Relacja rtm. Józefa Czapskiego, oficera Opieki w Sowietach, potem kierownika Biura Poszukiwań, a poźniej szefa Propagandy. W czasie II wojny światowej Józef Czapski był więziony w obozach jenieckich ZSRS: w Starobielsku, Pawliszczewie Borze i Griazowcu pod Wołogdą. Zwolniony w 1941 r. na mocy układu Sikorski-Majski. Wstąpił do tworzonych w Tockoje Polskich Sił Zbrojnych w ZSRS (Armia Andersa), gdzie zajmował się (do kwietnia 1942 r.) bezskutecznym poszukiwaniem "zaginionych" oficerów polskich, kadry specjalistów wojskowych w ZSRS, jak się okazało w kwietniu 1943 -- ofiar zbrodni katyńskiej.
W 1917 r. jako chorąży zaciągnął się do I Pułku Ułanów Krechowieckich. W latach 1919 - 1920 służył w pociągu pancernym dowodzonym przez braci Małagowskich. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, otrzymał awans na stopień porucznika. Brał udział w kampanii wrześniowej, podczas której został wzięty do niewoli sowieckiej. Był jednym z niewielu, którzy uniknęli losu kilkunastu tysięcy oficerów i żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych miejscach zagłady.
ścieżka dźwiękowa: Radio Wolna Europa
5 окт 2024
