NIE CHCĘ MIEĆ DZIECI I DLACZEGO INNI SIĘ NA NIE DECYDUJĄ 

Kocham ten wieczny łańcuszek z pytaniami które nie mają końca: kiedy zaręczyny? -> kiedy ślub? -> kiedy dzieci? -> kiedy drugie dziecko? Polska to chora mentalność po względem dzieci i ingerowania w czyjas macicę i stan cywilny

Dlaczego JA nie chce mieć dzieci? 1. Jestem z duuuuzej rodziny i dopiero po wyprowadzce zobaczyłam co to jest cisza i spokój. Tak to pokochałam że nie wyobrażam sobie zamienić tego na wieczne mamoooooo! 2. Bo jestem ciapa życiowa. Lubię jak to mąż opiekuje się mną i jest głowa rodziny. Nie nadaje się na opiekuna, mentora życiowego innego człowieczka. 3. Bo z całego otoczenia widzę że dzieci wpływają negatywnie na związek. W pierwszych latach jest fatalnie a później żyje się razem już tylko dla dzieci. Wszystko się wypala i zostaje dwoje ludzi związanych ze sobą wspólnymi genami w postaci dziecka. 4. I czysto fizycznie: strach przed ciąża, porodem

Mam dziś 33 lata. Z moim partnerem jesteśmy 12 lat razem. Uczciwie i wprost od lat mówię, ze nie chce mieć dzieci. Nigdy nie czułam takiej potrzeby. Uważam, ze nie każdy czlowiek(kobieta jak i mężczyzna) jest stworzony do bycia rodzicem. Mnie zawsze męczyły dzieci. Mimo, ze kocham dzieci mojego rodzeństwa. To po spotkaniu z nimi cieszę się, ze oni wracają do siebie a ja zostaje ze swoim spokojem, porządkiem w domu i moim super poukładanym życiem. Po latach batalii, głośnego wypowiadania mojego/naszego zdania, wreszcie moja rodzina to zaakceptowała

Z uwagi na swój zawód mogę powiedzieć że najgorszym powodem posiadania dzieci jest chęć poprawy relacji z partnerem. Ludzie myślą że dziecko ich zbliży, naprawi związek a niestety kończy się to i tak rozstaniem przy którym to dziecko cierpi najbardziej

Mam 30 lat. O tym, że nie chcę mieć dzieci wiedziałam już w wieku 13 lat. Im jestem starsza, tym bardziej wiem, że ich nie chcę mieć. Jestem w szoku że NADAL w XXI wieku ludzie są zaskoczeni taką decyzją. Okropnie stereotypowe podejście mamy co do roli kobiety, która naprawdę może mieć różne potrzeby i perspektywy na swoje życie. Zwłaszcza w obecnych czasach, kiedy nasz rząd zrobił taką krzywdę kobietom. Czemu nie chcę mieć dzieci? Bo nie. To jest zawsze moja odpowiedź. To tak jak ludzie nie chcą mieć ciemnych ścian w salonie, sportowego auta czy szpilek w szafie. Bo nie chcą. I to powinno być najważniejsze. Lepiej świadomie nie chcieć, niż chcieć bo "wypada". I tak - kobieta może być spełniona bez dzieci. I tak - to może być świadoma decyzja. Ps. polecam książkę "Szczerze o życiu bez dzieci".

A co w ogóle z podmiotowością dziecka? Te wszystkie komentarze w stylu 'bo nie mam znajomych', 'bo chce żeby mnie ktoś kochał', 'żeby się mną zajmował na starość' są straszne, dziecko jest odrębną jednostką a nie akcesorium, wypełniaczem pustki, czy nagrodą pocieszenia za nieudane życie. Nadal panuje przekonanie, że dziecko to własność rodziców, a nie osobny człowiek. I potem zdziwienie, że nie jest idealnie, że dziecko płacze, buntuje się, jest 'niewdzięczne', nie podziela pasji rodziców. Ten temat to nadal takie tabu, że ludzie czasem nawet nie zdają sobie sprawy, że nie lubią dzieci i potem przenoszą na nie swoje frustracje. Wszystkie dzieci powinny być chciane. Kolejna rzecz to brak wiedzy na temat rozwoju psychiki dzieci i ich potrzeb. W szkole się tego nie uczy, a powinno.

Kto jest za większą ilością filmów gdzie Marta opowiada nam o swoich poglądach i bardziej uzewnętrznia się?❤️ Mega film oby więcej

Słyszałam też odpowiedzi na "Nie chce mieć dzieci, bo mnie męczą, nie lubię spędzać z nimi czasu" pt. "Przemęczysz się 18 lat a potem już Cie nie będzie denerwować takie dziecko, bo będzie prawie dorosłe" ..... w imię czego mam marnować tyle lat swojego życia?

Ja jestem chłopem akurat, ale także nie chce mieć dzieci. Wiem, że ja się do tego po prostu nie nadaję. Moje rodzeństwo je mają i widzę jak to u nich wygląda, więc ja tego u siebie po prostu nie chcę. Rodzice wnuków mają od nich, ode mnie nie będą mieć. Jak tylko słyszę teksty w stylu "będziesz mieć swoje to zobaczysz", albo "twoje przyszłe dzieci coś tam", to mnie jasny szlak trafia i mam ochotę wyjść. Takie z góry stwierdzenie tego, co zrobię. Mam w planach wyprowadzkę za granicę w bardzo niedalekiej przyszłości. Tam założyć własną działalność i inne rzeczy. Dzieci by w tym tylko przeszkadzały. Ja chcę wieść życie takie, jakie ja chcę, a nie takie jak ktoś chce.

Mnie natomiast zastanawia dlaczego ludzie decydują się na dzieci kiedy ich na to nie stać, kiedy nie mają pieniędzy czy odpowiednich warunków. Nie wiem czy nie myślą o tym co te dzieci będą jeść, za co kupią ubrania, zabawki, książki? I totalnie nie przekonuje mnie tłumaczenie, że jakoś to będzie, że najważniejsze, że mają siebie i się kochają. No nie, miłością nikt nigdy dziecka nie wykarmił. Przecież to szczyt nieodpowiedzialności sprowadzać kolejne dzieci na świat mając świadomość, że nie jest się w stanie im zapewnić wszystkiego co najlepsze. Całkowicie się też z Tobą zgadzam, że za mało się mówi o komplikacjach ciąży, porodu, połogu i o innych trudach wychowania dziecka. Wszędzie się słyszy, że ciąża to taki piękny okres w życiu kobiety, a później jest szok kiedy okazuje się, że jednak to nie do końca zawsze prawda. Tylko wtedy jest już za późno na zmianę decyzji. Jest tyle aspektów, które trzeba wziąć pod uwagę zanim się zdecyduje na dziecko, tyle rzeczy do przemyślenia, tyle wyrzeczeń do zaakceptowania, a nadal ogromne zdziwienie budzi fakt, że ktoś postanawia dzieci nie mieć. Można mieć tylko nadzieję, że kiedyś społeczeństwo zrozumie, że posiadanie dziecka nie jest jedyną słuszną drogą w życiu

Nie macie dzieci - no kiedy pierwsze, lat coraz więcej, nie ma czasu Macie dziewczynę - super, super, kiedy kolejne, kiedy chłopiec? Macie chłopca - super, a kiedy córeczka tatusia? Macie dwójkę lub więcej - ale lecicie na 500+, pewnie kolejne w drodze, pracować się nie chce? Btw uwielbiam te idiotyczne pytania, a co jak zmienisz zdanie, skoro teraz nie chcesz mieć dzieci? A co jak osoba z dzieckiem zmieni zdanie, dopcha nogą do okna życia? (:

Pokolenie naszych rodziców takie było. Ślub, dzieci i ta sama praca na 30 lat. Mam wrażenie że my jako mlodzi ludzie jesteśmy właśnie tymi dziećmi, tym pokoleniem, które wychowywało się w większości z surowymi rodzicami, które musiało sobie radzić samo w życiu, bez oparcia w rodzicach. Momentami to my musieliśmy się już w dzieciństwie opiekować rodzicami, bo np. ojciec to pijak, bieda itd. Myślę że to w jakimś procencie tez wpływa na fakt posiadania dzieci bo nie chcemy skazywać je na podobny los. Szkoda ze większość tego nie rozumie

Ja dodam jeszcze jedną sytuację, w której padają zawsze teksty na temat dzieci. Jestem kilka lat po rozwodzie. Małżeństwo od początku było bardzo konfliktowe i wiem, ze tak naprawdę nigdy nie powinno do niego dojść. Kiedy tak mowię, zwykle pada "no ale popatrz, nie miałabyś dziewczynek". Zgadza się, nie mialabym i tym konkretnym dzieciom nie byloby przykro że ich nie ma, nie musialyby tez przechodzić przez nieudane malzenstwo i rozwód rodziców. Kocham moje dzieci, ale doskonale wyobrażam sobie swoje życie bez dzieci i mogloby być tez fantastyczne. Wkurzają mnie te teksty, bo świadczą wyłącznie o jednej perspektywie: że tylko dzieci mogą dac ci szczęście i spełnienie. Marta, cieszę się, że podejmujesz odważnie takie tematy. Jesteś młodą ale bardzo dojrzałą osobą, dużo bardziej od wielu znacznie starszych kobiet.

Cieszę się, że wyszłaś ze swojej strefy komfortu i nagrałaś film na ten temat. Ja też nie chcę mieć dzieci. Mam 30 lat, mój facet 33, jesteśmy razem 9 lat i to, co przez te lata wkurzało mnie najbardziej to fakt, że to głównie ja dostaję pytania o dziecko. Zresztą podobnie o zaręczyny. Świadomie nie chcemy, nie potrzebujemy ślubu, ale to mnie o to ludzie pytają, a nie faceta. 🤯

Powód ze szklanką wody... A co, jeżeli urodzi się dziecko niepełnosprawne i to rodzic przez całe życie będzie się musiał nim opiekować ?

Kobieta skupiona na sobie to zła kobieta w naszym społeczeństwie 😅 Kim ja jestem? Mam 30 lat, mam 2 koty, od 6 miesiecy trenuje i sie odchudzam, studiuje IT, interesuje sie gotowaniem, psychologia dziecięcą, samorozwojem, terapia, kocham podróże.. ah no i w tym wszystkim też jestem mamą 😅 I teraz w wiekszosci przypadków przychodzi oburzenie, że przeciez jako pierwsze powinnam mowic, że mam syna i kim jestem? No Matką!!! 😂 Ludzie sie dziwią ze ja do pracy nie chodze a syn na pół etatu jest w przedszkolu, żebym ja własnie miala czas na samorozwój i nauke 🙃 ciagle slysze komentarze ze jestem zła matka, bo jak moge dac syna do przedszkola i isc na siłownie, przecież matka jest tylko matką, poza dzieckiem nie może robić nic innego 💁‍♀️ kocham syna nad życie, ale jednak w tym życiu mamy prawo być kims wiecej niz tylko matkami 💁‍♀️ ba, mamy nawet prawo nie byc matkami 😂😂

Nie chce dzieci... Byłam w pierwszej i jedynej ciąży obarczonej wadą. Ustawa dotknęła mnie. Dziecko odeszło samo. Mi zostały powikłania rozwalone jelita i zdrowie. Nigdy więcej.

Moi rodzice nie byli gotowi na dziecko pomimo ze mieli ponad 25 lat. Ja jako dziecko bardzo to odczułam. Byłam pozostawiona sama sobie, sama musiałam się sobą zając czy radzić sobie z problemami.

A ja chciałabym mieć 2 życia - jedno z dużą rodziną, gromadką dzieci, a drugie bezdzietne jako kobieta sukcesu, podróżująca po całym świecie… najgorsze jest to ze do jednego i drugiego ciągnie mnie tak samo bardzo i boje się ze czego nie wybiorę to zawsze gdzieś w środku będzie brakowało mi tego drugiego… mam wrażenie ze życie jest za krótkie żeby zdobyć dobre wykształcenie, osiągnięcia naukowe i finansowe, zwiedzać świat i w tym wszystkim jeszcze poświęcanie się byciu mamą

Od kiedy miałam 12 lat mówiłam wszystkim, że nie będę miała dzieci. Dziś mam 28 lat i nie zmeniłam zdania nawet na sekundę. Co więcej, jestem tego jeszcze bardziej pewna niż kiedykolwiek. Nie mam instynktu, nie chcę zmieniać swojego życia, dzieci mnie denerwują i nie lubię nawet przebywać w ich towarzystwie. I nikomu nic do tego. Zgadzam się z Tobą Marta w każdej kwestii, którą poruszyłaś w filmie. A niektóre komentarze, które dostałaś to po prostu szok, no ręce opadają, że niektórzy decydują się na dziecko, bo chcą je uwiązać przy sobie na starość albo dlatego, że chłopak im "każe"....

Bardzo fajny film. Mam 44 lata. Mam 3 dzieci i je chciałam. Jak teraz o tym myślę, to na pewno po części dlatego, że tak nas wychowali albo po prostu, że takie były utarte schematy. Bardzo kocham moje dzieci, ale szczerze trzeba przyznać, że to ciężka harówka, czasami lekko nie było i że życie się mega zmienia, gdy to dziecko się pojawia. Bardzo mi się zmieniło myślenie i postrzeganie rzeczywistości w ostatnich latach. Cieszę się, że świat się zmienia i po 20 latach są ludzie, którzy niekoniecznie chcą ślubu, dzieci albo że np. odchodzą od kościoła. Wreszcie ktoś pokazuje, że można żyć inaczej i to jest w porządku. To tylko reszta ludzi (niestety chyba wciąż większość labo spora część) nie umie, albo nie chce wyrwać się z tych ram i zauważyć, że nie każdy musi żyć tak, jak oni. Może za kolejne 20 lat doczekamy się tego, że ludzie spojrzą na to wszystko inaczej. Na koniec dodam, że ja moim dzieciom nie zamierzam truć o założeniu rodziny. Zrobią, co będą chcieli. Najważniejsze, aby byli szczęśliwi. Kasia.

Po obejrzeniu tego filmiku cały czas pojawiało się pytanie „co na starość?” „Jak zostaniesz sama” załatwię usługi opiekuńcze, albo pójdę do DPS-u 😂. Opiekunka poda wodę i nie ma problemu. Egoizm mieć dziecko po to, żeby podało szklankę wody. Super filmik❤️

Życzę tym wszystkim osobom, żeby faktycznie ich dziecko to był "ktoś ich będzie bezwarunkowo kochał", tylko przypominam, że nie każde dziecko kocha swoich rodziców. Ja wiem, że wszyscy myślą, że sobie tak wychowają dzieci tak, że będę ich kochać, zajmą się nimi na starość i będą chciały prowadzić takie życie jak sobie wyobrażają rodzice, ale ojej, ile z was życie rozczaruje ... Przypominam, że dzieci nam (rodzicom) nie są niczego winne. To, że my się nimi zajmujemy jak są dziećmi nie znaczy, że one mają obowiązek się nami zająć na starość. Pomijając już fakt, że może wasze dzieci wyprowadzą się do australii i tak czy siak na waszą starość będą na drugim końcu świata, więc szklanki wody nie podadzą. ;) Ogólnie uważam, że za mało się mówi o tym jak wygląda ciąża, wychowanie dzieci, jak się zmienia życie, szczególnie kobiet, po tym jak już te dzieci mają. Szczególnie jak dziecko się urodzi się na przykład niepełnosprawne.

Bardzo szanuję Twoje podejście do tego tematu i to, że wypowiedziałaś się otwarcie co o tym sądzisz. Temat daje do myślenia, może część osób pomyśli "przed" jakie są ich pobudki do posiadania, bądź nie posiadania dziecka.

Bardzo ważny i wartościowy film! Ja również nie chcę mieć dzieci. Wolę w przyszłości żałować, że się nie zdecydowałam niż żałować, że dziecko mam. Nie chciałabym drugiego człowieka skazywać na taki los, bycia niechcianym. Każdy dzieciak zasługuję na pełną miłość i akceptację, więc trzeba być naprawdę w 110% pewnym, że tego się chce, żeby móc mu to dać.

Ja od zawsze wiedziałam, że chcę mieć dzieci, czułam to po prostu w sercu. Natomiast w pełni rozumiem osoby które dzieci nie chcą mieć. Plus bezdzietne kobiety są często najlepszymi ciociami :):):)

Niecale 40% rodziców żaluje ze zdecydowało sie na macierzyństwo... nie ma nic gorszego niż decydowanie się bo wypada, bo ktoś namawia, bo ktoś naciska, bo koleżanki maja, bo to nasz obowiązek, najgorzej :( Jesteśmy najważniejsi w swoim życiu, tylko od nas powinna należeć ta decyzja! Przeraża mnie fakt co się dzieje na tej planecie, jak dużo dzieci żyje w patologii, jak dużo dzieci jest niechcianych, jak dużo ludzi nie jest gotowych psychocznie, finansowo, jakkolwiek, a mimo to ludzie nadal cisna i zaglądają ludziom do łóżka, bo tak wypada/trzeba/powinno się itd. Jedni chcą, inni nie chcą, niech każdy robi swoje, byleby być szczęliwym❤️

No i koniecznie parka bo jak nie to "hehe stary nie umie strzelić". Na komentarz "jeszcze ci się zmieni" odpowiadam żeby tobie się nie zmieniło bo w moim przypadku skrzywdzę tylko siebie a w twoim skrzywdzone będą dzieci. I zazwyczaj są w takim szoku ze juz nic nie mówią. Ja zawsze odpowiadam na pytanie kiedy dzieci " jak wrócimy z Tajlandii" i jak ktoś zapyta "ooo a kiedy lecicie" odpowiadam że raczej nigdy bo nie lubimy tych kierunków. Jak ktoś mimo wszystko wciąż pyta to jasno i wyraźnie choć grzecznie tłumacze ze to jest tylko i wyłącznie nasza sprawa (w sensie moja i męża) i nie chce by zadawali mi takie pytania i poruszlai temat naszego rodzicielstwa. Zazwyczaj taki jasny komunikat wystarczy i każdy jest w takim szoku ze omija temat jak tylko może. Choć najbardziej rozwalają mnie osoby które potrafią walnąć tekstem "no szkoda że wasi rodzice tak nie myśleli bo by was nie było" zachowują się tak chamsko jakbym zabiła kogoś kogo tak właściwie nie ma. Nazywają mnie egoistka a ja uważam że egoizm to właśnie posiadanie dziecka. Ale też nie uważam że egoizm to coś złego. A jeśli ktoś gada za plecami na ten temat to świadczy to tylko o nim.

Mam 32 lata i trzech synów (6,5 lat, 4 lata i 1,5 roczku) kocham ich nad życie i zawsze marzyłam o dużej rodzinie. Już chyba w okolicy 20 roku życia poczułam ogromny instynkt macierzyński. Gdybyśmy mieli z mężem warunki to na pewno byśmy się zdecydowali na czwarte. Jednak trzeba myśleć głową i móc zapewnić dzieciom jak najlepsze życie Od zawsze szanuję zdanie innych. Koleżanka nie chce mieć dzieci i ma do tego święte prawo, co mi do tego. Nigdy nikogo też nie pytam o dzieci. Jednak zwracam się też do tych osób które nie chcą mieć dzieci. Nie mówcie kobietom, które mają trójkę czy więcej dzieci że mają je tylko dla 500+ bądź są patologią.to działa w dwie strony

Mało tego, to dziecko może wyrosnąć, być niewdzięczne, zostawić rodziców, albo mówić, że ich nienawidzi. Mimo tego, że rodzice oddali całych siebie, wycierali smarki, nie spali, gdy to samo dziecko było chore. I nie, to nie błąd w wychowaniu. Każdy człowiek z czasem sam wyrabia sobie swój indywidualny charakter, nabiera świadomości i samodzielnie dokonuje pewnych wyborów, decyzji. To dopiero boli. Można czuć większą pustkę i samotność z dziećmi, niż bez nich. Takie przemyślenie. Dobry film, dzięki za wyjście ze swojej strefy komfortu. Materiał szalenie wazny, szczególnie w Polsce.

Dziękuje za ten filmik ❤️zdecydowanie za mało się o tym mówi Martuś. Ogólnie pracuje na położnictwie i z ręka na sercu mogę powiedzieć ze wiele osób nie powinno w ogóle mieć dzieci. Osobiście chce je mieć, staramy się z mężem od 3 lat, za nami in vitro i poronienie i tak jak mówisz… ludzie nie sa wychowani i brak im taktu, bo często pojawiają się o to pytania i nawet nikt nie zdaje sobie sprawy co wtedy czujemy… ☹️

Fajne że zdecydowałaś się poruszać ten temat świetnie ciebie się słucha ciekawy pomysł na film oglądamy ❤️😘

Bardzo się cieszę, że jest coraz więcej kobiet które pochylają się nad tym tematem i świadomie z tego rezygnują. Mam dokładnie te same przemyślenia i poglądy jak Ty. Super że podjeliscie z partnerem świadomą decyzję. Zgadzam się z każdym zdaniem, które powiedziałaś. Powody dla których większość osób chce mieć dzieci są tak błahe i egoistyczne że aż przerażające. Nie przeszloby mi przez gardło żeby powiedzieć, że sprowadzę na świat nowego człowieka po to by na starość miał się mną kto opiekować 😳 mało kto zdaje sobie sprawę chyba z tego że najpierw musi poświęcić ok 30 lat swojego życia żeby się oddać macierzyństwu oraz ze dziecka się nie ma do 18-tki tylko całe życie i wszystko to, robią tylko po to żeby na starość miał im kto podać szklankę wody 🤦🏼‍♀️ a co jak dziecko postanowi wyjechać z rodziną za granicę, a co jak urodzi się chore, a co jak będzie miało zupełnie inne plany i nie będzie się chciało zajmować nami? Słaby powód do posiadania dziecka.. Tak samo "z uwagi na partnera". Jak partnerowi znudzi się tatusiowanie to co wtedy?

Dziękuję ci za ten film ❤️ Mam 24 lata i teraz większość moich znajomych jest na etapie brania ślubów i zakładania rodzin. I ja kompletnie tego nie rozumiem - nie znaczy to, że ich nie wspieram bo cieszę się ich szczęściem. Ale zupełnie nie jest to mój obraz życia jaki chciałabym prowadzić. Nie czuję instynktu, nie chce mieć dzieci, dodatkowo boję się, że z uwagi na zdrowie moja ciąża mogłaby być zagrożona a płód uszkodzony. Tak samo ja w trakcie ciąży jak i po mogłabym borykać się z problemami zdrowotnymi. Nie chcę poświęcać mojego zdrowia na rzecz dziecka, którego nie potrzebuje do szczęścia. Po prostu 🥰 Trzymam kciuki za wszystkie kobiety, które mają dzieci bo jesteście prawdziwymi superwoman. Trzymam kciuki za wszystkie kobiety, które o dziecko się starają i go pragną, mam nadzieję że uda im się spełnić to marzenie. Trzymam też kciuki i mocno przytulam wszystkie te kobiety, które nie mogą mieć dziecka mimo że bardzo go pragną i/lub straciły to dziecko. Jesteście wszystkie wspaniałe i cudowne. A na koniec (ale nie najmniej ważny) przytulam i przybijam piątkę wszystkim tym bezdzietnym, które świadomie nie chcą podjąć macierzyństwa. Oby było nas więcej i żebyśmy wreszcie były rozumiane i poszanowane przez społeczeństwo, tak jak na to zasługujemy ❤️💓🥰

te rozcinanie i pekanie krocza mnie najbardziej przeraza... nopeee...

Bardzo dobrze, że o tym powiedziałaś 👏🏼👏🏼 Mnie już to po prostu wkurwia jak słucham o tym ze „ty to pewnie dzieci po 30 będziesz miała” zaznaczam, że nigdy nie powiedziałam ze nie będę miała dzieci tylko mam 25 lat i nie uważam, że moja sytuacja materialna po prostu mi na to pozwala …. Ps. Zostałam zlinczowana za to, ze nie chciałam jechać na wakacje z grupa w której są dzieci 🥹 bo tak jak ty to powiedziałaś wakacje z dziećmi są inne

Mam 23 lata i wychowuje dziecko sama, nie bylo planowane i chociaz poczatki byly bardzo ciezkie, zle znioslam porod, potem depresja poporodowa, to z perspektywy czasu uwazam, ze nie spotka mnie nic lepszego, milosc do mojego syna jest uczuciem na taka skale ktorego juz nie doswiadcze. Mimo to uwazam, ze jestem osoba ktora nie nadaje sie do macierzynstwa i wiecej na dziecko sie nie zdecyduje. Trzeba byc swiadomym, ze dziecko to odpowiedzialnosc i zmienia cale zycie.

To jest bardzo dobry i ważny temat do poruszenia. Trzeba o nim mówić 😊 Ja mam 35 lat wspaniałego partnera i zero własnych dzieci . Uwielbiam swojego bratanka ale czy podjęłabym się posiadania swojego dziecka na ten moment - nie. Ponieważ mam za mały metraż w mieszkaniu, nie jestem wystarczająco zabezpieczona finansowo, a w szczególności sama nie jestem pewna w 100 % czy chce dziecka . Ot tak mamw głowie. Jak normalny człowiek 😊

Super, że coraz więcej osób o tym mówi. Dzieci to nie jest zabawka, którą rzucimy w kąt jak jednak się okaże, że ten "schemat" życia, jaki ktoś nam wmówił, nas unieszczęśliwi. Co do tematu tego jak wygląda ciąża, poród i połóg, to się w 100 procentach zgadzam! Jak siostra była w ciąży, to chciałam jej kupić książkę jak się przygotować to porodu. byłam w 3 księgarniach, aż w końcu znalazłam jedną napisaną przez położną z 25 letnim doświadczeniem. Cała reszta- cud narodzin, najpiękniejsza chwila w życiu kobiety i panie na zdjęciach uśmiechnięte jakby poród przypominał picie porannej kawy. Przygotowujmy kobiety jak to wygląda, jak się przygotować, jak sobie radzić w połogu, jak sobie radzić z emocjami jeśli poród wywoła jakieś traumy, gdzie się udać jak sobie z tymi emocjami nie radzimy. Nie dziwię się, że kobiety mają depresję poporodowe jak każdy im wmawia, że jest tak pięknie i cudownie. A później taka dziewczyna zderza się z rzeczywistością na którą nikt jej nie przygotował i nawet mając jakieś problemy zdrowotne po ciąży, czy to psychiczne czy fizyczne, to nawet boi czy wstydzi się przyznać, bo każdy jej mówił, że to będzie takie proste i piękne.

Ja, gdy w rozmowie o dzieciach powiedziałam wprost, że nie chcę ich mieć (miałam 24-25 lat), usłyszałam pytanie "to jaki ty masz cel w życiu?". I też na każdym kroku słyszę, że jeszcze mi się zmieni albo będę żałować za x lat. Mam 32, jeszcze zdania nie zmieniłam ani nie żałuję ☺️ Parę moich znajomości też zakończyło się po tym, gdy w życiu drugiej strony pojawiło się dziecko, dzieci i zaczął być to temat przewodni każdej rozmowy. I towarzysz każdego spotkania. I przy tym namowy żebym wzięła na ręce, na kolana, pobawiła się, daj buzi cioci itd. I ciągłe pytania kiedy moje wesele, kiedy moje dzieci. Nie lubię dzieci, nie uważam, by męczenie się z nimi 24/7 przez kilkanaście lat było warte kilku uroczych momentów. Nie chcę też być finansowo i prawnie odpowiedzialna za dziecko, nie chcę się niczego wyrzekać ani robić nic na siłę dla dziecka. Uważam też robienie sobie dzieci jako zabezpieczenie na starość jest zwykłym wyrachowaniem i nie jest w porządku wobec potomstwa, które miałoby być finansowo odpowiedzialne za siebie, swoich rodziców i być może własne dzieci. Albo zrezygnować z życia towarzyskiego, pracy, by schorowanym rodzicem się zająć. Cieszy mnie, Marto, że z taką odwagą i tak mądrze wypowiadasz się w takim temacie. Mam nadzieję, że przynajmniej część osób po obejrzeniu filmiku zrozumie, by nie wtrącać się w cudzą reprodukcję. A inni znajdą odwagę, by nie ulegać presji społeczeństwa, jeśli w głębi duszy czują, że rodzicielstwo nie jest dla nich.

Mam 29 lat, zawsze myślałam, ze chcę mieć dzieci... Do czasu kiedy zobaczyłam jak to naprawdę wygląda, jak ciężka jest ciąża, poród, fakt że małe dziecko po prostu odbiera Ci kilka miesięcy z życia i wiem, że na takie coś nie jestem gotowa. I tego nikt nie mówi, mało kto o tym wie, dopóki w najbliższej rodzinie nie ma małego dziecka Ludzie myślą, że decyzja o tym, żeby nie mieć dziecka jest decyzją lekkomyślną, a tak naprawdę jest to decyzja bardziej przemyślana niż większość ciąż

Ja też nigdy nie czułam potrzeby macierzyństwa. Kiedy widzę matki z dziećmi nie czuje abym cokolwiek straciła, wręcz przeciwnie, cieszę się, że mnie to nie dotyczy. Ale to co mnie najbardziej uwiera w tym temacie, to odbiór kobiet takich jak ja przez resztę społeczeństwa. Dlaczego takie kobiety są z góry postrzegane jako te źle, bezduszne, pozbawione wrażliwości, serca, empatii? Nikomu nie robimy przecież krzywdy. Dlaczego obcych ludzi tak bardzo interesują nasze prywatne decyzję i potrafią tak obcesowo nas przez nie oceniać? Zarzucają, że myślimy tylko o sobie i nie umiemy się poświęcać, ale przecież to nie jest tak, że stawiamy siebie ponad dziecko, tylko po prostu tego dziecka nie tworzymy więc de facto potencjalnemu dziecku nie dzieje się krzywda, bo ono nie istnieje. A my za to żyjemy w zgodzie ze sobą i szczęśliwe. Często właśnie dużo dając od siebie światy, będąc dobrymi ludźmi, przyjaciółmi, żonami, córkami itd. a ocenia się nas tylko pod kątem nie odgrywania tej jednej roli - matki. To zjawisko mnie zastanawia i chciałabym żeby to się zmienilo.

Ja pamiętam, jak mówiłam mężowi że jesteśmy rodziną, a on mnie poprawiał że dopóki nie mamy dziecka nie jesteśmy tak naprawdę. Dziecko się pojawiło, ale na szczęście my już po rozwodzie 😁

Ja bardzo szanuję moją bratową która ma 6latka i która ma 40 lat - ona mówi w prost że kocha małego ale gdyby mogła to by cofnęła czas . Dlatego też ostro mówi że nigdy w życiu drugie dziecko . Szkoda że MADKI udają szczęśliwe bo wiem że consjmniej połowa żałuje tego że ma dzieci

Mnie ostatnio babcia zapytała KIEDY planujemy z narzeczonym dziecko (nie CZY ale KIEDY), gdy odpowiedziałam ze nie planujemy to oburzona odparła „no co Tyyy, chociaż jedno musicie mieć”. Żadne argumenty logiczne niestety nie trafiają do mojej rodziny, słyszę tylko ze „za kilka lat Ci się odmieni” -ten tekst działa na mnie jak płachta na byka xd

wow jestem w szoku czytające te odpowiedzi... są strasznie egoistyczne i traktujące dziecko jako "zabawkę". "Bo lubię rzeczy dla dzieci", "bo chcę zobaczyć swojego klona" - jak chcesz się pobawić to kup sobie lalkę. STRASZNE

Bardzo dobrze, ze zaczyna się o tym mówić, że ktoś zwyczajnie nie chce mieć dzieci. To powinno być normalne i te wszystkie pytania to koszmar.. presja społeczeństwa, rodziny, znajomych to jedno z najgorszych powodów, żeby zachodzić w ciążę..

Kochana, jesteś jeszcze młoda. Ja mam 35 lat, nigdy nie chciałam mieć dzieci i się grubo nad tym zastanawiam... Wiadomo, presją wieku. I nic ... Dalej to samo. Nie czuję tego, nie potrzebuje, nie chce. Kocham dzieci ale wolę być ciocią.

Dziękuję Ci za ten głos.Okropne jest wywieranie presji na innych, każdy ma prawo do swojego wyboru. Dzieci nie gwarantują zabezpieczenia przed samotnością. Przestańcie terroryzować ludzi którzy nie chcą mieć dzieci, żyjcie i dajcie żyć innym.

Zrobiło mi się lekko. Ja też nie chcę. Życie jest tak ekscytujące… chce je czerpać garściami! Dziękuje

Super, że o tym mówisz, bo.. jak długo jeszcze to będzie temat wywołujący tak wiele emocji w ludziach, których notabene ten temat nie dotyczy? Bo nikt mi nie powie, że to czy ja chcę czy nie chce mieć dzieci jest sprawą innych osób. Tłumaczenie, że to nadaje sens życiu, że to prawdziwe spełnienie dla kobiety, że tylko dzięki dziecku rodzina będzie pełna jest naprawdę bardzo krzywdzące. Znam przypadki kobiet, które zaszły w ciążę, bo tak wypada, ale po urodzeniu nie dają sobie rady i nie tylko one cierpią, cierpią też te dzieci, które pojawiły się na świecie z powodu presji społeczeństwa. Dzieci wymagają podporządkowania się im, z tego powodu też wszelkie spotkania, wyjścia i wyjazdy na wakacje z ludźmi, którzy mają dzieci są inne, co dla mnie jest strasznie męczące i nigdy więcej nie zdecyduję się na urlop ze znajomymi i ich dziećmi, bo jednak moja cierpliwość szybko się kończy, a nerwy w żaden sposób nie pozwalają mi na odpoczynek.

Bardzo ważny i odważny film. Dzięki, że go nagrałaś!

Boję się porodu, boję się, że umrę podczas podoru lub ciąży, boję się, że nie pokocham dziecka, boję się, że przeze mnie będzie miało problemy psychiczne, boję się, że przez rówieśników będzie mogło mieć problemy psychiczne, boję się, że nie będę dobra matka, boję się, że będzie się męczyć na świecie kiedy ja sobie umrę (globalne ocieplenie, coraz więcej bloków, mniej zieleni, pogoń za pieniądzem), boję się, że będzie żyć od 1 do 1, boję się, że mogę urodzić chore dziecko i wiele innych powodów. Mogłabym wymieniać bardzo długo, a co do "szklanki wody na starość" to są opiekunki, domy starców itd. Pracuje z ludźmi i większość starszych osób, które do mnie przychodzi mówi, że dzieci im nie pomagają i nie odwiedzają...

Kochana jakby mówili o porodzie i o wszystkim z tym związanym to przyrost naturalny byłby poniżej wszelkiej normy 😂🤣😅 popieram Twój tok myślenia, jestem 6 lat po ślubie i dziecka nie planuje😉🙃 często czuję się oceniana jako egoistka, samolub lub leń przez osoby które mają dzieci i tego nie rozumieją, albo mają dzieci i w głębi serca tego żałują, ale nigdy się do tego nie przyznają, no bo jak?

Chyba wszystko już zostało tu powiedziane i ja po prostu chcę powiedzieć - dziękuję za ten film. Robisz tyle dobrego i uświadamiasz ludzi przy szanowaniu każdego człowieka i każdej opinii. Po prostu dziękuję. :)

Jeżeli mama jest nieszczęśliwa - to dziecko tez będzie nieszczęśliwe. Dzieci czuja, obserwują i rozumieją emocje dorosłych. O czym często wiele osób zapomina. Współczuje dziewczynom, które jednak decydują się na dziecko wbrew sobie „bo partner chce”/„bo rodzice chcą wnuki”/„bo koleżanki pytają kiedy”… moim zdaniem - to dramat dla tych kobiet i wielkie nieszczęście 😢 dzięki za wartościowy, przykre ze wciąż potrzebny do edukowania film. Pozdrawiam serdecznie ❤

Dziękuję 👍 Powodów dlaczego nie mamy dzieci jest mnóstwo. Przerażające jest to, że piętnuje się osoby bezdzietne nie znając ich historii. A rodziny, które mają dzieci i dzieje się w nich źle nie są oceniane lub są traktowane pobłażliwie.

Bardzo ważny filmik, podziwiam się Marta za ta szczerość ! Ja mam 25 lat i na ten moment z moim chłopkiem nie widzimy się w roli rodziców, natomiast od jakiegoś czasu mamy pieska i jesteśmy przeszczęśliwa. W zeszłym roku kiedy ledwo skończyłam studia, naszym bliskim przyjaciołom urodził się synek i zaczęły się ciagle natarczywe pytania z ich strony i ich rodziny kiedy dziecko, byłam w szoku. Kiedy wzięliśmy psa tak samo, macie psa teraz dziecko. A tłumaczenie ze nie mamy teraz stabilnej pracy, własnego mieszkania nic nie wyjaśniały im

Super, że nagrałaś o tym filmik, mam takie samo zdanie jak ty. Mnie już pytania dlaczego nie chce mieć dzieci dobijają, dosłownie mam po prostu już dość. Od zawsze wiedziałam, że nie chce być mama i po prostu nic i nikt tego nie zmieni, nie lubię dzieci wręcz ich nie cierpię, w pracy widzę je non stop i boje się takiego życia, dom mąż dzieci i zero spełnienia siebie. Dla mnie to byłoby więzienie i na tysiąc procent jeżeli bym miała dziecko przez np partnera to prędzej czy później znienawidziłabym dziecko, partnera i siebie za taką dezycje. Po co później dziecko ma cierpieć przeze mnie, no nie ma sensu. Dla mnie posiadanie dzieci nie ma sensu, nie jest to droga do spełnienia, ani sens życia. Ja żyje dla siebie i mam inne plany na życie np spełnianie swoich celów, marzeń, podróży. Zresztą mam zbyt słaba psychikę na dziecko, jestem zbyt nerwowa, cenie sobie spokój, ciszę, lubię przebywać sama ze sobą, a dziecko wymaga praktycznie opieki przez większość czasu i jest głośne, sam płacz dziecka bez powodu doprowadza mnie do szału, a co dopiero jakbym miała tego słuchać na okrągło... Następna sprawa to ciąża, nie wyobrażam sobie się wiecznie źle czuć, albo przytyć, przez całe życie jestem osobą szczupłą, a tak duża zmiana wagowa jest czymś ciężkim, plus nie zawsze da się wrócić do sylwetki sprzed ciąży. Później poród, nie potrafię sobie tego wyobrazić i nawet nie chce, połóg, a później karmienie piersią na tysiąc procent by nie przeszło, zero wyjścia gdziekolwiek bo musiałabym non stop być przy głodnym dziecku. Następna sprawa to byt, najpierw trzeba mieć dobre źródło dochodu, mieszkanie i ogólnie poukładane życie, sporwadzanie dziecka w biedzie no nie jest niczym dobrym i przemyślanym, podstawowe standardy trzeba mieć, a teraz będzie coraz ciężej się utrzymać. Zastanawia mnie tylko czy Ci ludzie co mówią właśnie teksty typu np jak będziesz miała swoje to pokochasz, moge urodzić i nie pokochać, wtedy ci ludzie wezną odpowiedzialność za to? Bo przecież miałam swoje pokochać. A jeszcze jak widzę, że takie teksty mówią zazwyczaj ludzie co mają dzieci i wcale nie są ze swojego życia zadowoleni (nie wszyscy) ale osobie co nie chce dzieci mówią takie macierzyństwo jest cudowne i wgl spełniające. Czasami myślę, że ludziom bardziej zależy na tym żeby inni mieli dzieci niż tym konkretnym osobom. Bardzo się cieszę, że mówisz wprost o takich rzeczach, jak ja mówię wprost dlaczego nie chce to zawsze jest wielkie oburzenie i ludzie mnie mają za jakąś inną i zazwyczaj się wkurzam jak mi non stop ktoś nawija,że za 10 lat mi się odmieni, albo jak poznam odpowiedniego faceta to też będę chciała mieć itd. Ale przecież inni wiedzą lepiej niż ja sama 😂 eh co zrobić, oby dużo osób co poogląda Twój filmik zrozumiało, że nie posiadanie dzieci jest czymś normalnym

Cześć. Super że poruszyłaś ten temat. To naprawdę bardzo ważne żeby mówić o tym głośno. Ja o tym że nie chcę mieć dzieci wiedziałam od zawsze, od kiedy byłam nastolatką jasno komunikowałam to rodzinie. Dziś mam 38 lat,więc jak nie trudno się domyślić ilość wykładów których w tym czasie wysłuchałam jest pewnie nie do policzenia bo 20 lat temu taka postawa była zupełnie nieakceptowaną. W wieku 25 lat miałam wyjść za mąż, z partnerem od początku mieliśmy jasno ustalone że nie będziemy mieć dzieci. Na krótko przed ślubem partner oznajmił że jak dorosnę to mi przejdzie i będziemy mieć dzieci, wiec zdecydowałam się odwołać wesele wiedząc że prędzej czy później takie małżeństwo zmieni się w wielką bańkę wzajemnych żali i pretensji. Ilość hejtu i pomyj która się wtedy na mnie wylała była ogromna, nawet ze strony osób które uważałam za bliskie. Z perspektywy czasu wiem że ta decyzja była dobra, w kwestii braku chęci posiadania potomstwa u mnie bez zmian. Piszę o tym, bo pomimo faktu że generalnie jestem pewna siebie i zdecydowaną osobą wszystkie te sytuacje były dla mnie trudne, przykre i kosztowały mnie kilka relacji. Nie wyobrażam sobie jak mają poradzić sobie z nimi osoby bardziej wrażliwe, mniej pewne siebie. Ludzie zupełnie nie zdają sobie sprawy że wywieranie presji na rodzicielstwo jest okrutne, i że to po prostu niczyja sprawa.Generalnie powinniśmy się nauczyć nie oceniać, i to jak żyją inni (tak długo jak nie robią nikomu krzywdy) to nie jest niczyja sprawa.

super podejście i bardzo mi się podoba że tłumaczysz sensownie i pod każdym kątem swój tok myślenia. W 100% mam te same poglądy co ty i cieszę się że ktoś czuje tak samo jak ja i nie boi się o tym mówić głośno. Także mega szacun!

Bardzo dziękuję za ten film! To bardzo potrzebny głos rozsądku. Decyzja o tym czy mieć czy nie mieć dzieci powinna być zawsze przemyślana, a niestety często nie jest i cierpią na tym właśnie te dzieci, które powinny być kochane, chciane i wychowywane przed dorosłych którzy nadają się na bycie rodzicami

Wystarczy wejść na tik toka tam świetnie widać jak młodzież ma zniszczoną psychikę, ponieważ ich rodzice zdecydowali się na potomstwo „bo taka jest kolej rzeczy”. Później te dzieci wchodzą w dorosłe życie i pierwsze co robią to idą na terapie. Sama wiem po sobie mam trójkę rodzeństwa i było mega ciężko. Zle wspominam dzieciństwo rodzice się starali a i tak brakowało na życie, ale zdecydowali się na dzieci, „bo tak trzeba”. Nie mam im tego za złe, bo taki schemat życia został im wpojony i się do niego dostosowali.

Ja jestem wypalona zawodowo po 4 latach pracy i to nie dlatego, że jestem leniwa - uważam, że się w niej zatraciłam. Bardzo chce mieć dziecko, ale się nie udaje. Niby wszystko jest okej, ale coś nie styka. Czuję, że zmieniłabym priorytety które ewidentnie mam zachwiane, bo jestem zawsze gotowa do pracy, choćbym miała nie usłyszeć słowa dziękuję... boję się, że nie będzie mi to dane. Dziś mam wizytę u lekarza ginekologa i będziemy wspólnie się zastanawiać jak pomoc mi i partnerowi... co do Twojego podejścia, w pełni je szanuję. To nie jest dla wszystkich.

Zgadzam się z Tobą w 100%. Ludzi, którzy mają dzieci za egoistycznych pobudek, uważają je za swoją własność lub nie wiedzą, czemu je mają, uważam za osoby głupie.

Nigdy nie komentuje, ale dziś muszę bo się uduszę. Należę do grona kobiet, które nie chcą mieć dzieci. Moja świadoma decyzja. Nigdy nie lubiłam dzieci, zawsze byłam team zwierzaki. Obecnie mam chłopaka i 4 koty. Nie raz babcia mówiła, ze zostanę stara panna z kotami. Dla mnie taki tok myślenia to jakieś średniowiecze. Nadeszły czasy, ze kobiety maja świadomość i prawo wyboru. Jeżeli miałabym taka sytuacje jak jedna kobieta która napisała komentarz: „ nie chce dzieci ale partner chce wiec urodzę” to byłby koniec związku. W życiu nie zmusiłabym sie do macierzyństwa tylko ze względu na chłopaka/męża. Społeczeństwo wywiera ogromna presję i nie rozumiem zaglądania komuś do łóżka. Niech każdy pilnuje siebie bo pytania czemu nie masz albo czy chcesz mieć potomstwo może byc krzywdzące. Szkoda, ze tyle osób a zwłaszcza kobiety nie pojmują tego. Często taka przykrość sprawia kobieta kobiecie. Pytam sie po co wsadzajcie kinol pod czyjaś kołdrę?

Zgadzam się ze wszystkim co powiedziałaś. Podziwiam kobiety, które chcą lub już mają dzieci i są wspaniałymi matkami bo dobrze wychować dziecko według mnie jest ogromną sztuką. Ja też zawsze mówiłam że nie chce mieć dzieci i zawsze słyszałam "teraz tak tylko mówisz" "będziesz żałować". Wolę żałować że nie mam niż że mam. Nie wyobrażam sobie z pełną świadomością zdecydować się na dziecko, ale gdyby jakimś cudem już się stało i byłoby zdrowe to urodziłabym i starałabym się najlepiej jak umiem zapewnić mu wszystko czego by potrzebował i kochałabym najlepiej jak potrafię. Cieszę się że poruszyłaś ten temat na swoim kanale bo w naszym społeczeństwie jednak trzeba do tego trochę odwagi.

Jestem mamą 2 chłopców moje dzieci były od samego początku chciani i planowani nie wyobrażam sobie życia bez nich 🙂macierzyństwo to najlepsze co mnie w życiu spotkało bo oczywiście bywa ciężko ale ich uśmiech, radość dziecięca rekompensuje wszystko. Podpisuje się pod każdym twoim słowem posiadanie dzieci nie może być przymusem tylko świadomą decyzją🙂😘

Ja złośliwym mówię, że na razie stać mnie tylko na kota 😄 a tak serio to przez 38 lat swojego życia ani razu nie miałam myśli, że chciałbym mieć dziecko, więc po prostu lepiej żebym nie miała

Zgadzam się z początkiem jak i cała resztą filmu. Mam 33 lata i nie chce mieć dzieci. Decyzja jest świadoma, odpowiedzialna i przemyślana. Jest mi z tym cudownie :) Domyślam się, że dla większości osób jest to niezrozumiałe i według rodziny mam zniszczone życie. No ale cóż....to nie ich życie. Co na starość ? Jeśli dożyje i zdrowie dopisze to będę zajebista babka :p Niestety ale w Polsce panuje przeświadczenie, że starość to koniec życia, siedzenie w domu i brak perspektyw.....

Dziękuję Ci za ten film i cieszę się, że dla samej siebie go nagrałaś😽 Mam 30 lat, mój partner 33, jesteśmy razem 15 lat (tak tak) i również nie chcemy dzieci. Oczywiście pytania się pojawiają, a mnie to niesamowicie odpala.. Podpisuję się całkowicie pod tym co mówisz Kochana. Dodam jeszcze kolejny argument - świat jest na tyle okrutny, ludzie bywają okrutni, jest jakiś upadek empatii i moralności.. I czasy są bardzo niepewne, że możesz włożyć całe serducho w wychowanie dziecka na wartościowego, dobrego człowieka, a i tak może ją /go ktoś po prostu zniszczyć. Tak właśnie było ze mną;) Poza tym jestem najszczęśliwszą na świecie Kocią Mamą i Ciocią 7latki :) uściski dla Was!

Zgadzam się z Tobą w 100%, ja też totalnie nie czuję instynktu macierzyńskiego, mam nadzieję, że ludzie zaczną to rozumieć i nie będzie to tematem tabu. Nie wyobrażam sobie dostosowywać swojego życia pod dziecko 🤷‍♀️

Dawno nikt nie wyraził tak dobrze moich myśli i odczuć, jak Ty w tym filmie. W zasadzie pod każdym zdaniem mogę się podpisać. I też tak mam, że spotykam się z poglądem, że brak chęci posiadania dzieci u mojego męża na pewno wynika z mojego wpływu.

Zgadzam się ze wszystkim co powiedziałaś.90% ciąż jest wpadką.Większość matek było w szoku kiedy zobaczyły pozytywny wynik testu.Ja wokół siebie miałam same koleżanki samotne matki.Po wielu latach wypomniały mi że ja się bawiłam a one musiały zajmować się dzieckiem.Nie znalezienie odpowiedniego partnera na ojca też bardzo determinuje podjęcie decyzji o macierzyństwie .Dużo ludzi miało tak okropne dzieciństwo że przez całe życie nie mogą unieść tego ciężaru.Ignoranci tego nie rozumieją, płodzą się przez przypadek a potem jakoś to „ ciągną”. Smutne życia, które produkują kolejne ranne pokolenia zaburzonych emocjonalnie ludzi.Dla wielu dziecko staje się wymówką na wszystko czego nie udało im się osiągnąć, przedmiotem szantażu w rodzinie i zasłoną dymną.Jakie to smutne , ta prawda której nikt nie chce widzieć, że większość dzieci to nie chciane i nie planowane dzieci.A później jakoś trzeba było ciągnąć do przodu.

Zgadzam się z Tobą . Chce powadzić taki tryb życia, że nie ma w nim miejsca na dzieci. NIe chce być uwiązana, nie czuje z tego satysfakcji, nie lubie dzieci, nie czuje potrzeby posiadania i mam inny plan na siebie niż ograniczanie swojego czasu na dziecko . Chce być szczęsliwa sama ze sobą, z partnerem, mieć czas na siebie , na spełnianie marzeń, a nie być uwiązaną . Nie jara mnie to , dzieci mnie wkurzają, nie mam cierpliwości do nich i wole pieski :)

Fajnie, że zrobiłaś ten filmik. Ja mam 4 córki i uważam, że każda kobieta powinna bardzo dokładnie zastanowić się, CZY chce mieć dzieci (a nie ILE chce mieć). I szanuję Cię, że mówisz o tym, bo w Polsce to jest nadal egzotyka. Zszokowały mnie powody, które kobiety podały za posiadaniem dzieci. Smutne, jak wiele w tym braku refleksji. A jak słyszę moje ulubione: "a co na starość?", to mam ochotę parsknąć smiechem, bo gdybym ja z mężem odkładała co miesiąc tyle pieniędzy, ile wydajemy na dzieci, to na starość byśmy sobie kupili na własność małą wyspę na Pacyfiku.

Mam 38 lat, mój facet 40. Jesteśmy ze sobą 16 lat bez ślubu. Nie chcemy ślubu (a już na pewno kościelnego, cywilny może ze względu na różne formalności) i nie chcemy dzieci. Nawet powiem więcej. Nie lubię dzieci, żeby nie określić tego mocniej. Dla mnie powinny być budowane osiedla dla ludzi bez dzieci, hotele, restauracje i miejsca gdzie jest dla nich wstęp zabroniony.

Tak bardzo się cieszę, że mówisz o tym otwarcie. Sama mam podobnie jak ty, kiedyś myślałam, że pewnie będę miała dzieci bo tak już jest, ale im starsza jestem tym częściej myślę, że nigdy nie będzie momentu, w którym poczuję, że chcę i jestem gotowa na dzieci.

Brawo Marta za odwagę w wypowiadaniu się na ten temat. Sama jestem w tym wieku, że zaczynają się pytania ciotek i rodziny o dziecko, ale zupełnie nie czuję się na to gotowa. Z drugiej strony nie wiem czy można czuć się gotowym albo czy nie poczuje się kiedy będzie już za późno i będę mogła tylko żałować że nie zdecydowałam się wcześniej. Mimo wszystko daje sobie jeszcze około 5 lat na przemyślenie tego na czym mi w życiu najbardziej zależy

Wiele osób powinno zastanowić się nad sobą. Najpierw rodzą dzieci oczekując, że te zajmą się nimi na starość a potem od tych dzieci oczekują, że urodzą im wnuki.

Przede wszystkim gratuluję za nagranie tak odważnego filmu, bo takie „wyłamanie” się ze schematu jest niezwykle trudne. Co do rodzicielstwa i dzieci - na co dzień pracuję z dziećmi, kocham je całym sercem i nie wyobrażam sobie ich nie mieć w przyszłości. Ale! Praca z dziećmi i rodzicami pokazała mi jak często ludzie decydują się na dzieci, a nie są na nie gotowi, nie wiedzą „co może ich czekać”. Wyobrażają sobie, że rodzicielstwo to droga usłana różami, podczas gdy wcale tak nie jest. Ciężko w krótkim komentarzu napisać wszystko, co by się chciało, ale myślę, że warto pamiętać i doedukować się przed zajściem w ciąże o tym: 1. Jak wygląda ciąża i poród, ewentualne komplikacje i koszta, które się wiążą z ewentualnymi badaniami, gdyby coś było nie tak 2. Czym jest depresja poporodowa, jak ona przebiega i rokuje 3. Zarówno w trakcie porodu jak i po mogą towarzyszyć nam różne, bardzo trudne emocje, w tym - uświadomienie sobie, że jednak nie jesteśmy w stanie pokochać własnego dziecka - tak, może się tak zdarzyć! 4. Jak wygląda proces dochodzenia do siebie po porodzie, jakie dolegliwości i trudności mogą się pojawić 5. Czy jest się gotowym na ewentualną samotną opiekę nad dzieckiem, gdyby partner od nas odszedł, a rodzina nie chciała czy nie mogła nam pomóc 6. Jakie koszta wiążą się z posiadaniem dziecka - super, gdy dziecko jest zdrowe, ale zajmowałam się dziećmi, które często chorowały i ciągle wymagały tego, aby kupować leki, płacić za wizyty i badania u specjalistów, nie mogły nosić pampersów czy nawilżanych chusteczek ze średniej pułki, bo dostawały uczulenia. Nie mogły pić sklepowego mleka modyfikowanego, bo miały na nie uczulenie i musiały pić specjalistyczne mleko modyfikowane z apteki, które było bardzo drogie. Butelki, smoczki i inne akcesoria ze średniej pułki (które i tak są drogie!) nie były odpowiednie dla tych dzieci, a rodzice łapali się za głowę skąd brać pieniądze na to wszystko. Posprawdzajcie sobie jak drogie są wszelkie akcesoria dla dzieci w internecie, ze zwykłej ciekawości :) 7. Czy jesteś w stanie zostać z dzieckiem w domu i zrezygnować z pracy na X czasu (najczęściej 2-3 lata) lub płacić za nianię, gdyby Twoje dziecko nie mogło zaklimatyzować się w żłobku, a nikt z rodziny nie mógł pomóc ci za darmo. 8. Czy jesteś w stanie poświecić dziecku odpowiednią ilosc czasu i uwagi na każdym etapie jego rozwoju - również, gdy będzie już nastolatkiem. 9. Czy jesteś gotów na to, że twoje dziecko wcale nie musi cię kochać tak mocno jak sobie to wyobrażasz i wcale nie musisz być dla niego najważniejszą osobą w życiu. A co do starości - w momencie, gdy starsi ludzie wymagają już tego, aby być przy nich niemal całą dobę, bo są np. leżący, trzeba im zmieniać pampersy, myć ich, mają demencję/otępienia, co kilka godzin przewracać ich na inny bok, aby nie dostali odleżyn, karmić ich i wiele innych - wtedy najczęściej wymagają już bycia w specjalistycznych domach spokojnej starości, gdzie pracuje wykwalifikowany personel, który zajmie się nimi w odpowiedni sposób. Zwykły człowiek niestety nie posiada takich kompetencji czy choćby siły fizycznej, aby podnieść takiego staruszka do wykonania czynności higienicznych. Większość ludzi nie może sobie też pozwolić na to, aby zrezygnować z pracy, dochodów na rzecz zajmowania się starszym, chorym rodzicem. Warto też pamiętać, że dzieci nie mają obowiązku się nami zajmować i nam pomagać za to, że my im zagwarantowaliśmy super wychowanie i warunki życiowe. A jeśli chodzi o zwykłą pomoc w zakupach, podwiezieniu gdzieś czy kupieniu leków w aptece, gdy nie ma się dzieci, to możliwości jest wiele i na pewno będzie ich jeszcze więcej, gdy nasze pokolenie będzie stare. Zastanówmy się także co wtedy, jeśli decydujemy się na dzieci, aby miał nam kto podać szklankę wody na starość, a dzieci umrą przed nami? Życie jest nieprzewidywalne i nieźle potrafi zaskoczyć. Na pewno nie napisałam tu wszystkiego, ale moja konkluzja jest taka, że posiadanie dzieci powinno być głęboko, mocno przemyślane i najpierw powinnismy się dowiedzieć o najważniejszych rzeczach, które czekają nas na drodze rodzicielstwa. Choć sama kocham dzieci, to mam nadzieję, że decyzja o tym, że ktoś nie chce mieć dzieci będzie tak samo naturalna jak decyzja, że ktoś chce te dzieci posiadać. :)

Cieszę się, że zdecydowałaś się poruszyć ten temat i trochę się uzewnętrznić. Pisałam to już na lajwie, ale powtórzę i tutaj - brakuje mi trochę takiego lepszego poznania Twoich poglądów na poważne tematy. A decyzja co do posiadania dzieci jest bardzo indywidualna i najważniejsze jest, by podjąć ją po prostu świadomie i w zgodzie ze sobą.

Mega mądry film dajcy do myślenia! Dzięki Tobie zaczęłam się zastanawiać nad tym czy serio ja chcę mieć w przyszłości dzieci, czy to tylko kwestia świata w jakim żyjemy i presji społecznej. Warto o tym pomyśleć! Dziękuję, że nie boisz się trudnych tematów, tematów które odbiegają od stylu Twojego kanału ale są bardzo ważne!

Szanuję Cię za ten filmik, BARDZO! Powinno się normalizować takie podejście jakie przedstawiłaś w filmie. Sama jestem osobą, która w przyszłości chce mieć dzieci, ale to nie oznacza, że będę każdemu na prawo i lewo próbować ustawiać ich czas na tej ziemi. Mając 27 lat ciągle spotykam się z pytaniami, czemu jeszcze tych dzieci nie mam, że to czas, że będzie niedługo za późno. Owszem fizjologii na pewno nie oszukam, ale wszystko musi być przemyślane i świadome. A takie pytania sa po prostu niegrzeczne i kompletnie nie na miejscu. Dlatego bardzo się cieszę, że jest coraz więcej osób, które pokazują społeczeństwu, że można inaczej myśleć w tym temacie. Kobieta nie jest maszyną do rodzenia dzieci na zawołanie. Nie chcesz dzieci, nie musisz ich mieć. Chcesz, bądź na nie gotowa! as simple as that..

Marto, jestem bardzo wdzięczna, za to, co powiedziałaś. Tak jak wspomniałaś, powinno się więcej o tym mówić w przestrzeni publicznej, aby normalizować świadome posiadanie dzieci. Pracuję z małżeństwami, które się rozpadają i często widzę, jak ludzie nie są przygotowani do posiadania dziecka, a niestety nie są jednocześnie świadomi, że ich nieprzemyślane decyzje ranią właśnie te młode osoby, które kiedyś będą dorosłe i będą musiały żyć z tym, że były przez rodziców niechciane, niekochane albo że stanowiły dla nich zbyt duże wyzwanie, z którym rodzice nie byli sobie w stanie poradzić. Moim zdaniem byłoby mniej cierpienia na tym świecie, gdyby ludzie poważne decyzje (takie jak zawarcie małżeństwa czy posiadanie dziecka) podejmowali zupełnie świadomie i w wolności, a nie dlatego, że "tak wypada", etc. Pozdrawiam cieplutko 😘❤️

Brawo! Jestem 100% za tym co mowisz, za to jakie masz poglady dotyczace “kobiecych ról” ❤️❤️

Dziękuję za ten film! Poruszasz w nim bardzo ważne kwestie, z którymi absolutnie się zgadzam. Współczuję Wam wszystkim, które musicie się wiecznie tłumaczyć, dlaczego nie chcecie, nie planujecie, nie czujecie potrzeby i tak dalej. Tak samo jak współczuję nam wszystkim, które bardzo by chciały, a nie mogą. W zasadzie mamy podobny problem. Ciągłe pytania i dociekanie ludzi, a co, a jak, a dlaczego... Przebrnęłam już przez różne etapy, łącznie z depresją... Teraz, jak ktoś mnie pyta to po prostu otwarcie mówię, że bardzo bym chciała, ale mieć nie mogę z powodów zdrowotnych. Ja odpowiem za siebie, że czuję bardzo silny instynkt macierzyński, od bardzo dawna, taki, który aż boli z niespełnienia. Od zawsze lubiłam dzieci, wielokrotnie pracowałam jako opiekunka, jako nauczycielka, teraz jako logopeda. Kocham pracę z najmłodszymi. Dla mnie dziecko byłoby dopełnieniem mojego szczęśliwego związku, cząstką mnie i mojego męża, kimś, kogo chciałabym wychować, o kogo chciałabym dbać, na kogo chciałabym patrzeć i kogo chciałabym wspierać, tak długo jak tylko będę mogła i jak długo to moje dziecko będzie tego chciało i potrzebowało. Właśnie wybudowałam dom, dzisiaj 4 rocznica ślubu i mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwym człowiekiem, ale jednak z jakąś pustką w sercu, której nie da się zakleić niestety :) Pozdrawiam Was wszystkie kobietki, niezależnie od Waszej sytuacji.

Oglądając was już kilka lat i uwielbiam, cieszę się że ktoś porusza te kwestie mam przyjaciółkę która również nie chce i w pełni to akceptuje, ja urodziłam bo chciałam od zawsze chciałam być młodą mamą nie wiem czemu, po prostu tak miałam, uwielbiam spędzać rodzinnie czas i patrzeć jak cząstka mnie się rozwija dorasta, i byłam świadoma że będzie ciężko chodź nie oszukujmy się rzeczywistość okazała się jednak cięższa niż wyobrażenia i wkurza mnie jak kobiety idealizują macierzyństwo że jest kolorowe i jest tak super, nikt w szkolenie i nigdzie nie mówi co się dzieje z naszą głowa po urodzeniu, nikt nie mówi o połogu, o tym że dzieci są różne niektóre są faktycznie spokojnie przesypiają noce, ładnie jedzą itd no niestety nie wszystkie takie są i to jest ciężkie i młode dziewczyny powinny mieć świadomość tej drugiej strony a nie tylko instagramowe o wyobrażenia :D

Marta cudowny film! Ja mam dokładnie takie samo zdanie jak Ty. I to co mówisz to jest właśnie dojrzałe, odpowiedzialne podejście. A nie „bo tak”. Ja osobiście nie czuję się, że byłabym w stanie poradzić sobie z dzieckiem, sama ciąża od początku do końca przeraża mnie niesamowicie. Na dodatek choruję na depresję i zwyczajnie wiem, że psychicznie nie byłabym na to gotowa. Dołóżmy jeszcze to, co dzieje się w Polsce jak chodzi o rodzenie dzieci- już nawet kobiety, które bardzo chcą boją się tutaj w ciąże zachodzić. Warto dodać także, że nie każdy dzieci powinien posiadać. Zobaczcie ile słyszy się przypadków, gdzie dzieci są źle traktowane przez własnych rodziców, ile jest patologii a nawet morderstw z rąk rodziców…

Ogólnie nie pojmuje czemu, nawet gdybyś miała zmienić to zdanie za 20 lat, to jest tylko Twój problem. No i Alana. Ale wasz, a nie innych osób dookoła no masakra, wszyscy muszą zacząć się zajmować swoimi czterema literami, a nie każdym innym człowiekiem. Ja chcę mieć dzieci, zawsze marzyłam o byciu mamą. Czy będzie mi dane? Cholera wie. Ale w nosie mam czy inni chcą, czy nie, z jakich powodów, co mnie to w ogóle obchodzi. Mam dość swoich problemów żeby się jeszcze zajmować czyimiś 🙈

Mam 23 lata i cieszę się że w tym wieku trafiłam na ten film. Wiem, że nie chce mieć dzieci, zdanie może mi się zmienić ale przynajmniej nabieram pewności że moje podejście jest okej. Wgl włos się jeży na głowie jak czytałaś niektóre "powody" ludzi by te dzieci mieć. Dobra robota!💜

Dziękuję, że poruszyłaś ten mega ważny temat 🌸 Przez wiele lat myślałam, że jestem jedyna na tym świecie, bo nie chce mieć dzieci. Dlatego cieszę się, że coraz częściej porusza się ten temat. Dziś mam 35 lat, jestem 10 lat po ślubie i im jestem starsza to jeszcze bardziej ciesze się, że posłuchałam siebie i nie zdecydowałam sie na dziecko. I masz absolutną rację, że zbyt mało mówi się o trudach macierzyństwa. Ostatnio moja przyjaciółka, której największym marzeniem było mieć dziecko- powiedziała mi po roku od urodzenia swojego pierwszego dziecka, ze nie sądziła, że macierzyństwo jest takie cieżkie… 😔

Mam 1 dziecko i powiem- masz 100% racji. Jedni nie chcą mieć dzieci, inni np. psów. Dlaczego nikt nikogo nie pyta, dlaczego nie mamy psa czy kota?

Bardzo dziękuję za ten filmik ❤ Mam 33 lata i zgadzam się ze wszystkim co powiedziałaś. Uważam też, że zdecydowanie więcej osób powinno o tym mówić. Nie mogę zrozumieć tego, że w XXI wieku kobiety które zdecydowały się nie mieć dzieci, są często wręcz stygmatyzowane i traktowane jak gorsze. To jest zawsze bardzo indywidualna sprawa i tak samo jak ja szanuję podjęcie przez kogoś decyzji o posiadaniu dziecka, tak samo moja decyzja o nieposiadaniu dziecka powinna być uszanowana. Na szczęście moja rodzina to rozumie, ale wielu znajomych w moim wieku już nie. Jeszcze od siebie dodam, że do tego wszystkiego o czym mówisz, wrato dodać czynniki zewnętrze jak np. kryzys gospodarczy (problemy z kredytami, dostępem do mieszkań, drożyzna i ogólnie kwestie inflacyjne), kryzys klimatyczny, problem z dostępem do aborcji, niepewna sytuacja polityczna na wschodzie, czy jeszcze do niedawna pandemia. Dla mnie, i myślę że choć kilka osób się ze mną zgodzi ;) to są kwestie, które też mają wpływ na tę decyzję.

Każda z osób która odpowiedziała ci dlaczego chce dziecko kompletnie nie nadaje się na rodzica i nie jest na to gotowym . Jestem w szoku jak durne te odpowiedzi są

To nie znaczy że mając dzieci to masz zapewnioną opiekę na starość, ja niestety musiałam urodzić dawno temu. Teraz rozmawiam otwarcie z córką na te tematy. Jak na razie ona nie chce mieć dzieci i popieram ja w 100%

mam 42 lata, jestem mężatką od 16 lat, nigdy nie przepadałam za dziećmi, sama ich nie mam, i nie żałuje, jestem szczęśliwa , kocham swoje życie...na szczęście w tym wieku już nikt nie pyta ;) ale przez kilkanaście lat musiałam ciągle się tłumaczyć ;/

Nie chce tu kogoś urazić ale mam takie poczucie, że często ludzie decydują się na dziecko ale zupełnie nie myślą co dalej. Jak je wychować, ile pieniędzy będzie kosztowało, jak bardzo zmieni się życie. Obserwuje młode mamy i myślę, że to mega przykre, że czekają az dziecko będzie większe żeby zajęło się same sobą. Wprowadzaja u niespełna 1,5 rocznego dziecka tv jako nianie nie wiedząc jakie szkody mu to przynosi. Traktują klapsa jako dobra metodę wychowawcza bo przecież taki mały klaps nie jest groźny czy bolesny ale czegoś go nauczy. Mam 28lat i jeszcze nie wiem czy chcę mieć dzieci. Obecnie mi dobrze bez nich i nie zamierzam się spieszyć z decyzją o ich posiadaniu.

Mam 51 lat i nie zdecydowałem sie na dziecko czy dzieci bo uważam to za nudne i uciążliwe. Wole te minimalne srodki jakie posiadam wydać na podróże i moje zainteresowania. Posiadanie dzieci spowodowało że byśmy żyli na skraju ubóstwa i takie dziecko miałoby przerąbane od samego początku. Wysterelizowałem sie kilkanaście lat temu no i po kłopocie. Life if Beautiful. A jak ktoś ma problem z demografia, to niech sie sam rozmnaża i bedzie żył jak niewolnik do końca życia a nie narzucał innym jak mają żyć.

Wielkie brawa za ten film! Miałam i mam takie samo zdanie jak ty jeżeli chodzi o ciążę. Po tym filmie mam jeszcze bardziej wszystko poukładane w głowie. Wspomnę, że jestem młoda i jeszcze nie wiem czy chcę mieć w przyszłości. I to jest okej - nie wiedzieć, ale w przyszłości podejmę świadomą i przemyślaną decyzję 🥰. Ze względu na moje dzieciństwo i problemy muszę wiele jeszcze przepracować i dopiero zdecydować. Jest to mimo wszystko proces a nie 5 minutowa decyzja o posiadaniu dziecka 🤪. W tym momencie nie chce, ale co będzie dalej to nie wiem, bo nie jest to mój top priorytet aktualny w życiu by to tym decydować. Film super, bardzo dobrze mi się ciebie słuchało. Jesteś naprawdę mądrą kobietą! Niech każdy zajmie się swoim życiem - tak często trzeba o tym wspominać 🥲. Brawo za odwagę, że głośno o tym powiedziałaś 👏🏻