Co do zdejmowania butów. Nigdy nie zapomnę jak ksiądz po kolędzie chodził i oczywiście butów nie zdają a moja 6 letnia córka mówi do niego "a kto podłogę posprząta"😆
to ja lepszą historię słyszałam, na wsi gdzie jeżdżę na lato jedna babka sama kazała czarnemu buciory ściągać cała wieś się śmiała, bardzo dobrze, ja bym wcale nie wpuściła
Już bez przesady z tym daniami "narodowymi" i robienia z pierogów jakiegoś polskiego "specjalite" czy nie wiadomo jakiego cymesu. (Mogą być dobre i beznadziejne). Pierogi jeśli już to wymyślili Chińczycy i są tam bardzo popularne, jak w kilku innych krajach m.in w Korei, Gruzji... W Polsce popularność pierogów wynika moim zdaniem bardziej z nakręcania obecnie mody głównie przez gastronomię. Ten wysiew ciamcia ramcia pierogarni, pierogi głównym wabikiem restauracji. Jak byłam dzieckiem dorastającym w latach 80. 90. pierogi oczywiście były w tzw. "polskim menu" ale jadało się je sezonowo i od czasu do czasu, rzadziej niż częściej np. pierogi wigilijne, uszka, bądź pierogi z owocami latem ,ale nie jak teraz pierogi wyłażą z każdego kąta.
@@belledejour9766 Bzdura, tak jak rosjanie mają pielmeni, ukraińcy veroniki tak Polacy mają pierogi. Pierwsze różnią się od drugich, a drugie od trzecich co czyni je jak to określiłaś polskim "specjalite". Pierogów (w przeciwieństwie do makaronu)Chińczycy nie wymyślili. Chińczycy znają, aż trzy rodzaje dań z cienkiego ciasta z farszem i są to wonton, jiaozi i guotie. Co przeczy chińskiemu pochodzeniu jest fakt występowania analogicznych dań już u antycznych egipcjan i majów(poprzednicy meksykańskich empanadas). Co do powszechności występowania pierogów w polskiej diecie zależy od regionu. Na Śląsku (górnym i dolnym) nie występują w kuchni regionalnej i faktycznie do lat 90ch nie były tam popularne, a za to w Małopolsce, Podkarpackim i Galicji wręcz na odwrót. Były i są bardzo popularne. Zwłaszcza pierogi ruskie po wojnie i w stanie wojennym ze względu na dostępność tanich produktów potrzebnych do ich wykonania. Od czasów średniowiecza były daniem biedoty (oczywiście ziemniaki zastępowano wtedy mieloną gryką lub inną kaszą).
@@r0ko899 Tysiąc wierszy o sadzeniu grochu..... To jest ten sam koncept, tylko właśnie z innym farszami, przyprawami, rodzajami ciasta, formami. Czyli ogólnie "pierogi" po porostu nadziewane farszem kluski, a reszta to tylko nazwy regionalne, krajowe. Tak jak rodzaje makaronów też są różne ale istota ta sama. Undon różni się od spaghetti a spaghetti od penne ale to ciągle makaron. Właśnie te analogie kulinarne, mimo różnic przekreślają dla mnie pretensjonalne nazwy "danie narodowe", rozumiem że cos jest w danym kraju popularne, tradycyjne, typowe ale narodowe - bzdura. Kuchnia świata w większym stopniu kształtowały się przez różne wpływy, przenikanie kultur, podróże, kopiowanie. Gdyby nie Królowa Bona i jej zaszczepiona "włoszczyzna", w Polsce nie mielibyśmy tak rozbudowanego zastosowania warzyw, w porównaniu z innym kuchniami słowiańskimi. Opowieści o popularności pierogów ruskich w PRL to też takie slogany, owszem jadało się je czasem w niektórych domach.( Poza moim, bo to najbardziej pospolite, ciulowe pierogi świata). Oczywiście były stałym punktem menu w barach mlecznych i restauracjach. Ale realistycznie ile kobiet na co dzień miało czas lepić na obiad pierogi, chyba, że ktoś nie pracował. To tak jak od czasu do czasu piekło się ciastka owsiane bo było krucho ze słodyczami.
@@belledejour9766 Cytując ciebie "tysiąc wierszy o sadzeniu grochu.....". Brakuje ci merytorycznych argumentów. To, że akurat w twoim domu pierogi nie są popularne nie umniejsza ich roli jako dania narodowego. Tak świadomie używam określenia narodowego, ponieważ jak to nazwałaś kluski z farszem naszych sąsiadów czyli pielmeni, veroniki i kołduny tak się diametralnie od siebie różnią, że ich się po prostu nie da się pomylić. Co do twojej analogii z makaronem to jest ona chybiona, ponieważ przepis jest ten sam mąka, woda ewentualnie jaja i sól. P.S. W kwestii czasochłonności to chyba żartujesz w 20 minut ja jako pracujący na cały etat facet bez problemu 80 skleję. Skomentuję to po śląsku "dziołcha, ty to masz rułę".
@@r0ko899 Hola, Hola to Ty wrzucasz nagle Veroniki czyli coś podobnego w zamyśle do klusek śląskich, to nie są pierogi !!!!!. Co to za niski styl dyskusji i jakieś wymyślone sugerowanie, że porównuje zupełnie inne kategorie, w ogóle o tym nie pisałam. Więc wypraszam sobie takie mieszanie pojęć. Ravioli, dim sum, wonton, pielmeni, gyoza, chinkali, kołduny.... czy pierogi to są dla mnie "kluski z farszem" i to jest dla mnie podobny koncept ( mimo oczywistych różnic farszu, typów ciasta, kształtów i ogólnie smaków) a nie kluski typu śląskie, lane, kopytka, leniwe, francuskie czy pampuchy. Tak, w moim domu, jak już napisałam jadało się pierogi od wielkiego dzwonu, uszka z barszczem i pierogi z owocami latem, jak byłam dzieckiem, podobnie jak w domach moich koleżanek, których mamy pracowały zawodowo, więc ślęczenie i lepienie klusek to nie był priorytet, no chyba że faktycznie jest się tak super babką z innej polskiej krainy, co to drwa narąbie, uszyję sukienkę, posprząta, nalepi pierogów, wypieli, a wszystko przed szychtą. :P a druga kwestia to mało odżywcze danie, więc jedzenie jakichkolwiek pierogów z jakiegokolwiek rejonu świata zbyt często nie jest dobrym pomysłem, jeśli oczywiście chcemy dostarczać naszemu ciału dobrych składników budulcowych. Komentarz "po śląsku" - nie schlebiaj sobie :P
Mojego męża zastanawia jak to jest ze w Polsce robi się teraz nagonkę na arsen w ryżu i ze jest szkodliwy. A jak to jest w Korei? Czy tez się o tym mówi? Czy to zależy od tego gdzie rośnie ten ryż? Bo przecież to codzienna dieta Koreańczyka.
Jak najbardziej widzę te "cechy" wspólne które Pani wymieniła 🙂 a oprócz tego 🤔 miłość do kapci 😉 kiszonki (choć dawniej w Polsce kisiło się więcej np. pomidory) miłość do zup (choć oczywiście są inne ale jednak zupami obie te kuchnie stoją) miłość do mięsa (w tym wieprzowiny) generalnie to jak ważne w życiu rodzinnym są posiłki (oczywiście zmienia się to na przestrzeni lat i wiadomo że w każdej kulturze jest to ważne ale jednak gotowanie dla rodziny robienie przetworów wspólne spędzanie czasu przy stole też nas łączy) 😁
Do polskich kiszonek zaliczyłabym jeszcze zakwasy, na bazie których robi się później inne rzeczy, np. zakwas buraczany na barszcz, mączny na żurek lub zakwas chlebowy :) I bezwzględnie ogórki! Statystycznie biją chyba popularnością kapustę :)
Witam moja ulubienice I mojego pieknookiego Sonu. Oglądając Twoje vlogusie zauważyłam jedna rzecz.. Czy w Korei mężczyźni zawsze noszą takie przykrótkie spodnie typu "woda w piwnicy"?? Oczywiście to bez złośliwości ale tata Sonu nosi zabawnie przykrótkie spodnie..:)..
Co do czystości podłóg. Coś musi być na rzeczy, zwłaszcza jak się pamięta stary kawał: "Dwóch policjantów jedzie na miejsce przestępstwa. Łączą się z centralą: - Sierżancie jak sytuacja? - Komendancie, masakra: denat, mężczyzna lat 32. Matka ugodziła go nożem 17 razy, za wejście na mokrą podłogę. - Więc jak, zatrzymaliście sprawcę? - Komendancie, ale jak. Podłoga nadal jest mokra."
Pani Wiolu. O co z tym ryżem chodzi? ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-_yhpdYnmSpQ.html ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-YsfSFXjl600.html Wiem, że o ryżu było. Ale jednak to jest jednak, poważna sprawa. Serdecznie pozdrawiam.
Mi też się nie podoba jak ktoś w butach po domu chodzi. W Japonii było podobnie - buty zostawiało się w takim "przedpokoju". Za to kapcie specjalnie do toalety były:)
Siemanko😊 Wiolu tak mnie zainteresowałaś Koreą że nawet zaczęłam uczyć się koreańskiego narazie na aplikacji. Mogę stwierdzić po miesiącu nauki że koreański i polski są bardzo trudne. Ha ale mam już pierwsze sukcesy umiem już przeczytać niektóre słowa narazie tylko fonetycznie ale ja się go nauczę pewnie trochę mi to zajmie ale nauczę się😊 Pozdrawiam serdecznie😘☀️
Polski jest trudny dla koreanczykow tak jak ich język dla nas gdyż nie mają wspólnego źródła. Nasz pochodzi z grupy indoeuropejskich a ich z grupy ugroazjatyckiej. To jak ma być łatwo.
Tak chodzisz po tym osiedlu, dużo wielkich bloków i alejek, a nigdzie nie widać samochodów. Gdzie mieszkańcy je trzymają? W garażach podziemnych, na parkingach poza osiedlem? A jak ciężkie zakupy trzeba przywieźć, to tachają te torby na piechotę od auta? A może każde mieszkanie ma w piwnicy swój garaż? Chyba to niemożliwe w takich wieżowcach. A jak budynek w środku osiedla, to jak do niego dojechać?
Siemanko jak zawsze gdy Wiolę usłyszy mój 4latek przybiega i mówi o Sonu i wspólnie dalej oglądamy. Pomimo różnicy wieku i odległości młodych panów fascynują PODOBNE zabawki i filmy 🥰 p.s Pozdrawiamy z gorącej Warszawy tak skrajnych różnic temperatury w Lipcu to nie pamiętam potrafiło być 16 stopni by tydzień później prażyć nas 34. Obecnie termometr pokazuje 36 w cieniu.🌞🥵
O, to może kiedyś różnice. Mnie w Korei bardzo pozytywnie zaskakuje czystość i nie niszczenie infrastruktury (nie wiem jak to nazwać). Ale nigdzie nie widziałam wysprejowanych ścian czy zniszczeń na placu zabaw. Za to jakoś pusto mi bez kwiatów w domu, u nas pełno doniczek i bukiecików w wazonach. No i w obu krajach można zostawić telefon na stoliku ale chyba tylko w jednym jest sens po niego wracać 🙈
A tu Cię zdziwię. Z 15 lat temu zostawiłam telefon na półeczce na wystawie z kremami przeciwsłonecznymi w szczycie sezonu nad Polskim morzem i został mi on zwrócony. Kilka rzeczy zgubiłam i ktoś zrobił wysiłek żeby mnie znaleźć i to oddać.
Czy poruszyłabys temat opieki społecznej, domów dziecka w Korei? Czy szacunek do dziecka jest większy niż w Polsce ? W Polsce powoli się on zmienia, ale jeszcze do niedawna powiedzenie "dzieci i ryby głosu nie mają" było bardzo aktualne ...
Sprzedaję przepis na KUKURYDZĘ Z MIKROFALI. Kolbę owinąć ręcznikiem papierowym (1-2 warstwy), polać wodą tak, żeby ręcznik był mokry i do mikrofali na 3 minuty.
Oj tak! Ja też jestem ogromnie ciekawa jak sir ryż uprawia, zbiera etc. Stara baba ze mnie a nie mam nawet pojęcia, gdzie ten ryż, w sensie nasionko rodnie? Czy jak zboże, u góry ma jakiś kłos, czy pod wodą? No nie mam pojęcia! A już jak się zbiera to w ogóle abra-kadabra. Taki odcineczek o uprawie ryżu byłby fajowy 👍🏼🍚
Ryż jest azjatyckim zbożem, ma wiechę trochę podobną do owsianej. Jego specyficzność najbardziej chyba polega na tym, że musi "stać w wodzie", a nasze zboża w takich warunkach by zgniły.
Mam pytanie które nurtuje mnie już od dłuższego czasu. Czy dzieci w Korei są wszystkie tak ułożone jak pani syn? . Tzn . Czy jest jakaś specyfika wychowywania dzieci bądź zasada? Ogólnie mam wrażenie ze naród Koreańczyków jest bardzo spokojny i grzeczny. Ciekawa jestem jakie są pani spostrzezenia
żadne dzieci nie są ułożone, dzieci mają swoje prawa i jedno z nich to że są niesforne a to że na filmie widać Sonu grzecznego to tylko mały wycinek z życia. A jak rozrabia to raczej na filmie nie pokaze tego nikt ale można Asię domyślić że dzieci w każdym zakątku świata mają lepsze i gorsze wachania nastroju jak dorośli.
Witam Cie Violus , wspaniale i kolorowo opowiadasz ,najbardziej ubawilo mnie kiedy ,mowisz do Sonu powiedz - kukurydza gotowana a sliczny Sonu odpowiada - kukurydza nie gotowana , Violus masz uroczego synusia ,jest tak slodki jak cukiereczek , wszystkiego najlepszego dla calej rodzinki oraz pieknych i slonecznych dni zyczy - Halszka z Polski
Choć to może nie jest najlepsze źródło do nauki historii, to taką lekcją naszych podobieństw historycznych był dla mnie serial "Mr Sunshine" o Korei pod japońską okupacją. Beczałam przy nim nie raz :D I myślę, że mamy w sobie podobną wytrwałość w walce o niepodległość
Zgadzam się. Najlepszy film koreański jaki obejrzałam, trzymam mnie do dziś, a oglądałam dobre 6 miesięcy temu. Też wzruszył mnie. Walka o swój kraj do ostatniej kropli: straszne i piękne zarazem.
Jak lubicie taki klimat to polecam wam film koreański "71: Into the fire", w którym główną rolę gra raper z BIGBANG, Top. Oglądałam wieki temu i nadal mnie wzrusza!
Zaczęłam oglądać pierwszą koreańską dramę z nastawieniem na egzotykę, to znaczy,na zupełnie inny obraz świata, i spotkało mnie zaskoczenie,bo poza językiem nie było w niej nic egzotycznego,wręcz przeciwnie, znajome wartości były przedstawione jako rzecz normalna, codzienna,które u nas uznawane są za staroświeckie, niemodne. Właśnie szacunek do starszych,honoryfikacja,bez "tykania",i wspomniana też przez Panią zmiana obuwia w domu. Bardzo mi się to podoba, bo pamiętam czasy,w których w Polsce też tak było ( nie, to nie było za dinozaurów, aż tak stara nie jestem☺️) I było to fajne. Cieszę się,że świat tak całkiem jeszcze nie zwariował i mimo wszystkich różnic, zupełnie naturalnych, mamy coś wspólnego z Koreańczykami. I myślę że to "klasyczne" podejście do świata jest fenomenem popularności koreańskiej kultury w zachodnim świecie 🙂. A na ryżowe żniwa czekam z niecierpliwością (trzymam kciuki,że uda się Pani to nagrać 🤞). Pozdrawiam👋
Takie ciekawostki są zawsze super :) Mamy wiele wspólnego, ale myślę, że więcej jest jednak różnic. Jakbyś nie miała kiedyś pomysłu na odcinek to nie stresuj się, taka sytuacja pogodowa, ryżyk i chodzony odcinek bez tematu na pewno każdy fan obejrzy 😁
O ile wiem to jest jeszcze jedno podobieństwo. Ani Polacy i generalnie Europejczycy ani Azjaci nie mają enzymu który trawi kukurydzę, a dokładnie osłonkę ziaren. Mają go tylko rdzenni mieszkańcy Am Poł. Dlatego kukurydza jest dość niezdrowa zarówno dla nas jak i dla nich. Pozdrawiam.
Z moich obserwacji wynika, że większość starszych ludzi w Polsce uważa iż szacunek jest im przypisany niejako z ... Urzędu i to z uwagi na ich niższy PESEL. Sądzę, tak generalnie, na szacunek każdy musi sobie zapracować bez względu na wiek czy pozycję. Przykład? .... Lekarz w przychodni wymaga szacunku od swoich pacjentów gdy tymczasem nie działa to odwrotnie. Gdy pan doktor spóźnia się do przychodni to normalne zachowanie? Jak szanować lekarza nie potrafiącego uszanować czasu swoich pacjentów? Podobnych przykładów można przytoczyć znacznie więcej. Szacunek to temat-rzeka Violu. Dodam w tym miejscu, że mój PESEL nie należy do tych niskich 👍😛 Pozdrawiam
The first masage I preased wrong, In Canada korean people are very respectable to ealdery and very healpful , we don!t awayas use names by talking to a person we dont know usually they use Madam orMiss
Trudne pytanie... Na 20m2 ciężko czasem o chodzenie:) czy jest tam miejsce na rośliny doniczkowe? Trudne pytanie. Widziałam nieraz na parapecie mini kaktusiki.
Ogladam dwa kulinarne blogi/vlogi koreanskie - z pokazem swoich mieszkan (dwie panie). Maja bardzo duzo roslin w mieszkaniach i na balkonach. Podlewaja woda z plukania ryzu (druga i trzecia, pierwsza wylewana)
In America students do not address teachers by their first name. Usually older people are addressed by their last name if known, or by Mam. Like in: Yes, Mam, or No, Mam. Young people or students address each other by first name. Being addressed by first name is a sign of relaxed atmosphere not disrespect. Usually people passing each other in front of a grocery shelf say: excuse me Mam or excuse me Sir. It is a sign of respect. Disrespect can be shown in different ways.
Dziękujemy Mężowi za świetny pomysł na vlogusia 😊 jak zwykle cudnie opowiedziane ❤ Nie rozumiem ludzi, którzy chodzą po domu w butach więc bardzo lubię to podobieństwo 😄
Ok, wypiszę co przyszło mi na myśl po przeczytaniu tytułu, następnie pójdę przyrządzić małe co nieco, zobaczę vloga i sprawdzę, ile punktów z mojej listy pokrywa się z Twoją :D - słuchanie trotu/ muzyki biesiadnej/ disco polo - chodzenie po domu na bosaka, w skarpetach, w pantoflach, w klapkach - zamiłowanie do kiszenia kapusty - w pewnym stopniu honoryfikanty (pan, pani) - narzekanie na pogodę Na pewno było tego więcej! Ale jestem głodna, także lecę i zaraz wracam na seans :D
Może jeszcze miłość do słodkiego? W Polsce młodsze pokolenie już jest bardziej świadome, ale jeszcze moja babcia uważała, że "cukier krzepi", mówiła, że jest zdrowy na serce (?!?!), wody się nie piło tylko słodkie kompoty, słodzone herbaty, ciasto w domu musiało być zawsze, w każdą zupę łyżeczka cukru ("żeby zbalansować smak") ;) Gdy zaczęłam swoje własne dzieci żywić zdrowo i z ograniczeniem cukru, babcie prawie się załamały, bo czekoladka w prezencie to przecież samo dobre :D
Ja mam małe jedzonkowe skojarzenia z Koreą. Lubimy mięso. Boczek i schabowe mamy. No i tak samo chętnie zjadamy kurczaki i rosół! A, a propos schabowych. To kiedyś, gdy moja wiedza na temat jedzenia koreańskiego była zdecydowanie mniejsza. Myślałam, że będę bardzo odkrywcza i w niedzielę jako jedną z surówek podałam kimchi. Schabowy z kimchi bardzo mi posmakował i dumna byłam z takiego fusion kuchni. Niedługo po tym oglądam dramę. A tam, w jednym z odcinków bohaterowie poszli do restauracji na ich ulubione schabowe!!!! Jakiegoż szoku doznałam 😄 Takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam …
Moje dotychczasowe doświadczenia pozwalają mi też sądzić, że na pierwszy rzut oka obie nacje wydają się być zachowawcze i czasem wręcz nieufne, w stosunku do nieznanych osób, szczególnie z innych państw czy kultur, ale przy bliższym poznaniu...no po prostu "do rany przyłóż". :D Acz w moim przypadku pierwsze lody przełamywało zwykle, dość szybko, nawet nie tyle soju :D, co moja znajomość koreańskiej kultury i historii.
Gorąco, ale znacznie bardziej sucho. Na Saharze 50 stopni temperatury powietrza nie stanowi problemu - bo jest gorąco, ale sucho, i wystarczy trochę wody wypocić, by nadmiaru ciepła się pozbyć. A w Korei czterdzieści stopni przy osiemdziesięciu procentach wilgotności, to są warunki, w których osobiście nie chciałbym się znaleźć...
Ja kiedyś zauważyłam językowe podobieństwo na poziomie względnej miękkości języka. Rosyjski jest miękki, niemiecki - twardy, polski - pośredni. Tak samo chiński jest miękki, japoński - twardy a koreański pośredni.
Oglądam sobie trochę dram koreańskich i te kapcie są super ważne, nawet w takiej fantasy dramie jak wszedł antagonista do domu protagonisty to pierwsze co to usłyszał "czemu wszedłeś w butach, niewychowany jesteś?"
Wielu jestem w wieku 60 plus zostałam wychowana przez rodziców i szkole żeby szanować starszych i słabszych to samo przekazałam swoim dzieciom a teraz jeżdżę często autobusem i widzę młodzi ludzie siedzą a starzy stoją ,w sklepach kobieta w ciąży stoi w kolejce ,to samo rodzice z małymi dziećmi stoją nikt ich nie przepuszcza, ale są też wspanialli młodzi ludzie i tych serdecznie pozdrawiam 😀♥️
Jest duzo młodych i grzecznych ludzi w Polsce. Mojej żonie w Krakowie młodzi ludzie ustępowali miejsca w tramwaju. Ona zawsze odpowiadała dziękując „siedź, pewnie jestes zmęczony , ja jestem emerytka i nic dziś nie robiłam.” Bo taka była prawda.
Różnice widoczne był gołym okiem. Przechodziłaś Violu obok dwóch hulajnog publicznych- ułożonych równiutko z boku chodnika. Niestety w Polsce my porzucamy hulajnogi byle gdzie, nie szanując porządku, zasad. Podobne jest jedzenie kiszonej kapusty i innych kiszonek.
Ma Pani rację z tą kwestią hulajnog, jak na to spojrzałam to pierwsza myśl, kurde ale tam jest porządek a u Nas zazwyczaj te hulajnogi są przewrócone, tak samo rowery miejskie jakby ciężko było odstawić na miejsce do tego przeznaczone.
Bardzo podoba mi się u Koreańczyków ten ukłon przy powitaniach, to dla mnie wyraz szacunku do drugiej osoby❣ . Co do języków to język polski jest jednym z najtrudniejszych języków do nauki dla obcokrajowców ,więc chyba trzeba się cieszyć, że władamy nim na co dzień 😁 Koreańskiego też się ciężko nauczyć dla nas Polaków, więc chyba mamy 50-50 xD.
Wiola, a czy możesz opowiedzieć jak wygląda ta 'trudna' kultura pracy w Korei, gdy pracuje się zdalnie|? Bo też co innego, gdy pracownicy siedzą w pracy razem i cieżko pracują, a co innego chyba bez takiego większego nadzoru w domu? ❤
Ja wiem, co jeszcze mamy wspólnego: gust muzyczny ☺️🎶 pozdrawiam z Białegostoku, gdzie wczoraj na zakończenie festiwalu Oktawy Kultur zagrał południowokoreański zespół Ak Dan Gwang Chil (ADG7). Było bardzo kolorowo, bardzo radośnie i baaardzo głośno☺️ mój tata, który nieprzesadnie interesuje się Azją, stwierdził, że grają całkiem fajnie-co potwierdzam. Czuć było taką mieszankę azjatyckiego folku, rocka i trochę disco. À propos: czy Sunwoo to w Korei imię tylko dla chłopców? Bo jeden z członków ADG7 ma tak na imię, zastanowiło mnie to. Ale i tak fajniejszego Sunwoo niż tutaj nigdzie nie znajdziemy🥰 Pa pa 👋
Z tymi butami to różnie bywa . To jak w tym dowcipie . "przychodzi pacjent do lekarza i mówi że go boli lewa noga , zdejmuje but , skarpetę a lekarz mówi że chce zobaczyć też drugą . Jestem nieprzygotowany panie doktorze "
Mi się jedno podobieństwo narzuca, w związku z tym, że jestem zaraz po wyjeździe wakacyjnym☺ a mianowicie kiedyś "nadużywanie" robienia zdjęć i chodzenie z przyklejonym do ręki aparatem przypisywane zwykle było azjatyckim turystom, teraz mam wrażenie, że i Polacy nie odbiegają bardzo od tego wzorca. Teraz byle co powoduje masowe wyciąganie telefonów i nagrywanie/fotografowanie wszystkiego. Szczególnie młode osoby zwracają moją uwagę jak jeździsz gdzieś w jakieś popularne miejsca, to w tle widać zawsze te młode osoby, szczególnie dziewczęta pozujące do sweet foci 😄 u nas teraz już to samo jest, ale to chyba zasługa tego że smartfony tak się wkradły do naszych żyć 😉
Historia Korei jest rzeczywiście dramatyczna. Ostatnio czytałam o tym książkę i poczułam ogromną sympatię do Koreańczyków. Wzmogła się za to niechęć zwłaszcza do Japonii. Amerykanie też mi się narazili. Przez zainteresowanie Koreą wzrosło u mnie w domu spożycie ryżu, kapusty pekińskiej, oleju sezamowego i innych produktów, których nawet kiedyś nie znałam. Robię się coraz bardziej "koreańska".😆
Dzień dobry Pani Wiolu. Jesteśmy u Pani na kanale dopiero od kilku tygodni i już razem z Panią jem śniadanie 🌿☀️🌿 czyli oglądam przy śniadaniu nowe i zaległe odcinki. Pozdrowienia dla Pana Sonu i dla męża . Pięknego dnia ☀️
Ciekawie, jak zwykle 😊 Mnie zaskoczyła tam duża rola religii chrześcijańskiej w przeciwieństwie do albo stosunkowo niewielkiej roli religii w Chinach albo roli religii zen w Japonii. Ilość kościołów, które zobaczyłem w Korei, jest całkiem imponująca. Dla mnie oczywiście było to ogromne podobieństwo z Polską. To chyba jedyny taki kraj azjatycki, o ile mi wiadomo. Pozdrawiam ciepło 😊
Polaków i Koreańczyków łączy jedno. Wychowaliśmy się we wspólnej tradycji narodowej walki z agresywnymi sąsiadami. U nas Niemce i Ruskie, tam Okupacja japońska i chińska! Swoją drogą ciekaw jestem reakcji Koreańczyków na 38 równoleżniku odsługujących zasadniczą służbę, jakby im Pan Sierżant Maciek wyfasował żurek, kwaśnicę czy grochówkę wojskową, solidną na wędzonce!
폴란드도 주변 강대국 침공을 받았기에 공통점 있네요. 역사적으로 한국은 중국,러시아,일본에 둘러싸여 먹잇감이 되었습니다. 지정학적으로 지옥이라고 봅니다만 하나님이 축복하시어 기독교가 100년 전에 들어오고, 경제적으로 G10이 되고, 미국 다음으로 많은 선교사를 보내는 나라가 되었습니다.
Szanowna Pani Wiolu. Jeśli chodzi o kieliszki i historię to po pół godzinie jestem z każdym Koreańczykiem przyjacielem !! Ma Pani rację. Historię z Koreą mamy bardzo podobną. Zdrowia całej Rodzinie życzę. "Kiedy idzie to biegnie" - Pani jest FANTASTYCZNA!!
