Prawda o pracy w KORPORACJI 

Korpo jest jak kibel - wchodzisz, robisz swoje, wychodzisz i idziesz do innego.

Istotnym dla mnie minusem, którego tutaj zabrakło, jest fragmentaryczność procesu, który wykonuje dany pracownik. Ciężko mieć poczucie sensu pracy, kiedy prawie nie widać jej efektu. Kolejnym minusem jest kadra menadżerska, często wybierana właśnie poprzez kryterium lojalności i tych dziwnych relacji w korpo, a nie kompetencji. Nie ma nic gorszego, niż mieć nad sobą osobę, która wystawia ci oceny i decyduje o twoim awansie, a nie ma pojęcia czym się dokładnie zajmujesz. Niestety z mojego doświadczenia wynika, ze w korpo trzeba się rozpychać łokciami i wszystkim mówić co się robi i jak się ma dużo pracy i to jest ważniejsze od realnego efektu wykonanej pracy. Sumienny pracownik, który rzetelnie wykonuje swoją prace, ale nie robi wokół tego szumu, praktycznie nie ma szans na awans. Nagle się okazuje, ze awans dostaje ktoś, kto ma polowe mniej obowiązków i dzięki temu czas na jakieś niewiele znaczące projekty, które jednak dają mu słynne “exposure” :)

Korpo czy nie korpo. Przełożony jest bardzo ważny i tyle. Znam wielu ludzi, którzy pracowali w super firmach i przyszedł nowy szef idiota i wszystko się wali.

Korpo korpo nie jest równe. Co więcej, to samo korpo z fajnego miejsca może się zmienić w miejsce nie do zniesienia. Temat rzeka.

Wyzysk. Wyzysk. Wyzysk. Pracuje w trzeciej korpo. Jestem kompletnie wypalona zawodowo. Zero plusów . Trzeba walczyć o każdą złotówkę. Wyścig szczurów. Obojętnosc,zawiść i układy .

Pracuję w korpo,w ciągu pierwszego roku miałam dwie propozycje awansu,oczywiście odmówiłam .W życiu byłam na rożnych stanowiskach ale doszłam już do takiego etapu w i rozwoju osobistego,że nie bawi mnie bycie kimś ponad innymi.Mam porównanie w pracy państwowej ,prywatniej i w sieciówce i niestety korpo wypada najlepiej pod wieloma względami przede wszystkim prawa pracownika ,za każdą minutę mam zapłacone,nie ma czegoś takiego,że kierownik ma zły dzień i należy mu zejść z drogi,nie ma czegoś takiego jak mobbing .A minusy to codzienne spotkania czy też częste szkolenia i faktycznie zajebista sztuczność w stosunkach pomiędzy ludźmi i takie dziwne wmawianie ,że wszystko jest pomiędzy nami super a firma prze do przodu co do końca nie jest prawdą.Pozdrawiam serdecznie

Wcześniej praca w start-upach czy w agenjach interaktywnych. Teraz od kilku miesięcy w korpo. Nie narzekam. Przewidywalna przyszłość, UoP, wiadome obowiązki, na spotkaniach nikt nie włącza kamerki, nie ma rodzinnej atmosfery tylko dystans (dla introwertyka super!), mam robotę to zrobienia, jak coś się zepsuje (ładowarka), to ticket na to, trudno, nie pracuję, czekanie aż mi wyślą z powrotem. Taki moloch, że jestem takim trybikiem, więc spokojnie mogę dokształcać się na własną rękę, jeśli mi idzie dobrze, bo wiadomo, czasem jest tak, że trzeba zapierdzielać i nie ma bata. Kiedyś unikałem jak korpo jak ognia, że to najgorsza rzecz, która w życiu może się wydarzyć, a teraz stwierdzam, że jest całkiem nieźle i diabeł nie jest straszny jak go malują. Zmieniłem myślenie o korporacjach, bo nie każdy jest urodzonym przedsiębiorcą i prędzej czy później, warto w społeczeństwie nauczyć się funkcjonować w takich środowiskach. Jako taki okres odpoczynku od umów zleceń/o dzieło (nie próbowałem B2B jeszcze) i nie wiadomo czy mi przedłużą czy nie, a tu na trzy lata do przodu i spokój. Traktuje jako okres do przemyśleń, bo warto mieć pracę i pieniądze, żeby wykonać krok do przodu, to lepiej odejść właśnie z korpo niż na bezrobociu panicznie szukać źródła finansowania. A jeśli się nie uda, to doświadczenie jest w CV. Wróci się do tych struktur. Nie mam z tym żadnego problemu. Życie jest nieprzewidywalne i nie zawsze układa się po swojej myśli. A nie uważam się za korposzczura, bo mentalnie nie wchodzę w wyścig szczurów i nie pnę po drabinkach kariery jak opętany. Mnie to nie definiuje. Indywidualność zostaje zachowana. Pozdrawiam serdecznie.

Nowy odcinek, od razu oglądam :).

Tak na prawdę to wszystko kwestia stanowiska i obowiązków, a nie samego korpo. Zdarzyło mi się pracować w firmie gdzie było bardzo wiele szkoleń i duży nacisk na to by stale coś usprawniać, prowadzić własne projekty i mnie to wszystko interesowało, ale w ciągu dnia było tyle pracy + nadgodziny, że z niczego nie mogłam skorzystać, a jeszcze były o to pretensje.. Pracowałam też w zespole gdzie było nas za dużo, dało się w 4h zrobić wszystko, a później ewentualnie tylko odpowiedzi na maile, był czas na własne szkolenia, studia etc Z obserwacji wiem, że rzadko kiedy awansują pracownicy, którzy są lojalni i bardzo się starają, bo nie będzie miał kto ich zastąpić "na dole" oraz fakt, że jak ktoś nie chce być team leaderem, to też za wiele opcji na rozwój nie ma.

W międzynarodowej firmie jak nigdzie indziej możesz uświadczyć sporej stabilizacji (szczególnie jeśli jest to firma z dłuższą tradycją), dostępu do benefitów, pewności co do równego traktowania na tle pochodzenia, płci czy wieku, przejrzystości systemu i poziomu wynagradzania nie uświadczy się w małej firmie, a wręcz takie rozbieżności są tam bardzo częste. Za przykład z drugiej strony barykady posłużę się sytuacją znajomej, która od niedawna pracuje w małej firmie (zatrudnia niecałe 30 osób). W firmie tej asystent w jednym dziale potrafi zarabiać 2x tyle co specjalista w innym (oczywiście wchodzi w grę lizusostwo, wspólne grille z szefostwem czy więzi rodzinne), są po prostu równi i równiejsi. Pracownik na podstawowym stanowisku pracuje za kasę nieco powyżej minimalnej krajowej, robi przy tym nadgodziny, za które nie jest wypłacany ani ekwiwalent ani nie można ich odebrać np. wychodząc wcześniej do domu. Wg, szefostwa jeśli masz nadgodziny to jesteś nieudolny i tyle. Nadgodziny się zdarzają i będą się zdarzać, a spróbuj wyjść godzinę wcześniej to cię zjadą jak tylko się da, że "u nas w firmie pracuje się 8h", ale zostawanie przez cały tydzień po 12h to wręcz atut wg.szefostwa tej firmy bo dzięki temu "uczysz się więcej" xD Home office?..przecież Covida nie ma ;) - to mówi już wszystko. Dodatki, premie, benefity, czy chociażby prezent przy żegnaniu jakiegoś pracownika? Zapomnij...Słuchajcie, przerabiałem sam oraz osoby, które znam wiele podobnych sytuacji. Statystycznie nie ma większej mendy w Polsce niż szefowie małych/średnich przedsiębiorstw (chodzi o spory odsetek firm, na pewno są też i ci uczciwsi). Jeśli nie chcesz uwijać się jak mrówka za kasę mniejszą niż pani/pan na kasie w Biedronce, w firmie gdzie nikt się z Tobą nie liczy, gdzie nie ma perspektyw, to jedynym rozsądnym wyjściem jest uderzać do dużych firm. Szczerze nie widzę żadnych pozytywów pracy w małej/średniej firmie. Może poleciłbym ją studentom na zasadzie poczekalni, zyskania jakiegokolwiek doświadczenia i jak najszybszego przejścia do większej firmy.

Dziękuję I pozdrawiam

Na chwilę obecną moje spostrzeżenie jest takie, że korporacje bardzo różnią się od siebie, tak samo duże i małe firmy. Gdziekolwiek byśmy się nie zatrudnili, możemy trafić na podobną sytuację - mała firma tak samo może utrzymywać sztuczne relacje i blokować całkowicie inwencję pracowników (gdzie np. trzeba w 100% realizować widzimisię prezesa / zarządu itp.). Kolejnym moim spostrzeżeniem jest to, że im mniejsza firma, tym łatwiej trafić na patologię - w sensie mobingu, niewypłacania pensji, przeciążenia pracą itp. Trochę utrwalił się w nas mit korporacji, gdzie tysiące ludzi siedzą w małych boksach, wykonując nudną pracę i realizując tak zwany wyścig szczurów.

O tak dupochrony to wazny temat. A od siebie dodam. 1. UOP jest dla niektórych grubym minusem, a nie plusem ;-) Ale wiele korpo nawet z big4 daje opcje b2b, szczególnie w obszarach rynku pracownika. 2. Dla mnie ważnym minusem korpo są ich polityki, które nie zawsze mogą światopoglądowo nam się podobać (np. forsowanie na siłę kobiet na stanowiska kierownicze i parytety). Sam (za granicą) widziałem sytuację, gdy super pracownicy rzucali papierami, bo pomimo wyników wymarzony awans dostawała osoba przeciętna tylko dlatego, że jest kobietą, albo miała punkty za bycie w mniejszości. 3. Zmowy rynkowe (co do pensji pracowników). 4. Często bardzo ograniczony zakres odpowiedzialności. Mała firma daje możliwość pracy nad szerszym spektrum, w korpo jako specjalista jest się specjalistą X i do Y już nie przejdziemy.

14:45 mogę śmiało powiedzieć, że to najbardziej nagminne, w praktycznie każdej firmie. Marnowanie czasu, "gnicie" na callu 1-2h, a przecież to samo można by podsumować mailem (i byłoby bardziej przejrzyście i przemyślanie)... Na callu często jest 'wymyślanie na żywo' natomiast maila trzeba przemyśleć - i to głównie z tego względu dużo managerów/team leaderów co chwila 'odpala' calle...

Co różnica gdzie sie pracuje jak róznica w zarobkach ejst zazwyczaj 1 - 3 tys maks (pomiedzy mała firma a korpo)? Dzialki pod duzym miastem kosztuja wiele setek tysiecy, o budowie domu nie wspominajac: wystarczy poszukac sobie dzialki pod gdanskiem , pod poznaniem (puszczykowo mosina), warszwa (stare babice, izaeblin, podkowa lesna)

Zdecydowanie duża liczba ludzi to plus, bo można znaleźć łatwiej dzięki temu bratnie dusze. Minus to faktycznie te kurtuazyjne kontakty - sam zaliczyłem wiele błędów w mojej aktualnej korporacji i mam wrażenie, że przez to nie bardzo mogę awansować ;-)

Zgadza się 100 %

Mam bardzo ciekawe doswiadczenia zwiazane z korpo, bo bylam i w takiej ktora doprowadzila mnie do zalamania, problemami ze snem i skonczyla się na polrocznym zwolnieniu od psychiatry. A aktualnie pracuje w firmie, ktora jest zdecydowanie moja wymarzona. Obie firmy są potezne, znane, z branzy FMCG, teoretycznie wrzucone do jednego worka, a jednak zupelnie inne. Aktualnie mam to poczucie, ze UWIELBIAM swoj zespol, managera, rozwijam sie, jestem w zasadzie samodzielna w tym co robie i mam mnostwo mozliwosci na wdrazanie swoich pomyslow i rozwiazań. Jak ktos napisal - korpo korpo nierówna.

Moim zdaniem trzeba trochę szczęścia żeby dobrze trafić w korporacji. Kiedyś miałem fajny team, fajny klimat był między nami a jak odszedł mój kolega to zmieniło się to w najgorszą stronę korpo, szczucie na siebie, konfidenci, brak naturalnych realcji między ludźmi. Takie rzeczy mają ogromne znaczenie

Po pracy w międzynarodowej korporacji z całą pewnością mogę napisać że była to, przynajmniej na poziomie lokalnej jednostki, odwołując się do obowiązującej w ramach nazewnictwa, plutonu czy kompani, niemal sielanka. Atmosfera bardzo dobra. Owszem, były jakieś gierki biurowe, grupki wzajemnej adoracji, jednak, jak się w tym nie babrało, po przejściu z piekła formacji aspirującej do roli mini korporacji, wydawało się to niemal rajską sielanką. No i sporo można było się nauczyć, o ile miało się możliwości i kontakty. Niestety, antagonizmy pomiędzy nacjami pomimo tych nieszczerych uśmiechów i szejkhandów były odczuwalne do tego stopnia, że była to jedna z głównych przyczyn dla których zresztą rzuciłem w diabły to wszystko. A zarządzanie na poziomie dywizyjnym (czy raczej korpusu), to katastrofa do kwadratu albo i sześcianu. Ponownie odwołując się do koncepcji wojskowej, o ile dywizja czy korpus w teorii miały dawać większe możliwości manewrowania, mobilności, nawiązywania i prowadzenia samodzielnej, skutecznej walki, z mojego punktu widzenia tzw. dowództwo w najlepszym razie było niekompetentnymi tchórzami. Nie byli w stanie podejmować trudnych decyzji, czasem stopień ignorancji, braku wiary zarówno we własne siły jak i operatywność były druzgoczące. O ile chętnie wykorzystywali swoją pozycję do wywierania presji na podwładnych, o tyle w kwestiach kontaktów z zarządem, czy jak kto woli głównym dowództwem, nie byli tak waleczni. Mało tego, częstokroć koloryzowali, przegrane przedstawiali jako zwycięstwa, a winę zwalali na podwładnych albo co tam akurat było pod ręką. Kolega żartował kiedyś, że im wyższa pozycja w hierarchii korpo tym bardziej niekompetentna osoba, i coś w tym było. Szczytem było dla mnie, gdy formalnie dyrektor generalny tej naszej wesołej kompani, ze zrozumiałym zresztą dla mnie śmiechem na ustach opowiadał o tym, jak w strukturze dywizyjnej przełożony działu w którym pracowałem po tym jak obsobaczył m.in. mnie, koleżankę z Włoch i kolegę Brytola za pracę nad modernizację jednego z upadających produktów, a przed zarządem przedstawił to jako jego osobisty sukces. Cóż, życie w korpo, kto tego nie doznał? Koleżanka kilka tygodni potem straciła pracę. Ale to co było najbardziej żałosne, to szkolenia z dworskiej etykiety, etyki zawodowej i wiecznych testów. Trzeba było przemyśleć co się i jak wypełnia bo HR czuwał. Nie przeszedłeś pod rząd 3 testów z etyki - HR wzywał. Wyszedłeś w profilach jako indywidualista z zacięciem do dokonywania zmian o charakterze rewolucyjnych - bye, bye. Za niskie wskaźniki - sajo-nara-nara-bajo pracowniku, nie potrzebujemy nisko kwalifikowanych ludzi.

Korpo nie martwi się o swoich członków tylko sama o siebie. To podstawowa zasada tłumacząca wszystko co się dzieje w korpo. Jeśli dostajesz awans to tylko dlatego, że to opłaca się samej korpo i w ten sposób można cię lepiej wykorzystać.

Te 2 pierwsze plusy to chyba działają gdy pracujemy w biurze, bo jak zdalnie to już nie ma na to szansy.

Ja właśnie planowałbym przejść z własnej działalności rzemieślniczej do korpo i sam nie wiem jak się tam odnajdę. Jestem osobą która pracuje w sposób bardzo przemyślany i dążący do perfekcji, ale jestem dosyć powolny.

Największym minusem korpo, nawet dużego,fajnego i miedzynarodowego jest... POLSKI DYREKTOR!!!

Nie było nic o owocowych czwartkach!

Jak zawsze być albo mieć, ewentualnie kraść ; p

Korpo...plusy:benefity,możliwość rozwoju,poszerzenie kręgu kontaktów;minusy:nadgodziny,wyścig szczurów,przeciążenie pracą,korpo bullshit

Ja pracuję w szkole podstawowej i jestem tak sfrustrowana, że zastanawiam się nad przejściem do korpo. Jestem po 30 i to chyba ostatni dzwonek na ewentualną zmianę. Przecież w korpo nikt nie zatrudnia ludzi po 40… Jak sądzicie, czy to dobry pomysł?

To jak kto pracuje, szybko czy wolno, jest neutralizowane przez samą organizację pracy, która zakłada, że każdy proces jest zależny od kilku osób. Z tego powodu praca idzie tak wolno jak wolno pracuję jej najwolniejszy uczestnik. Dlatego trzeba umieć czekać, czekać i czekać.

MLMy, wlasne interesy, praca za granica, gastro, taxi, bezrobocie, korpo, mniejsza firma. Ja najlepiej czulem sie w takiej mniejszej firmie, gdzie ma sie wplyw na jakies decyzje, moze sie cos zmienic na lepsze i jest stabilnosc. Cenie sobie to ze po pracy moge robic co chce. W korpo duzo nudy bo praca tam jest na 5h przeklikiwania, pisania maili itd;)

nigdy tak szybko nie kliknelam w powiadomienie :D

Um

Prawda jest taka, Że Google nigdy nie wyrządziła mi żadnej krzywdy.

W korporacji dobrze się zarabia. Ja pracuje na państwowym kubeczku - finansowo - słabo, bardzo...... trzeba robić na dwa etaty, albo i trzy, żeby coś mieć....

Ja bym tego typu instytucje okreslila jako kolchoz sterowany centralnie . Tak to przynajmniej jest u nas . Minusy .Ktos decyduje ,jak masz wygladac,o ktorej przyjsc ,o ktorej wyjsc, Nie masz prawa o niczym decydowac ,tylko wykonywac polecenia szefow Plusy .Wiem ,ze w kazdy piatek kasa przychodzi na konto ,chorobowe,platny urlop , no i wspomniana zespolowosc( nawet wtedy, gdy inni doprowadzaja Cie do szalu ) No i robie swoje w okreslonych godzinach . Po pracy moge realizowac swoje hobby i przyjaznic sie z ludzmi dla samej znajomosci , a nie musze wykorzystywac innych do realizacji swoich jakis celow . Ja nie przeskoczylam wyzej od 14 lat . Nie ma takiego programu motywacyjnego. Nie dbam o konwenanse i dlatego nie jestem lubiana. Trudno mi sie dostosowac do tego plywania w zupie ludzi.

Zależy od firmy. Znam wiele zfrustrowanych ludzi bez pasji którzy pracują w swoich pokojach zdalnie, tracąc w ten sposób resztki umiejętność obcowania z ludźmi, przyciągnięci lepszymi zarobkami tracą swoją wolność i człowieczeństwo. Jeśli ktoś ma duży dystans emocjonalny i dojrzałe spojrzenie na emocje, nie pozwala się dawać manipulować, ma w prywatnym życiu ciepłe osoby wokół siebie, to korpo jest dla niego. Ambitnym i wrażliwym introwertykom z kompleksami materialnymi nie polecam tej pracy bo szybko wpadną w pułapkę

Nie wyobrażam sobie bycia korposzczurkiem na kołowrotku, pod czujnym okiem laborantów pilnujących tempa i manipulujących swoimi zwierzątkami.

Dla mnie zarobki nie są ważne. Minimalna krajowa jest aż za nadto wystarczająca biorąc pod uwagę że przez ostatni rok żyłem za 1k. Co dla mnie się liczy to atmosfera w pracy. Szacunek do pracownika szanowanie jego potrzeb zdrowotnych. W corpo trzeba być maszyna nic ci nie może być. Cóż po dużych pieniądzach jak byle jakie podkiecie zdrowotne i traci się prace. Szukają haka.

No właśnie, ta zupa jest niestrawna na dłuższą metę. Ale co ma zrobić człowiek który zamiast pomysłu na siebie czuje się bezpieczniej wykonując rozkazy innych? Albo wojsko albo korpo.

Jeśli Bank Śląski przechodzi rembranding na ING to już jest korpo czy jeszcze firmą polską. Jeśli Janusz otwiera autoryzowany salon BMW to też już jest korpo czy nie. Czy sprzedawca w Lidlu czy Biedronce jest pracownikiem korpo? Czy robotnik na taśmie w fabryce Sachsa jest korpo-szczurem? Takie pytania można mnożyć ale pokazują absurd filmów z serii "praca w korporacji". Te filmy są tak głupie że aż zęby bolą. Pokazują w rzeczywistości pracę biurową na niższych stanowiskach, a nie specyfikę "pracy korporacyjnej" bo czegoś takiego nie ma. W małych firmach też są maile, asapy, spotkania, robienie na ostatnią chwilę bo klient się awanturuje, naprawdę:). Równie dobrze można robić film o pracy w Polsce na przykładzie pracy babci klozetowej.

Po tym filmie zrezygnowałem z subskrypcji. Wielki minus