Ben pratisyenken acilde çalısıp hastalardan çok yiprandigim için biyokimyayı çok isteyerek yazdım , o kadar yoğunluk ve yıpranmadan sonra tek ihtiyacınız olan sizi tek mutlu edecek şeyin rahatlık olduğunu düşünüyorsunuz ama bu da 1 2 hafta filan mutlu ediyo sonrasında ben burada ne yapıyorum diyip tekrar yoğun bir tempo arayısina girip hasta gormek tekrar doktorluk yapmak da isteyebiliyorsunuz.. bana klinik hala mantıksız geliyo ve biyokimyadan devam ediyorum ama burası da sandığınız kadar toz pembe değil arkadaşlar :) Asistanlığın 5. Ayından gelen güncelleme : Bölümümden çok mutluyum ve çok huzurluyum ilk aylarda sorgulama neredeyse her bölümde oluyormuş aşmam gerekmiş çok şükür aştım Fakat şunu da belirtmeliyim ki benim kisiligim karakterim temel bilime çok uygun ve muhtemelen bu yüzden mutluyum fakat hayata çok farklı bakan birisi temel bilimde ya da biyokimyada mutsuz olup istifa da edebilir kendinizi taniyip kesfedip tercihlerinizi bu yönde şekillendirmeniz sizin için çok daha iyi olacaktır..
Hocam size ulaşıp birkaç soru sorabilme şansım olabilir mi acaba, şimdiden çok teşekkür ediyorum (insta,wp nasıl uygun görürseniz, 5.sınıf tıp öğrencisiyim)
ben de mikrobiyoloji istifalıyım:D rahat batması olayını o kadar iyi anlıyorum ki tus calısmak bile bana daha sevimli gelmişti..hayat boyu sevmediğin bi işi yapmaktansa sevdiğin bi işi yapabilme ihtimali bile insanı cok gaza getiriyor.umut dolmuştu içime istifa ettiğimde.
Hocam hayatta mikro kadar istediğim bir şey olmadı. Kazandım istifamdan dolayı cezalı olduğum için gidemedim. Şimdi de kadro açmadı doğru düzgün kazanamadım 😅 söylediğiniz içime bi tık su serpti
Merhaba, seri için teşekkürler. Biyokimya bir tıp branşı ve tüm bölümlerin kesişiminde olan bir branş. Bu, Türkiye’de klinik biyokimya mantığı sessizce yürüdüğü ama alenen kabul edilmediği için gözardı edilen bir durum. Ayrıca hasta sonucu ekrana düşmeden geçirdiği aşamaları birçok klinisyen önemsemiyor fakat sonucu da değerlendirerek tanı koyarken o süreç çok önem arz edebiliyor. Bence biyokimyacıların gittiği branşlardan da karşıt rotasyonlar düzenlenmeli çünkü hemoliz veya lipemi veya interferans deyince kafasında bir şey canlanmayan klinisyen meslektaşlar da mevcut. Birbirimize danışınca o kadar faydalı işliyor ki süreç, bazen ayırıcı tanıya büyük yardımı dokunuyor fikir alışverişinin. Bence ilk adım artık bu branşı uluslararası standartlara uygun bir şekilde kabullenmek ve daha entegre çalışmak.
benim buradan anladığım, hocamız kendini ispat için yüksek puan almış ve yine kendini ispat için anestezi yazmış, anestezi kadar kendini ispat gerektiren nadir yer vardır, yoğun bakımı, mavi kodları vs vs. ben de aynı duygular oluşuyor ama fiziksel olarak bu tempoyu kaldırabilceğimi düşünmüyorum.
Hocam cerrahiyi çok seviyorum kadın doğumu en çok, 5-6 kere steril de girdim çok mutluyum ameliyathede anestezi göz ve kbb de sevdim(5.sınıfım) dediğim gibi oturabileceksem zaten yatarım kafasındayım, çalışırım da, ama tek bir sorunum var o da uyku. Mesela kadın doğumcu olsam gece beni çağırsalar ben yapabilir miyim o uykusuz halde, ilerde aileme vakit ayıramadığımda da yapabilir miyim. Bu 2 soru beni çok kararsız bırakıyor
bi seriden yuksek puani olan cogu bolumu izledim. Genel kanim. Bu ilk ve tek yorumum o videolardan sonra. Bu videolar güzel ama yetersiz 1 den fazla kişiyle keske konusulsa. Mesela bu hanimefendinin çalıştığı yerde 20 yatakli derma servisi var agir hastalar tedavi ediyorlar. O zamanki bilgi birikimi o tedaviyi vermeye yetersiz.Kendi capinda bir yetersizlik hissetmis.Bulundugum universitede servis yoktu. 5de cikar giderdi dermacilar hafta sonu bos 5den sonrasi bos. Pole 9da gelir 4 de hastayi 0larlardi. agir hic bir hasta görmezlerdi. Tabi kucuk bir klinikti ama rahatti. Bu dermayla o derma kiyaslanamaz. Bolumu nerde yaptiginiza görede asistanliktan alicaginiz verim mutluluk degisir. Her cerrahi her yerde aynı değil Keza her klinik brans her yerde aynı değil
yaklaşık 2 bin farklı yerde kadro vardır, buralarda çalışan 30 bin asistan 10 bin hoca olduğunu düşünsen, her seçim aslında unique bir kombinasyon, hiç bir zaman tam emin olamayız. kıdemliler çalışma arkadaşları o anki aile durumu, ekonomik durum o kadar çok şey var ki. eğitim sürecinde zorbalık yapılmadığı sürece en ağır eğitimler ortamlar bile atlatılabilir, tabi ki fiziki yetersizlik olmamalı, personel sayısı yetersiz olmamalı. o durumlarda kapatılmalı o bölüm. daha doğrusu bu duruma düşmemek için bakanlığın şartları düzeltmesi gerekiyor. dinamik bir süreç, dinamik bir şekilde iyi niyetli, yardımsever bakan, bürokrat lazım. var mı? daha görmedik.
