görünür olma isteğimizin ortak olması konusunda kimsenin itirazı yok, sadece göstermek istediklerimizi seçmeye çalışıyoruz. sanat en iyi gösterme aracıdır.
video o kadar hoş olmuş ki.. akıp gitti böyle. çizimlerle anlatılması çok hoşuma gitti. seni izlemeyi seni dinlemeyi çok seviyorum. çok safe place hissettiriyorsun. senin videoların da bi sanat bence ve biz senin sanatına bir şekilde dahil oluyoruz, eşlik ediyoruz. sen hep sanat yap.. çünkü biz seni hep anlamaya çalışmak için burada olacağız. iyi kal'
anlaşılmak, dediğim şeyin karşı tarafa iletildiğini hissetmek istiyorum ama yüz yüze konuştuğum hiç kimse bana bu hissi vermedi ve anlaşılmamak beni kendimi bulmamı engelledi. sanat ise sanırım gercekten anlasılmanın en büyük aracı. büyük sanatcılar en cok anlasılmayı isteyen kisilerdi, derin düsünen ince insanlardı. bunu isteseler konusarak da belki yapabilirlerdi ama resim yaparak, kitap yazarak yaptılar bunu. ayrıca bunu yaparken direkt olayı anlatarak degil; gercekten bakabilene, gercekten okuyabilene, empati kurabilenlere yaptılar. yani yine kendi gibi insanlara. sanırım hayatım boyunca en cok istedigim sey olan anlasılmayı nasıl saglayabilecegimi ögrendim. bana cok iyi geldi video, cok tesekkürler
Sanat çok büyülü bir şey normalde kullanilan ifadeler bir nota bir yaşanmışlık bir betimleme bir çizim bir kac görselin birleşmesiyle bir senaryoyla buluşunca o ifade cok farklı anlamlar kazanıyor ve sanatında aktarilmaya calisan hislerin dusuncelerinde kisiye ozel olmasi cok güzel çünkü bir duygu size gecerken siz kendi yasanmisliklarinizdan yola cikarak o duyguyu benimsiyorsunuz bu yuzden sanatla anlatilan anlasilan her ifade duygu, anlasilmaya calisma kisinin kendisine ve deneyimlerine ozel, bence sanat insanın en büyük dostu hic kimseyle paylaşmadigi düşünceleri sanatla kimsenin anlamadığı dusunceleri sanatla anlatmak cok büyük bir güzellik, her ifadede farkli anlamlar kazanmasi cok daha güzel çünkü her bakan insanin yaşanmışliklari da farklı.
genelde kendimi hayatın akışına bırakıp yapmam gerekenlerle meşgul olduğumda böylece aylarımı geçirdiğimde bazı şeylerin olduğu gibi gitmesine rağmen yerinde olmadığını hissediyorum, yanlış giden şeyler oluyor, içim sıkılıyor o anlarda reflekssel midir bilmiyorum ya eksiz defterini ya da yazı defterimi elime alıp başlıyorum. bazen sayfalarca, saatlerce çiziyorum bazen de aynı şekilde yazıyorum. anlatıyorum
sende kendimi gördüm burada hayat hikayemi paylaşıp kendim gibi diğerlerini de üzmek istemiyorum ama şunu diyebilirim ki hayatta yaşadığım acılar beni buraya kadar getirdi duygularımı gerek şiir gerek resim gerek müziğe yansıttım çünkü başka kimsem yoktu umarım bende ileride böyle içerikler üretip insanların nereden nereye gelebileceğini anlatabilecek cesareti bulabilirim iyi günler ...
video anasayfama dustugunden beri acip acip yeniden izliyorum ve o kadar guzel olmus ki her izledigimde dusuncelerim farkli bakis acilari kazaniyor. farkli tarzlar denemekten cekinmemeni seviyorum ve bunu yaparken kendi cizgini de koruyorsun gercekten
izlediğim bir animede "Her şeyi biraz yapabilen, hiçbir şeyde ustalaşmamış kişi değil, yapabildiğin şeyde ustalaşmış biri olmanı isterdim." gibi bir şey diyordu ve bu baya aklımda kalmıstı.
Ah Engiin çok güzel bir video olmuş. Bu aralar hep senin videolarını izliyordum ve bu videonun da gelmesi iyi oldu senin hakkında daha derin fikirlere sahip olduğumuzu düşünüyorum. Videoların bile seni bize anlatıyor onlar da birer sanat, daha çok video gelsin. Videoların iyi geliyor; aynı dertlere sahip olduğum, zevklerini beğendiğim birini izlemek çok çok güzel. Kendine iyi bak.
Çoxx möhtəşşəm bir video olub. Yaxşıki səni əvvəldən tanımışam. Səsin və videoların çox xoşdur. Mənə çox səmimi gəlir.İnşallah belə də davam edər. Səni tanıdığım gündən özümü böyümüş fikirlərimi irəliləşdirmiş kimi hiss edirəm. Mənə və digər izləyicilərinə çox şey qatmısan. Bunlar üçün sənə çox təşəkkür edirəm. İnşallah kanalın da tez bir zamanda böyüyər. Mən sənə və fikirlərinə inanıram. Məncə çox yaxşı yerlərə layiqsən və sahib olacağına da inanıram. Səndən tək birşey istəyirəm heç vaxt burdan getmə. Bizim sənə,səmimi söhbətlərinə çox ehtiyacımız var.💗
Bu videoda o kadar çok kendimden izler gördüm ki sanki benim hislerimi anlatıyorsun gibi o kadar guzel anlatmışsın ki kendini basit bir üslupla ama kendinin en derinlerine kadar
Harika bir video. Cidden seni bir kaç gündür severek izliyorum,ve bana çok şey kattın. Uzun zamandır resim yapmıyordum ve sosyal medyayla uğraşıyordum. Minimalizm diye bir videonu izledim ve beni cidden etkiledi. youtube'u izleme süremi kıstım ve sanat yapmaya başladım.her şey için teşekkürler, böyle devam!❤
Her şeyden bir parçan olup aslında hiç bir şeyden oluşmamanın ne olduğunu bende hissediyorum. Sanatın bu milletteki değeri çok küçük. Bende anlaşılayım istiyorum, "Beni beş saniye oturup dinleyin lütfen!" diyecek şekilde sokaktaki köpeklere bile yalvarabilirim. Üç dakikada 10 farklı şey üzerine yazabilirim. Anlatabildim mi bilmiyorum ama çok da umurumda değil.
Bu hobilerinin hepsini birleştirerek bir animatör olabilirsin bence (hobi olarak da olabilir) çaldığın müzikleri,yazdığın yazıları ve çizdiğin resimleri birleştirerek kısa film yapabilirsin (1,2 ya da 3dk lık kısa animasyonlar)
deniz animasyon çok tatlı olmuş varlığını seviyorum...Bende kendimi ifade bilmek adına çok çırpındım yazdım çizdim karaladım ama asla konuşamadım kişiliğim belirlenmişti sanki sakin ve içe dönük biri olarak tanımlanıyordum beni tanımayan insanlar tarafından bundan hoşlanmıyordum ama tepki de gösterecek kadar ilgilemiyordum neyse son zamanlarda sanatımı hiçe saydım sanki yıllardır zevke haz'a hizmet ediyor kendi gönlümü hoş tutmaya çalışıyordum hiçbir şeyden habersiz.Kendime bir çember kurdum ve içine istediklerimi koyup dünyadan soyutlandım . sanat beni suçlu hissettiriyor soyut çalıştığım için gerçeklerden ve yaşadıklarımdan uzaklaşıyorum. 🤡
HARİKA BİR VİDEO OLMUŞ VE SENİNLE İLETİŞİM KURMAK ÇOK ZEVKLİ 1 HAFTA OLMADI KANALINLA (SENİNLE) TANIŞALI BİR SÜRÜ VİDEONU İZLEDİM VE KISACIK BİR SÜREDE ÇOK HARİKA BAKIŞ AÇILARI KAZANDIRDIN BANA ÇOK GÜZEL DUYGULAR KAZANDIRDIN SANA ÇOOK AMA ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM ❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍
"Hayatın boyunca çalışıyorsun 30 yıl boyunca yaptığın şeyin farklılık yaratacağını düşünerek yaşıyorsun İnsanlar için önemli olduğunu sanıyorsun Bir sabah uyandığında şunu anlıyorsun: Hayır, or'da küçük bir hata yapmışsın: Sen harcanabiliyorsun Aman tanrım!"
Bir yerde şöyle bir yazı görmüştüm. "Sanatçılar korkaktır, çünkü onlar duygularını hafifletmek için sanata sığınırlar" diyordu. Sanatçının her bir eseri onun ruhundan bir parça olduğu için sanata bu kadar ilgiliyim galiba. Ben de yazıyorum, çizim üzerinde kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Müziğe de büyük bir ilgim var, önümdeki tek engel ailem. Belki izin verselerdi piyano ve ya gitar çalabilirdim. Bence sözler kendini ifade etmek için pek de yeterli değil. En azından ben kendimi doğru dürüst ifade edebilen biri değilim. Tüm hislerimi düşüncelerimi sanatıma aktarmayı çok isterdim. (yine de birilerinin beni tanıması korkutucu geliyor)
Kendini arama, ifade etme çabamın içerisinde bir şeyler başarıyor olmana hayranım, yaptığın çoğu şeyi yapmak istiyorum, gitar çalmak istiyorum mesela ama adım atmıyorum bunun için, İngilizce Japonca ve Almanca biliyorsun, bende Korece ve İtalyanca öğrenmek istiyorum ama yeterince çabalamıyorum bile, yazı yazıyorsun, evet bunun için belki biraz uğraşıyorum, çünkü kendimi ifade edebilmekte en rahat olduğum kısım bu ama bunda bile “başarılı” değilim, minimal bir yaşam tarzı benimsedin, telefon modelini küçülttün, hep özeniyorum bak diyorum, ne kadar harika bende yapmalıyım ama o cesur adımları atamıyorum sadece bakıyorum, nefret ediyorum bundan ama benim kendimi ifade etmek için çabalamaya bile yeterince cesaretim yok, genelde çok yorum yapmam, ama ilham kaynağısın ve cesursun, sadece söylemek istedim :)
Bende kendimi hep siir ve yazi ild anlaymaya calisirdim sonra resime yoneldim cizdigim ve yazfigim sarkilar ve siirleri muhtemelen atmisimdir hepsi cok guzeldi sonra sıkıldım kendimi metal muzik dinlemeye verdim eskiden anlatamadim bir kac parca duyguyu simdi yuksek sesle bagiriyorum
Saatlerce baktım kendime aynada.Gözlerime,burnuma,kulaklarıma,ellerime.Neyim ben,nasıl bir varlığım.Ne yapıyorum şuan burada? Neden varım,neden...Dünya ya bir simülasyonsa,ya her şey bir yalandan ibaretse? İnsanlar bunu sorgulamadan,kafayı ben gibi yemeden nasıl hayatlarını sürdürebiliyorlar.Bence asıl üzerinde durmamız gereken bu.Hayat amacı bu işte.Bunu öğrenemedikten sonra sanat benim kendimi ifade etme aracım olmuş falan filan hepsi hikaye.Her şey hikaye...
Varoluş sancısının son bulacağını sanmıyorum(dinlere inanmıyorsan). Ama benim felsefe okumalarımla azaldığını söyleyebilirim ki bununla beraber sanata da yönelmemi sağladı. Giden yol ya tamamen umutsuzluğa kapılarak sürüklenmek ya da bu akışta bir şeyler yapmaktır. Seçim biraz da sende. Bu hikayelere nasıl bir son yazacaksın bir soruda ben ekleyeyim ;)
hep farklı olmanın bir bedeli olduguna inanırım ve bu bedellerden biri insanlar tarafından anlasılamamak. insanın birinin onu anladığına ihtiyacı vardır, cogu kisi fark etmez belki bu onlar icin alısık oldukları bir durum oldugu icin ama farklı olan insan icin berbat bir durumdur. neden olaylara farklı baktıgını anlayamaz, birilerin de onun bu durumunu anlamak ister. iste sanatcılar bu farklı durumlarını öyle bir sekilde anlatır ki insanlar tarafından ancak o zaman anlasılır hale gelir. insanın gördügü seyi anlatmasıyla o gördügü seyle ilgili bir resim cizmesi farklıdır, o resimle karsı taraf daha iyi anlar seni. iste bu yüzden sanatcılar aslında onu anlayan insanları görebilmek ister diye düsünüyorum. sesini duyurmak her zaman iyidir cünkü bir seyi ne kadar iyi yaparsan yap bu yaptıgını birisi görmüyorsa onun bu hayatta hicbir degeri yoktur. bu nedenle dedigin gibi bir bakıma iletisim eksikliği denebilir.
@@violetfarmiga3170 peki sanatçı olamayan biz farklı insanlar ne yapmalıyız? Ben şahsen sürekli fikirlerimi defterlerime yazıp cansız bir varlıkla düzenli bir iletişim halindeyim ve bu anlaşılma ihtiyacımı gideriyor ama işin sonunda tek başıma uzun saatler boyunca parklarda oturup,ağaçlara bakarken buluyorum kendimi.Bu tarz zamanlarda hissettiğim iki duygu hali bulunuyor.Biri geri dönütü olmayan bir iletişimin huzuru.Diğeride geri dönüt oluşturabilecek birinin hayatımda olmamasının verdiği huzursuzluk.
Mevzudan bağımsızdır belki ama uzun bir süredir kafamı karıştıran konu var. Cevap verirsen senin de, yanıt atacak diğer arkadaşlar da olursa onların da fikrini bilmeyi, (özellikle benden büyük abilerimin) çok isterim. 19 yaşım var, 3cü sınıf üniversite öğrencisiyim, senin özentilil videonda da dediğin gibi bir çok şeye heves ediyorum, beatmaking, retro tarz video çekimleri, gym kontenti ve s. Lakin, her sefer bi kopma anı oluyor, "bunlar bana para kazandırmıyor vaktimi kaybediyorum, git dropshipping, youtube automation yap ne bileyim, para kazan" gibi düşüncelere kapılıyorum ve haliyle bu da işin ucunda "para olsa bile" merakım olmadığı için yapmak istemiyorum. Kısası, bir yanda çok şey denemek isteyen biri diğer yanda da boş işler bunlar diyen biri ... Ve çoğu zaman ikisinden de soğuyup kendimi yeniden yolun başında bulmamla sonuçlanıyor
Maddi açıdan ailemle birlikde olduğum için maddi sıkıntım yok, gelecekde "çok büyük bir şeyi kaçırdım" demekden de korkuyorum emin değilim, ama bir yandan da yapsam bile, para kazansam bile bunun sonucu kaybettiğim diğer ilgi alanlarım, kendimi geliştire bileceğim vakit ve s.
aramızda bir yaş var aslında sana fikir verebilmekten çok aynı durumda olduğumu söylemekle yetineceğim sanırım. çok ilgi alanı özellikle de içinde azıcık ışık bulduysan, birçok yol ortaya çıkarıyor kafa karışıklığı ve kaygı da.. bir yanda para kazandıran ve diğer yanda geleceğini bilmediğin fakat içten içe çekildiğin bir yol. buna nasıl karar verilir bilmiyorum, açıkçası sevdiğim ve ait olduğumu hissettiğim şeyi yaparken beş parasız kalmak nasıl olurdu onu da bilmiyorum.. ama ileriyi düşlediğimde, artık koşturmacaların sona erdiği ve kendinle başbaşa kaldığın zamanı, içimdeki boşluğu ve keşkeleri hissetmek şimdiden ağır geliyor
