Fajny filmik, podoba mi się to podejście ale mam wrażenie że łatwiej je stosować u młodszych dzieci. Co będzie naturalna konsekwencją, gdy 9latek odzywa się w sposób przykry dla rodziny, opryskliwy w sytuacji, która nie daje ku temu powodu?
Czy powiedzenie dziecku ze przestaje miec ochote na nasza wspólna gre planszowa po poludniu, lub na umowione wyjscie na lody kiedy teraz przeszkadza mi w rozmowie z jego tata lub krotkiej rozmowie telefonicznej,jest karą? (Oczywiście po wcześniejszym komunikacie ze potrzebuje w tej chwili krotko cos omowic z tata, dziecko np zaczyna mnie szturchac domagajac sie uwagi ). W pewnym sensie jest dla mnie logiczne a nawet naturalne ze przestaje miec ochotę byc "mila" dla dziecka i zabierac je na lody kiedy np. mimo poświęcania mu duzo uwagi, od razu zaczyna denerwowac sie kiedy te uwage przekierowuje na cos kogos innego. Nad tym tematem swoja droga pracujemy, jednak problem czesto powraca. Dodam ze kiedy jestem z dzieckiem sama w domu bez problemu potrafi dlugo zajac sie samodzielna zabawa. Problem pojawia sie w obecnosci innych osob, przypuszczam ze chodzi o zazdrośc. Czy ewentualnie jest logiczna konsekwencją powiedzenie, jesli teraz bede mogla przez 10 minut spokojnie porozmawiać np z tatą to potem razem ulozymy puzzle? Jesli oczywiscie sytuacje da sie przewidziec i np nie dzwoni niespodziewany telefon... Dziecko ma 4 lata.
Dziecko nie chce się uczyć. Najlepiej grałoby ciągłe na komputerze. Przynosi złe oceny. Czy czekać na naturalną konsekwencję że nie zda do następnej klasy czy po prostu uzależnić granie od dobrych ocen ? Tak jak w życiu. Dobrze pracujesz masz wypłatę. Pracujesz źle - nie masz.
Naturalna konsekwencja nie pomoże zawsze. Komputer to nałóg, jeśli dziecko nie mówi o niczym tylko o graniu to zlkwidowałabym w domu wszystkie ekrany lub stworzyłabym pisemne zasady korzystania, wróciłabym do wspólnego spędzania czasu i odbudowania relacji. Właściwie zaczynając od końca, czyli od odbudowania relacji. A jeśli nic nie zadziała w ciągu 2 tygodni zastanowiłabym się nad wizytą u psychoterapeuty specjalizującego się w uzależnieniach. Powodzenia.
a co wtedy gdy mamy umowe na ktora dziecko 8 lat,zgodzilo sie bez oporow,ze gra na tablecie jest tylko wtedy gdy odrobi lekcje.Czy odmowa tabletu w przypadku gdy lekcje nie sa odrobione jest naturalna konsekwencja niedotrzymania umowy czy jest to kara? Czasami moglabym dac dziecku ten tablet mimo nieodrobionych lekcji ale boje sie ze taki precedens spowoduje,ze dziecko sie nauczy,ze w zasadzie skoro raz sie udalo to mozna czesciej wymuszac ten tablet bo regula zostala zlamana wiec wlasciwie nie ma problemu.
Prezentuje pani fałszywe i zakłamane pojęcie konsekwencji, nagrody i kary. Czy uważa Pani że Bóg który za dobre wynagradza a za złe karze jest niedouczonym wchowawcą? Otóż kara morze, powinna być i często jest konsekwencją złych czynów ( w dorosłym życiu np.: mandat jest zwiczajnie stosowanym rodzajem kary za wykroczenie), a nagroda konsekwencją za czyny dobre ( wyróżnienie za osiągnięcie np. 1 miejsca w zawodach). Ideologia która stoi za prezentowanym przez Państwa "superaśnym" modelem wychowawczym niszczy autorytet rodzica, gloryfikuje i wręcz ubustwia dziecko oraz przesadnie i w sposób niekorzystny stawia na emocjonalność. Pozdrawiam
No ale z tego co Pani mowi to wychodzi na to ze nie w kazdej sytuacji z dzieckiem moze zadzialac naturalna konsekwencja. A logiczna? Dla mnie jezeli umawiam sie z dzieckiem na 30 min bajek to po tym czasie spodziewam sie ze on tą bajke wylaczy. Daje mu jeszcze wybor czy chce to zrobic sam czy ja mam wyłączyć... Argumentuje pytajac jaka byla nasza umowa, oraz jezeli przedluzy dzisiaj bajki to jutro będzie mial o tyle samo czasu krocej. Czy to prawidlowe? Przeciez nie mogę pozwolił 4 latkowi zeby siedziao godzinami na TV
