tych momentów i każdy z nich jest dla mnie wyjątkowy, od czerwonej sukienki na ławce, po moje paskudne zachowanie, naszych obiadów i rozmów, majonezu i tego ostatniego przytulenia, chciałbym umrzeć w tamtym momencie, bo nic już później mnie nie cieszyło tak bardzo. Dziękuję za to że byłaś na mojej drodze życia, kapliczką, drogowskazem, ptaszkiem, który wskazywał mi drogę, myślicielem na kamieniu, mentorem przyjacielem miłością mojego życia. Mam nadzieje że jesteś szczęśliwa i zawsze będziesz. Kocham Tą piosenkę, kocham każdą piosenkę która ma w sobie głębokie uczucia, zawsze myślę o Tobie, nie rozumiem tego przez to się gubię, jestem głupi a byłem głupszy i ślepy, poznałem Ciebie i widzę i czuję i myślę, mimo że wciąż nic nie wiem. Dziękuję za uśmiech, przytulenia, gracje i maniery za dobre słowa i przytulenia, za wspomnienia. Droga którą idę jest paskuda, wyboista, pełna niebezpieczeństw i zbaczam na manowce, ale nie jestem sam, mam wspomnienia o Tobie w sercu.
Wybaczcie mi, chciałem przekazać za dużo myśli na raz, w jak najkrótszej formie i wyszedł bełkot. No cóż, przynajmniej szczery. Tak to jest, gdy serce wychodzi przed szereg umysłu. Zawsze wtedy dzieją się dziwne rzeczy. Życzę wszystkim szczęścia i miłości, aby Wasze życie było przyjemne. Tyle się nauczyłem przez ostatnie 2 miesiące przez co czuję że wiem coraz mniej, to taki paradoks wiedzy, chyba. Ale czymże jest wiedza? Po co ja nad tym w ogóle rozprawiam, kiedyś tak nie było, kiedyś nie miałem chyba uczuć głębszych, a może miałem tylko nie zastanawiałem się nad nimi, kogo w ogóle to obchodzi. Wybaczcie prowadzę głupi monolog. W każdym razie moje uczucia się nie zmieniły chodź dziś boję się do tego przyznać, ale czemu? Kalidoskop uczuć. Ależ ja jestem głupi to mi się aż w głowie nie mieści. Kocham Cię Nika za to kim jesteś byłaś i będziesz. Serce to pewnie gdzieś w płacie czołowym lub potylicznym jest, ale jeszcze nie wiem, może skroń, a może sercem jest robak? Może serce jest wszędzie, a może wcale go nie ma trochę jak duch. Ośmieszanie się na internecie to moje ulubione zajęcie. Pozdrawiam.
Utwór znam z radia odkąd sięgam pamięcią, lecz dopiero teraz wsłuchałem się w tekst i... nie wiem co powiedzieć, tak trafnie i dobitnie opisuje on "stan rzeczy"
