Simon Carmiggelt - De roltrap 1985 

Zo langzaam voorgelezen, en toch zo intens. Twee oude levens raak geschilderd in 10 minuten.

Carmiggelt is de meester op de vierkante centimeter

Zo vertellen dat je het gevoel heb alsof je tussen die twee mannen op het bankje zit. Voorlezen tot kunst verheven.

Ik heb Simon Carmiggelt altijd met Amsterdam associeerd maar ik hoor nu pas dat ie met een Haags accent praat. Toen dit op tv was heb ik daar nooit op gelet.

Het beginbeeld: NOU MOET JE OPPASSEN, OF IK HOEK JE NEER! 😄

Hard

van de eerste tot en met de laatste seconde .. ademloos geluisterd ..

Zijn verteltrant is uiterst bedachtzaam, bijna slepend. Elk woord krijgt de volle aandacht. Soms stopt hij midden in een zin, zodat het nog even blijft hangen. Hij geeft je daarmee de tijd, om het door hem opgeroepen beeld ook inderdaad voor je te zien. Tevens strooit hij achteloos met (toen al) volkomen in onbruik geraakte zinsneden. Zoals: 'mijn vrouw, toen ze nog in volle fleur was'.

Weet iemand waar die intro muziek van is?

En je kinderen stellen je teleur...

Snap alleen niet wat het verhaal met een roltrap te maken heeft

Verteld. ? Dus.

Ik vind het niet mooi dit