MOŻESZ WESPRZEĆ MOJĄ DZIAŁALNOŚĆ TUTAJ: buycoffee.to/e... INSTAGRAM (sprzedaż książek - sobota, 18.00): / esaczyta FB: / esaczyta Osoby, które mają dla mnie ciekawe propozycje, proszę o przesyłanie e-maili na adres: esaczyta1@gmail.com
Ooo to bardzo ciekawe, nie wiedziałam że jest rosyjska wersja Pinokia i bardzo ładne ilustracje w środku tej baśni, najbardziej zaciekawiła mnie ta książka "Chłopcy z ulic miasta", chciałabym też mieć w zbiorach tą książkę o obyczajach staropolskich a ten katalog z seriami książek dla dzieci rzeczywiście jest bardzo przydatny dla kolekcjonerów, nie zdawałam sobie sprawy, że aż tyle różnych serii było 😲
Cześć Esa, jak zwykle zaprezentowałaś sporo ciekawostek. 🙂 Tak się składa, że byłem w posiadaniu tych map Tatr Wysokich (z tej serii były jeszcze chyba Tatry Zachodnie o ile pamięć mnie nie zawodzi, ale mogłem coś pokręcić). Zakopane to był mój drugi dom, jeździłem tam od dziecka do dziadków, przeszedłem sporo szlaków w Tatrach, aż do końca podstawówki potem złote Eldorado się skończyło, niestety. Tutaj się powtórzę, ale książka "Nad Pasłęką żyją bobry" przypomina mi również książkę o bobrowej tematyce, wspominaną parokrotnie przez mnie "Tropem Bobra". Ta "podróbka" Pinokia - Pajacyk Buratino, mam wrażenie, że obił mi się już gdzieś o uszy, niestety nie jestem w stanie sobie przypomnieć. Reszty pozycji poza wymienionym przez Ciebie "Ubu Królem" nie znam. 😉 Dobrej nocy i do następnego filmiku. 😊
I znowu, Eso, sporo wspaniałości. Dziękuję za pozdrowienia😊 Kuchowicza mam, alenie tak piękne wydanie, jak Twoje. Nadmieniam, że pochodzę z ziemi łęczyckiej, o której on pisze i niektóre z tych obyczajów są mi znane. Mam też zbiór map panoramicznych polskich i slowackich Tatr Wysokich z lat 80-tych XX w., a niektóre z twoich zdobyczy kiedyś albo czytałam, albo widziałam. Do "Ubu Króla " podobnie jak ty się nie przyłożyłam i w zasadzie nie wiem, o co tam chodziło. 🥲 Pozdrawiam i do następnego. ❤
W oko zdecydowanie wpadło "Obyczaje staropolskie" Kuchowicza. Pozycja na poziomie, zaczynając od gustownie dobranej okładki, poporzez tematykę i styl pisania, a kończąc na bibliografi. Dobra pozycja z jednym małym felerem - brak kolorowych reprodukcji. W ucho natomiast wpadły, na słuchawkach dokanałowych, odgłosy otoczenia (wiatr, ptaki, czy też szelest przewracanelych kartek 😅). Ok. To dodaje do organiczności i tworzy ciekawszy przekaz całości. 👍
Cześć, mam ,,Wizerunki niepospolitych niewiast staropolskich 16-18 wieku" Z. Kuchowicza z 1972r. Chętnie Ci podaruję; rozumiem że dla Ciebie to nic takiego, ale może?🤓
A dlaczego nie przyłożyłaś się do lektury " Ubu król"😂😂😂?Uwielbiałam w przeszłości czytać książki Zbigniewa Kuchowicza.Tej, którą prezentujesz( cudowna) nie czytałam, ale o kobietach staropolskich, Barbarze Radziwiłłównie czy potopie szwedzkim już tak.Mam baśń" Złoty kluczyk" Aleksego Tołstoja.Wydanie pierwsze i wydane we współpracy z TPPR ( Towarzystwo Przyjaźni PolskoRadzieckiej) i Radugi.Dopisek na podstawie....zawsze mnie irytował, bo autorzy radzieccy nie mieli żadnych skrupułów w kopiowaniu i przerabianiu dorobku pisarzy zachodnich.Na przebitkach " Serii wydawniczych...." zauważyłam Bibliotekę Błękitnych Tarcz".Mam całą .To malutkie książeczki traktujące o ważnych sprawach starszych dzieci i młodzieży.Jedna kosztowała 3 zł i kupowałam je u znajomego kioskarza.Bardzo wartościowe to były opowiadania. BBT miała cykle.Jeden bez tytułu to właśnie o problemach dzieci, był cykl"Wsród ludzi"- nawet są dwie pozycje Hanny Krall:" Ambitny jestem" I " Dzień w Pogodnej" i trzeci cykl "W krainie piękna".Czy myślisz już o jubileuszowym pięćdziesiątym odcinku?W sobotę i u nas będzie targ staroci, może upoluj jakąś wartościową książkę za grosze.
Bardzo celna uwaga co do pisarzy radzieckich. Nie wiedziałem, że prowadzili walkę ideologiczną (lub o prymat przywództwa ustrojów gospodarczo-politycznych) z zachodem też w taki sposób. Ale raczej nie powinien być zdziwiony w tym zakresie.
Ostatnio wśród darów od czytelników w jednej z czytelni wpadły mi w ręce 4 książki dla dzieci Naszej Księgarni z dość artystycznymi ilustracjami np imitującymi rys. dziecka i pomyślałem, że osoby wychowane na bardziej dosłownych a la Walt Disney nie docenią subtelnej, aluzyjnej grafiki, podobnie jak komiksiarze nawykli do am. komiksów z superbohaterami nie rozumieją wielu komiksów francuskich. To jest inny świat grafiki i wyobraźni
