Studiuj inżynierię biomedyczną w AGH 

Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo, że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm… Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, ale jak ty to robisz?, skąd czerpiesz tę radość? A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie życia, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład buduję maszyny, a jutro… kto wie, dlaczego by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot, choćby sadzić… znaczy… marchew.

Wybrałam inżynierię biomedyczną i nie żałuję tego wyboru. To prawda, że po pierwszym stopniu studiów student posiada podstawową wiedzę z wielu dziedzin, a nie sprecyzowaną w jednej dziedzinie jak to być może jest na innych kierunkach (tego nie wiem). Nie uważam jednak aby to był minus. Dla osób, które posiadają różnorodne zainteresowania i nie są jeszcze do końca przekonane co chcą robić w życiu i interesują się zarówno techniką jak i medycznymi aspektami ten kierunek to bardzo dobre wyjście. To nieprawda, że uzyskane tam umiejętności uniemożliwiają zdobycie pracy chyba że ktoś liczy, że na studiach wszystko będzie mu podane pod nos. Kierunek uwzględnia podstawy programowania, które spokojnie wystarczają i można je samodzielnie rozwinąć. W późniejszych etapach studiowania gdy człowiek już bardziej jest zdecydowany co chciałby robić może być frustrujące zajmowanie się przedmiotami, w których nie planuje się dalej rozwijać jednak wszystko uwzględnione jest w syllabusie, z którym warto się zapoznać przed pisaniem hejtów z anonimowych kont.

Kochani maturzyści, wchodzę w to szambo komentarzy, żeby wprowadzić tutaj trochę spokoju. Przed pójściem na kierunek Inżynieria Biomedyczna przeczytajcie koniecznie syllabusa, tzn program kształcenia. Potem odpowiedzcie sobie na pytanie: czy moim celem jest produkcja/usprawnianie/naprawa aparatury medycznej (tj. aparatów USG, EKG itd.). Jeśli tak, brawo, inżynieria biomedyczna jest tutaj całkiem właściwą drogą wyboru. W innym wypadku wybierzcie inne kierunki. Jeśli chcecie tworzyć protezy - nikt wam nie broni robić tego typu projekty na mechanice, jeśli chcecie tworzyć inteligentne materiały na potrzeby medycyny - proszę bardzo, możecie się w tym specjalizować na inżynierii materiałowej mając dużo lepszą wiedzę na temat materiałoznawstwa. Podobnie, jeśli chcecie tworzyć aplikacje wspomagające badania medyczne (obróbka obrazów RTG, CT, bioinformatyka itd.) idźcie na informatykę, idźcie na data science, idźcie na bioinformatykę. Jeśli chcecie tworzyć sztuczne tkanki, idźcie na biotechnologię albo pokrewne dziedziny, które przygotują was do rozległej pracy laboratoryjnej z hodowlami komórkowymi. Podstawową wiedzę z zakresu biologii możecie zdobyć w każdym momencie studiów, wiedzę specjalistyczną na IB ciężko zdobyć z jakiegokolwiek zakresu oprócz wspomnianej wcześniej aparatury medycznej. Sprawozdania i czepiający się wykładowcy będą na każdym kierunku - to po prostu trzeba przejść, ale jeśli macie określoną specjalizację, którą chcecie wykonywać w przyszłości - wybierzcie inne studia, bo prawdopodobnie będzie wam łatwiej i będziecie mieli więcej wiedzy merytorycznej. Pozdrawiam i trzymam za Was kciuki!

Jako student tego kierunku, z całego serca go odradzam. Większość przedmiotów na inżynierii biomedycznej sprowadza się do robienia długich, żmudnych i wymagających sprawozdań. Występują one praktycznie na każdym semestrze, z czego lwia część nie pozwala na żadną kreatywną pracę, najwięcej punktów idzie zdobyć za "ładne" przepisanie definicji z literatury podanej przez prowadzącego. Ilość rozległych dziedzin, w jakie student jest wprowadzany nie pozwala na wyspecjalizowanie się w żadnej z nich, jedyną szansą na zaistnienie na rynku pracy jest dokształcanie się samodzielnie, traktując naukę zdobytą na kierunku jako hobby. Ilość merytorycznej wiedzy zdobytej do tej pory można śmiało zastąpić 2 tygodniowym kursem programowania i trzema książkami popularnonaukowymi. Gdybym miał przed sobą wybrać kierunek studiów jeszcze raz, to wiedząc na co się piszę nigdy w życiu nie wybrałbym inżynierii biomedycznej.

Zachęcam zapoznać się przed wyborem z syllabusem kierunku. Jeśli, tak jak ja kiedyś, nie jesteś pewny, w którą stronę się rozwijać, albo tyle rzeczy Cię fascynuje, że nie chcesz z nich rezygnować na rzecz bardziej ukierunkowanych studiów, to warto zastanowić się nad inżynierią biomedyczną. Jest to bardzo szeroki dział, a semestrów jest tylko 7, więc to oczywiste, że po 3 latach wiedza przekazana z np. programowania nie będzie na tym samym poziomie co po studiach informatycznych, ale wydaję mi się, że nie o to tutaj chodzi w tym kierunku. Moim zdaniem, te studia pokazują możliwości rozwoju i pokazują w jaki sposób połączyć wiedzę techniczną z naukami medycznymi. Po studiach można swobodnie zdecydować czego na pewno nie będziesz chciał/a robić w życiu zawodowym, a w którym kierunku chcesz iść i się dalej rozwijać.

Zgadzam się z przedmówcami: jeśli nie masz pojęcia co chcesz w życiu robić, to te studia na pewno Ci w tym nie pomogą. To jak z liceum ogólnokształcącym, dowiesz się wszystkiego, ale tak naprawdę niczego i bez własnej dodatkowej pracy niewiele osiągniesz. Właściwie z każdego przedmiotu tematyka jest zakończona w momencie jak zaczynasz rozumieć podstawowe pojęcia. Programowanie, czyli konik prowadzącego kierunek IB, mającego ambicje zrobić z tego kierunku bardziej technicznego brata bioinformatyki. Niestety, raczej wychodzi upośledzony kuzyn. W przeciągu 7 semestrów poznajesz 6-7 języków gdzie na każdym kończysz przedmiot po opanowaniu podstawowej logiki języka i funkcji. Na tyle wcześnie że nie jest to wymagające od studenta, jednocześnie kompletnie bezwartościowe na dłuższą metę - opanowanie tego samego poziomu to dla osoby zainteresowanej 2 dni pracy własnej. Jedynym pozytywnym zaskoczeniem był dr. Kańtoch, który naprawdę poprawnie i dogłębnie realizuje program. No ale przecież to inżynieria biomedyczna, co z 'medycznym' przedrostkiem? Program jest realizowany przez pracowników innych wydziałów, stopniowo poszerzając wiedzę. Szkoda że sylabus wielu przedmiotów się zazębia, wręcz powtarza, ale jest to zdecydowanie najmilej przeze mnie wspominana kadra dydaktyczna. Na koniec zostawiłem perełkę tych studiów: WEAIiIB i katedry odpowiedzialne za przedmioty około elektryczno-pomiarowe. Jest to największe dno jakie możecie napotkać. Poza dosłownie garstką młodszych prowadzących, którzy rzeczywiście się starają i łagodzą 'odbiór' przedmiotu - kadra i laboratoria to największe nieporozumienie z jakim miałem nieprzyjemność obcować. Niekompetencja, chamstwo, prostactwo, seksizm, reperowanie swojego żałosnego życia kosztem studentów to chleb powszedni. Jakiekolwiek próby reagowania i zwracania uwagi, nawet z interwencją dziekana czy przewodniczącego rady zajmującej się oceną prowadzącego były bezwartościowe i zakończone 'no trudno, nic się nie da zrobić'. Do tego wyobraźcie sobie laboratoria z lat 70-80' gdzie połowa sprzętu jest z recyklingu bądź nie działa, a komputery zarażają Trojanami, oto prawdziwy obraz tych studiów. O studiach magisterskich się nie wypowiem, bo tego błędu nie popełniłem. Dzieci, czytajcie sylabus.

Kierunek ukończyłem na poziomie inżynierskim i jestem zadowolony. Zastrzeżenia innych komentujących odnośnie prowadzących i zadaniach marnujących czas mogą być równie dobrze przypisane do każdego innego kierunku. Prowadzący na inżynierii są kompetentni i są w stanie nauczyć na bardzo wysokim poziomie ale trzeba poświęcić dodatkowy czas a nie robić tylko to co jest zadane na zajęcia.

Inżynieria biomedyczna to zły wybór. Podczas studiów niczego konkretnego się nie nauczycie. Po pięciu latach okaże się, że jedyna wiedza jaką macie to ta zdobyta samemu w przerwach między marnowaniem czasu na kolejne niepotrzebne i niczego nie uczące sprawozdania na zajęcia, które prowadzących obchodziły mniej niż studentów.

Ja polecam kierunek, ale zdecydowanie odradzam uczelnię. Na uczelni znajdują się niekompetentni prowadzący (których zwolnić/wymienić nie można, bo wtedy uczelnia straci status nadawania tytułów inżynierskich/magisterskich z tego kierunku), a syllabus to śmiech (znam przynajmniej 1 przedmiot, gdzie prowadzący zmienił język programowania w dzień pierwszego wykładu). Gro przedmiotów polega na walce studenci - obcy wydział, ponieważ prowadzący traktują studentów obcego wydziału jak tych ze swojego (pod względem wiedzy, której my, studenci, nie mam szansy posiąść). Syllabus jest niedostosowany kompletnie do niczego (na zajęciach pierwszego semestru wymaga się wiedzy z innego przedmiotu z końca 2 semestru). Sytuację ratują (tylko trochę) dobrzy dydaktycy, jednak jest ich zdecydowanie zbyt mało i stanowią raczej rodzynki niż filar edukacji. A 99% sprawozdań nie ma najmniejszego sensu, uczą bardziej pisania tekstu pod inżynierkę niż faktycznego przeprowadzania doświadczeń, które często zwyczajnie nie wychodzą. A w dobie nauczania zdalnego niestety wszędzie gdzie tylko mogła wyszła niekompetencja prowadzących. Także będąc całym sercem za Krakowem, poważnie rozważam zmianę miejsca studiowania na studia magisterskie

Jak ktoś po tym kierunku albo w trakcie nie zna żadnego języka programowania na akceptowalnym na rynku pracy poziomie to chyba totalnie nie chce żadnego znać i w trakcie studiów prosił kolegów za napisanie za nich kodu na każde zajęcia. Szerokość zagadnień który ten semestr porusza sprawia że w czasie gdy inne kierunki na wydziale mają praktycznie wolne od 4 semestru to na inżynierii biomedycznej tempo pracy jest na podobnym poziomie od początku do końca więc to nie jest do końca tak że na inżynierii biomedycznej robi się duży kompromis. Ogólnie to kierunek daje duże pole do popisu i wygląda na to że teraz jest inny niż kiedyś.

Polecam IB przede wszystkim ludziom po biol-chemie, którzy chcą się przestawić na nauki techniczne. Dużo pól zainteresowań. Studia są interdyscyplinarne, więc wiedza i umiejętności zależą głównie od tego, czy ktoś daną dziedziną zainteresuje się także poza zajęciami. Zrzędzenie nt. siermiężnych sprawozdań jest bezzasadne, bo ta kwestia dotyczy każdego ambitniejszego kierunku technicznego. Jeśli ktoś jest niezdecydowany i chce mieć szeroką możliwość przebranżowienia się - inż. biomedyczna jest jak najbardziej na miejscu. Jeśli ktoś chce się nauczyć "czegoś konkretnie", to niech nie idzie na studia, tylko na kurs spawacza.

Maturzyści, omijajcie ten filmik, nie wchodźcie na minę którą jest Inżynieria Biomedyczna. Wszystkiego po trochę, niczego konkretnie. Pozdrawiam!

Bardzo fajny kierunek.

Komentarze osób, które myślą, że studia to prowadzenie za rączkę i nie trzeba tematów zgłębiać samodzielnie, by się w nich rozwinąć, świadczą tylko i wyłącznie o infantylnym podejściu tych osób. Warty przypomnienia jest fakt, że syllabusy wraz z opisem danych zajęć były rozpisane dawno przed rozpoczęciem studiów. A co do studentów, którzy tak zaciekle narzekając i tak wybrali studia magisterskie na tym kierunku, to chyba nie potrzeba komentarza :)

To był jeden z moich najgorszych wyborów w życiu. Studia bez żadnego sensu. Wszystkiego po trochu, żadnych konkretów. Po studiach inżynierskich mogę sobie do CV wpisać jakieś trzy czy cztery języki programowania, każdy w wersji super podstawowej. Ale to akurat nie jest problemem, bo nie w programowanie się kieruje. I TU SIĘ ZACZYNA SEDNO SPRAWY. Bo po wyborze specjalizacji Inżynieria Biomateriałów na studiach magisterskich, POŁOWA jak nie więcej przedmiotów to programowanie i innego rodzaju informatyka. Nie jestem w stanie złożyć podania do jakiejkolwiek pracy powiązanej z tą dziedziną bo nawet nie mam czasu na to żeby się uczyć tego co mnie ciekawi. Bo muszę kuć kolejne języki programowania i robić projekty zajmujące multum, ale to naprawdę multum godzin. I po co mi to? Chyba tylko po to żeby obrzydzić studiowanie. Bo nauka programowania wymaga dużo czasu i jest opłacalna, ale nie dla osób które nie chcą w tym pracować. To okropna męczarnia uczyć się kolejne lata na tej pseudo specjalizacji przedmiotów, które równie dobrze mogłyby być na kierunku informatycznym. I nie to nie jest hejt. To obiektywny komentarz o jaki proszono. Napisany przez osobę, która jest już wykończona spędzaniem ogromu godzin nad czymś co jest po prostu stratą czasu, ale nie ma jaj żeby powiedzieć to wprost - stąd anonimowe konto. Pozdrawiam, studentka IB.