NV [ 

❤

🏄‍♂️👨‍🍼👨‍🍼👨‍🍼👨‍🍼👩‍❤️‍👨👩‍❤️‍👨👩‍❤️‍👨🍊🍊❤❤😂😂pwedzmi.jak mogę ty latspac ZST.sama noc.jes do.dzen adzen.nic

👥🥼🫂👩🏻‍🌾💼👤🥲👩🏻‍🔬🦻🏻💼🥼☔🤵🏻‍♀️☔🥼👸🏻👩🏻‍🔧👩🏻‍🌾💼👰🏻‍♀️💼👰🏻‍♀️🤵🏻‍♀️👩🏻‍🔧☔👩🏻‍🚒🙏🏻👩🏻‍🦯🙏🏻🥼👥👩🏻‍🌾🫂👤🥲👩🏻‍🔬🥲🦻🏻🧑‍🤝‍🧑❄️❄️❄️❄️❄️🌞🌀🌀🌀🌪️🌀🌆🌇🌃🌉🌇🌆🏙️🌆🌆🌆🌇

📖📚📚📚📖📖📖📖📖📖📖📖

👍💪..... właśnie, bo to jest ten gorszy dzień, dziękuję

No nie wiem....ja już 15 lat jestem w niefajnej sytuacji...I nic się nie zmieniło...sytuacja z której nie ma wyjścia....

Mam tak samo ❤️ Właśnie się uśmiecham... Jedyna stała w życiu, to zmienność. Tej myśli zawsze się trzymam. Wszystkiego Dobrego dla Was ❤️

Mam tak samo, wczoraj dostałam pozew z sądu, a tu wyskoczył odcinek "nie poddawaj się". Moc z Tobą Ojcze Adamie, ❤ napełniaj dalej wszystkich wiarą i nadzieją na lepszy czas. Pozdrawiam

Dokładnie to samo jest u mnie ! Pozdrawiam :)

Dasz radę Milka❣️Przytulam❤️

Najważniejsze, że jest coś na czym Ci zależy i chcesz podjąć walkę. Psychiatria i psychoterapia bardzo się rozwinęły, warto je wziąć pod uwagę przy leczeniu. Trzymam kciuki!❤️

Mam to samo. Ciężko mi się pozbierać mimo terapii leków ciągłych modlitw pompejanek

Nie jesteście sami :/

Dasz radę zaufaj Bogu

Z cytryną i miodkiem. 😋🍯🙏🏻

I wtedy robie jedną rzecz na dzień ale dokladnie... Ufajcie Bogu i sobie.Z Panem Bogiem ❤️

Mam prośbę: proszę nie używaj słowa „masakra”- niedawno przeczytałam, że to imię ducha, i to nie tego od dobrych natchnień. Cieszę się, że wyszłaś na prostą drogę. 👍. Życzę na dalszą drogę tego co najlepsze i blogosławione. Pozdrawiam💖

Ja jestem od miesiąca na zamartwianie się i rozmyślania … co to bedzie jak sobie poradzę … mąż chce ode mnie odejść, przestałem być interesująca , jest to dla mnie straszne, prawie czasem nie do przeżycia … ja go cały czas kocham i nie potrafię przestać … może pomogą małe kroczki i wiem ze Bóg jest ze mną, proszę go o ocalenia tego małżeństwa ❤

@@iwkry9380 trzymaj się, wiem co czujesz...

Dzięki Wielkie Panu za piękne przemówienie przez Ciebie Jessie...widać i czuć jak w Tobie działa Duch Święty❤

@Ula Dokładnie

Dziekuje ojcze Adasiu za gadanko I niech cie Bog blogoslawi I modl sie za nami.

Super gorzej gdy to tak nie dziala

🙏

MB matemblewska wspomożenie wiernych móld się za ewusię o zdrowe dziecko i łatwy poród błogosław Panie Jezu.amen

Wyluzuj zjedz jabłko 🤣🤣🤣

@@konadam2201 ?

Ludzie maja naprawde poważniejsze problemy

@@gdziesnawschodzie681 😊🤗

Czyżby wspólnota W1W O. Kwiatka? Pozdrawiam!!! Jeśli nie-polecam. Będzie Pani "u siebie". Proszę Go znaleźć, da się łatwo...

@@lidiakamilajagieo3328 Znalazłam. Dziękuję 😊🌷

Witaj Sylwio.Ja również budzę się codziennie z wdzięcznością od niedawna🤗💚💙💜

Amen

Dokładnie tak jest...

💞

Kochana nie bój się ufaj,ciesz się,relaksuje i staraj się być spokojna bo jak maleństwo się urodzi będzie spokojne a to będzie dla Ciebie inny trudny czas bo oboje musicie się być z sobą .Dużo miłości i uśmiechu i moja droga rozpieszczają się póki możesz.

Pan Bóg Cię poprowadzi. Nie martw się.

Wszystkiego najlepszego dla Ciebie i dzieciątka ❤️ ..piękny okres czasu a ile radości. 😊

Ciesz się z tego bo to najlepszy okres w życiu.

Ojcze Adamie dziękuję.Boze prowadź Ojca Adama.Amen.

Nie pamiętam tej medytacji, czy to było we vlogu?

@@angieposso695 Nie we vlogu, na Languście są medytacje Wielkopostne O. Adasia np. Nie bój się, Oddech😍

@@elamarta6766 dzięki serdeczne! 🌺

Elu Marto niw wiedziałam, że są nagrane medytacje na Languście 🤗

@@lidiaspryszynska7480 tak, nasz Adaś nagrał medytacje Wielkopostne chyba jest ich 17. Pozdrawiam serdecznie 😘

W punkt. To było do mnie i o mnie...

😊❤🖐Robię na drutach ale myśli ciągle uciekają....Serdecznie pozdrawiam🙂

@@krystynajagoda4177 hehe Krysiu , jak nie rozpale , to zimno w chałupce będzie no i sił . nie przybendzie : ) .no bo się zamrożą...: ) Więc , Tobie miłego drutami wywijania , a sobie .. no żeby leń opuścił już mię 😂 We wszystkim, potrzebnego, Krysi Zosia życzy i... żebyś Ty wiedziała, jak sie mi niiie chce zerknąć.... gdzie odkurzacz i moooop ....... : ). 🤗 Nie jest tak całkiem źle , bo kaloryferki już są , nieźle ciepłe !!! 😁🖐️ Będzie chyba i ...hop na mooop 😂😅🤪 Chyba, że..... . Nooo właśnie, ... leń sie pojawi 🙄

@@zofiasumara4488 😊ten leń to mnie też strasznie lubi...czasem przyjemnie mu się poddać...tylko nie za często bo skutki rzeczywiście mogą być opłakane...umiar - to chyba najlepsze życzenie...😊

@@krystynajagoda4177 .. tak , tylko trzeba tego umiara , dziaduuulca zdyybać 😂 Naumieć się, zdybać, tak się napisać miało : ,)

❤

Bedzie dobrze .Popros w modlitwie Matke Boza o pomoc.i sile.

@@ewazagorska7841 dziekuje bardzo za te słowa !

💙

Od niedawna udaje mi się być w tu i teraz

Tak sprawy zawodowe ciągle kołaczą się w głowie, nawet w weekend. Inne absorbujące zajęcia potrafią od tych myśli odciągnąć

Proszę o modlitwę za mnie ponieważ źle się czuję-nie mogę wyrwać się ze szponów depresji 🙏🙏🙏

Z🤍Bogiem- damy radę pokonać nasze trudności 💝

Dobrą czynnością jest dziękowanie Bogu, swoimi słowami, przypominając sobie każdy szczegół, każdy przejaw Jego dobroci. Wtedy spływają łaski pokoju w duszy :)

@@ifa10011 Dziękuje 🌷Iwonka tak jak w 🎶Chwała i Dziękczynienie-bądź w każdym momencie ...🎶Pozdrawiam cieplutko 💝serdecznie 🤗🥰

Ojcze mam dzieci 3 córki 8 wnucząt i coraz bardziej się o nie martwię ......bo zbliża się wojna i wiem że ich nie ochronie ....ale mój BOG będzie z nami

Panie łaskawy niech Małgosia powróci do zdrowia 🙏🙏🙏🙌🫶🏻😇❤️

Pozdrawiam🙋☘️

@@lidiaspryszynska7480 😃🙌👼🏻

Może w razie ataku tych przygnębiących, natarczywych myśli, wyrobisz sobie nawyk odsuwania ich? W ten sposób: 1. od razu skupić się na dziękowaniu Bogu za każdą dobrą rzecz, poczynając od swojego życia, wiary, a kończąc na drobnostkach typu herbata :) 2. prosić Ducha Świętego o jego dary, jak radość i pokój w sercu 3. powtarzać na głos słowa-przykazanie Pana Jezusa: "Nie martwcie się więc o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie martwić się będzie. Dosyć ma dzień każdy swojej biedy"

W Bogu doceniamy dostatek i niedostatek, zdrowie i chorobę. Jeśli spotyka nas choroba, często jest to lekcja wdzięczności, jak mało cieszyliśmy się zdrowiem, którym się... „cieszyliśmy”. Ale jednocześnie choroba, która angażuje wszystkie siły ciała, jest też wartością samą w sobie, bo dopóki nie prowadzi do utraty fizycznego życia, dopóty, dzięki słabości ciała, pozwala nam zajrzeć w siebie głębiej. Pod ciało. W ducha, który podtrzymuje nas nawet w najcięższych momentach. I w ten sposób możliwe są nawet spontaniczne remisje zaawansowanego nowotworu. Naukowcy nie są w stanie tego wyjaśnić, ale ludzie, którym rak zniknął z dnia na dzień, przyznają, że mocno wierzyli. Bez wiedzy Boga nie spadnie nam włos z głowy. Wszystkie wróble są policzone. To nie jest poezja, to stan faktyczny, tym silniej się przejawiający, jeśli zdajemy sobie z tego sprawę. I nie działamy w oddzieleniu od Boga, ale ufamy Mu i dajemy Mu się prowadzić, gdyż wtedy odkrywamy, co ma znaczenie. Wtedy sztormy przemijają. Nawet jeśli niby nie przemijają. Działamy w spokoju z tym, czym warto i faktycznie trzeba się zająć, stawiamy na szczere relacje z bliźnimi, na ewentualne owoce natomiast czekamy cierpliwie, ufając Bogu i będąc nawet gotowym na utratę czegoś, skoro w takim stanie utrata też może nas czegoś nauczyć. Przede wszystkim tego, że Bóg, Osoba i miłość, faktycznie musi stanąć na pierwszym miejscu, aby nam towarzyszył, abyśmy pełnili Jego wolę, abyśmy niczym Boga nie chcieli zastąpić, a pamiętali o Nim także w chwilach najlepszych, skoro to On dał nam życie i nadzieję w tych najgorszych. Nie jesteśmy w stanie dołożyć do naszego życia ani chwilki, więc trzeba ufać Bogu, który chce nam dołożyć do życia największe bogactwo, czyli życie w Nim, który jest miłością. A co do małych kroków. Kiedy raz sprzątałem w piwnicy, w której miałem niezły bałagan, na początku próbowałem to wszystko ogarnąć rozumowo, rozplanować, a nie wiedziałem, od czego zacząć. A gdy wprawiłem się w ten pokój ducha i zaufanie, poświęcając się chwili, porządek nie potrzebował odgórnego planu, ale stopniowo się wyłaniał. Co miałem pod ręką, to układałem. Rozum nie był na pierwszym miejscu. Tak samo jak z sortowaniem dopiero co wypranych skarpet i dobieraniem ich do par. Daj się ponieść rozumowi, to stracisz czas. Znajdziesz jedną skarpetkę i będziesz usilnie wypatrywać drugiej, która do niej pasuje. W pokoju ducha patrzysz na to, co najbardziej rzuca się w oczy, w ten sposób szybciej dobierasz pary, a na koniec zostają te, które najmniej rzucały się w oczy. :D Zatem metoda małych kroków, bez rozbijania planów na atomy, jest taka drugorzędna, w sumie sama się pojawia jako rozwiązanie, gdy się najpierw ufa Bogu. I w ten sposób wycisza umysł. Bo wiedza, przemyślenia i podobne sprawy są pomocne w wierze i miłości, o ile są wiarą motywowane: czy czytamy i chcemy coś lepiej zrozumieć, a przez to wzmocnić wiarę i miłość, czy coś piszemy i chcemy to sobie uporządkować. Albo po prostu rozważamy. Ale odkąd w czytaniu, myśleniu lub pisaniu wprawiamy się we wrażenie, że takie główkowanie może wiarę i miłość ZASTĄPIĆ - wtedy sprawy rozumu stają się pułapką, niszczą wiarę, nie prowadzą nawet do sensownych i prawdziwie pomocnych wniosków. To wszystko, co mamy jako uczniowie Jezusa, już mamy w duchu. Psychologowie może nazwą ducha podświadomością. Terminy aż tak ważne nie są. Wiara jest kwestią ducha. W nim tkwi to, co przyswoiliśmy ze Słowa Bożego. Dzięki niej możemy skoncentrować się na tym, co szlachetne i potrzebne w danej chwili, a resztę odsiać. To, co szumi naokoło, też do nas wlatuje, ale dzięki naszemu świadomemu postępowaniu, to, co wlatuje „mimochodem”, również się w duchu porządkuje. A czy prace manualne, fizyczne, są przydatne? Jasne, ale nie możemy się nimi oszukiwać, nie może to być pierwsza pomoc. Także i takimi czynnościami powinniśmy się zwracać ostatecznie do Boga, jeśli to one przypominają nam się jako pomocne na wypadek „sztormu”. Myślę, że tak też traktowali to faryzeusze, którzy mieli ponoć obowiązek, obok swojej „działalności duchowej”, zdobyć jakiś przyziemny fach. Św. Paweł na przykład tkał namioty. Oddawanie się takim prostym czynnościom nie tylko pomaga się skoncentrować i wyciszyć, ale też sprawia, że nasza duchowość się nie wykoślawia i nie staje się własną karykaturą. Bo postawa typu „ja tam się nie będę w ogóle do takiej pracy ZNIŻAŁ” świadczy o bufonadzie, która jest całkowicie sprzeczna z wiarą i jej treścią. Owszem, jeśli ktoś ma wyraźne talenty w innym kierunku, a spędza większość czasu i energii na jakiejś fizycznej, a do tego monotonnej pracy, czyniąc z niej źródło zarobku, to nie postępuje sensownie i ewangelicznie. Widać bowiem po tym, że ważna jest dla niego kasa, w którą ten sposób zdobywa, a marnuje talenty, w które go Bóg wyposażył. Ale sama gotowość do każdej pracy, choćby sporadycznie, świadczy o dobrej postawie duchowej. Bo ona nie jest po to, byśmy totalnie odlecieli z Ziemi i się nad innych wynosili, przeciwnie. Prozaiczne aktywności pozwalają nam na „stąpanie po ziemi” w tym dobrym sensie. Aby i takimi czynnościami, prostymi, chwalić Boga, naznaczać je pasją, miłością. By ta proza życia była podszyta jednak radosną tajemnicą. Czym innym jest typowe „twarde stąpanie po ziemi”, które prostotę zamienia w prostactwo, i które wręcz gardzi sprawami wyższymi, uważając, że te „przyziemne” potrzeby i prace są nawet „ważniejsze”. Dobrze to ilustruje historia o Marcie, która wyrzuciła Jezusowi, iż On nie powiedział słuchającej Go Marii, by pomogła ona Marcie przy pracach w kuchni, chociaż Maria właśnie z ufnością słuchała Słowa Jezusa, który jest Skałą. I którego Słowo mogłoby pomóc także Marcie, by postawy Marii nie podsumowała jako domniemanego lenistwa czy niechęci pomocy, lecz sama żyła w pewnym pokoju i nie psioczyła na swój los - robiła swoje w tym pokoju, nie zniecierpliwieniu i krzątaninie. Bo w sumie trzeba mało, albo tylko jednego, by ogarnięte zostało wszystko. Trzeba wiary w Boga, o którym całym sobą pouczył nas Jezus.

@Agnieszka o tak. Herbacia to jest to:)

@@andrzejpieczywakin201 już mniej. Ale szanuję.