Wątek muzyczny Alicent miał vibe z Light of Seven - tak mi się wydaje :D w GoT ten motyw pojawił się jak Cercei odniosła triumf nad Wróblami i zajmowała miejsce królowej. Może stąd te podobieństwo, żeby podkreślić narodziny zdeterminowanej królowej, która będzie dbała przede wszystkim o dobro swoich dzieci
Ach, totalnie się z wami zgadzam! Nie spodziewałem się, że ten serial wzbudzi we mnie tyle emocji, a po tym odcinku to już naprawdę mam overload (ale w świetnym sensie!). Pierścienie władzy to rozczarowanko, właściwie to zapominam, że wychodzą nowe odcinki, więc podziwiam, że jesteście na bieżąco ;) Dla mnie najlepsza scena to te wszystkie znaczące spojrzenia na uczcie - kipiało tam! Fav postaci nie potrafię wskazać, ale boli mnie serduszko, że nie zobaczę już znanych nam i cudownych aktorek :(
A ja myślałem, że pierścieniom władzy się nie da dorównać, ale jak widać jest już blisko. Od 5 odcinków ciągnie się wątek uciskanej przez patriarchat Rhaenyry a teraz doszedł do tego uciskany biały gej, którego ojciec jest czarny. Wspaniale
Ten Larys/Szpotawa Stopa zalatuje mi raczej Littlefingerem niż Varysem. Varys, jak mi się zdaje, kierował się jednak jakimiś wyższymi racjami, służył królestwu, dla Littlefingera zaś manipulowanie innymi było racją jego istnienia. Rhaenyra nie okłamała Alicent, która dociekała, co zaszło między nią a Daemonem. Nie okłamała, a jednak nie była szczera i to zabolało królową. Pominęliście analizę postępku Daemona, a byłam niezmiernie ciekawa Waszej opinii na ten temat. Czy morderstwo, którego byliśmy świadkami było zamierzone, dokonane z premedytacją, czy raczej sprowokowane okazją? Trudno to rozstrzygnąć, takie zimne wyrachowanie nie bardzo pasuje mi do dotychczasowego wizerunku Daemona, który wydawał mi się nieobliczalny, chimeryczny, kapryśny, zdesperowany i złośliwy, ale jakby z jakimś wewnętrznym kodeksem honorowym. A tu taki zimny drań. Chyba, że mieliśmy zobaczyć akt ostatecznej decyzji, odrzucenia skrupułów, analogicznie jak w przypadku Rhaenyry i Alicent. Każde z nich na swój sposób zamknęło kartę przeszłości, oczyściło przedpole i już się nie może cofnąć. Tak czy siak, sytuacja się wyklarowała. Mamy komplet zawodników gotowych do startu, znamy ich cele i motywacje, z grubsza też słabe i mocne strony, wiemy, co ich łączy a co dzieli. Rozumiem, że przed nami rozpoczęcie właściwej rozgrywki. A to całe napięcie (przed)weselne, wzajemne obserwowanie się, mierzenie sił i ocena możliwości przeciwników, to wkraczanie na salę jak na arenę/boisko, powszechna ekscytacja, Alicent w barwach wojennych... - nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że to wszystko było jak parada przed turniejem, czy otwarcie olimpiady, rozgrzewka drużyn przed meczem i prężenie muskułów. Ślinka mi cieknie :)))) PS Rheanyra nie kocha Cristona. Kiedy on proponuje romantyczną ucieczkę, dziewczyna - mam takie przekonanie - uświadamia sobie, że nie o to jej chodziło. Zauroczenie opada. Nie mówiąc już o tym, że chwilę później dowiadujemy się, że romantyczna ucieczka, owszem, ale z Daemonem. A Criston? No cóż, musi się pożegnać ze swoim rycerskim etosem. Tym bardziej, że Alicent ma go w garści i z pewnością nie zawaha się wykorzystać, gdy nadejdzie odpowiedni moment.
25:36 Matt Smith zdradził ostatnio w wywiadzie, że starsze wersje Rhaenery i Alicent były scactingowane jako pierwsze, a dopiero potem dobrano im młodsze wersje. I według niego z Emmą D'Arcy ma lepszą chemię niż z Milą Alcock.
Jakoś po 3 odcinku straciłam ochotę na ten serial. Kompletnie nie nadaje się do oglądania serialu 1 odcinek na tydzień bo jak coś mniej mi się podoba to kończę to oglądać
Oj a mi się tak nie podobało, że myślałam, że wrzucę czymś w telewizor. Głównie przez króla, który jak kompletna sierota się zachował. Jak mógł tak pozwolić sobie napluć w twarz przez jego dziecięcą żonę? „-Gdzie królowa?” „-Ojojoj chyba sie jeszcze szykuje” To po nią poślij typie XDD jak królestwo ma szanować jego córkę jak jego żona nawet ją olewa i on na to pozwala
w dodatku król wpuścił i usadził przy swoim stole Daemona, którego w poprzednim odcinku wygnał. Z pewnością Viserys nie jest najmocniejszym królem z rodu Targaryenów. Ale gra aktorska Viserysa jest genialna.
Ciekawi mnie właśnie ile lat ma król. Może miało wyjść ze jest zniedołężniały. Prawda jest że król aktorsko klasa i może dwie postacie mu dotrzymują mu kroku.
@@helios0451 myślę, że mógł to być cel twórców. Jeszcze może taka bierność miała podkreślić jego coraz bardziej degradujące się zdrowie, ale nie mogę sobie wyobrazić by jakiś władca sobie na coś takiego pozwalał. Chociaż z drugiej strony pozwolił tez na to głupie morderstwo i na powrót Daemona, wiec nie wiem :// Pozory to najważniejsza rzecz w polityce, a on jednak zdecydował przestać udawać, że nad czymkolwiek panuje.
@@juliadmuchawiec Moim zdaniem to ma być wyjaśnieniem, czemu Viserys tak się upiera przy wyznaczeniu Rhaenyry na następcę. On zdaje sobie sprawę z tego, że jest słabym królem i pewnie ubzdurał sobie, że ta jego kuzynka byłaby lepszym władcą, gdyby Wielka Rada podjęła inną decyzję. Dlatego chce naprawić tamtą "pomyłkę", ustalając, że między jego potomkami ważniejszy ma być wiek dziecka, a nie płeć.
Jego żona jest w tej chwili kobietą karmiącą, a dla takich savoir-vivre przewiduje ulgowe traktowanie, bo matka nie ma wpływu na to, kiedy i ile dziecko będzie chciało jeść. W tym odcinku mamy nawet jedną scenę na początku, gdzie ktoś czegoś chce od królowej, a służący znaczącym tonem odpowiada "jest zajęta". I drugą, gdzie ktoś chce wejść do komnaty, a królowa spokojnie czeka, aż bąbelek odbeknie, przekazuje go niani i dopiero wtedy wpuszcza interesanta. Król mógł sobie posyłać po nią co chwilę kolejnego lokaja, ale gdyby powiedziała, że właśnie karmi (albo dopiero co skończyła i nie mogła się wcześniej wybrać), to służba nie mogła nic z tym zrobić.
Ten serial trochę przypomina mi maszynę zębatkową, która ogólnie spełnia swoje założenie, lecz w każdym odcinku pojawia się moment, że któryś trybik zacina się, który może z czasem doprowadzić do zepsucia maszyny. Choćby to idiotyczne zabójstwo, które wszyscy olali w stylu "E tam, że właśnie kogoś zaciukali na środku sali, opowiadaj kolego, jak ryby?". Coś jak ten turniej w pierwszym odcinku.
@@Yanadis można to tłumaczyć , że ważny był dla niego honor, skoro złamał śluby rycerskie, to najlepiej się ożenić i oczyścić z plamy na honorze? Plus, chyba się zakochał.
@@villanellerosemary nikt nie rzucił się, żeby odciągnąć walczących od siebie, co jest najbardziej naturalną reakcją podczas bójek na weselach. Wszyscy tylko się odsunęli, żeby zrobić miejsce i patrzyli z oburzeniem. Tzn. wszyscy goście. Gwardziści, którzy zostali wezwani na salę, zachowywali się, jakby nie widzieli niczego dziwnego.
Wydaje mi się, że jeszcze trochę ten serial będzie się kręcił wokół tematu następców i mariaży. W końcu mały Aegon nie ma jeszcze narzeczonej/ żony. Jak już każdy będzie miał swoją parę, to zacznie się prawdziwa akcja. Kolorami Hightowerów jest szary i biały. Zielonego płomienia używają, żeby zwołać podchorążych na wojnę oraz (moim zdaniem istotne) zielonego koloru była suknia po matce, którą Alicent nosiła w pierwszych dwóch odcinkach na polecenie ojca. To znaczy, że ubiór Alice można odczytać na trzy sposoby: 1) Rozpoczynam wojnę. Kto jest za mną, niech się zgłosi (jej stryj chyba tak to odczytał). 2) Staję po stronie mojego ojca. Nie wierzę w cnotę Rhaenery. 3) Ubrałam się tak samo, jak na naszą pierwszą randkę. Podoba Ci się kochanie? (Viserys chyba sobie wmawia, że o to tu chodzi)
@@i_graszka dla nas, widzów, to jest jednoznaczne, zwłaszcza że scenarzyści powiedzieli nam, co my myśleć za pomocą braci Strong. Poddani między którymi przeszła w tej sukni, mogli to odebrać na różne sposoby.
Ja odebrałam ten odcinek jako najgorszy i najnudniejszy do tej pory, z największą liczbą absurdów. Być może twórcy chcieli zbyt wiele treści zmieścić w 1 odcinku, ale nie potrafię zrozumieć: - po co król osobiście pofatygował się do Velaryonów (i to nazajutrz po tym, gdy podjął taką decyzję, skoro jako król mógł osiągnąć ten sam efekt na 100 innych sposobów (tj. zapraszając Velaryonów do siebie, wysyłając posłańca lub inną zaufaną osobę by rozpoczęli "ślubne negocjacje")- tj. wszystko było w tym odcinku jakby dużo grubszymi nićmi szyte niż w GoT/przedstawiane tak dosłownie i prosto z mostu, podczas gdy w GoT starano się raczej tkać b. misternie, b. planując na przyszłość itd., - dlaczego Rhaenyra nagle (tj. w tym odcinku) jakby częsciowo traci rozum i wszystko tłumaczy tak wprost (jak np. Cristinowi na statku- mogła osiągnąć to samo albo lepszy efekt np. perorując o ciążącej na niej odpowiedzialności za królestwo, czy o czymkolwiek innym Cristonowi odpowiadając mu dlaczego z nim nie ucieknie). Gdyby to była GoT to po tej rozmowie poprosiłaby kogoś zaufanego z dworu by taktownie odesłał gdzieś Cristona by jej nie zagrażał w żaden sposób. A tu, wiedząc od rozmowy na statku, że nie jest z nim do końca dobrze, pozwala rzeczom dziać się swoimi torami (nie jak w GoT ;). - scena zabicia żony przez Daemona - okropna. Z anachronicznym (jak np. w Rodzinie Soprano czy Breaking Bad) wykorzystaniem motywu "wiecznie wypominającej wszystko mężowi" żony, z przemocowym/toksycznym (oprócz oczywistej przemocowości samego czynu) zestawieniem postaw bohaterów w rodzaju: "zabił, ale ona była taka nieznośna"- no nie, nie tak dziś się pisze postaci kobiece. Poza tym, absurd samej sceny- kobieta na koniu spotyka piechura i zamiast po prostu zawrócić/uciec na tym koniu "jak głupia" daje się zabić/sparaliżować nieuzbrojonemu mężczyźnie. A była podobno świetnym jeźdźcą, potrafiła sama polować... Uważam, że trafnie porównaliście ją do Aryi, tylko właśnie: czy postać Aryi dałaby się tak głupio i łatwo zabić? - uwaga poświęcona w tym odcinku Cristonowi- teoretycznie fajnie, że "maluczki" doczekał się w serialu tak dużej uwagi. Z drugiej strony- było to w mojej ocenie b. mało wiarygodne: zarówno to, że nie bronił ani przez chwilę honoru Rheanyry kłamiąc w kwestii jej cnoty Alicent, jak i dlatego, że w ogóle pozwolono by strażnik królewski zabił na weselu członka dworu... no nie, wszystko zbyt grubymi nićmi szyte. - Alicent, dotąd wierna Rheanyrze tym razem, po tym, gdy poznała wersję Cristona- nawet nie konfrontuje tego co od niego usłyszała z Rheanyrą. Nie wspominając o tym, że to 2-gi odcinek o tym, jak tropi "losy cnoty" Rheanyry... Powód zmiany w Alicent wydaje mi się zbyt błahy by był wiarygodny. Jeśli chodzi o jej popadanie ze stanu "pod skrzydałami" ojca do "pod skrzydłami" Larysa - to jeszcze kupuje, ALE w poprzednich odcinkach jednak udawało się jej od czasu do czasu choć lekko postawić ojcu. W tym zachowuje się, jakby w całości przejęła jego spuściznę (przestała nagle jakkolwiek kwestionować jego punkt widzenia) tylko dlatego, że Rheanyra przespała się ze strażnikiem (podczas gdy wiemy z serialu, że po jej ślubie z Viserysem miała już z Rheanyrą dłuższy "okres milczenia", który wytrwała żywiąc ciągle sympatię do Rheanyry, tutaj traci ją jakby zbyt nagle i zbyt pochopnie i nieodwracalnie, jeśli zważyć na jej przyczynę). Chyba tylko do Viserysa i Daemona nie mam w tym odcinku zastrzeżeń- byli w tym odcinku tymi samymi postaciami co zawsze. ;)
Najlepsza scena: Rozmowa Rheanyra oraz Daemona przed bójką oraz zerkający zatroskany Viserys - piękny ostry język, przepełniona zmysłowością i rozstawieniem Daemona po kącie, a scenę wypełnia poszukujący wzorkiem Viserys córki, Najlepsza postać: Sir Cristian Cola - jego rozdarcie idealnie wygrane przez aktora
Odcinek na plus, ale nie jestem hurra optymistą. Odcinek dobry i to tyle. Mało postaci jest ciekawych z potencjałem na coś więcej a serialowy pan młody jest fatalny aktorsko. Bardziej niż wesele podobała mi się scena wyznania miłości na statku. Ta scena to mistrzostwo aktorskie i reżyserskie. Wesele jak porównać do odcinków ożenku z gry o tron to wypada blado.
Mam wrażenie, że problemem medycznym Daemona Targaryena nie jest impotencja, a anejakulacja, gdyż w jednym z poprzednich odcinków widzimy go "sprawnego" aczkolwiek niesatysfakcjonująco do końca. Summa summarum efekt jest ten sam.
Każdy kolejny odcinek wydaje się jeszcze lepszy niż poprzedni. ;) Na tym etapie chyba można zaryzykować stwierdzenie, że ten serial jest znacznie lepszą adaptacją filmową książki niż serialowy GoT. Przy GoT to było takie bardzo poprawne rzemieślnictwo (dopóki było co adaptować...), ale tu mamy coś znacznie ciekawszego. Ilość symboli, poruszanych problemów zdecydowanie wychodzi poza ramy serialu fantasy, samo prowadzenie bohaterów jest świetne i wypełnia spore luki z książkowej kroniki. Przykładowo w tym odcinku dużo uwagi zostało poświęcone przemianie Alicent. Wszystko co tu widzieliśmy jest właściwie dziełem twórców serialu. Jej scena z ojcem była niesamowicie poruszająca i zarówno (po raz kolejny) dodawała ludzki pierwiastek postaci Otto, jak i też tworzyła piękną podbudowę pod wszystkie wydarzenia, które jeszcze przed nami. Mam wrażenie, że twórcy serialu chcą w tym wątku poprowadzić to w stronę tragicznej samo-spełniającej się przepowiedni (ale to tylko moja teoria, bo w książce tych scen w ogóle nie ma ;) ). Druga scena, która zrobiła na mnie wielkie wrażenie to wejście Alicent na weselu (można by rzec "wejście smoka", ale w tym przypadku to właśnie nie :D). Tak jak zauważyła Marta, pojawił się nowy, bardzo charakterystyczny motyw muzyczny i cała ta sekwencja miała w sobie tyle mocy, że sam miałem ochotę wstać z fotela razem z ucztującymi. I jednocześnie - znów - był to fantastyczny setup pod to, co nas czeka. Niedługo pewnie w komentarzach będziemy się dzielić na frakcje Zielonych i Czarnych. ;) Biorąc pod uwagę powyższe, postacią odcinka będzie dla mnie tym razem Alicent. Emily Carey i Milly Alcock trzymały na swych barkach większość tego serialu, trochę się boję jak to będzie bez nich. Czy wszystko spadnie na - o ironio - barki biednego Viserysa/Considina, który jest tu moim zdaniem trzecim najlepszym aktorem? (ofc Matta Smitha też szanuję, ale on wbrew pozorom nie miał na razie aż tyle do zagrania co Paddy Considine). A co do porównania z Pierścieniami to ja staram się tego nie robić, ale macie rację, coś w tym jest, że odbiór tych seriali wpływa na siebie wzajemnie, nawet tak globalnie jak się patrzy po internecie. Smoki wydają się jeszcze lepsze, a Pierścienie jeszcze gorsze. :P Choć pierwszy odcinek Smoków był przed Pierścieniami i już wtedy mnie kupili totalnie. Ale żeby nie było, że tylko tak słodzę - Ród Smoka też miewa słabsze momenty, szczególnie w scenach akcji. Bitwa z trzeciego odcinka była absurdalna i nie było w niej żadnej logiki (czemu cała armia rzuciła się na Daemona i czemu wcześniej przez 2 lata nie pomyśleli by posłać jednego smoka by spalił łuczników?). W dodatku Daemon zrobił coś głupiego i nie poniósł konsekwencji, a to wbrew regułom tego świata. ;) Podobnie krwawa wstawka na weselu. Motywacje tu były czytelne, ale czemu ser Criston nie został powstrzymany i pozwolili mu potem odejść? Obie te sceny były mam wrażenie podkręcone po to, by było trochę epickiej/brutalnej akcji tam, gdzie w książce niewiele się dzieje.
