Narcystyczne matki: od surowości do więzi 

Moje dzieciństwo i rodzice byli moim największym koszmarem i tragedią która mogła mi się przytrafić, próbuje to wszystko do dzisiaj zrozumieć.

Jestem pod wrażeniem, wszystko, o czym mówisz, pasuje do mojej matki. W swoich działaniach jest bezwzględna mimo 90 lat....

Moja narcystyczna matka nie żyje to dziwne ale w końcu czuję się wolna i spokojna 🍀dzięki za pomoc w zrozumieniu mojego życia

W 100% moja matka. Niestety mieszkam z nią. Sama wychowuje syna. Nie mam jak się od niej uwolnić bo nie stać mnie teraz na mieszkanie samej z dzieckiem. Jestem wykończona psychicznie. Trudno mi wytrzymać. Najgorsze jest to że naśladuje jej zachowanie nieświadomie. Dopiero po fakcie jak coś powiem albo zrobie zdaje sobie sprawę że staje się do niej podobna. Przeraża mnie to. I boję się o psychikę mojego syna. Muszę się odciąć od rodziny jak najszybciej. Trzymajcie za mnie kciuki.

Szkoda ze nie wiedziałam tego wszystkiego jak byłam młodziutka. Przeskoczyłam z jednego narcyza w domu na kolejnego... Dopiero teraz po zakończeniu związku z narcyzem który trwał 17 lat i przepracowywaniu relacji z moją mamą czuje się szczęśliwa albo inaczej, kompletna i wystarczająca ...Czuję się jakby spadł mi ogromny ciężar z pleców. Szkoda mi tylko straconego czasu... Takich rzeczy powinno się uczyć w szkołach.

Od zawsze razem z rodzeństwem mieliśmy szeroki wachlarz obowiązków domowych. Jeśli pominęliśmy chociaż jedną rzecz, mama zaczynała rzucać całą pretensjonalną wiązankę rzeczy, które nie zostały wykonane, na przykład: "Podłoga nie pozamiatana, nawet nie zmieciona, nie przetarta ani nie odkurzona!" Tak. Moja matka z jednej rzeczy potrafiła zrobić całą wyliczankę. To była jedną z pierwszych rzeczy, które powoli zapalały lampkę w mojej głowie, że być może to ona ma jakiś problem. Momentem przebudzenia natomiast była sytuacja, gdzie moja własna wychowawczyni w Liceum przerwała mój stresowy monolog mówiąc "ciągle tylko mama to, mama tamto, mama mnie zabije, mama będzie niezadowolona... Dziewczyno, żyjesz dla siebie czy dla niej? Masz na jej punkcie obsesję, bo zawsze tylko ona siedzi Ci w głowie." Miała rację. Całe moje życie zawsze kręciło się wokół jej humorków, zasad, wymagań, roszczeń i krytyki. Zawsze musiałam być czujna, bo nigdy nie wiedziałam co ją za chwilę zdenerwuje, czy zaraz mi bez pukania nie wparuje do pokoju i wszystkich ciuchów nie wyrzuci z szafy albo nie zepsuje laptopa bo mam "brudno w pokoju", a jej obecność powodowała u mnie tylko negatywne emocje. Do dziś nie rozumie o co mi chodzi, nie dopuszcza do siebie faktu, że mogła zrobić coś źle. W 2017 roku byłam już na skraju samobójstwa. Z desperacji postanowiłam, że wyprowadzę się za granicę, jak najdalej od niej. Dziś powoli leczę się z tego wszystkiego, jak sami widzicie dalej szukam rozwiązania. Dziękuję za ten materiał, dużo wartościowych punktów, leci subskrypcja :)

Cała prawda,kontrola ,negacja i niezadowolenie po to żeby zamieniać jakąkolwiek radość w smutek,całe życie słyszałam też, że dziecko to problem,a mężczyzna jest niepotrzebny, ewentualnie może wybrać za mnie,dokładnie nie pozwalają odejść ani mieć własnego życia,w rezultacie zostajemy sami,a nas spotyka kara za każdy sprzeciw woli,słyszymy że życie jest ciezkie-a raczej jest to może postawa życzeniowa,słuchamy o tym i to się spełnia.Pomimo że w końcu orientujemy się że coś nie tak i staramy się iść swoją drogą, wystarczy moment nieuwagi albo słabości i nasze decyzje są zmieniane przez sprytną manipulację.Dziekuje za cudowny przekaz

Mocno mnie poruszyło to jak powiedziałaś Ewo, aby nie wstydzić się być sobą, bo miliony osób czekają na to, abyśmy stali się ich głosem. Dziękuję ci, że masz odwagę być moim głosem i mam nadzieję, że kiedyś odważę się być swoim a może i innych. Pozdrawiam

szukamy ich aprobaty przez całe życie. słucham i płaczę...ale widocznie było mi to potrzebne😔 dziękuję za to nagranie

Po wczorajszym spotkaniu rodzinnym i złapaniu po nim przysłowiowego "doła", dzisiaj rano słucham ze łzami w oczach i dociera do mnie coś co od jakiegoś czasu nie chciało dotrzeć- mam narcystyczną matkę. Najważniejsza osoba w życiu..to co mówisz pasuje do niej jak ulał. Ciężkie odkrycie...

Boże, oglądam panią pierwszy raz. I słyszę film o mnie, proszę nagrywać dalej. Cudownie się Pani słucha

Ja ciebie widze w szkole ,gdzie wykladasz nauke ktora jest bardzo potrzebna w radzeniu sobie w zyciu.Potrafisz pieknie i madrze ujac,to co czujemy a czego nie rozumiemy.Jestes supper!

Dlaczego pomimo tylu ogladajacych nie ma odzwierciedlenia w polubieniach?! Przecież to nic nie kosztuje.! Dlaczego w ludziach taka obojętnosc .Ta przemiła Pani dzieli się wiedzą bezinteresownie.Odrobina szacunku względem tej Osoby się należy!

Po takim dziecinstwie wchodzisz w zycie z ciezka trauma rozwojowa. MASAKRA

Woooow - jakbym słuchał opisu działania i funkcjonowania mojej matki... (tej "zlewającej się" z dzieckiem)

Swietnie potraktowany temat. Bardzo dziekuje. Ja intuicyjnie doszlam do takich samych konkluzji, ale swiadomosc, ze nie jestem w tym sama czy jedyna, ktorej sie to wydarzylo jest ogromnie pomocna. "Staje na nogi" w wieku lat 56. Po rozwodzie, chorobie nowotworowej i postawieniu granic mojej Mamie; to niesamowicie piekne odczucie, gdy bierze sie samemu oddech pelna piersia. Jeszcze raz dziekuje i polecam innym ten wartosciowy wyklad.

Dziękuję, że jesteś ❤ pomoglaś mi zrozumieć 🍀 długo szukałam odpowiedzi na to co jest ze mną nie tak... depresja rozpoczęła się jak miałam 16 lat, nie jadłam, chciałam zniknąć, kaleczyłam się. Potworne poczucie winy za każdą nawet najmniejszą rzecz, służącą i worekiem treningowym byłam. Nie lubię siebie, akceptuje a chcialabym pokochać 😥 Mimo wszystko przez gardło nie może mi przejść, co tak naprawdę o niej myślę, nie kazda matka jest dobrą osobą 😥 jestem na etapie rozumienia i zrywania relacji

Moja matka sw pamieci byla strasznym narcyzem. Zniszczyla nas mnie i rodzenstwo. Cala nasza 3 uciekla w zwiazki malzenskie bardzo wczesnie . To co pani mowi o matce to moja byla jota w jote... Podzielila nas dzieci. Nie nauczyla nas milosci tylko rywalizacji.

Dziękuję Ewo, bardzo wyczerpująca i doskonała analiza. Sama borykam się z narcystyczną matką. Udało mi się do niej zdystansować w bardzo ciężkim dla mnie momencie. Jedynie dystans daje mi spokój, nie da się niczego naprawić, bo druga strona nie widzi w sobie nic złego. Jesteś niezwykle ciepłą i pozytywną osobą Ewo :)

Ja postawilam na zero kontaktu, z cala rodzina. Wystawianie granic toksycznym ludziom nie ma sensu poniewaz oni nigdy tego nie uszanuja. Dalej beda cie bombardowac swoja spaczona rzeczywistością. Nigdy nie żałowałam mojej decyzji, wreszcie czuje sie wolna!

Teraz już wiem, że nie należy pochopnie oceniać dzieci bijących rodziców. Znana mi dziewczynka bije matkę narcystkę w akcie samoobrony. Był kiedyś tragiczny przypadek chłopaka, który zabił rodziców i został uniewinniony. Wyszło wtedy na jak jak bardzo rodzice znęcali się na nim psychicznie i fizycznie, tego nikt by nie wytrzymał.

Ewcia szok! Opisałaś tu moją mamę! Nawet nie wiedziałem że jest aż tak toksyczna.! Dzięki za twoje filmiki.ogromna wiedza.jestes piękna.

Fajnie ze sa takie madre i cieple osoby jak autorka. Dopiero mozna sobie uswiadomic swoja droge. Ja wyjazd i zycie za granica wykorzystalem do ' going no contact'

Problematyka parentyfikacji jest bardzo ważna, dziękuję Ewo, że mówisz o tym 🙏🏻❤️

Droga Ewo, Dziękuję Ci za sugestię wspomnianej książki " matki, które nie potrafią kochać ". To dało mi dobry trop. Potem zacząłem counselling i dwie inne rzeczy. Następnie dzięki pierwszej książce podjąłem drugą " toksyczni rodzice " - kolejna świetna pozycja. Po tym przyszedł czas na obecną skarbnicę wiedzy - " szantaż emocjonalny ". I te trzy tej samej autorki. Dziś po około 6 - ściu miesiącach uśmiecham się do tego wpisu. Warto było zacząć. Życie może być inne. Ja zaczyna zmieniać moje. Dziękuję Ci bardzo za Twoją pomoc i tą wiedzę, którą się Dzielisz. Optymistycznie pozdrawiam Marcin

Dziekujemy Ewo !

Wszystkie przeszłam. Moge powiedzieć. To już...za mną! Nauczyłam się wiele współuzależnuając się. czyszczenie in progress.... Życie jest piękne! Cudowności dla was czytających i pozostałych. Dziękuję za soulGPS

Ewa, dziekuje za to co robisz. Temat bardzo wazny. Stad sie wszystko bierze...

Problemy z zapamiętaniem też wywodzą się z traumy. Mózg nie zachowuje wiadomości, których nie uważa za potrzebne do przeżycia z narcyzem.

Ewo, dziękuję za ten przekaz, akurat dzisiaj poszukiwałam czegoś w tym trudnym, bolesnym temacie...Po kolejnej "okrutnej" rozmowie z Mamą, która była i jest matką- narcyzem....i mnie nazywa okrutną córką, straszy mnie, że wszystko wraca...itd...nie cieszą jej moje sukcesy...a jednocześnie boi się, że jej zburzę ten wizerunek- reszta rodzinki wierzy w ten pozór, sztuczny twór...echh...dużo by pisać....Dobra robota, wszystkie filmiki o narcyzach obejrzałam, bo i w takiej relacji z mężczyzną byłam- dokładnie jakbym powieliła relację z matką....Jestem bardzo wdzięczna za ten film, dziękuję.

Przeżyłam z matką to o czym mówisz.Nikt by nie uwierzył, była profesjonalnym kłamcą.Wszystko dotknęło mnie.Kiedy odeszła pół roku temu czyli zmarła w wieku 92 lat poczułam ulgę i żyję dzisiaj tak jak bym była sierotą która matki nigdy nie miała.To bardzo przykre ponieważ dzień matki dlamnie nie istnieje .😢Od urodzenia nigdy mnie nie opuściła.Była przy mnie zawsze w moim życiu i małżeństwie.Kontrolowała każdy mój oddech.Cieszyła się z każdej mojej łzy .😮

Bardzo dziękuję To co Pani powiedziała jest bardzo ważne

Droga Ewo, Po okresie wątpliwości zaoptrzyłem się w to co polecasz - "Mothers who cannot love ". Doszedłem do połowy książki i....... potrzebuję wrócić do początku, aby to uczciwie przerobić - przetrawić tą treść. Książka jest: mówiąc wprost świetna, kliniczna, przejrzysta, jest zawarte całe mnóstwo informacji - osobiste relacje. Powiem, że bez takiego uwiarygodnienia (treści zeznań) to można się wykończyć - popełnić samobójstwo, bo wieloletnia depresja to najłagodniejszy skutek po narcystycznej przemocy . Jeśli potomek jest latami izolowany od ludzi (np. ja) i rodzic narcyz pierze mózg 24/7/365 to kiepsko to się kończy. Wracając do tematu DZIĘKUJĘ CI za tą wiedzę. Dziękuję za sugestię książki i za to, że to działa. Raz jeszcze ta książka jest mocna. Życzę Ci miłego dnia. Marcin

Jesteś ze mną, pomagasz mi już od dwóch lat, bardzo Ci dziękuję Ewa za Twoją pracę, jesteś wielka. Powodzenia dalej :)

Dziękuję. Dużo się dowiedziałam. Nie, za mało powiedziane, dużo zrozumiałam, ale i wiele przesunęło mi się przed oczami. Będę dalej nad sobą pracować, bo mogłabym popłakać nad sobą, ale nie ma to większego sensu, a ja chcę się odmienić. I to nie tylko dla siebie. Teraz wydaje mi się to mozliwsze, będę Cię dalej słuchała, pani Ewo 🌹

Dziękuję Kochana za ten przekaz. Udało mi się postawić granice w relacji z toksyczną mamą. Już wiem co mam dalej robić. Dziękuję🙏🏻Pozdrawiam🌞❤🌻

Jest bardzo ciężko. Zawsze podczas kłótni moja mama obarcza mnie poczuciem winy i znika w pokoju niechcąc mnie dalej słuchać. Błagam ją wtedy by mnie wysłuchała, ale ona nie chce (dzwoni do koleżanek, które pocieszają ją i mówią by już nie płakała-w odpowiedzi "popłaczę i przestanę, nie martw się to tylko ja"). Czasem z bezsilności zaczynam bardzo płakać, mam wrażenie że ją to satysfakcjonuje (pierwszy sygnał gdzie pomyślałam że coś jest nie tak). Gdy zachowuję spokój, wtedy ona robi awanturę, dopóki nie wyprowadzi mnie z równowagi. Zawsze po kłótniach ignoruje mnie, zbywa krótkimi odpowiedziami typu "mhm" i nie słucha rzeczy, które chciałabym jej opowiedzieć. Chciałabym mieć to w tyłku, ale nie umiem funkcjonować w ten sposób i w tej atmosferze. Zawalam wszystko czego się podejmę (np. ważny egzamin). Moje zwierzenia wykorzystuje przeciwko mnie (wie że mam kompleksy, jeden z nich to mój wygląd. Podczas jednej z kłótni powiedziała,że w moim wieku ważyła połowę tego co ja (ni stąd ni zowąd)). Nie mam siły. Mam wrażenie, że sobie nie poradzę w życiu. Mam już 25 lat. Pamiętam, jak miałam 16 lat, moja mama wyjechała ze swoim facetem za granicę. Raz jej wypomniałam, że zamiast wyjeżdżać, powinna była mnie wtedy wychowywać a nie matkować teraz, gdy jestem już dorosła. (Było to przy okazji kłótni. Stwierdziła że "ojeju ale jesteś biedna, taka skrzywdzona, zostawiłam cię ale dramat", oczywiście ironicznie...)

Ona bo moge nazywac ma prawie 80 lat i jeszcze piorunuje mnie wzrokiem a to jaka byla to moglabym napisac ksiazke pod tyt.wampir energetyczny. .

Jestem nadal jak małe dziecko ... matka dobra narcystyczna taka jest ... dziękuje

To jest 100% charakterystyka mojej matki. Dodam tylko że gdy wyjechałam do Australii na stałe nie spełniłam jej materialnych wymagań i kiedy na Wielkanoc zadzwoniłam z życzeniami zamiast życzeń wykrzyczała mi oszczerstwa kim ja byłam i czego ode mnie nie dostała a na koniec ,,nie chcę cię znać,, i się odłączyła.

"uczą cię ignorować własne uczucia i intuicję abyś potwierdził ich wersję rzeczywistości." Tak robią i jest to bardzo szkodliwe. Jeśli zaburzaja twoje postrzeganie rzeczywistości prubujac zamienić cię w człowieka dysfunkcjonalnego. W wieku lat 32 dopiero wyzwoliłem się od tego, niestety wyszła mi taka wiązanka" pijackich" bluzg pod jej adresem że chyba nigdy nikomu... ona po raz 25ty próbowała mnie przekonać że rzeczywistość kraju w którym od 10 lat mieszkam, nie jest wcale taka i tak mi się wydaje I ona wie lepiej jaka jest (i żebym jak coś mi nie idzie i mi frustrują , nie zwalał na kraj tylko czuł się winny). Jako że ona jest raczej typ reptylianski, po miesiącu jak zobaczyła że nie mam zamiaru przepraszać (za coś co według mnie był instynktowny odruch obronny), to zapomniała o tym, i teraz uważa ze swoją arogancja i wykpiwaniem moich obserwacji i doświadczeń życiowych. Przyznam że to także był taki punkt zwrotny w "łapaniu się za bary" z kompleksem Edypa. (chociaż u mnie był dramat, bo ona po rozwodzie z ojcem, ja miałem 14 lat, i (teraz jako starszy widzę) ona świadomie lub nie uznała mnie za wzorzec męski, dramat, ale ze sama miała ojca alkoholika i męża dzieciucha nerwusa, to taki efekt. Pewien psycholog nazwał mierzenie się z własnym kompleksem Edypa - Krucjata (najważniejsza krucjata w życiu mężczyzny), zgadzam się z nim.

Tak. Jak dorosłam miałam tylko 3 komentarze o moim wyglądzie od matki: 1) masz usta jak wielka rana ( usta mam pełne, duże) 2) masz oczy jak krowa ( mam duże piękne oczy) 3) masz krótką talię - kazała mi nosić ubrania, które optycznie obniżały moją talię w dół (mam po prostu niebotycznie dlugie i zgrabne nogi) W te bzdety wierzyłam do 48 roku życia

Bardzo ciężko mi się tego słucha....w spokoju, narcyzm jest o tyle trudny bo inni widzą co innego a co innego jest w domu Trzeba w tym być żeby to zrozumieć Szkoda że dopiero teraz mam to nazwane a ja nigdy tego nie rozumiałam a próbowałam czemu nigdy się ze mną nie zgadzała, czemu non stop krytykowała, czemu zmieniała zdanie i czemu nigdy nie przytuliła.... Pozdrawiam

Dziękuję 💓💌

Mam wrażenie, że moja matka jest wymieszaniem tych dwóch typów. Przerażające. Od paru lat coraz bardziej sobie uświadamiam, że chyba coś nigdy nie było do końca "tak", ale nie wiedziałam co. Dziękuję Ci bardzo za materiały, które wrzucasz na yt i otwierasz oczy. Bardzo mi pomagasz, a i jak widzę po komentarzach, wielu innym osobom także. Im bardziej zagłębiam się w temat wszelkich zaburzeń, tym bardziej przeraża mnie wizja związania się z kimkolwiek, a o "normalności" już w ogóle nie mam pojęcia i mam jeden, wielki mętlik w głowie. PS: Oglądałam też Twoje materiały po angielsku. Jestem pod wrażeniem, jak pięknie potrafisz mówić i po polsku, i po angielsku.

Nigdy nie potrafiłam okreśłić, co z moją matką jest nie w porządku. Czułam, że jest toksyczną osobą ale nie potrafiłam tego nazwać. Staram się odizoliwać chociaż moje córeczko kochają babcię i lubią do niej chodzić. Chociaż może się to zaraz skończyć bo mają już po 13 lat, a ona kocha dzieci póki są małe :-) Ostatnio powiedziała mojemu szwagrowi "Ja już dwóch pogoniłam, to i Ciebie mogę więc nie podskakuj" (chodziło o byłego męża mojego oraz mojej siostry). Najgorsze jest to, że w rodzinie wszyscy nakłaniają mnie żebym się pogodziła z mamą, odpuściła, nie kłóciła się, nie rozumiejąc, że się oddaliłam od niej żeby zachować własne zdrowie psychiczne :-) Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za ten odcinek i wszystkie inne. Nadrabiam :-)

Bardzo dobry materiał❤

Uwielbiam Panią, oglądam wszystkie filmy. Dziękuję i pozdrawiam😁

jest to trudne co ty mówisz, moja mama jak to mama i tata, jestem dosc w trudnej sytuacji bo jestem ostatnia w domu , wiec co za tym idzie opiekuje sie "nimi" czyli jeszcze nie jest az tak zle, ale mam corke sama ją wychowuje, i tak naprawde wychowuja ja tez dziadki, bardzo duzo było kłotni o moja role jako matki, do tej pory, ale jest przemilczane ale wiem co o mnie myślą , niestety nie moge uciac kontaktu, tez weszłam chorą relacje, i zrobiłam to ze odciełam sie od tego. jest to trudny temat chyba długo go nie przerobie, niestety

Ewa. Bardzo mi pomagasz. Fajnie byłoby gdybyś odpowiadała na komentarze:-))

Ewa, świętujemy jakieś okazje (urodziny, jubileusze), a osobę adorujemy, uwielbiamy, podziwiamy. Serdeczności dla Ciebie, dziękuję za wszystkie Twoje filmy!

JESTEŚ CUDOWNA,, UWIELBIAM CIĘ SŁUCHAĆ, BARDZO MI POMAGASZ. DZIĘKUJĘ.

Dopiero po śmierci mojego Taty zaczęłam nazywać rzeczy po imieniu. Dla mnie jedynym ratunkiem jest ograniczenie relacji. Moje i mojej siostry życie to wieczna manipulacja. Poczucie winy mam wryte, bo w żałobie, bo chora, bo smutna, bo zawsze coś .. a w tym wszystkim nigdy mnie nie było 🤷‍♀️ system kar i opanowany do perfekcji. Mam 33lata, a ciagle słyszę o wakacjach w Tunezji 15 lat temu ufundowanych przez moją mamę. Niestety moja mama potrafi dużo, potrafi pójść do moich przyjaciół i przedstawić im swoją niewdzięczną córkę ... takich niewdzięcznic jak ja z siostrą nie ma na tym świecie: wszystko miałyśmy, a zainteresować się matką to już problem. mija mama ma 60 lat , jest czynna zawodowo, ma smykałkę do biznesu, rewelacyjnie sobie radzi finansowo, ale to zawsze ona jest ofiarą i to ją wszyscy krzywdzą... w dniu mojego porodu słyszałam, jak ją boli kręgosłup .. i tak całe życie w poczuciu winy.

Zero kontaktu to jedyny ratunek .

Dziękuje ❤

Mój były Ex narcyz i jego psychiczna mamuśka narcystyczna to był po prostu duet nieziemski. Ona kłamała za niego , on za nią.. robiła wszystko zeby nasze małżeństwo rozwalić .. i kilka razy rozwaliła. Kupę lat temu ( jeszcze nie byłam świadoma że mam z tym doczynienia ) Kiedy do mnie wrócił mamuśka obraziła się, ukarała go że nie chce go znać. wszystko mu odebrała , całą rodzine zbuntowała przeciwko mnie .. Po kilku miesiącach widziałam jak mój narcyz się rozpada bez mamuśki .. na własnych oczach przeżyłam to i dosłownie się w parze nie mieści. Trząsł się , wmawiał sobie różne choroby żeby mamuśka się dowiedziała i nawiązała kontakt . Wymyślał sobie raka płuc , chorobę serca .. latałam z nim za rączkę po najlepszych specjalistach i powiedzieli ze jest zdrowy jak ryba. Po pół roku nie wytrzymał i zadzwonił do mamusi chłop po 40/stce i pierwsze co zapytał :”mamusiu, co ci kiedyś ta wróżka powiedziała , będę żył? 🤣🤣🤣 padłam , po prostu padłam .. Zaczął jej wmawiać że długo nie pożyje . Mamuśka spakowała się, przyjechała 1300 km i zabrała go zaraz ze sobą do siebie . Odrazu wyzdrowiał 😂Narcysta aktor jak mamusia .. pani Ewo .. narcystyczna matka wybiera sobie tak zwane „ złote dziecko” a reszta to tak zwane „kozły ofiarne” on akurat był jej złotym dzieckiem . Generalnie tylko złote dzieci narcystycznej matki mają największe szanse na to, ze będą sami narcystami. Kozły ofiarne są wszystkim obarczane , to dobre empatyczne i bardzo emocjonalne rozwinięte dzieci, które dużo wytrzymują. Taka jaka narcystyczna matka sama by chciała być reflektuje wszystko na jej złote dziecko..reszta dla niej się nie liczy ..

A czy brat może też być osobowością narcystyczną??? Ja odcięłam się rodziny i teraz zaczęłam żyć swoim życiem :))) Jestem WOLNA :))))

Ewa witam Ciebie serdecznie 🌹 Ewa to takie piękne uczucie 😀 kiedy mówisz...trzymamy się Wszyscy za ręce 👋😀

Super wykład

Bardzo bardzo pomagasz ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

Miałem związek z partnerką z DDD, a później po 3 latach walki i wypalenia się okazało się że za plecami partnerki zawsze stałą matka która wszystko wiedziała, wszystko słyszała, spisywała wszystkie moje przewinienia a córkę starała się trzymać pod kloszem bezpieczeństwa. Do tego przekazuje córce wartości nierealne, że związek polega na ciągłym zabieganiu faceta i robi z córki księżniczkę. Jak przychodziło do konfliktów to mama wszystko rozwiązywała a w zasadzie ucinała problemy. Ostatecznie matka odcięła mnie.

Popłakałam się

Ja miałam koszmarne dzieciństwo, ojca alkoholika i matkę narcystyczną. Byłam grzecznym, ułożonym dzieckiem. Robiłam to czego ode mnie wymagali do 18 roku życia. Niedługo potem wyprowadziłam się z domu. Przez wiele lat utrzymywałam kontakty z rodzicami i próbowałam Im pokazać, że można żyć inaczej, bez pretensji i w zgodzie. Nigdy też nie robiłam z siebie pajaca aby zasłużyć na Ich miłość czy cokolwiek. Założyłam rodzinę, poszłam do pracy, chwilami było ciężko bo uczyłam się życia na własnych błędach, z domu rodzinnego nie wyniosłam dobrych wzorców. Dużo obserwowałam kochających się ludzi, oglądałam filmy, dzięki temu miałam porównanie. Wiedziałam co jest złe a co dobre, jednak cały czas szukałam pozytywnych przykładów. Z rodzicami utrzymywałam kontakt ale Oni widzieli, że jestem jakaś inna, nie podporządkowana, stabilna, niezależna, kładąca nacisk na prawdę. Nie podobało Im się to. Z tatą udało mi się jeszcze znaleźć wspólny język, co bardzo doceniałam, choć zrobił mi bardzo dużo krzywdy. Z mamą nie udało mi się dogadać. Najpierw mnie próbowała wykorzystywać finansowo, a potem zerwała ze mną kontakty i z moimi dziećmi. Zanim to zrobiła próbowała skłócić mnie z moimi dziećmi. Na szczęście nikt nie był podatny na Jej manipulacje. Więc odpuściła i zerwała kontakty. Jestem bardzo dumna z siebie, że mam empatię, rozsądek i staram się najlepiej jak potrafię być dobrą matką, przyjacielem i wogóle człowiekiem. Myślałam, że moje dzieciństwo nie wpłynęło na moje życie. Bardzo się myliłam. Trafiłam na mężczyznę, który miał taką matkę, o jakiej jest mowa w tym filmie. Mój mąż żył w toksycznym domu, pełnym haosu, kłamstw i nadużyć. Myślałam, że jest taki jak ja, i należy Mu współczuć. Myślałam, że wystarczy stworzyć Mu fantastyczny dom, pełen ciepła i miłości. Bardzo się pomyliłam, ponieważ ma tak sprany mózg przez matkę, że niczego nie docenia, i wszystko dobro niszczy i taranuje jak czołg. Jest totalnie autodestrukcyjny. Stworzył mi jeszcze gorsze piekło niż miałam jako dziecko. Dobrze, że jestem silna i mam rozum. Skorzystałam z pomocy psychologa. Po kilku nieudanych próbach zostawiłam Go. Jest totalnie zepsuty i przesiąknięty chorymi wzorcami z domu rodzinnego. Zaczął bardzo wcześnie zarabiać dla mamusi, zrobiłby wszystko aby zasłużyć na jej miłość. Jej było zawsze mało i mało. Mój mąż nigdy tego nie zaakceptował, i stał się kopią własnej matki. Był dla mnie podłą kanalią, a dzieci patrzyły jak ja cierpię przez lata. Nie miał dla mnie litości do końca. Czasem myślę, że był przedłużeniem moich rodziców. Udało mi się wydostać z tego bagna po 25 latach. I nigdy już do tego nie wrócę. Straciłam masę lat na wychowywanie Go, tłumaczenie i dawanie kolejnych szans. W końcu odpuściłam. Na koniec powiem tak...nigdy bym nie przypuszczał, że tacy ludzie chodzą po świecie, i z taką premedytacją krzywdzą innych, bezlitośnie. Kobiety nie dawajcie się, wymagajcie zawsze szacunku i stawiajcie granice, choćby kosztem rozpadu rodziny. Bo istnieje zawsze ryzyko, że Narcyz pociągnie Was na dno.

ten narcyzm to jakaś plaga , ja tez odkrywam to w sowim otoczeniu

Dzięki kochana. To o mojej matce

Moja matka nie była surowa, była wredna... leczyła swoje kompleksy wykorzystując swoje dzieci... Poniżając, wyśmiewając... Namawiając ojca do przemocy, chowając się za nim i udając tego lepszego rodzica... Czy taka matka jest narcystyczna ?

Dziękuję.

Dziekuje CI bardzo 🌈🍀

Moja matka mówiła mi zawsze, że moje wszystkie koleżanki są głupie. Mądra była tylko ona. Na szczęście już nie żyje.

Super filmik! Pozdrawiam :)

O Boże, Ewo, jakieś 90 procent tego, co powiedziałaś dotyczy nie mojej matki, ale mojej... dorosłej córki... :( A nawet wiele jeszcze bym dodała. Jestem jak w potrzasku, ona jest po prostu okrutna. Jak jest w domu (studiuje w innym mieście) jestem kompletnie wypompowana z sił, od jakichś 2 lat widzę wyraźnie, że jakiekolwiek działanie, próby porozumienia nie mają już sensu. Gdy wreszcie wyjeżdża, najpierw dwa-trzy tygodnie "choruję", a potem odzyskuję powoli równowagę. Wymyśliłam sobie jakiś plan obrony swoich granic, ale mam w sobie dużą niepewność siebie i byłoby mi łatwiej, gdybym uzyskała jakieś potwierdzenie z zewnątrz, że to niezły plan. Czy zetknęłaś się z takim zjawiskiem? Czy mogłabyś poruszyć ten temat na Soul GPS PL?

A horror fairy tale: - jakie są narodziny księżniczki narcyz? Krótko opowiem: matka nie chciała urodzić córki, jej mąż ledwo zapobiegł przerwaniu ciąży. Urodziwszy, biedna istota stała się niechcianym dzieckiem, karcona i ciągle poniżana kopciuszek była świadkiem jak jej młodszy brat jest uprzywilejowany, rozpieszczany i zepsuty przez matkę. Dziewczynka weszła w dorosłość, studiowała, pracowała ale psychicznie wciąż pozostała zakładniczką przebiegłej dwulicowej matki która jej wykorzystywała i chciała dla siebie. Wreszcie pojawił się książę, ukochał księżniczkę i oddał życie swe by ją wyzwolić i uszczęśliwić. Happy end - myślicie? .... ..... tak - dla matki, pełna szyderczej satysfakcji. Książę podzielił los biblijnego Samsona zdradzonego przez swoją "lojalną" Dalilę. Jaki stąd morał? zepsuty owoc nie idzie uratować lecz można się nim tylko zatruć - na śmierć.

Robisz dobra robotę

Świetny film! U mnie wprawdzie to ojciec był narcyzem, a matką osobą współzależną, ale kopiowała dużo jego zachowań. Po co? Żeby ojciec się nie denerwował i czuł wsparcie. Bo był taki biedny i miał nieszczęśliwe dzieciństwo. Ogrom poczucia winy jaki w sobie nosiłam był nie do wytrzymania. Do tej pory czasami mam poczucie że jestem złą córką, kiedy wybieram aby nie jechać do domu na święta, żeby po raz kolejny nie brać udziału w szopce pod tytułem "dobra rodzina" (pomimo że mam 31 lat. Z domu uciekłam na studia i najchętniej bym nie wracała już nigdy, ale poczucie obowiązku wobec rodziców trzyma mocno.

Niestety straszne ale prawdziwe

Super video

Dokładnie taka jest moja matka. Zniszczyla mnie i mojego brata ktory zachorowal na schizofrenie paranoidalna. Do dzis dla niej liczy sie tylko on a ze mna ewentualnie pogada jak jest zaopiekowany i rozpieszczany. Nie chciala nawwt wypuscic mnie w domu bo bylo jej ze mna wygodnie. Teraz sie powoli uwalniam ale nigdy nie zdecyduje sie na wlasne dzieci. Chcialam miec pelna rodzine ale czuje sie zniszczona i nie dam rady dac szczescia swoim dzieciom. Czuje sie wyczerpana ta relacja

Pamietaj ze granica pomiedzy miloscia a nienawiscia jest bardzo cienka. Jesli taka osoba Cie niszczy od srodka taka granica pęka i bardzo trudno ją odbudowac.

Witam ciepło i pozdrawiam z podziękowaniami za ten materiał ale mam pytanie które myślę tutaj będzie dość ważne dla niektórych którzy przez to przeszli jak wygląda narcystyczne zawłaszczenia przez oo przez ojca przez męską część rodziny jak to się ujawnia i jakiego typu schematy się tam Pojawiają jeszcze raz bardzo dziękuję że nagrywasz tego typu materiały💚

Dziękuję za twoje pomyłki! ;*

Zapraszam chętne osoby do grupy wsparcia "Dzieci narcystycznych rodziców" na Facebooku

Czy taki chlopiec opiekujacy się matką stawiany przez nią w roli zastępczego męża może wyrosnąć na ukrytego narcyza?

Pani Ewo, jak sobie poukładać w głowie, nie rozmawiam ze swoją matką narcystyczną choć mieszkamy przez ścianę, bo się nie da.. Jak uleczyć te rany? Pozdrawiam serdecznie😀 Dziękuję za ten film😍

Niestety również mam matkę i ojca narcyza ... Krzyki bez powodu, wszystko wie najlepiej ...nie da sobie powiedzieć że ma winę ..manipulacje... buntowanie rodzeństwa przeciwko mnie... rozpowiadanie wieści co jej mówię rodzeństwu.... wszystko co robiłem było nie tak jak ona by . chciała... skąd biorą się takie matki ? Chciałbym zerwać z nią kontakt jak i z całą narcystyczna ,socjpatyczna rodziną ale narazie nie potrafię.. szkoda trochę mi matki bo już jest w podeszłym wieku... mimo że tyle krzywdy mi wyrządziła ..... silna nerwica, depresja itp..

Niedawno odkryłem, że żyję z matką narcyzką przez 50 lat. To okrutne doświadczenie dla mnie, a sposobów manipulacji, kłamstw, zakłamywania rzeczywistości znam setki. Nie wiem co to poczucie własnej wartości i od najmłodszych lat jestem tresowany pomimo faktu, że posiadam własną rodzinę, ale od matki się nie wyprowadziłem. Mógłbym napisać o tym książkę. Składam powoli swoją duszę kawałek po kawałku i jest to okrutne doświadczenie.

A czy matka może być jednocześnie wypychająca z domu i kontrolująca? Bo moja ze mną konkuruje, chce mnie wykopać z domu, ciągle jestem jej za coś winna, powinnam być wdzięczna, tyle mi daje, a ja nie szanuje... tyle pieniędzy z niej wyssałam, a z drugiej strony kontrolowanie moich szafek z ubraniami, mojego ubioru, wchodzenie do łazienki, mówienie ze w domu najlepiej, ze cały świat jest groźny tylko w domu jest bezpiecznie. Ma ktoś tak?

Ja też cieszę się bardzo, że moja narcystyczna matka nie żyje wreszcie

Proszę poradź jak radzić sobie z sytuacją gdy narcystyczna matka ośmiesza mnie lub poniza/ krytykuje w towarzystwie innych osób np dalszej rodziny, która nie zdaje sobie sprawy z jej zaburzenia. Mam się bronić i tłumaczyć a przez to dać się sprowokować? Przyjąć postawę Gray rock i ryzykować że jej uwierzą a ja np do końca spotkania rodzinnego będę się czuła jak idiotka? Brać ta nieświadomą osobę na stronę i na osobności tłumaczyć że mama ma zaburzenia i dlatego mnie tak traktuje? Jak postępować? Proszę o pomoc.

Zesc chcialabym wyslac glos mojej matki jak sie wscieka wyzywa i obwinia o byle co i mowi mi ze ja jestem narcyzem .pamietam ze zaws, e chodzilam na palcach by sie nie zezlos ila z Ale zaws, e to ja bylam problemem ze ws, ystkimi o mnie rozmawiala i osmieszala mnie.

Hej,mam pytanie do Ciebie...Czy jesli napisala bym (swoja historie)na papierze i wyslala do Ciebie to czy przeanalizowala bys to i odpisala mi co i jak mam z tym wszystkim zrobic? .DIsiaj poraz pierwszy na Ciebie natrafilam.Slucham tego typu filmow od czasu do czasu i mam mlyn w glowie z tego wszystkiego...Nie to ,ze ktores z was nie ma racji tylko tych informacji jest tak wiele ,ze czasem mam wrazenie ,ze albo ja albo zdecydowana wiekrzosc osob z mojego otoczenia ma ze soba powazne problemy.Mozliwe,ze jest i tak!Nie naleze do osob z tych (dobrych rodzin)...Szukam pomocy w sieci.Takiego wsparcia psychicznego ,ze nie uwzielam sie na wielu ludzi, ,ktorzy powinni byc mi bliscy...Nie chodze do psychologa chodz,przeczucia glebokie mam ze jest mi potrzebny...Probuje postawic jakis krok!!!Juz nawet nie czuje a wiem ,ze jestem w mega ciezkiej sytuacji!!!Kiedys przede wszystkim myslalam ze wszystko zle lezy po mojej stronie!!!Boje sie cos zrobic a musze bo mam dziecko.Boje sie pojsc do psychologa bo jestem otoczona ludzmi ,ktorzy mnie przez to beda probowali stlamsic.Potrzebuje kierunku,opcji,rad,czegokolwiek...Kiedys zaczelam pisac cos na postac ksiazki,wspomnien,aktualnych odczyc...Moja corka wyciagnela jedna kartke na mieszkanie...Balam sie ,ze zauwazy to tesciowa,moj maz...Zniszczylam wszystkie zapiski.Chce znowu to mapisac do Ciebie!!!Nie wiem...Mam poczucie,ze mogla bys (cos)mi podpowiedziec...Mam brzydko mowiac (kibel w mozgu)...😧

Opisalas dokladnie moja matke..bardzo toksyczna osobe, szantaz emocjonalny lub ignorowanie, stosowane miedzy wybuchami zlosci. Juz sie odcielam od niej.

Tak. Matka robiła mi notorycznie gaslighting. Skończyło się to moją próbą samobójczą w wieku 18 lat i pobytem w psychiatryku, że niby mam zespół urojeniowy.

Zgadza się...niestety..😢😞

Matka mojego ex to narcyz... A syna wychowala dla siebie...niestety tylko ona mogła zajmować pierwsze miejsce w jego życiu, potrafiła dla mnie byc okropna...a on ja tlumaczył a mnie nie bronił...Uciekłam od nich...

Ja mam tą "najcięższą" matkę. 2 lata temu przestałam przejmować się, że mnie nie kocha I zrozumiałam, że to nie moja wina. Staram się mówić swoje zdanie, nie słuchać jej we wszystkim I sprzeciwiam jej się. Nie wiem czy to jest najlepsze rozwiązanie, bo codziennie są krzyki I awantury. Np. jak mam rozpuszczone włosy w szkole I przed domem zepnę I ona to zauważy (bo są inaczej ułożone np.) To zaczyna się wyzwanie od dziwek, bo przecież tylko prostytutki noszą rozpuszczone włosy. Kilka razy mnie uderzyła z tego powodu. A spinać nie będę Bo po pierwsze nie chce bo brzydko wtedy wyglądam, a po drugie chodzi o zasadę I nie chce żeby miała poczucie kontroli. Oczywiście wychodzić z domu nie mogę pod pretekstem pedofili I "Nie będziesz się po wsiach kurwić", czyli jestem na nią skazana cały czas (Nie licząc tych kilku godzin w szkole). Na szczęście mam przyjaciółki które mnie wspierają i uczę się normalnego funkcjonowania, bo niestety czasami mam z tym problem.

Droga Ewo, to materiał o mojej matce. Moją jedyna "wina" - urodziłem się tam -przypadek. Teraz po latach pojmuję skąd się wzięły u mnie pewne uzależnienia + ponad 20 lat doświadczeń depresji "zaleczanie - tłumienie wieloletniego przytłaczającego toksycznego wstydu itd.". Tak czy inaczej ojciec nie był lepszy - agresywny alkoholik. Dużo by pisać.......Dziś już wiem w jaki sposób i dlaczego ja zniszczyłem moje dotychczasowe życie. Cóż taki produkt wyszedł z tamtego domu. Teraz to staje się pełnym obrazem. Dziękuję Ci za Twoje dzielenie się tą jakże niezbędną wiedzą. To gożkie, ale zgadzam się, że jedynym możliwym sposobem może być całkowite urwanie kontaktu. Życie samo życie. Nie mamy wpływu na to, gdzie się rodzimy, ale MOŻEMY UCIEC ;)

Świadomość tej manipulacji to klucz do WOLNOŚCI.OLAĆ I LEKCEWARZYĆ.DZIAŁA DOŚWIADCZYŁAM.Mam spokuj

Dzień dobry. Mam pytanie czy osoby narcystyczne często używają słowa "Ja"? Ja byłam ja kupiłam ja pojechałam itd. Chociaż nie była wtedy sama i tych rzeczy sama nie robiła?

Świętować kult matki to jak świętować kult ojca

Moja historia w opisie. Finał historii z matką mam taki że za moja żałobę po ojcu zleciła na mnie pobicia kradzieże ,dewastację doszczetna samochodu. Dla obcych była kobieta idealna. Mnie zatrudniała od 12 roku życia. Chciałam jeść to musiałam ugotować. Za czyje zresz ? Za moje mówiła matka to daj mi. Więc zajęłam się prowadzeniem domu. Ojciec był chory odkąd miałam 24 lata. Chorował 12 lat z czego 6 lat hospicyjne w naszym domu. Pytałam matkę czemu mi nie pomagasz? Matka odp - bo jestem stworzona do wyższych celów. W październiku zrobiła hucpe że sie wiesza była to prowokacja. Zabarykadowała drzwi. Była policja pogotowie. Diagnoza spół maniakalny. Ale byłam z nią całe życie nie dała mi nawet wyjść do kina bo praca czeka nie wyjdziesz. Pracuj. Pracowałam w firmie matki ale nie płaciła nawet zusu. Zapewniała że płaci. Jest leczona ale opłaca napaści bandyckie na mnie. Mówi mi zabija cię. Zrobię i zapłacę wszystko żeby cię zabili. Byłam sługa mojej matki. Mam raka ,pol serca mi działa a ona napuszcza na mnie bandytów bo już sama nie może się nade mną pastwić. Dokładnie tak jak Pani mówi jest wszystko. Piszę ten komentarz w trakcie Pani wykładu. To wszytko co Pani jest jak z mojego życia. Prosze mieć Świadomość że ratuje Pani moje życie. Jestem na krawędzi śmierci zakatowana zarówno psychicznie jak i fizycznie po bandyckich napadach. Dokładnie robienie spektaklu. Tak nie wolno żeby mi się nic nie udało. Z tym że nigdy za nic mnie nie chwaliła. Kontrola. Zamykanie. Praca ponad wytrzymałość. 25 lat nie mogłam nigdzie wyjechać bo nie mogłam zostawić ojca. Matka ojca by wyrzuciła do hospicjum odrazu gdybym zniknęła z horyzontu. Jestem całkiem sama. Właśnie muszę sprzedać mieszkanie bo matka kazała mi nie dawać pracy i doszłam z oszczędnościami do braku chleba. Chce wyjechać żeby żyć ale nie mam sił wyjść z domu gdzie spędziłam 40 lat. Myślę że mam mocna autoagresję. Chce podświadomie być w miejscu gdzie byłam maltretowania. Chce być truta żeby żyć tzn wegetować. Jak z narkomanią. Matka nigdy nie piłą. Całe życie mialą napady maniakalnej furii. Ojciec nie umiał z nią sobie poradzić. Kocham Pania za ten film. Zastanawiam się czy to skończyć czy wyjść z domu rodzinnego . Chce wyjść ale się boję . To co pani mówi nie wychodzę z domu. Nie dasz rady. Tylko mamusia ci pomoże tylko mamusia cię żabije. Mówi mi dałam ci życie to ci je zabiorę. ⚰️taka faza na dziś. Obwinia mnie że wreszcie doprowadziłam ja do diagnozy. Nie mam dzieci ani męża. Jestem winna nawet tego że żyje . Mówi mi ją cię przeżyje. Dlaczego koledzy bardzo niebezpieczni jej pomagają? Bo oddała im swoje uprawnienia architektoniczne. Zbijają kasę i odwdzięczają się tym że nasyłają na mnie bandytów. Policja śledztwa prokuratorskie itp. dziękuje Pani. Dziś znalazłam Pani kanał. W ostatnim momencie znalazłam. Matka jest Pania mojego życia dokładnie opowiada nawet kiedy mam okres. Matka nigdy nie uczciła nic co wiązało się że mną żadnych szkolnych ukończen od zerówki. Bila mnie po twarzy. Miała kochanka kazała jemu usługiwać. Ma Pani ogromną wiedzę ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ Dziekuuuuuuuuuuuuje❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️