Ik voel altijd een soort van tragiek als ik de dochters van de heer Mulisch hoor spreken. Ik ben zelf als tiener een enorm bewonderaar geweest van Mulisch en het boek "de Ontdekking van de Hemel" heeft mijn leven en denken gevormd. Maar als ik zijn dochter hoor, dan heb ik altijd zoiets van: "arm kind". Ze was naar iets opzoek dat hij haar nooit echt heeft gegeven, misschien is het te cliche om het liefde te noemen. Maar misschien is dat wel wat ze mist(e).
@@loveisthething Ik denk dat dat ook weer cliche is. Ik denk dat Mulisch gewoon erg goed was geïnformeerd en dat hij daarna aan, en aan zijn intellect veel trots had. Nou is trots vaak een eigenschap waar we niet naar opkijken, maar Mulisch was misschien wat extrovert in zijn wijze waarop hij dat toonde, sommige mensen konden hem daarom ook niet uitstaan.
@@loveisthething Was dat sarcastisch? Na "de Avonden"was het misschien nog "De Ondergang van de Familie Boslowitz" in kan me niet echt vinden in het oeuvre van van 't Reve. Tuurlijk er zijn genoeg intellectuelen die veel meer op handen met zijn stijl van proza en thematiek.