Bende aynen sizin dediklerinizi yapıyorum hocam 30 senem uçtu gitti ama ben psikolaga gitmedim tek başımayım çocuklarım kendi evlerinde bende kendi evimde yapayalnizim ama aslında değilim çünkü Rabbime sığındım tek siginagim ibadet işim evim rabbim çocuklarım yaşama sebebim her gece rabbimle dertlesiyorum inanın arkadaşlar çok can yanıyor ama sen bittim diyorsun rabbim yettim diyor elhamdülillah
1 sene evli kaldım sürekli şiddet hakaret aşağılama küfür ve hep suçlu olan bendim sen böyle olmasaydın ben öyle yapmazdım sen sussaydin ben susardım hep ben düzeltmek istedim çabaladım ne yaptıysam yaranamadım şuan psikolojim o kadar bozuldu ki hala da acaba suç bende mi diyorum Allah hakkımı bırakmasın ona
Benim annem narsist olduğundan, hiçbir zaman ne özgüvenim vardı nede kendimin kim olduğumu zaten bilmiyorum. En komik olanda annem hep karar veremediğimden, hep sevilmek istediğimden, başkalarının beni yönlendirdiğinde şikayetçi oluyorken, aynı anda benim ona karşı öyle olmamı istemiştir. Neredeyse 50 yaşıma geldim hala bana nasıl yaşamam gerektiğini söyleme hakkını buluyor kendinde. Yaşımı yazınca kendim şok oldum. Anneme karşı kendimi 13 gibi hissediyorum. Ama büyümüşüm. Yakın zamana kadar 5 yaşında gibi hissediyordum. Annemi artık aramıyorum. O zaten aramıyor. “Ben senin annenim, A N N EN, A N N EN! Bundan daha önemlisi kutsalı varmı?” Diye haykırıyordu karşımda. Niye? Kocamdan ayrılırken dibe vurmamışım, ona beni tekrar düzeltmeye izin vermemişim. Benim ayrılmadan perişan olduğumu, psikolojik yardımla o evlilikten çıktığımı, kurtulduğumu kabullenmiyor. Bıraktım artık. Ve bu yüzden görüşülmüyor. Görüşsem anlatacak bir şeyim yok. O da birşey anlatmıyor zaten.
Hocam çok zordu bir yıl evlilik kabus gibiydi. Bitirdim bir yıl oldu daha kendime gelemedim..Ayaklarının üzerinde duran insanım yardım almadım uzmandan ama kendimi çok sorguladım ben nasıl böyle bir insanla evlendim diye hatam yoktu zaten benim lüksümle yaşadı..maddi manevi hep ben dünya yansa umurunda değildi..Kendimi her zaman güçlü hissettim ve kendi değerimi özgüvenimi kaybetmedim çabuk toparlandım.Çalışıyorum çok yoğun bir hayatım var..dimdik ayaktayım beni yıkamadı kurtuldum ve ben kazandım o beni kaybetti ama onlar için bu da önemli değil ki ben yoksam başkası hemen...ondan ona bunların takdiği bu herkesle teşekkürler güzel anlatımınız için tam olarak anlatım👏👏💯💯🌹
Maşallah. Kurtulabilmiş olmanız sevindirici. Sizden sonra başkalarına giderler, göstermelik bir ilişki yaşarlar ama özünde size yaşattığının aynısını belki daha fazlasını yaşatır yeni kurbanına.. Yeni kişi adına üzülüyorum ben şimdi. Ben ne hayır gördüm ki o da görsün diyorum... ☺ ☺ ☺
Kafayı yiyecek duruma geliyorsun.Gözünün önünde neler yapıyor gene üste çıkıp seni aşağılıyor. Tek tesellim kurtulmak, kurtuldum. Ama bir türlü iyilesemiyorum.😔
Narsisten kurtuluş yok bunu kabul edip zıtlaşmadan ama kendini garantiye alcan pazl oynar gibi oynayacan başka yol bulamadım o hala beni kandırma ezme peşine düştükçe benim hamlelerim karşısında şaşkın sağ gösterip sol vuruyorum çocuklarım var baska çarem yok ama önceleri bilmiyordum bilince başetmek kolay
Ebeveynlerimizle yasadigimiz sorunlari cozumlemek icin boyle biriyle evlilik yasamis olabilir miyiz?bunlari duzeltmek icin ayni seyleri surekli yasiyoruz.
