Hallo Lars, wat ik moeilijk vind van deze materie is dat ik ondanks de inzichten die ik opdoe niet uit de zelfafwijzing kom. Codenpendency zie ik als iets dat “fout “ is aan me en al mijn hele leven kamp ik al met eetstoornis. Ik heb al heel jong gevoeld dat eten me een heerlijk gevoel geeft en ook dik maakt. Ik vond mezelf al vroeg een lelijk kind. Ik moest anders. Ik ging al heel snel pleasen en sociaal gewenst gedrag tonen, ook mezelf vaak verstoppen. In mijn puberteit ging ik crashen totdat ik niet meer ongesteld werd. Ik stapte over op braken en laxeren. De complimenten stroomden binnen. En ik voelde me mooi en geaccepteerd. Niemand wist van mijn verstoorde eten. Daarna kwam het overeten en braken en toen ik kon stoppen met braken bleef tot op de dag van vandaag het overeten in stand. Nu bijna 52, 2 pijnlijke scheidingen achter de rug en veel te zwaar. De zelfafwijzing heeft bijgedragen aan de verstoringen in mijn partner relaties. Ik scoor hoog op alle archetypes. Emotioneel verwaarloosd in mijn jeugd. Tja, het is me allemaal heel duidelijk…maar op momenten van hunkering ben ik gewoonweg niet sterk genoeg om te kiezen voor bijvoorbeeld 4-8 ademen of stil te gaan zitten en met mezelf zijn. Ik saboteer mezelf en doe het niet…en wijs mezelf vervolgens weer af, cirkeltje rond… En je wil niet weten maar ik heb al heel wat therapieën, workshops, boeken, verslavingszorg, RU-vid filmpjes etc. verslonden… En het is niet dat ik niet wil genezen maar de saboteur is immens sterk…
Hi Nancy, dank je voor het delen van jouw verhaal, intens en lastig proces lijkt mij. Heb je je al eens in het werk van Pete Walker verdiept? 'Complexe Emoties' kan een goede start zijn. Door je emoties te leren uiten (wat je met ademwerk/een goede ademcoach) kunt beoefenen, kun je je kracht beter leren gebruiken. Die is nu naar binnen gericht. Leren rouwen, verdrietig en boos zijn, en daarmee de kracht vrijmaken en richten op waar deze hoort (van zelfafwijzing naar boos kunnen worden op degene die je als kindje codependent lieten worden). Dat zijn wat gedachten die nu bovenkomen en die je mogelijk zouden kunnen helpen. Good luck! Lars
Dank voor je filmpje. Het roept zowel herkenning als weerstand op. Omdat ik ook van mening ben dat we maatschappelijk gezien vanaf jonge leeftijd al een verkeerde associatie met eten aangeleerd krijgen (neem het schransen op feestjes, trakteren met eten als je jarig bent, etc.). Eten is gezelligheid, en ik krijg het gevoel dat mijn gezelligheid wordt afgenomen als ik mijn suikers ga stopzetten. Het mag toch nog ook wel een beetje genieten zijn. Met mate, dat dan wel en dat lukt me nog niet vanwege mijn bodemdrift; als iets open is, moet het op want dan is het tenminste weg. Zucht. Ik herken wel absoluut dat zodra er suiker in mijn mond zit, mijn reptielenbrein het overneemt en de dopamine schreeuwt om meer en meer. Op zo'n moment een stapje terug doen is ontzettend lastig. Afijn, het blijft een struggle.
Het laatste archetype (victim) hangt vaak ook samen met anorexia in mijn ervaring! Ook veel vegans hebben hier trekken van. Alsmaar je eigen plek verkleinen door minder te eten/kleinere voetprint achter te laten, verkrampte spijsvertering etc. En af en toe troost door zoetigheid... (en daar weer spijt van krijgen).
Dag Lars, na een aanloop van vele jaren ben ik ook totaal suikervrij geweest en veganistisch daarbij. Als ik dan toch uiteindelijk weer eens iets nam met suiker dan begon het hele circus weer van voor af aan, zoals een verslaving werkt dus. Tot dat ik nu alles heb laten varen en heel precies kijk waar mijn lijf behoefte aan heeft. Geen restricties meer. Ik mag alles van mezelf nu. Ik vond het spannend en dacht dat het totaal de verkeerde kant op zou gaan. Die ervaring gunde ik mezelf omdat ik de vrijheid wilde voelen van alles mogen en voelen wat klopt. Aangezien ik veel gestapelde trauma's heb en er af en toe een heftige verwerkingsperiode passeert geef ik mezelf dan dus ook de toestemming om mezelf te trakteren op wat ik ook maar wil. Mijn kleine kindje wordt daar ook heel blij van en ik ook. Ik kan daar intens van genieten. Ik zie dat ik daar zeker gezonde grenzen in heb en het valt me niets tegen. Ik geniet van deze vrijheid en zie dat dit ook weer gaat in golf bewegingen. De mens is niet statisch en ik vind het fijn om daarin mee te mogen bewegen in mezelf en van mezelf. Dit wilde ik even delen. :-) Alsnog gefeliciteerd met je zoon. Groetjes, Muna
Van harte gefeliciteerd met je zoon. Heb zelf ook last van overgewicht. Alhoewel ik niet echt slecht leef en eet. Toch heb ik altijd een soort van 'vetlaag' op mijn lichaam. Vind dit erg vervelend.
Gefeliciteerd met je zoon! Qua eet gedrag (snaaien, hunkeren naar zoetigheid) is zeker herkenbaar. Echter mijn helperholic scored 53,4% en de love addict 39.8% (beide andere 80%).
Honger voelt als pijn bij een baby. Daarom huilt het bij honger. Dit is mede de oorzaak waarom wij bang zijn voor het hongergevoel en troost kunnen vinden in eten. Zodra we beseffen dat we geen baby meer zijn, kunnen we leren omgaan met pijn en verdriet zonder ons vol te eten.
Ha Lars, ten eerste van harte gefeliciteerd met jullie zoon🎉 en bedankt voor deze uitleg. Zeer herkenbaar 😅 Ik kom net na een jaar worstelen los uit een narcistische relatie, wat hebben jouw filmpjes geholpen, dank! Mijn "verslaving" redden, zorgen, liefde verdienen valt weg, I get it 😉 Begrijp ik het goed dat als ik een paniekaanval krijg wat ik idd wil opvullen met eten om de onrust te stillen, in gesprek ga met mijzelf? Wat zijn goede vragen aan jezelf? Kun je bv ook iets met ademhalen doen om het zenuwstelsel te kalmeren? Of moet je perse gaan bewegen of iets? Welke volgorde 😊
Op mijn kanaal vind je bij 'video's' een flink aantal video's over contact maken met je innerlijk kind. Daarmee in gesprek gaan, en voelen hoe het zich voelt, maakt dat je niet in paniek hoeft te raken. Stel het dezelfde vraag die je een verdrietig of bang neefje of nichtje zou stellen.
Super filmpje weer Lars! Dit kan ik naast voor mezelf ook in het werken met anderen goed gebruiken! Ineens kwam er de volgende brainwave: mensen met veel hoofdpijn en of migraine zouden dat mensen met een Helpoholic imprint zijn? Omdat je aangaf dat bij deze imprint het bovenste deel van het zenuwstelsel wordt geactiveerd. Als ik naar mezelf en om me heen kijk zou dat best wel eens kunnen kloppen. Wat denk jij?
Hallo Lars, Dank je wel voor het filmpje zeer verhelderend. Ik heb nog wel een vraag. Wat als je jezelf herkend in een vd archetypes maar juist moeite hebt met op gewicht blijven. Je stipt dit even aan maar hoe kun je juist op gewicht blijven en is dit ook een duidelijjk signaal. Van uithongeren is geen sprake, ik eet gezond maar zet weinig aan ook als ik dit wel wil. Dan kan ik alleen maar juist zoet gaan eten of vet om aan te komen. Dit is ook een probleem net als overgewicht dat kan zijn.
Dit is per mens weer verschillend. Ik heb deze vraag vaker gekregen. Wat je kan helpen is om meer vlees te gaan eten, en sporten, zodat je lichaam meer spieropbouw gaat krijgen. Succes! Lars
Vroeger hunter and gathering aten ze inderdaad in de zomer fruit fructose maar dat was geen probleem dat was extra voor de winter. In die tijd hadden ze geen fruit in winter zoals nu dus toen was het geen probleem nu wel omdat we niet meer met de seizoenen leven.
Zo jammer dat koolhydraten weer als slecht worden gezien. Slechte koolhydraten zoals alcohol, koek snoep vruchtensappen chips etc etc vermijden, goede koolhydraten zoals peulvruchten aardappelen, hele granen, heel fruit, groenten zijn goed, veel vezels.
