Pokora jest konieczna, aby widzieć Boga | o. Krzysztof Pałys OP 

Szczęść Boże wszystkim ,karmiącym się Słowem Bożym ❤️🙏 o,Krzysztofie niech Bóg Cię ma w Swej opiece 🙏

Panie Boże błogosław ks. Krzysztofowi w Jego posłudze, dziękuję

❤ Jezu Chryste synu Dawida ulituj się nad nami

Bóg zapłać za głoszenie Słowa Bożego. Szczęść Boże. ❤🙏.

Panie Jezu ufam tobie dopomóż mi❤❤❤

Pokora to skarb wewnętrzny człowieka ,to jego wielka wartość ,dzięki pokorze człowiek odnajduje samego siebie i wolę Bożą .Bóg zniża się do serc pokornych ,wdziecznych i wrażliwych .Pokora jest jak gleba na której zostaje zasiane Słowo Boże ,które oświeca umysł i człowiek otwiera się na Boga.Poznając Boga człowiek uświadamia sobie Jego dobroć ,czujesz to sercem .A gdy go doświadczysz .Musisz wiedzieć ze On jest w tobie. ,,Jezus jest Słowem ,On w nas działa ,,

Bóg zapłać ojcze Krzysztofie, za kazde slowo. Niech Bóg obficie obdarza ojca wszelkimi łaskami .❤❤

Bóg zapłać 🙏❤️💙🤗👼🕊️🌿

Bóg zapłać ❤

Przyjdż Duchu Świętyz Mocą Swoją.... dla odnowy tej ziemi pokalanej naszymi grzechami!!!❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Dziękuję Ojcu za homilię ❤🌻🌻🌻

Dziękuję bardzo za wspaniałą lekcje😘🙏

Serdeczne ,serdeczne Bóg zapłać Ojcu Krzysztofowi ❤❤❤

Bardzo dziękuję ❤ 🤗🤗🤗 Niech Słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy ❤ 🙏 Szczęść Boże ❤❤❤

❤❤❤

❤ Jakże pięknie powiedział Ojciec pokorę jako złotą i najpiękniejsza cnotę jaka pokazala wobec Boga Maryja i Jezus wobec kazdego człowieka i my o cokolwiek z pokorą prosimy jestesmy wszędzie dobrze przyjęci ..!!!❤ Bóg zapłać Ojcu i Szczęść Boże..!!❤

❤

Módlmy się o pokorę dla każdego z nas, by nasze serca oczyszczały się, dalekie od pychy się stawały, by serce pragnęło pokory, bez chęci wywyższenia nad innych..dziekuję za tak wiele słów o pokorze,bo to drogowskazy o tym co najważniejsze w życiu duchowym..

Panie dopomóż mi

💋💋💋👍👍👍

✝️🙏❤️

Pokora przebija niebiosa ❤

MIŁOŚĆ I POKORA Most pokory Wzrastaj w Mojej miłości przez pokorę. Między Mną, Bogiem, a wami jest nieskończona różnica, uzupełniona ogromną miłością. Dojdzie się do Mnie pewnie po moście pokory jedynie. Skłaniałem się zawsze ku temu, co Mi powodowało upokorzenie i dobrowolne wyniszczenie. Byłem zawsze pracowity w moim ziemskim życiu, teraz zaś zniżam się do takich dusz, które swą słabością i ubóstwem mogą Mi dostarczyć więcej zajęcia. Jestem Światłością, zwracam się więc ku większym ciemnościom, by napełnić te dusze mą łaską. Pokora pociąga dobroć Mego Serca. … Nie umiem się oprzeć i im bardziej dusza szuka pokory, tym więcej ubogacam ją poznaniem, światłem i pociągam do dobrego. Czynię ją mądrą, nie zważając na jej brak zdolności i wykształcenia. Uniżaj się tu na ziemi. A im bardziej pozbawisz się pychy i myśli o sobie, tym wyżej uniesie cię wiatr łaski, jak lekkie piórko, aż do mego tronu. Wszystkie cnoty zależą od pokory. Wszystkie moje łaski znaczę pokorą, bo drogi, które nie są nią brukowane, nie będą ani pewne ani trwałe z powodu waszej niestałości w odpowiadaniu na nie. Duszę trwającą we Mnie w ukryciu obdarzam pociechami, jakich nigdy nie znałaby na świecie. Pokora podnosi Pokora jest skuteczna na wszystkie dolegliwości duchowe, które niszczą pokój. Zadaj sobie trud, by ją praktykować, a nie będą dbały o ciebie i zapomną o tobie, będą wtedy mniejsze. Przypomnij sobie, jakich względów i grzeszności doznałem w mej Męce. Prawdziwa pokora podnosi duszę do mego Serca. Miłość daje jej skrzydła, a pokora wprawia je w ruch. Piękno duszy pokornej jest bez porównania. Lecz nie możecie być pokornymi bez mej łaski, bo pycha tak się w was zakorzeniła, że zdaje się być nie do usunięcia. Pokora tak jest przeciwna waszej naturze, która dąży do wysunięcia się, do zwrócenia na siebie uwagi i boi się życia ukrytego. A jednak pycha jest głupotą! Cóż więc za głupotę popełniacie pyszniąc się, bo tylko pokora daje wam prawo do mojej miłości! Odrzuć pychę, a spokój nastąpi w twej duszy. To pycha burzy twe dobre usposobienie, niszczy postanowienia i rujnuje wszystko. Wyrwij to zielsko, a dobre trawy wyrosną bez przeszkody. Miłość moja jest nieubłaganym wrogiem pychy i nie mogą one być razem w żaden sposób. Zapamiętaj to dobrze: jedynym środkiem trwania przy Mnie to odrzucenie zupełnie pychy. Lecz korzenie jej są bardzo głębokie, potrzeba więc wytrwałości, by je usunąć. Twój dowód osobisty Ale nie ulegaj zniechęceniu! Ufaj bardziej mojej łasce, niż poznanie siebie, które może wywołać zniechęcenie. Nie dziw się i nie zatrzymuj przy myślach pychy, których nie chcesz. Pychę trzeba oswoić jak dzikie zwierzę; nie ulegać jej i znosić ze spokojem. Taki akt pokory w znoszeniu jej napaści, przygotuje się do większej mocy w walce i pomoże do zachowania pokoju serca. Pracuj i staraj się nabyć pokorę, a im więcej jej nabędziesz, tym będziesz szczęśliwsza. Pracuj nad tym, by pokora zapuściła mocne korzenie w twej duszy. Im będą one głębsze, tym łatwiej oprą się pokusom. Nawet gdybyś tylko przed śmiercią mogła u siebie ujrzeć małe listki prawdziwej pokory, możesz być z tego zadowolona. Pamiętaj, że jeśli chcesz podobać się Mnie, musisz być pokorna. A gdy chcesz podobać się bardzo, musisz być najpokorniejsza. Pokora ma być twoim dowodem osobistym dającym wstęp do mego Serca. Nie odwracaj nigdy spojrzenia od twej niskości, byś mogła w każdej okazji łatwiej wykonać moją wolę. Prawdziwa pokora utrzymuje w równowadze wolę, umysł i serce, a wtedy postępuje się dobrze po drodze Mojej świętej woli. Nie potrzeba ci wielkiej nauki, by poznać własną nicość, wtedy utrzymasz się łatwo w pokorze wobec Mnie i wobec bliźniego. Módl się o zdobycie pokory, bo potrzebujesz jej bardzo, a Ja chcę widzieć ją u ciebie, by móc cię bardziej kochać. Upokarzaj się! Szukaj i korzystaj z nadarzających się do tego sposobności. Milcz zawsze, nie tłumacz się nigdy i znoś cierpliwie wszystko. Bądź pokorna w poznawaniu siebie i swoich wad, a nie tłumacz się nigdy wobec innych. Bądź pokorna w wytrwałym zaczynaniu wciąż od początku z dobrą wolą i wielką miłością ku Mnie. Bądź zadowolona z ostatniego miejsca i uznania cię za mniejszą od innych. Ciesz się, czując się wewnętrznie wyniszczona. Przyjmuj chętnie bez oporu, gdy cię lekceważą. Wielkie posłuszeństwo Nigdy nie starałem się zwracać na siebie uwagę i rozkazywać innym, lecz zawsze dawałem wam przykład wielkiego posłuszeństwa. Staraj się więc być uległa innym. Nie chciej też być podstawą pięknej figury, cenionej dla jej artystycznego wykonania. Bądź raczej podłogą, na którą nikt nie zwraca uwagi i która może być z jakiegokolwiek materiału. Ja Sam nadam wartość temu dobrowolnemu ukryciu. Akt czystej miłości wart jest więcej niż wszystkie zaszczyty i urzędy tego świata. Uważaj siebie jakby za nieistniejącą już, a wtedy nie będziesz martwiła się, że zapominają o tobie i uważają za nic. Trwaj w milczeniu i zjednoczeniu ze Mną, wtedy nic nie przeszkodzi ci być szczęśliwą. Prawdziwa pokora daje duszy pełny spokój i zadowolenie. Staraj się milczeć jak tylko zauważysz, że jesteś wzburzona. To miłość własna wywołuje różne melancholie. Takie odczucia są naturalne, ale zaraz zwracaj się do Mnie i ofiaruj doznane upokorzenie wraz z jego skutkami. Upokorzenie dobrze przyjęte nie szkodzi. Trwaj tylko w równowadze, przyjmuj skutki tego z Mojej ręki ojcowskiej i bądź pewna, że więcej ci to pomoże, niż pochwały i pieszczoty. Rozumiem dobrze waszą naturę i dlatego oceniam każde upokorzenie. Pokora jest rdzeniem waszej osobowości, bo przez nią wyrzekacie się waszej pychy, by poświęcić się Mnie. Świętość twoja ma składać się z aktów pokory wewnętrznej. Prawda ta będzie znana tylko przez Mnie, czyniąc cię coraz to piękniejsza w oczach moich i milsza Maryi. Wtedy, ochroniona przed miłością własną, staniesz się właścicielką wielu łask dla siebie i dla bliźniego, nie zwracając no siebie uwagi. Pragnij więc żyć ukryta w moim Sercu. Niech nikt cię nie widzi, ani zajmuje się tobą. Prawdziwa pobożność opiera się jedynie na ukryciu pragnionym z serca. Będziesz na swoim miejscu Nie lękaj się zbytnio poniżenia, bo nigdy nie dorównasz Mnie. Nawet gdybyś się uważała za najbiedniejszą i najnędzniejszą, będziesz tylko na swoim miejscu. Jeśli chcesz zostać wybraną, bądź najpokorniejszą. Będzie ci to trudne, ale pracuj wytrwale. Proś o to i oczekuj dnia, w którym otrzymasz tę łaskę. Lecz trzeba o nią prosić z całą ufnością. Nawet dla twego postępu duchowego pomoże ci przekonanie owej wielkiej nędzy, bo będzie to cię napełniało pokorą i jednoczyło ze Mną. Miej cierpliwość ze sobą samą, bo nie potrafisz zrobić więcej kroków nad te, które ci przeznaczyłem. Nie gniewaj się również na siebie, bo byłoby to tylko oznaką zranionej pychy. Nie mogę pozwolić ci biec prędko w cnocie pokory, bo jesteś jeszcze za słaba do tego. Mogę ci więc pozwolić tylko na stawianie małych kroków. Jesteś jeszcze zbyt ludzka, by zmienić się od razu. Do tego dążę Ja; chcę ci dać poznać jaką jesteś, byś za moją łaską stała się inną. Twoja nędza Jesteś taką nędzną, bo nie masz pokory. Przekonanie że czynisz wiele dobrego szkodzi ci. Pozostawiam cię więc w twej nędzy, aż powoli zaczniesz wykonywać małe akty cnót. Przekonasz się wreszcie, że nie jesteś zdolna do niczego beze Mnie i wtedy utwierdzisz się w pokorze, w przekonaniu, że wszelkie dobro pochodzi jedynie ode Mnie. Wtedy pozwolę ci biec szybko, a nawet lecieć w świętości. Lecz dla zawrotu głowy wywołanego przez twą zbyt wielką miłość własną, będziesz mogła wpaść do przepości zbyt wysubtelnionej pychy. Rzuć swe nędze w ogień mego Boskiego Serca, a Ja zapobiegnę zawsze wszystkiemu. Współczuję twym brakom i staram się im zaradzić. Jeśli nie masz innych zmartwień, przyjmuj to, że jesteś zawsze tak nędzna i trwaj w pokoju. Biada ci, gdybyś się uznała za coś, bo wtedy... żegnaj pokoro i świętości! Dostosowuję zawsze w duszach dobrej woli, ich postęp duchowy do ich sił moralnych, czyli do ich pokory. Mogę jednak w jednej chwili ubogacić cię w cnoty i zasługi. Zwracaj się do naszej Świętej Matki, by ci dała trochę ze swej pokory, tak prawdziwej i głębokiej. Pociągnęła Mnie Ona bardziej swą pokorą, niż dziewictwem.

Kiedy Duch Święty nie może dotknąć, pocieszyć człowieka? Wtedy gdy ten pokłada całą nadzieję w dobrach materialnych, tym co cenne na tym świecie. A po drugie brak pokory, uniżenia- właściwa pozycja człowieka wobec Boga, świadomość własnej godności i wartości przy jednoczesnym nie wywyższanie się ponad innych (ludzi).

Miriam Samarytanko naszych dni Pielęgniarko duchowa tych ran które skrywam Siostro która z zimnej goty naszej samotności potrafisz uczynić świątynie chociaż pali się lichy kaganek wiary... Twój wzrok już jak gospoda gorąca I uśmiech jak świateł tysiące... Choć krwawi nasz los Masz pieśń Ducha co jak oliwa rozlewa się czułoscią na zbolałe stopy od błądzenia... O Ty, Która na tym Miejscu Jedynego jak Pieta bierzesz i nas na kolana czujemy dziecięctwa Słodycz jakbyś położyła nas w czułości stwórczej Ojca Który lepi nas w Krwi Syna... Akuszerko tego w nas co musi narodzić się z ran w nowych potokach Miłosierdzia w Gospodzie Kościoła w czuwającej opiece Modlitwy w staraniu braterskim znanym tylko Tobie... Matko Bluźniaczych więzi Spoiwo wewnątrz kojące w tym co staje się w nas nowe...

Witam.Z kąd jest to zdjęcie w tle Bardzo ładne😊 Homilia Piękna

Bóg zapłać ❤️

♥️♥️♥️

❤