Osoba toksyczna nie chce rozmawiać. Uwaza że nie ma to sensu. Potrafi jedynie krytykować i oceniać. Poza tym tacy ludzie znęcają się w domu a na zewnątrz są " porzadni".
Panie Piotrze, bardzo żałuję, że takiej rozmowy nie usłyszałam 20 lat temu, Ja całe życie byłam pewna , że sobie nie poradzę , że jestem do niczego, że w życiu mnie nic nie spotka a tu dopiero po śmierci mojego męża okazało się, że mam moc , pieniądze, że jestem niezależna i daję sobie doskonale radę ze wszystkim
Z jednym się nie zgodzę że wiek gra jakaś w rolę w miłości Znam małżeństwo którzy się poznali po 70 i powiedzieli że to były najlepsze lata ich życia bo była to prawdziwa bezinteresowna miłość , kobieta zmarła jak miała 93 lata a mężczyzna w kwietniu skończył 100 lat i w październiku odszedł ❤❤❤❤ dziękuję za ten film
Takie przypadki 1 na milion sie zdarzaja. Tak samo jak mloda czy mlody zakocha sie w starym dziadzie lub babci bez zadnego zainteresowania ich pieniedzmi. Raz na milion
@@artur6773jak ktoś jest nastawiony na używanie ciebie nie wspólne dawanie sobie szczęścia to mówienie do kogoś kwiatku, kwiatuszku itp. są to puste słowa. Jak ktoś chce ciebie wykorzystać to powie wszystko co chcesz usłyszeć aby móc jak najdłużej ciebie wykorzystywać do sowich celów lub przemocą sprawować nad tobą władze.
Nie ma czegoś takiego jak :"narcyz". To jest wymyślone po to ,żeby sprowadzać rzeczywistości duchowe do psychicznych ,biologicznych. Żeby wysyłać ludzi do psychologów,a nie do księży. W świecie duchowym narcyzm jest pychą . I każdy ulega pysze !
Witam serdecznie.Ja mam 61 lat i 7 lat związku z narcyzem.Bylo bardzo źle.Postanowilam odejść żeby mieć swój spokój.Przygotowywalam się do odejścia 3 lata i powiem że się da to zrobić.❤
Jaki mądry człowiek! Przy takim nie da się nudzić 🤗 Jakież to prawdziwe, o czym mówi. I z humorem 😂. Aż emanuje z niego nieudawana pozytywność, wrodzony optymizm, a jednocześnie realne podejście do życia. Jestem szczerze zbudowana tym, jak prawdziwie opisuje różne życiowe sytuacje. Brawo! ❤❤❤
Tak w tak ciężkiej sytuacji to wsparcie jest bardzo ważne. Byłam w związku z mezczyzną który mnie zastraszał że jak odejdę to zniszczy mnie. Dzięki wsparciu bliskich zrobiłam ten krok do przodu i w końcu zaczęłam się uśmiechać a nie płakać po kątach. Miało być ciężko bo musiałam sobie szukać mieszkanie, miałam iść do cioci na trochę a wyszło że to on się wyprowadził. Ludziska wspierajcie się nawzajem i nie dobijajcie już leżącego.
Zgadzam się z tym, że kobiety potrafią być bezwzględne i okrutne dla innych kobiet. Moja była teściowa niszczyła moje życie i moją rodzinę aż mąż (były) odszedł. Oczywiście bywała milutka kiedy coś chciała, kiedy jednak nie uzyskiwała zamierzonych korzyści mściła się bezwzględnie. Od kilku lat mieszkam sama, rozwód z ex teściową bardzo dobrze mi zrobił, bo w małżeństwie z jednej strony był mąż i jego matka, z drugiej ja, czasem bywało nas czworo z "koleżanką" męża ukrywającą się w cieniu. Wolność od przemocy i kłamstw jest cudowna, nawet jeśli oznacza samotność.
Ja bym z tym uważał . Psychologia bez etyki chrześcijańskiej łatwo może stać się dyktaturą. Po za tym takie gadanie jest często mrzonką . Trzeba by zmienić całe stosunki społeczne ,całą tą antykulturę ,że w ogóle zacząć budować jakąś cywilizacje opartą na godność każdego człowieka.
Ludzie 😊, tak sobie czytam te komentarze i widzę że każdy tu ma inne zmagania , kłopoty .Czuje że kocham was wszystkich i przesyłam wam moją miłość . Życzę wam i sobie wszystkiego dobrego ❤ Musimy pamiętać jedną najważniejszą rzecz . MAMY TYLKO JEDNO ŻYCIE .
Ja tez napisze mam 70 lat mąż 74 .Po ślubie jesteśmy 52lata .Dopiero kilka lat temu stwierdziłam że jest narcyzem.od 30 lat nie daje kasy tylko robi opłaty i coś tam kupuje .On ma dużą emeryt a ja mała i jeszcze na dodatek mnie zdradzał a ja jestem ciągle oskazana
Wiesz ja mam ten sam staż. Sytuacje identyczną dlatego odchodzę . Dodam że z czasem cały czas sprawdza ile jeszcze może sobie pozwolić S ja jak ta. Głupia pozwalam na to.
Są opcje ,zależy jak bardzo jest Ci z tym źle, nie musisz go zostawiać jeśli nie czujesz się pewna finansowo ,możesz wieść jednak własne życie ,mieć swoje pasje ,grono znajomych odnaleźć własne szczęście , niestety jeśli on dalej będzie w twoim życiu ,nie ważne jak bardzo będziesz go unikała ,będzie cię ciągnął w dół ,pierwsze co możesz zrobić to zastanowić się nad tym wszystkim co cię unieszczęśliwia i spróbować z nim poważnie porozmawiać ,dobrze jest znaleźć odpiwiedni moment ,jak będzie w miarę w chumorze ,trzeba to wyczuć ,powiedzieć normalnie jak się czujesz i co od niego oczekujesz ( bez uprzedzeń że go znasz i wiesz że zareaguje negatywnie ) możesz wyciągnąć rękę 1-3 , w zależności od jego reakcji podejmiesz decyzję...możesz żyć koło niego (jak moja matka z ojcem - jest w pewien sposób szczęśliwa i unika tematu ) albo odważyć się na tą wielką zmianę w swoim życiu ,jeśli stwierdzisz że nie da się dogadać ani nic ratować. Zmiany na początku mogą być ciężkie ale napewno warto zawalczyć o siebie...
@@agata7065traktuj ludzi ze wzajemnością ,powodzenia, znam osoby które cały czas wyciągają rękę która regularnie jest opluwana ,a mimo to nie zmieniają swojej postawy...
Pani Alicjo, współczuję, bo jest Pani w trudniejszej sytuacji niż młodsze, produktywne osoby. 52 lata Pani również pracowała na jego większą emeryturę i teraz razem powinniście z tego korzystać. Rozwód w Pani przypadku oznaczałby przekreślenie szans na ewentualną emeryturę po mężu, gdyby on pierwszy odszedł. A może proszę pomyśleć o nieformalnej separacji? Proszę oszczędzać i co jakiś czas wyjeżdżać na 2-3 tygodnie. Jest wiele miejsc w Polsce, gdzie jeszcze za w miarę przystępne ceny można wynająć pokój z posiłkami. Proszę co jakiś czas wyjeżdżać. Można też korzystać z sanatoriów. Jeżeli oczekuje Pani zmian, to powinna Pani zacząć zmiany od siebie. Wyjść z roli ofiary, zacząć myśleć o sobie.
Szanowny Panie Piotrze, omal nie uklękłam gdy uslyszalam :DAJE INNYM PRAWO DO GRZANIA SIĘ W MOJEJ ZAJEBISTOSCI, reaplay ZAJEBISTOSCI.. Tylko pan może wiedzieć ile to skrytych łez wylałam gdy było mi ciepło i podle. Słyszałam te i inne słowa już milolion razy, ale komfort nie wychylania się był dla mnie obrona przed moja WEWNĘTRZNA ŚMIERCIĄ. Teraz to JA nibieram nawet nie wiem skąd ogromnej siły, bo już Onu ode mnie sami odchodzą.. Moja siła jest oraz większą Miłość Do Mnie Samej.. I mówię wtedy do siebie :nie ty nie skrzywdzisz mnie anie jednym słowem., bo mam Boska ochronę.. Cholera tak coraz częściej się dzieje. I to jest dla mnie ZAJEBISTE. Dziękuję Panu za każde słowo tu wypowiedziane. Ja już mogę, bo to jest mój czas, czas mojej siły, a nie łez. ❤❤sa
@@dupablada5920 najważniejsze, że tak to Pani odczuwa. Ktoś inny może spokój odbierać inaczej. Spokój może być czymś bardzo zniuansowanym i nieoczywistym.
Pani kolasinska nic nie wie o przemocy. Przemoc może być fizyczna, psychiczna, finansowa i seksualna. Słynne karanie ciszą, sałatka słowna, gastlighting, flash baki, wszytko to przerabiałam Ja odeszłam od narcystycznego psychopaty w wieku prawie 60 lat i po 3 latach ciężkiej pracy z psychologiem doszłam do siebie. Czuje się wolna i spokojna.
@@agnieszkanowak9427 ja odchodziłam tysiące razy, musiałam dojrzeć do tego i przemoc fizyczna i psychiczna oraz seksualna przelaly. szalę, ale było cholernie trudno
Brawo. Ja też mam 60 lat i 30 lat w związku. Ostatnie 2 lata to koszmar bo doszła zdrada. Odchodzę . Boje się . Ale mam swoje mieszkanie jestem niezależna finansowa. Może mnie tez będzie dobrze. Pozdrawiam.😊
Ciekawe jest ,że psychologowie szukają ciągle przemocy w rodzinach ,a nie mówią o przemocy różnych środowisk w Polsce nad innymi środowiskami , o przemocy Państwa nad obywatelem. Państwo przede wszystkim ma charakter bardzo opresyjny. Urzędnik chce nam wszystko dyktować ,każdą płaszczyznę życia chcą nam układać .Więc te definicje przemocy układane tylko pod rodzinę jest bardzo zastanawiające .
@@maamiss5561Bo to właśnie kobiety zawsze są winne. Nieważne, że mężczyzna " nie chce się angażować emocjonalnie i tylko wykorzystać" - to je trzeba linczować.
@@zosiastachowicz924 Jeszcze możesz odzyskać siebie i zdrowie. Zacznij może od siebie, a wtedy uda się poprawić zdrowie. Jesli zaczniesz od zdrowia to raczej nie odzyskasz zdrowia ani siebie. Odwagi, a gdy już postanowisz ratowac swoje życie to nie odpuszczaj.Ja nie odpusciłam i wygrałam mimo, że było bardzo trudno. Powodzenia. Bądź dobrej myśli kazdego dnia. Serdecznie pozdrawiam :)
Właśnie mam taką parę po sąsiedzku (znani w pewnych kręgach). On-"stary dziad", ona-młoda, niegłupia, grzeczna i do niedawna piękna i bardzo zgrabna. Na zewnątrz związek "błyszczy", w necie zdjęcia i komentarze typu: "jaka piękna para, widać że się kochacie, masz farta chłopie, miłość kwitnie" itp., ale za ścianą (nie da się nie słyszeć) tragedia. Znam ją od dziecka i uważam, że on zniszczył jej psychikę. Z jego strony niewybredne wyzwiska, ona próbuje się bronić, robi wyrzuty, ale zakrzyczana zaczyna płakać. Ostatnio zagroził jej wyrzuceniem ... z jej mieszkania. Ech, tu nie da się pomóc dopóki sama się nie ogarnie. Wg mnie jest to syndrom sztokholmski.
Najpierw zaczyna się mówić ,że jacyś ludzie są toksyczni (inni z kolei nie) . A konsekwencją tego mówienia jest eugenika, rasizm. I zaczyna się budować obozy dla tych toksycznych. tak zaczyna kazdy terror. To nie jest tak ,że tylko niektórzy mają patent na toksyczność. Rozumiem,że ty jesteś święta? Każdy jest zdolny do złego
Osoba toksyczna nie ma zdolnosci ani incentywy na zadna zmiane. To jest charakteropatologia tak strasznie gleboka, tak zboczona i sadystycznie niebezpieczna, ze zawsze konczy sie tragedia dla ofiary.
Najpierw zaczyna się mówić ,że jacyś ludzie są toksyczni (inni z kolei nie) . A konsekwencją tego mówienia jest eugenika, rasizm. I zaczyna się budować obozy dla tych toksycznych. tak zaczyna kazdy terror. To nie jest tak ,że tylko niektórzy mają patent na toksyczność. Rozumiem,że ty jesteś święta? Każdy jest zdolny do złego
Istotne jest ze osoba narcystyczna odczuwa ciągły ból egzystencjalny ktory chce przenieść na bliska osobe. Wiec dewaluacja i ponizanie dzieja sie bardzo często.
A co jeśli po jakimś czasie okazuje się ,że to jedno wielkie udawanie było a osoba która nas zauroczyła jest faktycznie zupełnie inna ..... Robił kiedyś wrażenie które potrafił stworzyć , bajkopisarz. Czasem warto odpuścić ale najczęściej dobrze stosować metodę krótkiej piłki , wóz albo przewóz , lepszy koniec póki możemy na siebie patrzeć niż dalsze brnięcie w coś ..... Jestem w takim związku, nie mam już siły dalej znosić jego ciągłych manipulacji a on przecież nie ma nic do ukrycia.
Przemoc ekonomiczna ma też miejsce po stronie kobiet. Dość często w związkach widzę że to kobieta rozdziela pieniądze (to na rachunki, to na jedzenie, na szkołę dla dziecka itd.). Niestety sama jestem świadkiem związku w którym kobieta zarządza całą wypłatą męża i tylko pieniądze z "dodatkowych zleceń" mąż może zatrzymywać dla siebie. Taki układ rozpoczął się z dobrą intencją "bo ja nie potrafię obchodzić się z pieniędzmi, a ona tak" a przybrał straszny wymiar proszenia się np. o piwo.
Rozumiem ,że jeśli ten pan chodziłby goły , a żona by go nie odziała w gacie to przemoc ekonomiczna by zaistniała ale gdy chce na piwo to żona zamieni to piwo na sznurówki do jego butów lub gacie.( Można sobie dopisać co kto chce). Oddanie pieniędzy to zrzucenie z siebie odpowiedzialności i oddanie decyzyjności w ręce żony.
Moja matka tak robi. Ich sytuacja wyglada dokladnie tak jak opisalas. Jak sie spytalam dlaczego tak robi to odpowiedziala ze ojciec by przepijał te pieniadze. Wiem ze tak mogloby byc. Jak tata teraz dorabia na czarno i oprocz emerytury oddaje te pieniadze dorobione na czarno to chowa sobie kilka stowek. Jak ich odwiedzam to czasem czuje zapach alkoholu od ojca
Najpierw zaczyna się mówić ,że jacyś ludzie są toksyczni (inni z kolei nie) . A konsekwencją tego mówienia jest eugenika, rasizm. I zaczyna się budować obozy dla tych toksycznych. tak zaczyna kazdy terror. To nie jest tak ,że tylko niektórzy mają patent na toksyczność. Rozumiem,że ty jesteś święta? Każdy jest zdolny do złego
Najpierw zaczyna się mówić ,że jacyś ludzie są toksyczni (inni z kolei nie) . A konsekwencją tego mówienia jest eugenika, rasizm. I zaczyna się budować obozy dla tych toksycznych. tak zaczyna kazdy terror. To nie jest tak ,że tylko niektórzy mają patent na toksyczność. Rozumiem,że ty jesteś święta? Każdy jest zdolny do złego
Jeśli on nie znosi sprzeciwu i robi tylko to na co sam ma ochotę i nie obchodzi go czy drugą strona tego chce,tylko stosuje zasadę,będziemy tam gdzie ja chcę,albo w ogóle i karze rozstaniem..kiedy ona okaże niezadowolenie i zwróci mu uwagę, za co jest ukarana,to kto tu stosuje przemoc? w wielu związkach zauważam,że mężczyzna chce decydować o wszystkim i oczekuje podporządkowania partnerki Nie wolno jej nawet pisnąć,że coś jej się nie podoba Wiele kobiet godzi się na taki układ dla świętego spokoju i nie są szczęśliwe Są wytresowane przez mężów i karane,za każdą próbę niezależności i buntu
Jak są glupie to dadzą sie wytresowac. Ja sie nie daje. Slubu nie wzielam choc sie oswiadczyl. Po urodzeniu dziecka zacząl standardowe pokazywanie ze skoro mamy dziecko to juz jestes moja. I sie zdziwil jak odbijam jego ataki i jak wytlumaczylam mu dlaczego nie wezme z nim slubu
nie zawsze, nie zawsze.Olądaam rozmowy z tym panem i bardzo zniechęciłam się bo według mnie brał w obronę panów. Ta rozmowa jest na innym poziomie. Chciało się słuchac i oglądac
To są wypociny psychologiczne !Najpierw zaczyna się mówić ,że jacyś ludzie są toksyczni (inni z kolei nie) . A konsekwencją tego mówienia jest eugenika, rasizm. I zaczyna się budować obozy dla tych toksycznych. tak zaczyna kazdy terror. To nie jest tak ,że tylko niektórzy mają patent na toksyczność. Rozumiem,że ty jesteś święta? Każdy jest zdolny do złego
31:30min. Kobieta z tej historii sprawia wrażenie dużo bardziej toksyczne niż ten jej przemocowy partner. Z premedytacją doprowadza faceta do szału, manipuluje nim, po to aby osiągnąć swoje materialne korzyści. Lepsza cwaniara a nie biedna ofiarą przemocowca. Nie żal mi jej ani trochę.
Zgadzam się. Kiedyś myślałam, że napady szału zależą od charakteru, że np. ktoś jest cholerykiem, ale bo związku z facetem z borderline stwierdzam, że każdego da się wyprowadzić z równowagi.
@@karolinakarolina5406 Mam podobne doświadczenie. Jestem spokojną i zrównoważoną osobą, wyprowadzenie mnie z równowagi jest na prawdę bardzo trudne. A jednak takiemu jednemu kiedyś się udało, i kilkakrotnie 🫤. To mnie nauczyło aby nie osądzać pochopnie ludzi gdy się tak zachowają bo różnie to bywa.
Jak dobrze że ja nie mam takich problemów. A co do innych, uważam że każdy powinien sam regulować swoje problemy, sam się ogarniał i wychodził na prostą, ale z pustego nawet Salomon nie naleje....
Ja może nie na temat ale bardzo zaintrygowała mnie dziwna poza pani prowadzącej jaką przyjęła na fotelu w trakcie rozmowy i wydaje mi się że jest bardzo nie elegandzka i lekceważąca gościa.Może jestem staroświecki ale podstawy kultury i szacunku dla zaproszonego i oglądających powinien być zachowany a taka poza temu przeczy.
A może warto się zastanowić , ile dobrego wynikło również z sytuacji w której do rozwodu jednak nie doszło .. Na palcach jednej ręki mogę policzyć znajomych z 40 letnią małżeńską relacja.. Łatwość z jaką dzisiaj ludzie wyrzucają na śmietnik byłych partnerów jest przerażająca .. O tym ani słowa w waszej rozmowie .. Nie pasujesz ?…, nowego lub nową poproszę !
Świetny wywiad ! Mega ważny temat i niesamowita wiedza, kultura i poziom Pana Piotra. Dobrze że temat kobiecej przemocy psychicznej też został poruszony gdyż ma ona dużo częściej miejsce (w połączeniu z manipulacją - świadomą i nieświadomą) niż się to powszechnie uznaje. Wywiad bardzo dobrze prowadzony przez P. Annę, chociaż..... uważam że nie do końca wypadało nałożyć koszulkę na szelkach bez stanika pod spodem.... (to dobre na imprezę w pubie lub na plażę....). Jeszcze jedno ciekawe spostrzeżenie - gdy P. Piotr opowiadał o kobiecej manipulacji i przemocy psychicznej w postaci wmawiania że mężczyzna to "zawsze"... a następnie w wyniku takiego "trucia mu głowy" staje w końcu tak jak chciała kobieta - fragment zaczynający się od 8 minuty i 50 sekundy --> mina P. Anny w 9 min. 13 sekundzie jest bezcenna..... - polecam drugi raz obejrzeć na zwolnionym tempie i zrobić stop-klatkę w 9min. 13 sek. - kobieta (P. Anna) nieświadomie wyraziła swoją miną aprobatę (!) i satysfakcję (!), że inna kobieta, o której P. Piotr opowiadał osiągnęła "sukces" w swojej przemocy psychicznej !!! - że była "dobra" i skuteczna - ot taka podświadoma solidarność jajników i uznanie dla skuteczności tej kobiecej przemocy (jakże częstej....) . Ale generalnie dziękuję za świetny materiał i mega rozrywkę intelektualną i materiał do przemyśleń.
Hmmm...a ja bym powiedziała,że nie solidarność jajników a zrozumienie w czym tkwi ta przemoc,że ,,hmmm,to ja też tak funkcjonuję,,- refleksja nad swoim postępowaniem. Śmiech do wewnątrz... I dlatego ta rozmowa ,tych dwojga ludzi jest dla mnie bardzo wyrazista,nie tylko pytania i odpowiedzi .Reakcje . Jak ktoś to potrafi wyłapać to ma podwójna korzyść 🙂
Jestem za granica. Sama z “mezem” i 2 malych dzieci. Od Kiedy urodziny sie dzieci i Nie ma ze mnie pozytku finansowego stalam sie nikim, a on krolem. Odciął mnie od Wszystkiego, finanse kontroluje, zastrasza, wydziela pieniadze tylko na zakupy spozywcze, o ktore I tak robi awantury. Sobie Ani dzieciom Nie moge nic kupic, on za to moze wszystko. I nikt go Ani Nie kontroluje ani Nie moze nic powiedziec, Bo wszystko jest jego a ja jestem pasozytem. Nawet zmienił konto oszczednosciowe, i twierdzi, ze tam nic nie ma mojego, a ja nawet stanu konta nie znam. Ja zawsze pracowalam tak jak moglam z dziecmi, Czyli na wieczory, albo troche w weekendy, ale I tak Nie moglam duzo pracowac, bo sama właściwie zajmuje się tu dziecmi. Teraz, kiedy dzieci poszły do szkoły znalazłam prace, ale to i tak jest nic, bo „gowno tam zarobię i tylko on musi za benzyne płacić”. Fakt, ze on zarabia dużo, … nie mam pojęcia ile, ale on rozbudowywal sobie firmę, kiedy ja siedziałam z jego dziecmi w domu od urodzenia a on o nic nie musiał się martwic, wychodził, wracał kiedy chciał, a w domu wszystko było zrobione. on Nie moze zostawiac z corka, bo kończy się to awanturą z obu stron. Syna za to faworyzuje i traktuje jak przedłużenie swojej osoby. Z perspektywy czasu widze, ze jego ojciec robił to samo. Nie chce dokładnie opisywać mojej sytuacji, ale jest taka, ze na ten moment nie mogę nic zrobic. Muszę znosić to upodlenie, znęcanie i zastraszanie. Nie mogę patrzeć na niego, na siebie i na dom jaki strworzylam moim dzieciom.
Współczuję.. pan mąż jest narcyzem..to jednak częsty scenariusz! Bądź cierpliwa, buduj swoje poczucie własnej wartości..bo jak dojrzejesz do odejścia to odejdziesz silna i nie zostaniesz z niczym! Powodzenia!
@@ewajamrozy4411bardzo bym chciała…. Tylko ja nie zarabiam dużo, a jak pieniądze nie wpłyną w tygodniu, tylko pare dni pozniej, to mam wyczyszczone konto i on nie przelewa tam żadnych pieniedzy, jako kara za moje oszustwa…. A ja nie jestem w stanie utrzymać siebie i dzieci za to co zarobię :(
Wypociny psychologiczne !Najpierw zaczyna się mówić ,że jacyś ludzie są toksyczni (inni z kolei nie) . A konsekwencją tego mówienia jest eugenika, rasizm. I zaczyna się budować obozy dla tych toksycznych. tak zaczyna kazdy terror. To nie jest tak ,że tylko niektórzy mają patent na toksyczność. Rozumiem,że ty jesteś święta? Każdy jest zdolny do złego
Dawno nie słyszałam tak dobrego podejścia do tak trudnego tematu jestem szczęśliwa że mogłam tego posłuchać majstersztyk w pełnym tego słowa znaczeniu pozdrawiam serdecznie Kama ze Szczecina też mam problem i tak jak tu zostało powiedziane czasami my sami analizując swoje działania w życiu robimy to w sposób nieumiejętny oszukujemy się zamiast szczerze podejść do tematu i podjąć decyzję dobra bądź złą ale swoją decyzję życie to podróż.... a nie stanie w miejscu pozdrawiam
ja bym powiedziała, że lęk przed samodzielnością to pikuś, w przypadku tak zwanego niezamkniętego gesztaltu z osobą opiekuńczą najtrudniejsze jest odejście emocjonalne, to jest taki niesamowity ból wewnętrzny związany też z takim koszyczkiem bez dna że człowieka skręca i to jest największy problem, ta świadomość, że będzie się chodzić po ścianach z bólu. Trzeba naprawdę dużo pracy nad sobą, żeby to przerobić
Najpierw zaczyna się mówić ,że jacyś ludzie są toksyczni (inni z kolei nie) . A konsekwencją tego mówienia jest eugenika, rasizm. I zaczyna się budować obozy dla tych toksycznych. tak zaczyna kazdy terror. To nie jest tak ,że tylko niektórzy mają patent na toksyczność. Rozumiem,że ty jesteś święta? Każdy jest zdolny do złego
Witam. Mój mąż karał mnie ciszą, gdy go o cos prosiłam często nie robił tego - mówił jutro, a jutro mówił, że mówił jutro, wyśmiewał... Gdy wychodził z domu nic nie mówił, czasami na całą noc. Ja się starałam, prosiłam o rozmowy, wpadłam w depresję. Mimo, że zarabiam więcej, jestem lepiej wykształcona, w moim mieszkaniu żyjemy - to ja się starałam i tak bardzo chciałam mieć dobrą, fajną relację, a mój mąż często mnie ignorował. Przed ślubem to był książę z bajki😊.Przeszłam psychoterapię, teraz zajmuje się synem i sobą i dopiero teraz jak odpuściłam mój mąż zaczął się trochę starać. Tylko, że mi już tak nie zależy- nie zależy mi na jego towarzystwie, zdaniu, opinii. Przestało być dla mnie ważne co myśli.... Szkoda mieliśmy wszystko by być w szczęśliwym związku- zdrowego , mądrego syna, dom, pracę.... A jest pustka😶
Związek z moim mężem odebrał mi wszystko, pasje, marzenia, wiarę w siebie i w sens czegokolwiek. Nawet przestałam spotykać się ze znajomymi, bo mężowi to przeszkadzało. Naprawdę bardzo wiele poświęciłam dla niego, a nie otrzymałam w zamian NIC wartościowego dla mnie. Zagłuszam w sobie poczucie krzywdy, osamotnienia i niespełnienia. Jednak czasem mam takie dni, że wystarczy impuls - sytuacja które dobitnie przypominają mi w jakiej beznadziei żyję i co dałam zrobić ze swoim życiem. W takich momentach rozpadam się na tysiąc kawałków i aż brakuje mi tchu. Wtedy buntuję się nad dalszym umilaniem życia mężowi, bo to on sprawił, że często nie mam siły wstać z łóżka. W takich chwilach potrafię nie zrobić mu śniadania czy obiadu, czy czepiać się o głupoty.. ale to wynika z mojej frustracji i rozdzierającego serce żalu. Nie uważam, że w tych momentach stosuję przemoc wobec niego, po prostu mam dosyć być wieczną służącą dla kogoś kto nie uszanował mnie jako człowieka, mającego swoje marzenia, cele i potrzeby. Moim zdaniem brak obiadu to przemoc wobec dziecka, ale nie zgadzam się, że to przemoc wobec dorosłego faceta, który może sam sobie przygotować jedzenie. Mąż finansowo prosperuje na tyle dobrze, że mógłby jeść codziennie w restauracjach, nie zginie kiedy ja nie mam siły wstać z łóżka nienawidząc swojego życia... Z zaciekawieniem słuchałam tego wywiadu, dobra robota! Dziękuję ❤
Skoro mowa o narcyzie ,czy ktoś kto zachowuje sie w taki sposób toksyczny przemocowy i kontrolujący ale fizycznie nie dba zbyt o siebie np żeby ładnie pachnąć,żeby się myć częściej ,żeby prać swoje rzeczy częściej.Ogólnie od tej osoby często rozchodzi się niezbyt przyjemna woń potu itd Czy możliwe jest że ktoś taki jest narcyzem czy to nie jest narcyzm?
Zdecydowanie nie warto aby mężczyzna był z kobietą, chodzi o ilość problemow w przypadku kobiet. Na pewno nie dla mnie, mam obecnie 49 lat i już teraz tym bardziej nie ma już sensu. To bardzo słuszne sprawy. Samotność jest prawdziwym błogosławieństwem i szczęściem ;) nawet w Biblii pisze że dobrze jest człowiekowi być bez współmałżonka, że to coś bardzo właściwego!!! San Dobry Bóg odradza małżeństwo. Przynajmniej do części ludzi, dla mnie też ;). A060
zgadzam się z wieloma stwierdzeniami. w pewnym momencie ocknęłam się i postanowiłam wzmocnić swoją wartość rynkową, by mieć odwagę odejść. To bardzo ważne. A przy okazji tego rynkowego wzmocnienia wzrosło moje poczucie własnej wartości i sprawczości. Zmiana tuż tuż ...
@@katarzynanoga2498 kończę doktorat, obrona na początku nowego roku. To już mi daje dodatkowe możliwości zatrudnienia po lepszych stawkach. Z dr będzie jeszcze lepiej.
Proszę nie zrozumieć mnie źle.Znalazlam się w D...e i skrupulatnie planuje jak z niej wyjsc,a nie jak się w niej urzadzic.Kosci się zrastają gorzej z psychika
Jestem najprzemądrzalszym, przemocowcem mentalnym i mentalnym w związku ze wściekłą "przemocowczynią" i bardzo się kochamy i oboje "terapiujemy". Mozolnie, ale idę do przodu i rozmowa, i dążenie do słuchania i zwracania uwagi jednego na drugie.
To samo jest w rodzeństwie, moja starsza siostra zawsze groziła mi palcem jak coś było nie po jej myśli albo mnie biła. Agresywna nawet teraz w stosunku do własnych dzieci też taka jest. Myślałam, że tylko ona mnie nienawidzi. Ze wszystkimi w pracy ona ma zgrzyty. Ciągle komuś coś zarzuca i obrabia za plecemi. Naprawdę odetchnęłam z ulgą gdy w tamtym roku powiedziałam DOŚĆ. I nie żaluję. Żałuję, że tak późno bo niezła z niej manipulantka. Całą rodzinę wszystkich buntuje przeciwko sobie nawzajem. Jak dla mnie to ona jest zaburzona totalnie. Najgorsze,że tacy ludzie nie widzą własnych błędów. Bo każdy jakieś popełnia. I to jest ok. Bo nikt nie jest perfekcyjny. Ale Ona zawsze się wywyższała i twierdziła, że ona jest chodzącym idealem. I dalej tak twierdzi.
@@katarzynakordas6412 No właśnie, u mojej tak samo. Tacy ludzie nie zważają, że ktoś może przez nich cierpieć albo, że mogą komuś zaszkodzić liczy się tylko jej dobro i niczyje więcej. Ale to się bierze z wychowania. Jak rodzice wcale nie reagują udają, że problemu nie było w dzieciństwie to później wyrastają tacy zimni, wyrachowani może nawet psychopaci. Moja siostra zawsze miała satysfakcjonujący uśmieszek pod nosem jak mi robiła na złość. I tacy ludzie się nie zmieniają, choćby niewiem na co przysięgali,że się zmienili po latach ale to nie prawda, nie warto takim ufać. Bo oni na początku mogą być nawet mili ale za chwilę z nawiązką zaatakują pięciokrotnie bardziej, żeby nam dokopać i nie będą mieli żadnych skropułów.
Cześć Aniu, pisze Ania (z niemiec). Skąd ty bierzesz takich fantastycznych specjalistów?! 😉 Chciałam powiedzieć, że jestem dumna z ciebie (bo myślę że jakiś czas temu miałaś trochę ciężki czas) a tu zamiast zostawić wszystko, nagle pojawiają się takie cudowne ( i oczywiście fantastycznie prowadzone przez ciebie ) "vlogi" filmiki (czy jak to się tam nazywa 🙃). Świetny pomysł i jeszcze lepsze wykonanie. Na prawdę możesz być z siebie dumna ! Pozdrawiam serdecznie, trzymam kciuki żeby kanał rozwijał się właśnie tak ( bo tak jest idealnie ) , dużo zdrówka i wszystkiego dobrego ❤
Dziękuję za ten temat na tzw czasie, poznałam kogoś kto na samym początku zakomunikował mi cytuję :mam depresję, jestem jaki jestem nie zmienie się i nie chce się zmienić, to była czerwona lampa nie lampka, pseudo relacja z tym kimś to było tornado psychiczne
Robisz dobra robote. Dziekuje i podziwiam. A wszyscy Ci co komentuja krytykujac byloby milo gdyby przestali zazdrościc i sami zaczeli robic cos konstruktywnego. A, no przecież. Tylko gęba mocna, a zaplecza juz brak. Powodzenia Aniu i rob dalej co robisz.
Jestem 2 lata po slubie......ale ostatnimi czasy szala sie przelala ....nie chce ,nie bede w takim zwiazku jak mam teraz ......nic nie pasuje , wszystko zle ,zle podkurzane,zle posprzatane,zle kawa zrobiona,kotlet za tlusty caly czas jakies wąty do mojej .Do mojej mamy ktora tak bardzo sie stara dzieki niej moge pracoeac majac 8 mc dziecko(zero wdzięczności ze storny meza)ogarniam dom rachunki ,ogrzewanie,zakupy i tak caly czas cos.Ostatnio taka awantura zaprzeproszeniem z dupy.....bo moja mama zabrala malego ,zeby moj maz mogl zjesc spokojnie sniadanie .Wywiazala sie taka awantura gdzie uwazam ze za duzo sobie pozwolil .Padlo tyle slow skierowanych do mnie i moich jej rodziny ,ze powinien sie naet wstydzic.....uwazam tego czlowieka za egoiste .....zamiast cieszyc sie ,ze nasz syn ma taka wspaniala opieke milosc babci .....jestem na etapie podejmowania bardzo radykalnych decyzji.Bo jestem bardzo ale to bardzo nieszcesliwa ,a zycie jest zbyt krotkie aby byc nieszczeliwym.Dla syna nic nie braknie bede o niego dbac i kochac,bo jest dla mnie wszystkim.....myslam ,ze jest to zupelnie inny czlowiek.....dam soebie rade i tak wszystko ogarniam sama ,a mam dla kogo byc szczesliwa.Bo szczesliwa matka to szczesliwr dziecko,a ja.pragne szzcescia dla mojego syna.Moze kiedys wspomni moj maz czy bylam tak zla i moze trafi w inna rodzine i wtedy zobaczy ,a byc.moze i zaplacze.
A kto dążył do ślubu? Chyba ty. To szatański wymysł, który często prowadzi do patologii. Kiedyś ludzi wsadzali na siłę do obozu, a dzis na siłę wkładają kawałek metalu na palec bo tak edofil w sutanni nakaże choć sam ma dzieci bez ślubu.
Jest cienka granica między toksycznością, a zdrowym rozsądkiem. Jeżeli nagle nie będę czegoś robić dla partnera to niekoniecznie jest przemoc. Po prostu mogę dojść do wniosku, że mam dosyć "inwestowania" w związek, w którym tylko ja się staram ;)
Mówi się o związkach, a co jak to była żona jest „przymocowcem” względem byłego męża? I aktualny związek na tym cierpi i partnerka obecna jest krzywdzona.
Jestem 70 letnia kobieta zdradzana od początku zaiazku żyje z przemocowcem płacę chorobami Jestem po 16 operacjach nie interesuje go to mam robić to co powinna robic kobieta Nawet jak b boli mnie Jego to nie interesuje moge jechac na SOR lub wezwać karetke Myślę juz o samobójstwie Stara Jestem nie chce zyc w bólu i słychać pogardliwych słów Pozdrawiam Pana to Pan mi pokazał że mój mąż jest typowym tyranem On zawsze decydował sam i w wyborze mieszkania i w ilości dzieci Tylko 1 pozostałe co mnie obchodzą ztwoje dzieci masz usunąć Nie moge nic sama zdecydowac nawet co moge kupic ubranie i jakie Koszmarne życie Związek trwa już 49 lat a ja jestem sierota matka mnie oddala po porodzie babci a po jej śmierci do matury bylam troche u 1 cioci np 2 lata u 2 1 rok Dopiero po maturze poznałam męża skończyłam 2 studium pieleg i wyszłam za niego za mąż i za kilka miesięcy była już 1 zdrada Prosze uświadomić kobietom że nie muszą tak życ im szybciej tym człowiek ma szansę na dobre życie Niech Pan ratuje tych martwych ludzi Duzo zdrowia życia
Tak dobijanie... A dzieci potem cierpią latami w takich zwiazkach, bo krowa nie ma sily odejsc od kata... Do lochu razrem z katem taka zamknac i zabrac natychmiast dzieci bez prawa powrotu. Wiele z takich lubi bad boyow i takie klimaty, a potem dzieci zyja w piekle bez perspektyw na normalnosc... Lepiej byc samemu. Zwiazek czlowiekowi, szczególnie kobiecie, do szczęscia nie jest potrzebny.
niestety tez tak bywa, moj ex maz nie daje sobie rady po rozwodzie, moje pytanie co maja zrobic dorosle dzieci,wspieraja go finansowa, on raz ma prace a czesciej jej nie ma... jak maja odciac sie by nie miec wyrzutow sumienia, a jednoczesnie chca by tata byl niezalezny, rola rodzicow jest wspierac dzieci, a nie odwrotnie, przynajmniej nie permanentnie....
Straszy mnie że jak pójdę po alimenty to pójdzie po rozwod a że on zawsze spada na 4 łapy po prostunie szantażuje .mój m twierdz że jest najładniejsza i najmądrzejszy a ja mam jego słuchać . Jest tak źle bo ja się buntuje
TVNowski psycholog. Nie wierzę w te opowieści że dla dzieci rozwód rodziców dobrze wpłynął. Ludzie się rozstają bo wierzą w idealne związki które nie istnieją
