Pod ścianą nas stawiali, z psami i karabinami stawali na przeciw nas. Dulag 121. 

Genialne wspomnienie. Momentami to aż przerażające jak wiele w bałaganie wojennej okupacji zależało od szczęścia, dobrej lub złej woli pojedynczej osoby, czy od innego przypadku. Często kwestia życia albo śmierci.

Łapka w gorę i zabieramy się za oglądanie.

Ciekawa historia! Czasami trudno uwierzyć, że takie rzeczy działy się na prawdę.

Cześć i chwała bohaterow

Panie Józefie zdrowia przede wszystkim... Z niecierpliwością czekam na kolejne wspomnienia.

Panie Józefie wielkie pokłony ku Panu robię ... HISTORIA HISTORIA HISTORIA ..... aż miło się ogląda słucha i wyciąga wnioski ..... pozdrawiam Pana...

Kto nie przeżył ten nie zrozumie tego człowieka, bohatera. Dziadek opowiadał mi podobne historie, kilkukrotnie uniknął śmierci spod muru naprzeciw karabinów maszynowych. Mówił, że chyba sam Pan Bóg nad nim czuwał bo Anioł Stróż nie dał by rady. Opowiadał mi to w czasach, kiedy Niemcy rozmawiali o "wybaczeniu" i podobnych bzdurach. Dziadek powiedział wtedy, że "Słowa wybaczą ale serce nigdy"...

straszne rzeczy. Moje uznanie za odwagę i hart ducha...

Po tej historii człowiek docenia obecne czasy.

Niesamowita historia Brzmi jak przeznaczenie Nie ma odwrotu Pozdrawiam

Mam nadzieję, że przekazujecie Państwo Panu Józefowi jak wiele słów uznania i serdecznych życzeń płynie do niego od oglądających, wdzięcznych rodaków.

ciekawa historia

Uwielbiam słuchać opowieści Pana Józefa. Dziękuję Panu Józefowi za te słowa, dziękuję Wam drodzy realizatorzy kanału, dziękuję Irytującemu Historykowi za informacje o kanale Pana Józefa. Jeszcze raz wszystkim dzięki ;)

Kilka małych cudów nigdy nie zaszkodzi.

Bardzo ciekawe i przyprawiające o dreszcze wspomnienia. Gratuluję pamięci i pozdrawiam Pana Józefa :)

Świetna opowieść

Moja babcia była w obozie przejściowym w Pruszkowie po Powstaniu. Opowiadała jak niemieccy żołnierze brali łapówki za wypuszczanie grupek z powrotem do miasta. Babcia pojechała furmanką z taką grupą z nadzieją, że znajdzie rodzinny dom i odzyska choć część pozostawionych w pośpiechu rzeczy. Tymczasem ekipa z furmanki pojechała prosto do najbogatszych zachowanych dzielnic na szaber. Nic innego ich nie interesowało...

Mój pradziadek również trafił do tego samego kościoła co Pan. Jego żona i 6 letnia córka (ta dziewczynka to moja babcia) trafiły do kościoła, a następnie do Piotrkowa i wywieźli ich na wieś. Pradziadka z relacji jego kolegi, świadka, który uciekł, bardzo pobili i został rozstrzelany. Wszystko dlatego, że złapali go gdy szedł po wodę dla swojej rodziny, która ukrywała się w jednej z piwnic. Myśleli, że to powstaniec. Miał Pan dużo "szczęścia".

Jezu naprawde tragedia co przezyli ci ludzie z Powstania

❤

👍👍👍

ktoś dał minusa.... chyba pomiot helmuta bo któż inny by mógł...