Nieporozumienia w relacjach  

Jak mało wiemy o swoich reakcjach i myśleniu i jak byłoby pięknie, gdyby w szkole uczono takich właśnie mądrych rzeczy.. Ilu problemów można by było wtedy uniknąć...

Witam,dziekuje za wszyztkie informacje,do wielu spraw zyciowych zmienilam moj stosunek.

Dobre. Wszystko ze wszystkim jest powiazane. Dziekuje i pozdrawiam.

Jarku! Lubię Twoje koszule i bluzy :)

Serdecznie Pozdrawiam 🌤🌻

Jest Pan świetny. Dziękuję za te wykłady.

Wykłady kocham, bluzy cudne, muzyka rewelacyjna

Super jestem fanem pozdrawiam

Dziękuję 😙. Pozdrawiam i powodzenia.

Bardzo mądre słowa, kluczowe w każdej relacji

Świetny materiał!

Dokładnie tak,sama do tego doszłam ..akceptuję i kocham "wady" o ile jest wtedy prościej ,choć z moim temperamentnym partnerem to była nielada sztuka 🙀

Zmiana jest niemożliwa jeśli nie dotrzemy do źródła. To traumy są odpowiedzialne za nasze reakcje. Nie uzdrowione traumy. Tylko zaopiekowanie się nimi przerywa cały proces reagowania na nie. Wyuczenie się nowych nawykowych sposobów radzenia sobie z jakimś naszym zachowaniem jest jak przyklejenie plasterka na sączącą się głęboką ranę. Działa na chwilę.

Nie umiem sie w ogóle koncentrowac. Słucham tego wykładu po raz trzeci i tylko pamiętam przyklady. Bardzo ciekawe zresztą . Mój problem polega na tym, ze ja w ogóle nie widzę swoich błędów. Ktoś mi mówi, co mam zmienić w sobie, a osoba sama nie widzi, że ma podobny problem. Mało tego ja powinnam przyjmować rady i je wdrażać, a kiedy ja coś powiem słyszę "nie pytałam Cię o zdanie, więc nie mów mi co mam robić. Pozwól ze zajmę się swoim problemem sama." Zrozumiałam postawione granice tyle, że ja zareagowałam na słowa i zalenie sie chcac dac odpowiedź poradzilam jej co można byłoby w tej sytuacji zrobić. Gdzie popełniłam błąd? Dlaczego druga strona mnie strofuje i używa wulgaryzmów co mnie szokuje /taki negatywny ladunek/ bo ja mam jej słuchać, a kiedy ja się odezwę ktoś mnie ustawia do poziomu osoby, której nikt nie pytał o zdanie, a jeśli nawet to nie jestem żadnym autorytetem dla mojej "przyjaciolki",bo przecież moje życie jest w chaosie i sama mam mnóstwo problemów,które rzekomo sobie sama stwarzam. Skąd ten konflikt? Gdzie jest różnica poziomów reakcji? Dlaczego komunikacja tutaj szwankuje?

Bardzo ciekawe

Super super super!!!!

Czy kiedy chodzi o koncentrację nie jest tak że kiedy jedna osoba się koncentruje a druga osoba nie chce czuć się odrzucona jest to też na bazie emocjonalnych mechanizmów? Myślę że ktoś kto czuje odrzucenie powinien to przepracować dlatego że w życiu nie zawsze jest tak ze mozemy komuś poświęcić tyle uwagi ile się domaga. Chcemy się nią dzielić w takim stopniu w jakim sami o niej decydujemy. Koncentracja jest skupieniem uwagi obecnością w danej chwilii a odrzucenie odczuciem nad którym da się pracować podczas podniesienia poczucia własnej wartości

❤❤❤

ale mozna sie dogadac wlasnie rozumuejac ze kazdy przetwarza dane inaczej, a jak druga strona wmawia nam ze powinnismy przetwarzac dane jak my to wtedy robi sie problem

Był piątek a nowego wykładu nie ma :(

Fajnie się Ciebie słucha. Jesteś gdzieś na podcastach?

Probuję rozeznać różnicę pomiedzy myśleniem "klasyfikującym" vs "kategoryzującym". Czy to ma coś wspólnego z myśleniem syntetycznym vs analitycznym? Znalezione definicje obu słów, nie naprowadziły mnie na wychwycenie różnicy w podanym przykładzie. Od drzewa do kwiatka - synteza drzewa w roślinę i utrzymanie wątku rozmowy w obrębie tej samej klasy obiektów. Od drzewa do półki - analiza drzewa w drewno i dalsze operowanie na obiektach posiadających tą wybraną cechę.

OK znalazłem.

Trudno zaakceptować kogoś kto po ślubie ściągnął maskę i jest zupełnie innym człowiekiem. Ludzie się ukrywają że swoim prawdziwym ja, grają kogoś innego. Poza tym ludzie z biegiem lat też się zmieniają, czas nas zmieniai to co kiedyś było dla nas drobiazgiem za 20 lat może być ciężarem.